Ondergaande zon op "Verschijningsheuvel" -- Medjugorje, Bosnië-Herzegovina
IT was mijn vierde en laatste dag in Medjugorje - dat kleine dorpje in de door oorlog verscheurde bergen van Bosnië-Herzegovina waar de Heilige Moeder naar verluidt aan zes kinderen (nu volwassen volwassenen) is verschenen.
Ik had al jaren van deze plek gehoord, maar heb nooit de behoefte gevoeld om daarheen te gaan. Maar toen mij werd gevraagd om in Rome te zingen, zei iets in mij: "Nu, nu moet je naar Medjugorje."
Ik had een paar uur voordat de taxirit terug naar het vliegveld reed. Ik besloot de "Apparition Hill" te beklimmen, een ruig terrein dat leidt naar de plek waar de zieners uit Medjugorje zeggen dat de Heilige Moeder aan hen is verschenen. Ik begon de reis over grillige rotsen en passeerde verschillende groepen die de rozenkrans in het Italiaans baden. Ik kwam uiteindelijk op een plek waar een prachtig beeld van Maria, de koningin van de vrede, stond. Ik knielde neer tussen de stenen en begon het gebed van de Kerk, de Liturgie van de Getijden, te bidden.
In de tweede lezing van de pastorale constitutie over de Kerk in de moderne wereld (Tweede Vaticaans Concilie) las ik:
We moeten allemaal een verandering van hart ondergaan. We moeten uitkijken over de hele wereld en de taken zien die we allemaal samen kunnen doen om het welzijn van de mensenfamilie te bevorderen. We mogen ons niet laten misleiden door een vals gevoel van hoop. Tenzij vijandigheid en haat worden opgegeven, tenzij bindende en eerlijke overeenkomsten worden gesloten, die de universele vrede in de toekomst veiligstellen, kan de mensheid, die al in groot gevaar verkeert, ondanks haar wonderbaarlijke vooruitgang in kennis die dag van rampspoed worden geconfronteerd wanneer zij geen andere vrede kent. dan de vreselijke vrede van de dood. —Gaudium et spes, nn. 82-83; Getijdengebed, deel IV, blz. 475-476.
Dit is een document van Vaticanum II. En hier knielde ik onder de Koningin van de Vrede, die naar verluidt naar dit kleine stukje aarde is gekomen om aan te kondigen dat we moeten om vrede bidden, en dat deze vrede alleen tot stand komt door een verandering van hart Ik las op ...
Door dit echter te zeggen, blijft de Kerk van Christus, die leeft zoals zij te midden van deze angstige tijden leeft, onwankelbaar in hoop. Keer op keer, in het seizoen en buiten het seizoen, probeert het de boodschap van de apostel aan onze tijd te verkondigen: Nu is het uur van Gods gunst, het uur voor een verandering van hart; nu is de dag van verlossing.
Ik leunde achterover op de rotsen en haalde diep adem. Iedereen die de berichten van Medjugorje kent, weet dat Maria herhaaldelijk heeft gezegd: "Dit is een tijd van genade."Iedereen die hier mijn eigen meditaties heeft gelezen (De bazuinen van waarschuwing!) weet dat ik dit ook met spoed heb geschreven. Het leek me gewoon een enorm toeval. Of men nu wel of niet in de verschijningen van Medjugorje gelooft, we zijn zeker verplicht gehoor te geven aan de woorden van het leergezag.
Nu is het uur van Gods gunst, het uur voor een verandering van hart; nu is de dag van verlossing.
Toen ik de heuvel weer afliep, kreeg ik weer het gevoel dat de tijd kort was. Dat als deze verschijningen plaatsvinden, er binnenkort een einde aan kan komen.
Terwijl ik op mijn vlucht terug naar Noord-Amerika was, zou een van de zieners in Medjugorje naar verluidt opnieuw een verschijning met Maria hebben gehad. En dit was haar boodschap:
"Lieve kinderen, mijn komst naar jullie, mijn kinderen, is Gods liefde. God zendt mij om jullie te waarschuwen en jullie de juiste weg te wijzen. Sluit je ogen niet voor de waarheid, mijn kinderen. Je tijd is kort. Sta niet toe dat waanideeën over u beginnen te heersen. De weg waarop ik u wil leiden is de weg van vrede en liefde. Dit is de weg die leidt naar mijn Zoon, uw God. Geef mij uw hart opdat ik mijn Zoon in hen en maak van jullie mijn apostelen - apostelen van vrede en liefde. Dank je wel! " -Maandelijks bericht aan de zieneres Mirjana Soldo uit Medjugorje, vertaald uit het Kroatisch
