Meer over valse profeten

WANNEER mijn geestelijk leidsman vroeg me verder te schrijven over 'valse profeten', ik dacht na over hoe ze tegenwoordig vaak worden gedefinieerd. Gewoonlijk zien mensen "valse profeten" als degenen die de toekomst onjuist voorspellen. Maar als Jezus of de apostelen over valse profeten spraken, hadden ze het er meestal over binnen de kerk die anderen op een dwaalspoor bracht door ofwel de waarheid niet te spreken, haar af te zwakken, of een heel ander evangelie te prediken ...

Geliefden, vertrouw niet elke geest, maar test de geesten om te zien of ze van God zijn, want er zijn veel valse profeten de wereld in gegaan. (1 Johannes 4: 1)

WIJ U

Er is een passage in de Schrift die ervoor zou moeten zorgen dat elke gelovige stilstaat en nadenkt:

Wee u als iedereen goed over u spreekt, want hun voorouders behandelden de valse profeten op deze manier. (Lucas 6:26)

Aangezien dit woord weerklinkt op de politiek correcte muren van onze kerken, zouden we er goed aan doen om onszelf vanaf het begin de vraag te stellen: Ben ik mezelf een valse profeet?

Ik moet bekennen dat ik de eerste jaren van dit schrijfapostolaat vaak met deze vraag heb geworsteld in tranen, aangezien de Geest mij vaak heeft bewogen om in het profetische ambt van mijn doop te opereren. Ik wilde gewoon niet schrijven waartoe de Heer me dwong met betrekking tot huidige en toekomstige dingen (en wanneer ik heb geprobeerd te vluchten of van een schip te springen, heeft een “walvis” me altijd teruggespuugd op het strand….)

Maar ook hier wijs ik weer op de diepere betekenis van de bovenstaande passage. Wee u als iedereen goed over u spreekt. Er is ook een vreselijke ziekte in de kerk en in de bredere samenleving: dat wil zeggen, de bijna neurotische behoefte om 'politiek correct' te zijn. Hoewel hoffelijkheid en gevoeligheid goed zijn, is het witwassen van de waarheid "ter wille van de vrede" dat niet. ^[1]zien Tegen elke prijs

Ik denk dat het moderne leven, inclusief het leven in de kerk, lijdt aan een valse onwil om te beledigen die zich voordoet als voorzichtigheid en goede manieren, maar al te vaak lafheid blijkt te zijn. Mensen zijn elkaar respect en gepaste hoffelijkheid verschuldigd. Maar we zijn elkaar ook de waarheid verschuldigd - wat oprechtheid betekent. —Aartsbisschop Charles J. Chaput, OFM Cap., Teruggeven aan Caesar: de katholieke politieke roeping, 23 februari 2009, Toronto, Canada

Dit is vandaag niet duidelijker dan wanneer onze leiders er niet in slagen om geloof en moraal te onderwijzen, vooral wanneer ze het meest urgent zijn en duidelijk nodig.

Wee de herders van Israël die zichzelf hebben laten grazen! U hebt de zwakken niet gesterkt, noch de zieken genezen, noch de gewonden vastgebonden. Je hebt de verdwaalde mensen niet teruggebracht, noch de verlorenen gezocht ... Dus werden ze verstrooid bij gebrek aan een herder, en werden ze voedsel voor alle wilde dieren. (Ezechiël 34: 2-5)

Zonder herders zijn de schapen verloren. Psalm 23 spreekt over een "goede herder" die zijn schapen door "de vallei van de schaduw des doods" leidt, met een "stok en staf" om te troosten en te begeleiden. De herdersstaf heeft verschillende functies. De boef wordt gebruikt om een ​​verdwaald schaap te grijpen en het in de kudde te trekken; de staf is lang om de kudde te helpen verdedigen en roofdieren op afstand te houden. Zo is het ook met de aangestelde leraren van het geloof: zij hebben de verantwoordelijkheid om de afdwalenden terug te trekken en om de “valse profeten” af te weren die hen op een dwaalspoor zouden brengen. Paulus schreef aan de bisschoppen:

Waakt over uzelf en over de hele kudde waarvan de heilige Geest u tot opzieners heeft aangesteld, waarin u de kerk van God hoedt die hij met zijn eigen bloed heeft verworven. (Handelingen 20:28)

En Peter zei:

Er waren ook valse profeten onder de mensen, net zoals er valse leraren onder jullie zullen zijn, die vernietigende ketterijen zullen introduceren en zelfs de Meester die hen vrijgekocht heeft, verloochenen, waardoor ze zichzelf snel vernietigen. (2 Pt 2: 1)

De grote ketterij van onze tijd is het 'relativisme' dat als rook de kerk is binnengesijpeld en grote delen van geestelijken en leken bedwelmt met het verlangen dat anderen 'goed over hen spreken'.

In een samenleving waarvan het denken wordt beheerst door de 'tirannie van het relativisme' en waarin politieke correctheid en menselijk respect de ultieme criteria zijn voor wat er moet worden gedaan en wat moet worden vermeden, heeft het idee om iemand tot morele fouten te leiden weinig zin. . Wat in zo'n samenleving verwondering veroorzaakt, is het feit dat iemand politieke correctheid niet in acht neemt en daardoor de zogenaamde vrede van de samenleving lijkt te verstoren. ​Aartsbisschop Raymond L. Burke, prefect van de apostolische signatuur, Beschouwingen over de strijd om de cultuur van het leven te bevorderen, InsideCatholic Partnership Dinner, Washington, 18 september 2009

Deze politieke correctheid is in feite dezelfde “leugengeest” die de profeten van het hof van koning Achab in het Oude Testament besmet. ^[2]cf. 1 Koningen 22 Toen Achab de strijd wilde aangaan, zocht hij hun raad. Alle profeten, behalve één, vertelden hem dat hij zou slagen omdat ze wisten dat als ze het tegenovergestelde zeiden, ze gestraft zouden worden. Maar de profeet Micha vertelde de waarheid, dat de koning in feite op het slagveld zou sterven. Hiervoor werd Micha in de gevangenis geworpen en kreeg hij kleine rantsoenen. Het is dezelfde angst voor vervolging die er voor heeft gezorgd dat er tegenwoordig een compromisloze geest in de kerk is ontstaan. ^[3]cf. De School of Compromise

Degenen die dit nieuwe heidendom uitdagen, staan ​​voor een moeilijke optie. Ofwel conformeren ze zich aan deze filosofie of ze worden geconfronteerd met het vooruitzicht van martelaarschap. -NS. John Hardon (1914-2000), Hoe kun je in deze tijd een loyale katholiek zijn? Door loyaal te zijn aan de bisschop van Rome​ http://www.therealpresence.org/eucharst/intro/loyalty.htm

In de westerse wereld is dat "martelaarschap" tot dusver niet bloedig geweest.

In onze eigen tijd wordt de prijs die moet worden betaald voor trouw aan het Evangelie niet langer opgehangen, getrokken en in vieren gedeeld, maar het gaat er vaak om dat we uit de hand worden gelaten, bespot of geparodieerd. En toch kan de kerk zich niet onttrekken aan de taak om Christus en zijn evangelie te verkondigen als reddende waarheid, de bron van ons ultieme geluk als individuen en als het fundament van een rechtvaardige en menselijke samenleving. —POPE BENEDICT XVI, Londen, Engeland, 18 september 2010; Zenit

Als ik denk aan de vele martelaren die moedig hun dood tegemoet gingen, soms zelfs opzettelijk naar Rome reisden om vervolgd te worden ... en dan hoe we aarzelen vandaag om voor de waarheid te staan omdat we het evenwicht van onze luisteraars, parochie of bisdom niet willen verstoren (en onze 'goede' reputatie verliezen) ... Ik beef bij de woorden van Jezus: Wee u als iedereen goed over u spreekt.

Ben ik nu genade aan het zoeken bij mensen of bij God? Of probeer ik mensen te plezieren? Als ik nog steeds mensen zou willen behagen, zou ik geen slaaf van Christus zijn. (Gal 1:10)

De valse profeet is iemand die is vergeten wie zijn Meester is - die mensen heeft gemaakt die zijn evangelie behagen en de goedkeuring van anderen tot zijn idool. Wat zal Jezus tegen zijn kerk zeggen als we voor zijn rechterstoel verschijnen en naar de wonden in zijn handen en voeten staren, terwijl onze eigen handen en voeten worden gemanicuurd met de lof van anderen?

OP DE HORIZON

De profeet is iemand die de waarheid vertelt op basis van zijn contact met God - de waarheid voor vandaag, die natuurlijk ook licht werpt op de toekomst. - Kardinaal Joseph Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI), Christelijke profetie, de postbijbelse traditie, Niels Christian Hvidt, voorwoord, p. vii

Getrouw proberen te zijn aan het pleidooi van de zalige Johannes Paulus II aan jonge mensen om 'ochtendwaker' te zijn bij het aanbreken van het nieuwe millennium 'is een moeilijke taak geweest, een' ontzagwekkende taak ', zoals hij zei dat het zou zijn. Voor een keer zijn er zoveel prachtige tekenen van hoop overal om ons heen, de meesten vooral bij de jongeren die gehoor hebben gegeven aan de oproep van de Heilige Vader om hun leven aan Jezus en het Evangelie des Levens te geven. En hoe kunnen we niet dankbaar zijn voor de aanwezigheid en tussenkomst van onze Gezegende Moeder bij haar heiligdommen over de hele wereld? Tegelijkertijd heeft de dageraad niet arriveerde, en de duisternis van afvalligheid blijft zich over de hele wereld verspreiden. Het is nu zo wijdverbreid, zo doordringend, dat de waarheid vandaag echt begint uit te sterven als een vlam. ^[4]zien De smeulende kaars Hoevelen van u hebben mij geschreven over uw dierbaren die gezwicht hebben voor het morele relativisme en heidendom van deze tijd? Hoeveel ouders heb ik gebeden en gehuild, wier kinderen hun geloof volledig hebben opgegeven? Hoeveel katholieken beschouwen de mis tegenwoordig niet langer als relevant, aangezien parochies blijven sluiten en bisschoppen priesters uit het buitenland importeren? Hoe luid is de dreigende stem van rebellie ^[5]zien Vervolging is nabij opgewekt worden tegen de Heilige Vader en de gelovigen? ^[6]zien De paus: thermometer van apostoase Dit zijn allemaal tekenen dat er iets vreselijks is misgegaan.

En toch, op hetzelfde moment dat grote delen van de kerk toegeven aan de geest van de wereld, wordt de boodschap van Hemelse genade reikt over de hele wereld. ^[7]cf. Aan degenen in doodzonde Net wanneer het lijkt alsof we het meest verdienen om in de steek gelaten te worden - zoals de verloren zoon op zijn knieën in varkensmest ^[8]cf. Lukas 15: 11-32- dat is wanneer Jezus is gekomen om te zeggen dat ook wij verloren zijn en geen herder hebben, maar dat Hij is de goede herder die voor ons is gekomen!

Welke man onder u die honderd schapen heeft en er een verliest, zou de negenennegentig niet in de woestijn achterlaten en achter de verloren gaan aan gaan totdat hij het vindt? … But Sion zei: 'De Heer heeft mij verlaten; mijn Heer heeft me vergeten. " Kan een moeder haar kind vergeten, zonder tederheid zijn voor het kind van haar baarmoeder? Zelfs als ze het vergeet, zal ik je nooit vergeten ... en als hij thuiskomt, roept hij zijn vrienden en buren bij elkaar en zegt tegen hen: 'Verheug je met me, want ik heb mijn verloren schaap gevonden.' Ik zeg u, op dezelfde manier zal er in de hemel meer vreugde zijn over één zondaar die berouw heeft dan over negenennegentig rechtvaardige mensen die geen bekering nodig hebben (Lukas 15: 4, Jesaja 49: 14-15; Lukas 15). : 6-7)

Ja, sommige van de valse profeten van onze tijd hebben geen hoop te bieden. Ze spreken alleen over straf, oordeel, ondergang en somberheid. Maar dit is niet onze God. Hij IS liefde. Hij is constant, net als de zon, altijd uitnodigend en wenkend de mensheid voor Zichzelf. Hoewel onze zonden kunnen opstijgen als dikke, vulkanische zwarte rook om Zijn licht te verduisteren, blijft Hij er altijd achter schijnen, wachtend om een ​​sprankje hoop naar Zijn verloren kinderen te sturen en hen uit te nodigen om naar huis te komen.

Broeders en zusters, er zijn veel valse profeten onder ons. Maar God heeft ook in onze tijd ware profeten doen opstaan ​​- de Burkes, Chaputs, Hardons en natuurlijk de pausen van onze tijd. We zijn niet in de steek gelaten! Maar we kunnen ook niet dwaas zijn. Het is absoluut noodzakelijk dat we leren bidden en luisteren om de stem van de ware Herder te herkennen. Anders lopen we het risico de wolven voor schapen te aanzien - of zelf wolven te worden ... ^[9]horloge Gods stem horen, deel I en Part II

Ik weet dat er na mijn vertrek woeste wolven onder jullie zullen komen, die de kudde niet zullen sparen. En uit uw eigen groep zullen mannen naar voren komen die de waarheid verdraaien om de discipelen achter zich aan te trekken. Wees dus waakzaam en bedenk dat ik jullie drie jaar lang, dag en nacht, onophoudelijk met tranen heb vermaand. (Handelingen 20: 29-31)

Als hij alle zijnen heeft verdreven, loopt hij voor hen uit, en de schapen volgen hem, omdat ze zijn stem herkennen. Maar ze zullen een vreemdeling niet volgen; ze zullen van hem wegrennen, omdat ze de stem van vreemden niet herkennen ... (Johannes 10: 4-5)