Op Hope

 

Christen zijn is niet het resultaat van een ethische keuze of een verheven idee,
maar de ontmoeting met een gebeurtenis, een persoon,
wat het leven een nieuwe horizon en een beslissende richting geeft. 
—POPE BENEDICT XVI; Encycliek: Deus Caritas Est, "God is Love"; 1

 

IK BEN een wieg katholiek. Er zijn veel sleutelmomenten geweest die mijn geloof de afgelopen vijf decennia hebben verdiept. Maar degenen die produceerden hoop waren toen ik persoonlijk de aanwezigheid en kracht van Jezus ontmoette. Dit leidde er weer toe dat ik meer van Hem en anderen ging houden. Meestal vonden die ontmoetingen plaats toen ik de Heer benaderde als een gebroken ziel, want zoals de psalmist zegt:

Het offer dat aanvaardbaar is voor God, is een gebroken geest; een gebroken en nederig hart, o God, zult u niet verachten. (Psalm 51:17)

God hoort de roep van de armen, ja ... maar Hij openbaart Zichzelf aan hen wanneer hun geroep voortkomt uit nederigheid, dat wil zeggen oprecht geloof. 

Hij wordt gevonden door degenen die hem niet op de proef stellen, en manifesteert zich aan degenen die hem niet geloven. (Wijsheid van Salomo 1: 2)

Geloof is door zijn specifieke aard een ontmoeting met de levende God. —POPE BENEDICT XVI; Encycliek: Deus Caritas Est, "God is Love"; 28

Het is deze manifestatie van Jezus 'liefde en kracht die "het leven een nieuwe horizon geeft", een horizon van hoop. 

 

HET IS PERSOONLIJK

Veel te veel katholieken zijn opgegroeid met het bezoeken van de zondagsmis zonder te horen dat ze dat nodig hadden persoonlijk hun hart openen voor Jezus… En dus groeiden ze uiteindelijk helemaal zonder de mis op. Dat komt waarschijnlijk omdat hun priesters deze fundamentele waarheid ook nooit op het seminarie hebben geleerd. 

Zoals u wel weet, gaat het niet alleen om het doorgeven van een leerstelling, maar eerder om een ​​persoonlijke en diepgaande ontmoeting met de Heiland.   —POPE JOHN PAUL II, Opdrachtgevende gezinnen, Neo-Catechumenal Way. 1991

Ik zeg "fundamenteel" omdat het is een leerstelling van de katholieke kerk:

"Groot is het mysterie van het geloof!" De Kerk belijdt dit mysterie in de Apostolische Geloofsbelijdenis en viert het in de sacramentele liturgie, zodat het leven van de gelovigen gelijkvormig kan worden aan Christus in de Heilige Geest tot glorie van God de Vader. Dit mysterie vereist dus dat de gelovigen erin geloven, dat ze het vieren en dat ze ervan leven in een vitale en persoonlijke relatie met de levende en ware God. -Catechismus van de katholieke kerk (CCC), 2558

 

HOOP IS DAGERAAD

In het openingshoofdstuk van Lukas braken de eerste zonnestralen de sombere horizon van de mensheid door toen de engel Gabriël zei:

... je moet hem Jezus noemen, omdat hij zijn volk zal redden van hun zonden ... zij zullen hem Emmanuel noemen, wat betekent "God is met ons." (Matt 1: 21-23)

God is niet ver weg. Hij is bij ons. En de reden voor Zijn komst is niet om ons te straffen, maar om ons van onze zonden te verlossen. 

'De Heer is nabij'. Dit is de reden voor onze vreugde. —POPE BENEDICT XVI, 14 december 2008, Vaticaanstad

Maar u zult deze vreugde niet ervaren, deze hoop op vrijheid van de slavernij van de zonde, tenzij u deze ontsluit met de sleutel van het geloof. Hier is dus nog een fundamentele waarheid die het fundament van uw geloof moet vormen; het is de rots waarop je hele spirituele leven moet worden gebouwd: God is liefde. 

Ik zei niet "God is liefdevol". Nee, Hij IS liefde. Zijn essentie is liefde. Als zodanig - begrijp dit nu, beste lezer - heeft uw gedrag geen invloed op zijn liefde voor u. In feite is er geen zonde in de wereld, hoe groot ook, die u kan scheiden van de liefde van God. Dit is wat St. Paul verkondigde!

Wat ons zal scheiden van de liefde van Christus ... Ik ben ervan overtuigd dat noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch tegenwoordige dingen, noch toekomstige dingen, noch machten, noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel in staat zullen zijn om ons te scheiden van de liefde van God in Christus Jezus, onze Heer. (vgl.Rom 8: 35-39)

Dus kun je doorgaan met zondigen? Natuurlijk niet, want een zware zonde wel scheid je van de Zijne aanwezigheid, en voor eeuwig daarbij. Maar niet zijn liefde. Ik geloof dat het de heilige Catharina van Siena was die ooit zei dat de liefde van God zelfs tot aan de poorten van de hel reikt, maar daar wordt ze geweigerd. Wat ik bedoel is dat het gefluister in je oor dat je vertelt dat God niet van je houdt, een regelrechte leugen is. In feite was het precies toen de wereld vervuld was van lust, moord, haat, hebzucht en elk zaad van vernietiging dat Jezus tot ons kwam. 

God bewijst zijn liefde voor ons doordat Christus voor ons stierf toen we nog zondaars waren. (Romeinen 5: 8)

Dit is de dageraad van de hoop in het hart van degene die het kan aanvaarden. En vandaag, in deze "tijd van barmhartigheid" die op onze wereld afloopt, smeekt Hij ons om het te geloven:

Schrijf dit ten behoeve van de noodlijdende zielen: wanneer een ziel de ernst van haar zonden ziet en beseft, wanneer de hele afgrond van de ellende waarin ze zich onderdompelde voor haar ogen wordt getoond, laat ze dan niet wanhopen, maar laat ze met vertrouwen werpen. zichzelf in de armen van Mijn barmhartigheid, als een kind in de armen van zijn geliefde moeder. Deze zielen hebben voorrang op Mijn barmhartig Hart, ze hebben eerst toegang tot Mijn genade. Zeg hun dat geen enkele ziel die Mijn genade heeft aangeroepen, teleurgesteld of beschaamd is gemaakt. Ik verheug me in het bijzonder in een ziel die haar vertrouwen heeft gesteld in Mijn goedheid ... Laat geen ziel vrezen om tot Mij te naderen, ook al zijn haar zonden als scharlakenrood ... -Jezus aan St. Faustina, Goddelijke barmhartigheid in mijn ziel, dagboek, zn. 541, 699

Er zijn andere dingen die ik vandaag over hoop had kunnen schrijven, maar als je dat niet doet werkelijk geloof deze fundamentele waarheid - dat God de Vader nu van je houdt, in de gebroken staat waarin je verkeert en dat Hij verlangt naar uw geluk - dan zult u zijn als een boot die door de wind van elke verleiding en beproeving heen en weer wordt geslingerd. Voor deze hoop op Gods liefde is ons anker. Een nederig en waar geloof zegt: “Jezus, ik geef me over aan jou. Jij zorgt voor alles! " En als we dit bidden vanuit het hart, vanuit ons lef, om zo te zeggen, dan zal Jezus ons leven binnenkomen en werkelijk wonderen van barmhartigheid verrichten. Die wonderen zullen op hun beurt het zaadje van hoop planten waar ooit droefheid groeide. 

"Hoop", zegt de Catechismus, "is het zekere en standvastige anker van de ziel ... die binnendringt ... waar Jezus als voorloper namens ons is gegaan." ^[1]cf. Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 1820; cf. Hey 6: 19-20

Het uur is gekomen dat de boodschap van goddelijke barmhartigheid harten met hoop kan vullen en de vonk kan worden van een nieuwe beschaving: de beschaving van liefde. —POPE JOHANNES PAULUS II, Homilie, Krakau, Polen, 18 augustus 2002; vaticaan.va

God houdt van alle mannen en vrouwen op aarde en geeft hun hoop op een nieuw tijdperk, een tijdperk van vrede. Zijn liefde, volledig geopenbaard in de vleesgeworden Zoon, is het fundament van universele vrede. —POPE JOHN PAUL II, Boodschap van paus Johannes Paulus II voor de viering van de Werelddag van de vrede, 1 januari 2000

 

Het Nu-woord is dat een volletijdbediening
gaat door met uw steun.
Zegen u, en bedankt. 

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.