Op Medjugorje

 

Deze week heb ik nagedacht over de afgelopen drie decennia sinds Onze Lieve Vrouw naar verluidt in Medjugorje begon te verschijnen. Ik heb nagedacht over de ongelooflijke vervolging en het gevaar dat de zieners hebben doorstaan, zonder van dag tot dag te weten of de communisten hen zouden sturen, zoals bekend was dat de Joegoslavische regering te maken had met 'weerstanden' (aangezien de zes zieners niet, onder bedreiging, dat de verschijningen vals waren). Ik denk aan de talloze apostolaten die ik tijdens mijn reizen ben tegengekomen, mannen en vrouwen die hun bekering vonden en op die berghelling een beroep deden… vooral de priesters die ik heb ontmoet en die Onze Lieve Vrouw daar op bedevaart riep. Ik denk ook dat over niet al te lange tijd de hele wereld “in” Medjugorje zal worden getrokken als de zogenaamde “geheimen” die de zieners trouw hebben bewaard worden onthuld (ze hebben ze niet eens met elkaar besproken, behalve voor degene die ze allemaal gemeen hebben - een permanent 'wonder' dat zal worden achtergelaten op de Verschijningsheuvel.)

Ik denk ook aan degenen die zich hebben verzet tegen de talloze genaden en vruchten van deze plek die vaak gelezen worden als de Handelingen van de Apostelen op steroïden. Het is niet aan mij om Medjugorje waar of onwaar te verklaren - iets wat het Vaticaan nog steeds opmerkt. Maar ik negeer dit fenomeen ook niet en roep het algemene bezwaar op dat "het persoonlijke openbaring is, dus ik hoef het niet te geloven" - alsof wat God te zeggen heeft buiten de catechismus of de Bijbel om onbelangrijk is. Waar God in openbare openbaring door Jezus heeft gesproken, is nodig redding​ maar wat God ons door profetische openbaring te zeggen heeft, is soms nodig om door te gaan heiliging​ En daardoor wil ik op de trompet blazen - met het risico alle gebruikelijke namen van mijn tegenstanders genoemd te worden - op wat volkomen duidelijk lijkt: dat Maria, de moeder van Jezus, al meer dan dertig jaar naar deze plek komt om bereid ons voor op Haar Triomf - waarvan we de climax snel lijken te naderen. En dus, aangezien ik de laatste tijd zoveel nieuwe lezers heb, wil ik het volgende opnieuw publiceren met dit voorbehoud: hoewel ik in de loop der jaren relatief weinig over Medjugorje heb geschreven, geeft niets me meer vreugde… hoe komt dat?

IN van de meer dan duizend geschriften op deze website heb ik Medjugorje relatief weinig keer genoemd. Ik heb het niet genegeerd, zoals sommigen willen, vanwege het simpele feit dat ik zou handelen in strijd met de Heilige Schrift, commando's ons om de profetie niet te verachten, maar te testen. ^[1]cf. 1 Thess 5: 20 In dat opzicht is Rome na 33 jaar verschillende keren tussenbeide gekomen om te voorkomen dat deze vermeende verschijningssite wordt gesloten, zelfs zo ver dat het de autoriteit voor de authenticiteit van de verschijningen wegneemt van de plaatselijke bisschop en in handen neemt van het Vaticaan. en haar opdrachten, en uiteindelijk de paus zelf. Van de ongebruikelijk sterke negatieve opmerkingen van de bisschop van Mostar over de verschijning, heeft het Vaticaan de ongekende stop gemaakt door het te degraderen tot slechts ...

… De uitdrukking van de persoonlijke overtuiging van de bisschop van Mostar die hij het recht heeft uit te drukken als gewone van de plaats, maar die zijn persoonlijke mening is en blijft. - dan Secretaresse voor de Congregatie voor de Geloofsleer, aartsbisschop Tarcisio Bertone, brief van 26 mei 1998

Evenmin kan men, zonder een zekere intellectuele oneerlijkheid, de talrijke verklaringen negeren van niet alleen kardinalen en bisschoppen, maar ook van St.Johannes Paulus II zelf, die positief waren, zo niet regelrechte viering van dit onofficiële Maria-heiligdom (zie Medjugorje: Just the Facts Mevrouw​ Paus Franciscus moet nog een openbare verklaring afleggen, maar het is bekend dat hij de zieners van Medjugorje heeft toegestaan ​​in zijn jurisdictie te spreken toen hij kardinaal was.)

Hoewel ik in het verleden mijn eigen ervaringen met Medjugorje heb gedeeld (zie Dat Medjugorje) evenals een krachtige ontmoeting van Goddelijke Barmhartigheid daar (zie Wonder van barmhartigheid), vandaag ga ik spreken met degenen die Medjugorje willen sluiten en in de mottenballen willen zetten.

Wat denk je?

 

ONGEWENSTE VRUCHTEN?

Ik stel deze vraag met respect, aangezien ik goede en toegewijde katholieken ken die niettemin geloven dat Medjugorje bedrog is. Dus laat ik eerlijk zeggen: mijn geloof hangt er niet van af of het Vaticaan Medjugorje goedkeurt of afkeurt. Wat de Heilige Vader ook beslist, ik zal me eraan houden. In feite is mijn geloof ook niet gebaseerd op de goedgekeurd verschijningen van Fatima, of Lourdes, of Guadalupe of enige andere "profetische openbaring". Mijn geloof en mijn leven is gebaseerd op Jezus Christus en Zijn onfeilbaar, onveranderlijk Woord zoals het ons geopenbaard is door de apostelen en die vandaag in zijn volheid in de katholieke kerk verblijft (maar wordt in feite ondersteund door dergelijke profetische openbaringen). Dat is de rots van mijn geloof. ^[2]cf. De stichting van geloof

Maar wat is het doel van dit geloof, broeders en zusters? Wat is het doel van deze openbaring die ons zo'n 2000 jaar later werd overhandigd? Het is aan maak discipelen van de naties. Het is aan red zielen van eeuwige verdoemenis.

Acht jaar lang heb ik de vaak pijnlijke taak gehad om op de wal te staan ​​en naar de naderende storm te kijken door een spiritueel landschap dat grotendeels kaal en uitgedroogd is. Ik heb in de mond van het kwaad en zijn machinaties gegaapt tot het punt waarop ik, alleen door Gods genade, niet heb wanhopig. In dit landschap heb ik het voorrecht gehad kleine oases van genade te ontmoeten - mannen en vrouwen die, ondanks de afvalligheid om hen heen, trouw zijn gebleven in hun leven, huwelijk, bediening en apostolaat.

En dan is er nog deze enorme oase, vergelijkbaar in grootte met geen ander, genaamd Medjugorje. Alleen al naar deze bijzondere plek komen elk jaar miljoenen pelgrims. En vanuit deze ene plaats zijn duizenden en duizenden bekeringen, honderden gedocumenteerde fysieke genezingen en ontelbare roepingen voortgekomen. Overal waar ik ga, of het nu in Canada, de VS of in het buitenland is, kom ik constant mensen tegen van wie ministeries werden geboren in Medjugorje. Enkele van de meest gezalfde, trouwe en nederige priesters die ik ken, hebben stilletjes aan mij toegegeven dat ze hun roeping in of via Medjugorje hebben ontvangen. Kardinaal Schönborn gaf zelfs toe dat hij de helft van zijn seminaristen zou verliezen als Medjugorje er niet was. ^[3]cf. interview met Max Domej, Medjugorje.net, 7 december 2012

Dit zijn wat we 'vruchten' noemen in de kerk. Want Jezus zei:

Ofwel verklaar de boom goed en zijn vrucht is goed, ofwel verklaar de boom verrot en zijn vrucht is verrot, want een boom is bekend aan zijn vrucht. (Matt 12:23)

En toch hoor ik katholieken herhalen dat dit Schriftgedeelte op de een of andere manier niet van toepassing is op Medjugorje. En ik blijf achter met mijn mond open hangend en stel stilletjes de vraag: Wat denk je?

 

BEDROG?

Als evangelist in de kerk nu bijna 20 jaar, heb ik de Heer gebeden en gesmeekt om bekering en berouw teweeg te brengen, waar Hij mij ook heen stuurt. Ik heb in bijna lege kerken gestaan ​​om het evangelie te prediken aan parochies die praktisch levensonderhoud hebben. Ik liep langs hun biechtstoelen die tot bezemkasten waren veranderd en stond achterin terwijl meestal met wit haar gemompelde gemeenten zich een weg banen door een liturgie die blijkbaar niet langer relevant is voor mensen van mijn leeftijd. Inderdaad, ik ben in de veertig en mijn generatie is praktisch verdwenen uit bijna alle honderden parochies die ik over de hele wereld heb bezocht.

… En dan zie ik in Medjugorje line-ups van jong en oud naar de biechtstoel. Overvolle missen die gebeuren de hele dag op het hele uur. Pelgrims beklimmen op blote voeten bergen, stijgen in tranen op, vaak neerdalend in vrede en vreugde. En ik vraag mezelf af: “Mijn God, dit is niet wat wij bidden voor, hoop voor, lang voor in onze het te bezitten. parochies? " We leven in een tijd waarin ketterij de kerk in het Westen bijna heeft gedecimeerd, waarin dwalende theologie en secularisme zich op veel plaatsen als kanker blijven verspreiden, en compromissen (in de naam van 'tolerantie') als een kardinale deugd worden beschouwd ... En dan luister ik naar mensen die actief campagne voeren tegen Medjugorje, en ik vraag mezelf opnieuw af: Wat denken ze? Waar zijn ze precies naar op zoek, anders dan de vruchten van Medjugorje? "Het is bedrog", zeggen ze. Welnu, we moeten afwachten wat Rome erover te zeggen heeft (hoewel het na 33 jaar duidelijk is dat het Vaticaan geen haast heeft gehad). Maar als het bedrog is, kan ik alleen maar zeggen dat ik hoop dat de duivel komt en het begint in mijn parochie! Laat Rome zijn tijd nemen. Laat het "bedrog" zich blijven verspreiden.

Natuurlijk doe ik een beetje grappig. Maar ik geloof dat dit precies is wat de heilige Paulus bedoelde toen hij zei: “Veracht profetische uitspraken niet. Test alles; behoud wat goed is." ^[4]cf. 1 Thess 5: 20

Ik denk nu aan een vriend, de machtige missionaris Fr. Don Calloway. In zijn jeugd bakte hij zijn hersens aan drugs. Hij werd letterlijk in ketens uit Japan geleid. Hij had geen begrip van het katholicisme. Toen pakte hij op een avond een boek met de boodschappen van Medjugorje. Terwijl hij ze las, begon iets hem te veranderen. Hij voelde de aanwezigheid van Onze-Lieve-Vrouw, werd fysiek genezen (en fysiek getransformeerd) en doordrenkt met een begrip van katholieke waarheden tijdens de eerste mis die hij bijwoonde. Nu, ik noem dit omdat ik het argument heb gehoord dat, als Medjugorje een misleiding is - dat als het Vaticaan ertegen oordeelt - miljoenen in afvalligheid zullen worden meegesleurd.

Onzin.

De meest opvallende, meest indrukwekkende vrucht van Medjugorje is hoe zielen zijn teruggekeerd naar liefde en groeien in trouw aan hun katholiek erfgoed, inclusief een hernieuwde gehoorzaamheid aan de Heilige Vader. Medjugorje is in feite een tegengif afvalligheid. Zoals Fr. Don zei: wat er met hem is gebeurd, is gebeurd - maar hij zal zich houden aan wat het Vaticaan beslist. Er zullen natuurlijk altijd mensen zijn die in zo'n geval tegen het Vaticaan zullen rebelleren. Er zijn misschien weinigen die “de kerk verlaten”, naast de “traditionalisten” en anderen die soms de nederigheid en het vertrouwen ontbraken om stand te houden bij de soms moeilijke beslissingen van de hiërarchie die desalniettemin in acht moeten worden genomen. In die gevallen waarin mensen oprecht afvallen, zou ik echter niet de kerk noch Medjugorje de schuld geven, maar de vorming van die persoon.

 

DESINFORMATIE

Ik keek onlangs naar een interview dat tegen Medjugorje schold in wat neerkwam op roddels, een aanval op trivialiteiten en ongefundeerde beweringen. ^[5]"Mic'd Up" met Michael Voris en E. Michael Jones. Bekijk de beoordeling van Daniel O'Connors hier: dsdoconnor.com Opmerking: vocale critici zijn vaak nog nooit in Medjugorje geweest, maar doen toch behoorlijk vernietigende uitspraken. Zoals ik schreef in Profetie goed begrepen, mensen vallen mystiek vaak aan omdat ze het simpelweg niet begrijpen. Ze verwachten dat zieners perfect zijn, hun theologie onberispelijk, een verschijningssite die onaantastbaar is. Maar zelfs van gecanoniseerde heiligen wordt niet zoveel verwacht:

Conform de voorzichtigheid en heilige nauwkeurigheid, kunnen mensen niet omgaan met privé-openbaringen alsof het canonieke boeken of decreten van de Heilige Stoel zijn… Wie zou bijvoorbeeld alle visioenen van Catherine Emmerich en St. Brigitte, die duidelijke discrepanties vertonen, volledig kunnen bekrachtigen? —St. Hannibal, in een brief aan Fr. Peter Bergamaschi die alle onbewerkte geschriften van had gepubliceerd
Benedictijnse mysticus, St. M. Cecilia; Nieuwsbrief, Missionarissen van de Heilige Drie-eenheid, januari-mei 2014

"Maar het is daar een circus", een of ander object, "al die kleine winkeltjes, restaurants, nieuwe hotels, enz." Ben je de laatste tijd ooit in het Vaticaan geweest? Je kunt het Sint-Pietersplein niet bereiken zonder langs reeksen souvenirwinkels, bedelaars, oplichters en kar na kar vol betekenisloze 'heilige' snuisterijen te passeren. Als dat onze standaard is om de authenticiteit van een site te beoordelen, dan is St. Peter's echt de zetel van de Antichrist. Maar de redelijke reactie is natuurlijk te erkennen dat, waar vaak grote menigten samenkomen, diensten nodig zijn en dat pelgrims zelf degenen zijn die de souvenirhandel van brandstof voorzien. Dat is ook het geval in Fatima en Lourdes.

Zoals ik onlangs al zei in De grote verwarring, de centrale boodschap van Medjugorje is consequent in overeenstemming met de leer van de kerk. ^[6]cf. cf. de vijf punten aan het eind The Triumph - Part III; Cf. Vijf gladde stenen En de vermeende zieners hebben het gehoorzaam en consequent gepredikt: gebed, Schrift, belijdenis, vasten en de eucharistie zijn de terugkerende thema's die niet alleen worden gesproken, maar er ook getuigen van worden.

Maar er is nog een bericht dat uit Medjugorje is gekomen, en het is inderdaad vals. Het wordt tijd dat dit verhaal wordt verteld.

Tijdens mijn reizen ontmoette ik een gerenommeerde journalist (die vroeg anoniem te blijven) die met mij zijn kennis uit de eerste hand deelde van de gebeurtenissen die zich in het midden van de jaren negentig afspeelden. Een Amerikaanse multimiljonair uit Californië, die hij persoonlijk kende, begon een hardnekkige campagne om Medjugorje en andere vermeende Mariaverschijningen in diskrediet te brengen, omdat zijn vrouw, die daaraan toegewijd was, hem had verlaten (wegens psychische mishandeling). Hij beloofde Medjugorje te vernietigen als ze niet terugkwam, ook al was hij er al meerdere keren geweest en had hij het geloofd. Hij heeft miljoenen uitgegeven om precies dat te doen: cameraploegen uit Engeland inhuren om documentaires te maken waarin hij Medjugorje belastert, tienduizenden brieven sturen (naar plaatsen zoals The Wanderer), zelfs het kantoor van kardinaal Ratzinger binnenstormen! Hij verspreidde allerlei soorten vuilnis - dingen die je nu opnieuw hoort en weer opgepakt… dingen die blijkbaar ook de bisschop van Mostar beïnvloedden (in wiens bisdom Medjugorje is). De miljonair veroorzaakte nogal wat schade voordat hij eindelijk zonder geld kwam te zitten en zich aan de verkeerde kant van de wet bevond ... Kort gezegd, zo vertelde de journalist, deze man, die mogelijk geestelijk ziek of zelfs bezeten was, deed opmerkelijk werk door anderen te beïnvloeden tegen Medjugorje. Hij schatte losjes dat 90% van het anti-Medjugorje-materiaal dat er was, het resultaat was van deze gestoorde ziel.

 

DE ECHTE MISLEIDING?

Als ik me ernstige zorgen zou maken over een "Medjugorje-misleiding", zou het zijn hoe de krachten van de duisternis in feite zouden kunnen proberen om nabootsen een verschijning door technologie. Inderdaad, ik hoorde onlangs een gepensioneerde Amerikaanse generaal toegeven dat er technologie bestaat projecteer grote afbeeldingen op de lucht. Nog verontrustender zijn de woorden van Benjamine Creme who promoot "Heer Matreya", een man die beweert de 'teruggekeerde Christus ... de langverwachte Messias' te zijn. ^[7]cf. deel-international.org Creme zegt dat, onder de tekenen van Matreya en de New Age Masters ...

Hij heeft miljoenen verschijnselen gecreëerd, wonderen, die nu dagelijks iedereen verblinden die ermee in contact komt. De visioenen van de Madonna, die bijvoorbeeld elke avond aan de kinderen in Medjugorje verschijnen en hun geheimen geven, soortgelijke visioenen die in veel landen zijn voorgekomen, waar ook ter wereld christelijke groeperingen zijn. Beelden die echte tranen en bloed wenen. De beelden die hun ogen openen en weer sluiten. -deel-international.org

Satan is de grote nabootser. Hij is niet antichrist in de zin van het tegenovergestelde, maar van een verdraaiing of gebrekkige kopie van het authentiek. Hier komen de woorden van Jezus in me op:

Er zullen valse messiassen en valse profeten opstaan, en zij zullen tekenen en wonderen verrichten die zo groot zijn dat ze, als dat mogelijk was, zelfs de uitverkorenen zouden misleiden. (Matt 24:24)

Als Medjugorje in feite een authentieke verschijningssite is, geloof ik niet dat het lang zal duren voordat de Honze van Medjugorje staat voor de deur - wanneer de vermeende geheimen die de zieners al die jaren zwijgen, aan de wereld worden onthuld. Velen kunnen niet geloven dat Onze Lieve Vrouw daar maandelijks boodschappen zou blijven geven aan de wereld… maar als ik naar de wereld kijk, kan ik niet geloven dat ze dat niet zou doen.

Dus, verklaar ik Medjugorje als een ware verschijning? Ik heb ongeveer evenveel autoriteit om het waar te verklaren als de tegenstanders ervan om het onwaar te verklaren. In dit opzicht schijnt er een verbluffend gebrek aan nederigheid te zijn. Als het Vaticaan nog steeds openstaat voor het fenomeen, wie ben ik dan om hun oordeel te vervangen na jaren van onderzoek, wetenschappelijke experimenten, interviews en veldverklaringen? Ik denk dat het een eerlijk spel is als iedereen zijn mening geeft dat deze of gene boom goede of slechte vruchten draagt. Maar een zekere nederigheid is hoe dan ook nodig als het gaat om iets van deze status bij het beoordelen van de wortel van de boom:

Want als dit streven of deze activiteit van menselijke oorsprong is, zal het zichzelf vernietigen. Maar als het van God komt, kun je ze niet vernietigen; misschien moet je zelfs tegen God vechten (Handelingen 5: 38-39).

Heeft Jezus beloofd dat de poorten van de hel niet zullen overweldigen? Medjugorje​ Nee, hij zei tegen de zijne Kerk. En dus terwijl ik vier en bedank De hemel voor het geweldige geschenk van geredde zielen terwijl ik uit Medjugorje blijf stromen, besef ik ook hoe wispelturig en gevallen de mensheid is. Elke verschijning heeft inderdaad zijn fanatici, net als elke andere beweging en organisatie in de kerk. Mensen zijn mensen. Maar wanneer we leven in een tijd waarin leiders hun gebedsgroepen nauwelijks bij elkaar kunnen houden, jeugdgroepen sputteren, parochies ouder worden (behalve de immigranten die hen steunen) en afval zich overal heeft verspreid ... Ik ga God danken voor die tekenen van hoop die er zijn en echte bekering teweegbrengen, in plaats van manieren te vinden om ze te beschuldigen en af ​​te breken omdat ze niet passen bij mijn "spiritualiteit" of "intellectualisme".

Het wordt tijd dat katholieken niet meer in paniek raken over profetie en hun profeten en volwassen worden in hun gebedsleven. Dan zullen ze steeds minder afhankelijk moeten zijn van uiterlijke verschijnselen, en evenzo leren om het te ontvangen voor de gave die het is. En het is een geschenk dat we vandaag meer dan ooit nodig hebben ...

Streef liefde na, maar streef gretig naar de geestelijke gaven, vooral om te profeteren ... Want jullie kunnen allemaal een voor een profeteren, zodat iedereen kan leren en allen kan worden aangemoedigd. (1 Kor 14: 1, 31)

… Profetie in bijbelse zin betekent niet om de toekomst te voorspellen, maar om de wil van God voor het heden uit te leggen, en daarom het juiste pad voor de toekomst te tonen. —Kardinaal Ratzinger (POPE BENEDICT XVI), Boodschap van Fatima, theologisch commentaar, www.vatican.va

 

Tweet

 

Bedankt voor uw gebeden en steun.

Om ook te ontvangen De Nu Word,
Mark's meditaties over de mislezingen,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Word lid van Mark op Facebook en Twitter!