Genadeloos!

IF the Verlichting zal plaatsvinden, een gebeurtenis vergelijkbaar met het 'ontwaken' van de verloren zoon, dan zal de mensheid niet alleen de verdorvenheid van die verloren zoon, de daaruit voortvloeiende genade van de Vader, maar ook de genadeloosheid van de oudere broer.

Het is interessant dat Hij ons in de gelijkenis van Christus niet vertelt of de oudste zoon de terugkeer van zijn kleine broertje komt aanvaarden. In feite is de broer boos.

Nu was de oudste zoon buiten in het veld geweest en op de terugweg, toen hij het huis naderde, hoorde hij het geluid van muziek en dans. Hij riep een van de bedienden en vroeg wat dit kon betekenen. De knecht zei tegen hem: 'Je broer is teruggekeerd en je vader heeft het gemeste kalf geslacht omdat hij hem veilig en wel terug heeft.' Hij werd boos, en toen hij weigerde het huis binnen te gaan, kwam zijn vader naar buiten en smeekte hem. (Lukas 15: 25-28)

De opmerkelijke waarheid is dat niet iedereen in de wereld de genaden van de Verlichting zal accepteren; sommigen zullen weigeren "het huis binnen te gaan". Is dit niet elke dag het geval in ons eigen leven? We krijgen veel momenten voor bekering, en toch kiezen we zo vaak onze eigen misleide wil boven die van God, en verharden ons hart een beetje meer, tenminste op bepaalde gebieden van ons leven. De hel zelf is vol met mensen die zich in dit leven moedwillig verzetten tegen reddende genade, en dus zonder genade in het volgende leven. De vrije wil van de mens is tegelijk een ongelooflijke gave en tegelijkertijd een serieuze verantwoordelijkheid, aangezien het het enige is dat de almachtige God hulpeloos maakt: Hij dwingt niemand redding op, ook al wil Hij dat iedereen gered wordt. ^[1]cf. 1 Tim 2: 4

Een van de dimensies van vrije wil die Gods vermogen om in ons te handelen in de weg staat, is genadeloosheid ...

NAAR BARBARISME

Er wordt gezegd dat een kikker uit kokend water springt wanneer hij in de pot wordt gegooid, maar levend wordt gekookt als hij langzaam in het water wordt verwarmd.

Dat is de groeiende barbaarsheid in onze wereld, nauwelijks waargenomen, aangezien "de kikker" al heel lang kookt. Er staat in de Schrift:

Hij is vóór alle dingen, en in hem houden alle dingen samen. (Kol 1:17)

Als we God uit onze samenlevingen halen, uit onze gezinnen en uiteindelijk uit ons hart - God wie is liefde- dan nemen angst en egoïsme Zijn plaats in en beleefdheid begint uit elkaar te vallen. ^[2]cf. Wijsheid en de convergentie van chaos Het is precies dit individualisme dat leidt tot de soorten barbaarsheid die we over de hele wereld zien toenemen, zoals water dat het kookpunt bereikt. Het is echter, in ieder geval op dit moment, veel subtieler dan het soort wreedheid dat wordt uitgeoefend op dictators uit het Midden-Oosten.

Is het je opgevallen hoe het voorpaginanieuws zo in beslag wordt genomen door de zonden van politici, entertainers, priesters, atleten en iedereen die struikelt? Het is misschien wel de grootste ironie van onze tijd dat, hoewel we alle soorten zonden verheerlijken in ons "amusement", we op onze beurt genadeloos zijn jegens degenen die deze zonden werkelijk begaan. Dat wil niet zeggen dat er geen gerechtigheid zou moeten zijn; maar zelden wordt er gesproken over vergeving, verlossing of rehabilitatie. Zelfs binnen de katholieke kerk, haar nieuwe beleid ten aanzien van priesters die zijn gevallen of simpelweg beschuldigd van een overtreding laat weinig ruimte voor barmhartigheid. We leven in een cultuur waar zedendelinquenten als modder worden behandeld ... en toch, Lady Gaga, die de menselijke seksualiteit vervormt, verdraait en vernedert, is een best verkopende artiest. Het is moeilijk om de hypocrisie niet op te merken.

Het internet is tegenwoordig in veel opzichten het technologische equivalent van het Romeinse Colosseum geworden, zowel vanwege zijn extremen als zijn wreedheid. Enkele van de meest bekeken video's op websites zoals YouTube gaan over het meest basale menselijk gedrag: gruwelijk ongelukken, of publieke figuren wiens zwakheden of fouten hen in mensenvoer hebben veranderd. Westerse televisie is teruggebracht tot 'reality-tv'-shows waar deelnemers vaak worden vernederd, bespot en ontslagen als het afval van gisteren. Andere "reality" -shows, talkshows en dergelijke richten zich op of zijn in beslag genomen door het disfunctioneren en gebroken zijn van anderen. Internetfora zijn zelden hartelijk met posters die elkaar aanvallen bij het minste verschil van mening. En verkeer, of het nu in Parijs of New York is, brengt bij sommigen het ergste naar voren.

We worden meedogenloos.

Hoe kun je anders de bombardementen in Irak, Afghanistan of Libië verklaren om de mensen te 'bevrijden' van wreed leiderschap… al die tijd nauwelijks een vinger uit te steken terwijl miljoenen verhongeren in Afrikaanse landen, vaak als gevolg van regionale corruptie? En natuurlijk is er die meest onheilspellende vorm van wreedheid die niet minder wreed en hardvochtig is dan de martelingen van oude beschavingen of de wreedheden van 20e-eeuwse dictators. Hier heb ik het over die vormen van "bevolkingscontrole" die in de moderne tijd als een "recht" worden omarmd. Abortus, de feitelijke beëindiging van een levend mens, veroorzaakt al na elf weken na het begin van een zwangerschap pijn. ^[3]zien The Hard Truth - Deel V Politici die denken dat ze er gematigd door worden Het verbieden van abortus na twintig weken heeft abortus alleen maar zoveel pijnlijker gemaakt als het ongeboren kind letterlijk wordt verbrand in een zoutoplossing of uiteengereten door het mes van de chirurg. ^[4]zien The Hard Truth - Deel V Wat is er genadelooser dan dat een samenleving deze marteling goedkeurt voor haar meest kwetsbare personen, met een melodie van bijna 115 abortussen per dag over de hele wereld? ^[5]ongeveer. Jaarlijks vinden wereldwijd 42 miljoen abortussen plaats. cf. www.abortusno.org Bovendien zet de trend naar hulp bij zelfdoding - het doden van mensen buiten de baarmoeder - zich voort als een vrucht van onze "cultuur van de dood". ^[6]cf. http://www.lifesitenews.com/ En waarom zou het niet? Zodra een beschaving de intrinsieke waarde van een mensenleven niet langer hoog houdt, kan de menselijke persoon gemakkelijk een object van vermaak worden, of erger nog, overbodig.

En daarom begrijpen we precies "hoe laat het is" in de wereld. Een van de belangrijkste tekenen van de laatste dagen, zei Jezus, zou een wereld zijn waarvan de liefde koud is geworden. Is gegroeid genadeloos.

En daardoor komt, zelfs tegen onze wil, de gedachte in ons op dat nu die dagen naderen waarvan Onze Heer profeteerde: "En omdat de ongerechtigheid overvloedig is geworden, zal de naastenliefde van velen koud worden" (Matt. 24:12). -POPE PIUS XI, barmhartige verlosser, Encycliek over eerherstel aan het Heilig Hart, n. 17 

Als samenleving in het algemeen omarmen we genadeloosheid, zo niet als een vorm van amusement, als een uitdrukking van onze eigen innerlijke woede en ontevredenheid. Onze harten zijn rusteloos totdat ze in jou rusten, zei Augustinus. De heilige Paulus beschrijft de vormen van genadeloosheid die in de laatste tijd op een bijzonder vooruitziend moment zullen plaatsvinden: 

Maar begrijp dit: er zullen angstaanjagende tijden zijn in de laatste dagen. Mensen zullen egocentrisch zijn en liefhebbers van geld, trots, hooghartig, beledigend, ongehoorzaam aan hun ouders, ondankbaar, ongodsdienstig, harteloos, onverbiddelijk, lasterlijk, losbandig, brutaal, een hekel aan het goede, verraders, roekeloos, verwaand, liefhebbers van plezier in plaats van God lief te hebben, daar zij een voorwendsel van religie maken, maar de kracht ervan ontkennen. (2 Tim 1-5)

Het is de onvergevingsgezindheid en meedogenloosheid van de "oudste broer".

VERGEEF, EN WORD VERGEVEN

Ik heb hier vaak gesproken sinds dit apostolaat begon over de noodzaak om “voorbereiden”Zichzelf voor de komende tijd. Een deel van die voorbereiding is voor de Verlichting van geweten wat heel goed zou kunnen gebeuren in deze generatie, zo niet eerder dan later. Maar die voorbereiding is niet alleen een innerlijke terugblik, maar misschien vooral een uiterlijke transformatie. Het gaat niet alleen om 'Jezus en ik', maar 'Jezus, mijn naaste en ik'. Ja, we moeten in een "staat van genade" zijn, zonder doodzonde, leven volgens Gods wil, geholpen door een leven van gebed en regelmatige ontvangst van de sacramenten, in het bijzonder belijdenis. Toch is deze voorbereiding zinloos tenzij we ook onze vijanden vergeven.

Gezegend zijn de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid worden betoond ... Vergeef en u zal worden vergeven. (Matt 5: 7; Lukas 6:37)

De verloren zoon had de vader meer dan wie dan ook verwond door zijn deel van de erfenis te nemen en zijn vaderschap af te wijzen. En toch was het de vader die was "gevuld met mededogen" ^[7]Lk 15: 20 bij het zien van de jongen naar huis terugkeren. Niet zo met de oudste zoon.

Welke ben ik?

We Dan moet je vergeef hen die ons hebben gekwetst. Heeft God ons niet vergeven wiens zonden Zijn Zoon gekruisigd hebben? Vergeving is geen gevoel, maar een wilsdaad die we soms keer op keer moeten herhalen wanneer gevoelens van pijn naar de oppervlakte komen. 

Ik heb een paar gevallen in mijn leven gehad waarin de wond erg diep was, waar ik keer op keer moest vergeven. Ik herinner me een man die een telefoontje met onuitsprekelijke beledigingen jegens mijn vrouw in het begin van ons huwelijk. Ik herinner me dat ik hem keer op keer moest vergeven als ik langs zijn bedrijf reed. Maar op een dag, toen ik hem opnieuw moest vergeven, werd ik plotseling gevuld met een intense liefde voor deze arme man. Ik was het echt, niet hij, die moest worden vrijgelaten. Onvergevingsgezindheid kan ons als een ketting binden. Bitterheid kan onze gezondheid zelfs ruïneren. Alleen vergeving zorgt ervoor dat een hart echt vrij is, niet alleen van de eigen zonden, maar ook van de macht die de zonde van een ander over ons heeft als we het over hen hebben.

Maar tot u die u hoort zeg ik: heb uw vijanden lief, doe goed aan degenen die u haten, zegen degenen die u vervloeken, bid voor degenen die u slecht behandelen ... Geef en geschenken zullen u worden gegeven; een goede maat, samengepakt, geschud en overlopend, zal in je schoot worden gegoten. Want de maat waarmee u meet, wordt u in ruil daarvoor afgemeten…. Maar als u anderen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven. (Lukas 6: 27-28, 38; Matt 6:15)

De voorbereiding in onze dagen is dat we net zoveel van onze naasten houden als van onszelf. Christen zijn is zijn zoals onze Meester die is genade zelf - te zijn barmhartig​ Christenen moeten, vooral in deze huidige duisternis, schijnen met het licht van Goddelijke Barmhartigheid in onze dagen, wanneer zovelen genadeloos zijn geworden jegens hun naaste… of hij nu naast de deur is of op de televisie.

Het zou voor u niet van belang moeten zijn hoe iemand anders handelt; je moet Mijn levende weerspiegeling zijn, door liefde en barmhartigheid ... Wat jou betreft, wees altijd barmhartig jegens andere mensen, en vooral jegens zondaars. —Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1446

Aangezien we het einde van het verhaal van de verloren zoon niet kennen, of de oudste broer al dan niet bereid was zich te verzoenen met de verloren zoon, zal ook de uitkomst van de verlichting onzeker zijn. Sommigen zullen eenvoudig hun hart verharden en weigeren zich te laten verzoenen - of het nu met God, de kerk of anderen is. Veel van zulke zielen zullen worden overgelaten aan de "genade" van hun keuze, en vormen dat laatste leger van Satan in onze tijd dat wordt gedreven door zelfideologie in plaats van door het Evangelie van het Leven. Bewust of niet, ze zullen de “cultuur van de dood” van de Antichrist tot het uiterste uitvoeren voordat Christus de aarde reinigt en een tijdperk van vrede teweegbrengt.

Ook hier moeten we op voorbereid zijn.

Nu in de derde editie en gedrukt!

www.thefinalconfrontation.com

Klik hieronder om deze pagina in een andere taal te vertalen: