John Henry Newman inzet door Sir John Everett Millais (1829-1896)
Heilig verklaard op 13 oktober 2019
VOOR een aantal jaren, telkens als ik in het openbaar sprak over de tijd waarin we leven, zou ik zorgvuldig een beeld moeten schetsen door de woorden van de pausen en heiligen. Mensen waren gewoon niet klaar om van een niemand-leek als ik te horen dat we op het punt staan de grootste strijd aan te gaan die de kerk ooit heeft doorgemaakt - wat Johannes Paulus II 'de laatste confrontatie' van dit tijdperk noemde. Tegenwoordig hoef ik amper iets te zeggen. De meeste gelovige mensen kunnen, ondanks het goede dat nog steeds bestaat, zien dat er iets vreselijk mis is gegaan met onze wereld.
Inderdaad, we leven in wat bekend staat als de "eindtijd" - we zijn "officieel" sinds de hemelvaart van Christus. Maar dat is niet waar ik, noch de pausen naar verwijzen. We verwijzen eerder naar een specifieke tijdsperiode wanneer de krachten van leven en dood een klimatologische strijd zullen bereiken: de "cultuur van het leven" tegen een "cultuur van de dood", een "vrouw gekleed in de zon" versus een "rode draak", de kerk versus een antikerk, het Evangelie versus een anti-evangelie, een "beest" versus het Lichaam van Christus. In het begin van mijn bediening keken mensen me met een afwijzende grijns aan en zeiden: "Ja nou, iedereen denkt dat hun tijd de eindtijd is." En dus begon ik St. John Henry Newman te citeren:
Ik weet dat alle tijden gevaarlijk zijn, en dat serieuze en bezorgde geesten, levend tot eer van God en de behoeften van de mens, geneigd zijn om geen tijden zo gevaarlijk te vinden als de hunne. Te allen tijde de vijand van
zielen vallen de Kerk, die hun ware Moeder is, met woede aan, en dreigen op zijn minst en beangstigen wanneer hij er niet in slaagt kwaad te doen. En altijd hebben hun speciale beproevingen die anderen niet hebben ... Ongetwijfeld, maar toch toegegeven, toch denk ik ... de onze heeft een andere soort duisternis dan alle voorgaande. Het bijzondere gevaar van de tijd die voor ons ligt, is de verspreiding van die plaag van ontrouw, die de apostelen en onze Heer Zelf hebben voorspeld als de ergste ramp van de laatste tijden van de Kerk. En in ieder geval een schaduw, een typisch beeld van de laatste tijd, komt over de wereld —St. John Henry Cardinal Newman (1801-1890 AD), preek bij opening van St. Bernard's Seminary, 2 oktober 1873, De ontrouw van de toekomst
Inderdaad, de duisternis die op dit uur is neergedaald, is misschien anders dan alles wat de wereld ooit heeft gezien. De logica is op zijn kop gezet. Het goede (zoals het gezin, het huwelijk, het vaderschap, enz.) Wordt nu als maatschappelijk kwaad beschouwd, terwijl immoraliteit wordt geprezen en gevierd als goed. De natuurwet wordt geminacht terwijl ‘gevoelens’ in de wet zijn vastgelegd. Grafisch geweld en hoererij worden als amusement beschouwd, terwijl schoolkinderen wordt geleerd te masturberen en porno te ontdekken. En de kerk? Het massabezoek blijft in het Westen snel afnemen als gevolg van het ongeloof in de eucharistiestijgingen. Gewond door schandalen over seksueel misbruik, verzwakt door het modernisme en machteloos gemaakt door compromissen en lafheid, is de kerk plotseling irrelevant voor miljarden mensen.
Waar staan we nu in eschatologische zin? Het is aannemelijk dat we ons midden in de rebellie en dat in feite een sterke misleiding over veel, veel mensen is gekomen. Het is deze waanvoorstelling en rebellie die voorafschaduwt wat er daarna zal gebeuren: en de man van wetteloosheid zal worden geopenbaard. —Artikel, Mgr. Charles Pope,"Zijn dit de buitenste banden van een komend oordeel?", 11 november 2014; blog
Hoewel het veel gemakkelijker voor ons is om deze oordelen achteraf duidelijk te maken, zei St. John Newman wat 
is misschien wel een van de meest vooruitziende dingen die ik van een geestelijke heb gelezen. In zijn preken over de Antichrist schreef de heilige:
Satan kan de meer alarmerende wapens van bedrog overnemen - hij kan zichzelf verbergen - hij kan proberen ons in kleine dingen te verleiden, en zo de kerk niet allemaal tegelijk, maar geleidelijk aan van haar ware positie af te halen. Ik doe geloof dat hij op deze manier veel heeft gedaan in de loop van de laatste paar eeuwen ... Het is zijn beleid om ons op te splitsen en te verdelen, om ons geleidelijk van onze rots van kracht te verjagen. En als er vervolging komt, zal het dat dan misschien zijn; dan misschien, wanneer we allemaal in alle delen van de christenheid zo verdeeld en zo verkleind, zo vol schisma's, zo dicht bij ketterij zijn. Wanneer we onszelf op de wereld hebben geworpen en voor bescherming ervan afhankelijk zijn, en onze onafhankelijkheid en onze kracht hebben opgegeven, dan zal [de antichrist] in woede op ons uitbarsten voor zover God hem dat toestaat. Dan kan het Romeinse rijk plotseling uiteenvallen en de antichrist verschijnen als vervolger, en de barbaarse naties rondom breken in. —Gezegende John Henry Newman, Preek IV: de vervolging van de antichrist
En Newman was duidelijk over wat, of liever, die werd bedoeld met “Antichrist”:
... dat de antichrist één individuele man is, geen macht - niet louter een ethische geest, of een politiek systeem, geen dynastie of opeenvolging van heersers - was de universele traditie van de vroege kerk. —St. Johannes Hendrik Nieuwman, "The Times of Antichrist", Lezing 1
De reden dat zijn woorden zo verrassend zijn, is dat Newman een tijd voorzag waarin de kerk zelf een interne puinhoop zou worden; een periode waarin ze zal worden bewogen van haar 'ware positie', haar 'rots van kracht' en 'zo vol schisma' en 'bijna ketterij' is. Voor zijn toehoorders in de 19e eeuw zou dit op zichzelf misschien ketters hebben geklonken, aangezien Christus beloofde dat de "De poorten van de onderwereld zullen haar niet overweldigen." [1]Matt 16: 18 Bovendien was de kerk in Newmans tijd zo'n solide baken van waarheid dat hij zelf, nadat hij in haar wortels was gestort, verklaarde: "Diep in de geschiedenis zijn, is ophouden protestants te zijn."
Maar voor alle duidelijkheid: Newman zegt niet dat de waarheid, bewaard in de heilige traditie, verloren zal gaan. In plaats daarvan zal er een algemene periode zijn van massale verwarring, wereldsgezindheid en verdeeldheid. Hij verwijst specifiek naar een tijd waarin de 
De kerk en haar leden zullen zichzelf als het ware in de armen van de staat hebben “geworpen”, nadat ze onze onafhankelijkheid en kracht hebben opgegeven. Hoe kon Newman, zonder de genade van goddelijke verlichting, de toestand hebben gezien waarin we ons nu bevinden? De Kerk is niet afhankelijk geworden van de onvoorwaardelijke vrijgevigheid van de gelovigen, maar van haar “liefdadigheidsstatus” om belastingontvangsten uit te geven om zo te verleiden tot geven. Dit heeft gedeeltelijk de facto leidde tot een stilte van de geestelijkheid om "een goede reputatie" te behouden bij de regering. Het heeft bisschoppen op veel plaatsen veranderd in beheerders van gebouwen in plaats van herders van het evangelie. Het heeft ons "beetje bij beetje" bewogen van onze ware positie en rots, die een kerk is die bestaat, zei paus Paulus VI, "om te evangeliseren." [2]Evangelii nuntiandi, N. 14 In feite zijn het niet langer de kerk die scholen, ziekenhuizen en missionaire buitenposten bouwt, maar de staat en haar NGO's die hun "goede nieuws" over "reproductieve gezondheidsrechten" verspreiden (dwz abortus, anticonceptie, hulp bij zelfdoding, enz.). Kortom, onze missionaire ijver "Maak alle naties tot discipelen" is op veel plaatsen bijna gestorven. "Op zondag naar de mis gaan" of zelfs "eenmaal per jaar" met Pasen of Kerstmis is nu schijnbaar de vervulling van onze doopbeloften. Hoort iemand de woorden van Jezus boven onze hoofden donderen?
Ik ken je werken; Ik weet dat je het niet koud of warm hebt. Ik wou dat je het koud of warm had. Dus omdat je lauw bent, noch heet noch koud, zal ik je uit mijn mond spugen. Want u zegt: 'Ik ben rijk en welvarend en heb niets nodig', maar beseft toch niet dat u ellendig, beklagenswaardig, arm, blind en naakt bent? (…) Degenen van wie ik houd, wijs ik terecht en bestraf ik. Wees daarom oprecht en bekeer u. (Openbaring 3: 15-19)
Wat betekent het om "heet" te zijn? Het is geen selfie op Instagram. Het is om zo te leven met het Evangelie onze woorden en getuigenis worden de levende aanwezigheid van Christus in de wereld. Het Tweede Vaticaans Concilie was duidelijk van de verplichting van elke katholiek om het licht van Christus te dragen:
… Het is niet voldoende dat het christelijke volk aanwezig is en georganiseerd is in een bepaald land, noch is het voldoende om een apostolaat uit te voeren als goed voorbeeld. Hiervoor zijn ze georganiseerd, hiervoor zijn ze aanwezig: om Christus aan hun niet-christelijke medeburgers aan te kondigen door woord en voorbeeld, en hen te helpen om Christus ten volle te ontvangen. —Tweede Vaticaans Concilie, Ad gentes, zn. 15; vaticaan.va
Maar hoeveel katholieken spreken over Jezus Christus op hun scholen of op de markt, laat staan denken van dit? Nee, "geloof is iets persoonlijks", hoort men keer op keer. Maar dat is niet wat Jezus ooit zei. Integendeel, Hij gebood Zijn volgelingen "zout en licht" in de wereld te zijn en de waarheid nooit onder een korenmaat mand te verbergen.
Jij bent het licht van de wereld. Een stad op een heuvel kan niet worden verborgen. (Mattheüs 5:14)
En daarom, zei Johannes Paulus II, “Dit is geen tijd om je te schamen voor het Evangelie. Het is de tijd om het vanaf de daken te prediken. " [3]Homily, Cherry Creek State Park Homily, Denver, Colorado, 15 augustus 1993
Er is geen echte evangelisatie als de naam, de leer, het leven, de beloften, het koninkrijk en het mysterie van Jezus van Nazareth, de Zoon van God, niet worden verkondigd. —POPE ST. PAULUS VI, Evangelii nuntiandi, zn. 22; vaticaan.va
In plaats van de samenleving te transformeren met de boodschap van het evangelie, lijkt het verminderen van iemands ecologische voetafdruk echter de nieuwe missie. “Tolerant” en “inclusief” zijn heeft de authentieke deugd en heiligheid vervangen. Het licht uitdoen, recyclen en minder plastic gebruiken (hoe waardig deze ook zijn) zijn de nieuwe sacramenten geworden. Wapperende regenboogvlaggen hebben de banier van Christus vervangen.
Wat volgt? Volgens Newman is het dan wanneer de staat de rol van de hemelse Vader vervangt dat zelfs als christelijke naties zich (misschien welwillend) in de greep van de antichrist zullen bevinden.
… Als de Mensenzoon komt, zal hij dan geloof op aarde vinden? (Lukas 18: 8)
Het is niet langer een uitdaging om de woorden van Newman als mogelijk op het punt van vervulling te zien in onze generatie.
GERELATEERDE LEZING
Politieke correctheid en de grote afval
Slapen terwijl het huis brandt
Luister naar het volgende:
Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:
Volg Mark's geschriften hier:
Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
