Paus Franciscus in de Filippijnen (AP Foto / Bullit Marquez)
pausdom | pāpǝlätrē |: het geloof of standpunt dat alles wat de paus zegt of doet foutloos is.
Ik heb Ik heb zakjes brieven gekregen, zeer bezorgde brieven, sinds de Synode over de Familie vorig jaar in Rome begon. Die stroom van zorgen hield de afgelopen weken niet op toen de afsluitingssessies begonnen af te ronden. Centraal in deze brieven stonden de voortdurende vrees voor de woorden en daden, of het gebrek daaraan, van zijne Heiligheid Paus Franciscus. En dus deed ik wat elke ex-nieuwsverslaggever zou doen: naar de bronnen gaan. En zonder mankeren, negenennegentig procent Van de tijd ontdekte ik dat de links die mensen me stuurden met gruwelijke beschuldigingen tegen de Heilige Vader, te wijten waren aan:
- woorden van de Heilige Vader uit hun verband gerukt;
- onvolledige zinnen die door de seculiere media uit homilieën, interviews, enz. zijn gehaald;
- citaten die niet werden vergeleken met eerdere uitspraken en leringen van de paus;
- Christelijke fundamentalistische bronnen die, vertrouwend op dubieuze profetie, theologie en vooringenomenheid, de paus onmiddellijk schilderen als een valse profeet of ketter;
- Katholieke bronnen die zich hebben aangesloten bij ketterse profetieën;
- een gebrek aan juist onderscheidingsvermogen en theologie over profetie en persoonlijke openbaring; [1]cf. Profetie goed begrepen
- slechte theologie van het pausdom en de beloften van Christus 'Petrine. [2]cf. Jezus, de wijze bouwer
En dus heb ik keer op keer geschreven om de woorden van de paus uit te leggen en te kwalificeren, om te wijzen op de fouten in de reguliere media, de fouten in de theologie en zelfs de valse vermoedens en paranoia in de katholieke media. Ik wachtte gewoon op de transcripties, homilieën, gepubliceerde apostolische vermaningen of encyclieken, las ze van kaft tot kaft in hun juiste context en reageerde. Zoals ik al zei, in negenennegentig procent van de gevallen was de interpretatie van de lezer om de bovenstaande redenen verkeerd. Toch ontving ik gisteren deze brief van een man die beweerde een trouwe katholiek te zijn:
Laat me dit eenvoudig voor je maken. Bergoglio werd gekozen door demonen. Ja, de kerk zal overleven, dank zij God, en niet jij. Bergoglio werd gekozen door demonen. Ze proberen de kerk te ondermijnen door de familie aan te vallen en elke soort van ongeoorloofde, hoe populaire seksuele relatie ook te promoten. Ben je gek? Stop ermee - je raakt op een dwaalspoor. In de naam van Jezus, stop met je koppigheid.
Hoewel de meeste lezers veel liefdadiger zijn geweest, ben ik meer dan eens beschuldigd van papalotry, blind zijn, niet naar mijn geweten luisteren, dom zijn. Maar, zoals ik vorig jaar deze keer schreef, handelen veel van deze mensen op een Geest van achterdocht. Daarom maakt het niet uit wat de paus zegt: als hij niets zegt, is hij medeplichtig aan ketterij; als hij de waarheid verdedigt, dan liegt hij. Het is zowel droevig als grappig hoe deze zielen, ter verdediging van de orthodoxie, het hart van het evangelie overtreden - namelijk je vijand liefhebben - door het meest verbazingwekkende venijn naar de paus te spuwen.
Toch heeft paus Franciscus, met de slotopmerkingen van de synode voor oktober 2015, opnieuw zijn orthodoxie aangetoond. Maar ik betwijfel of het een verschil zal maken met degenen die geloven dat de paus beste vrienden is met de antichrist.
Maar voordat ik spreek over de Synode van dit afgelopen jaar, vind ik het nodig om deze cruciale punten te herhalen:
- Een paus is alleen onfeilbaar als hij uitspreekt ex kathedraal,
dat wil zeggen, een dogma definiëren dat de kerk altijd als waar heeft gehouden. - Paus Franciscus heeft geen uitspraken gedaan ex kathedraal.
- Francis heeft meer dan eens gemaakt ad lib opmerkingen die nadere kwalificatie en context vereisen.
- Franciscus heeft geen enkele letter van een enkele leerstelling veranderd.
- Franciscus heeft bij verschillende gelegenheden de nadruk gelegd op de noodzaak van trouw aan de heilige traditie.
- Francis heeft zich stoutmoedig beziggehouden met zaken als klimaatwetenschap, immigratie en andere gebieden waar men het veilig mee oneens kan zijn wanneer ze buiten de door God aangewezen jurisdictie van 'geloof en moraal' vallen.
- Paus zijn betekent niet dat de man geen zondaar is en dat ook niet
maak hem standaard een sterke leider, een goede communicator of zelfs een goede herder. De geschiedenis van de kerk is bezaaid met pausen die in feite schandalig waren. Petrus is dus zowel de rots van de kerk… als soms een struikelblok. Een "antipaus" is iemand die niet canoniek is gekozen in het pausdom, of die het pausdom met geweld heeft overgenomen. - Paus Franciscus is geldig gekozen en bezit daarom de sleutels van het pausdom, dat emeritus paus Benedictus heeft afgetreden. Paus Franciscus is niet een anti-paus.
Ten slotte is het noodzakelijk om de leerstellingen van de Catechismus te herhalen met betrekking tot de gewone uitoefening van het leergezag, het leergezag van de Kerk:
Goddelijke hulp wordt ook gegeven aan de opvolgers van de apostelen, die lesgeven in gemeenschap met de opvolger van Petrus, en, op een bepaalde manier, aan de bisschop van Rome, pastoor van de hele Kerk, wanneer, zonder tot een onfeilbare definitie te komen en zonder Door op een "definitieve manier" uit te spreken, stellen zij bij de uitoefening van het gewone leergezag een leerstelling voor die leidt tot een beter begrip van Openbaring op het gebied van geloof en moraal. Aan deze gewone leer moeten de gelovigen "zich eraan houden met religieuze instemming" die, hoewel verschillend van de instemming van het geloof, er niettemin een verlengstuk van is. -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 892
DE SYNODE VAN SATAN?
Ik zou het omschrijven als "paniek" - de stroom van nieuwsverhalen, rapporten en vermoedens die de media hebben verspreid tijdens zowel de Synode over het gezin van vorig jaar als in oktober. Begrijp me niet verkeerd: sommige voorstellen van bepaalde kardinalen en bisschoppen waren dat wel 
niets minder dan ketterij. Maar de paniek volgde omdat Paus Franciscus "heeft geen woord gezegd. "
Maar hij sprak wel - en hier is het deel dat me absoluut verbijsterd heeft waarom zoveel katholieken hier geen aandacht aan hebben besteed. Vanaf het allereerste begin verklaarde paus Franciscus dat de synode open en openhartig zou zijn:
… Het is nodig om dat alles te zeggen, in de Heer voelt men de behoefte om te zeggen: zonder beleefde eerbied, zonder aarzeling. -Groet van paus Franciscus aan de synodevaders, 6 oktober 2014; vaticaan.va
Typisch voor zowel een jezuïet als een Latijns-Amerikaan, drong Franciscus er bij de deelnemers aan de synode op aan om alles op een rijtje te zetten:
Laat niemand zeggen: "Ik kan dit niet zeggen, ze zullen dit of dit van mij denken ...". Het is noodzakelijk om mee te zeggen parrhesia alles wat je voelt.
-parrhesia, wat 'vrijmoedig' of 'openhartig' betekent. Hij voegde toe:
En doe dat met grote rust en vrede, zodat de synode zich altijd kan ontvouwen kubieke meter Petro en
onder Petro, en de aanwezigheid van de paus is een garantie voor iedereen en een bescherming van het geloof. —Idem.
Dat wil zeggen, "met Peter en onder Peter" om ervoor te zorgen dat uiteindelijk de Heilige Traditie zal worden gehandhaafd. Bovendien zei de paus dat hij dat zou doen niet spreek tot het einde van de synode totdat alle prelaten hun presentaties hadden gehouden. Deze toespraak werd grotendeels opnieuw herhaald aan het begin van de sessies van 2015.
En wat is er gebeurd?
De synodevaders spraken vrijmoedig en openhartig en lieten niets van de tafel liggen, en de paus zei niets tot het einde. Dat wil zeggen, ze volgden de instructies op.
En toch waren zowel degenen in de katholieke media, als velen die mij schreven, volkomen in paniek dat prelaten precies deden wat de paus hun had opgedragen.
Het spijt me, mis ik hier iets?
Bovendien verklaarde Franciscus duidelijk:
… De synode is noch een conventie, noch een salon, noch een parlement of senaat, waar mensen deals sluiten en compromissen sluiten. —5 oktober 2015; radiovaticaan.va
Het is eerder een tijd, zei hij, "om te luisteren naar de zachte stem van God die in stilte spreekt". [3]cf. katholieknieuws.com, 5 oktober 2015 En dat betekent ook leren de stem van de bedrieger te onderscheiden.
PETRUS SPREEKT
Nu verminder ik op geen enkele manier de ernst van enkele van de voorstellen die sommige kardinalen en bisschoppen hebben gedaan, die wijzen op de aanwezigheid van niet alleen afvalligheid in de kerk, maar zelfs op de mogelijkheid van een komend schisma. [4]cf. Verdriet van smarten Het is jammer dat deze voorstellen openbaar zijn gemaakt, aangezien de berichtgeving de indruk wekt dat dit officiële standpunten zijn. Zoals Robert Moynihan opmerkte:
… Er zijn "twee synodes" geweest - de synode zelf en de synode van de media. -Brieven uit het Journal of Robert Moynihan, 23 oktober 2015, "Van Rome tot Rusland"
Maar we hebben het niet over modernisten of ketters; de kwestie is hier de paus, en de bewering dat hij een samenzweerder met hen is.
En dus, wat zei de paus nadat alle anderen hun zegje hadden gedaan? Na de eerste bijeenkomsten vorig jaar corrigeerde de Heilige Vader niet alleen zowel “liberale” als “conservatieve” bisschoppen voor opvattingen die ongezond waren (zie 
De vijf correcties), Maakte Francis het ondubbelzinnig waar hij stond in een nogal verbluffende toespraak die een staande ovatie van de kardinalen oogstte:
De paus is in deze context niet de opperheer, maar eerder de opperste dienaar - de "dienaar van de dienaren van God"; de waarborg van de gehoorzaamheid en de overeenstemming van de Kerk aan de wil van God, aan het Evangelie van Christus, en aan de Traditie van de Kerk, waarbij hij elke persoonlijke gril terzijde schuift, ondanks dat hij - door de wil van Christus Zelf - de 'allerhoogste Pastor en Leraar van alle gelovigen ”en ondanks het feit dat ze genieten van“ de hoogste, volledige, onmiddellijke en universele gewone macht in de Kerk ”. —POPE FRANCIS, slotopmerkingen op de synode; Catholic News Agency, 18 oktober 2014 (mijn nadruk)
En toen, aan het einde van de zittingen van 2015, stelde paus Franciscus dat de synode niet bedoeld was om 'uitputtende oplossingen te vinden voor alle moeilijkheden en onzekerheden die het gezin uitdagen en bedreigen', maar om ze te zien 'in het licht van het geloof'. . ' En hij bevestigde dit geloof nogmaals, zoals hij bij talloze gelegenheden heeft gedaan:
[De synode] wilde iedereen aansporen om het belang in te zien van de instelling van het gezin en van het huwelijk tussen man en vrouw, gebaseerd op eenheid.
en onontbindbaarheid, en het waarderen als de fundamentele basis van de samenleving en het menselijk leven ... afgezien van dogmatische vragen duidelijk gedefinieerd door het leergezag van de Kerk ... en zonder ooit in het gevaar van relativisme of het demoniseren van anderen te vervallen, probeerden we om, volledig en moedig, de goedheid en barmhartigheid van God die onze menselijke afrekening overstijgt en alleen verlangt dat "allen worden gered" (zie 1 Tm 2: 4). insidethevatican.com, geciteerd uit Brieven uit het Journal of Robert Moynihan, 24 oktober 2015
Hoewel ik niet zijn hele toespraak kan citeren, die het lezen waard is, herhaalde de paus zijn voorgangers door de kern van het evangelie te benadrukken: dat is om de liefde en barmhartigheid van Christus bekend te maken.
De ervaring van de synode deed ons ook beter beseffen dat de ware verdedigers van de doctrine niet degenen zijn die de leer hooghouden
zijn letter, maar zijn geest; geen ideeën maar mensen; geen formules maar de onnodigheid van Gods liefde en vergeving. Dit doet op geen enkele manier afbreuk aan het belang van formules, wetten en goddelijke geboden, maar eerder om de grootheid van de ware God te verhogen, die ons niet behandelt naar onze verdiensten of zelfs naar onze werken, maar uitsluitend volgens het grenzeloze vrijgevigheid van zijn barmhartigheid (vgl.Rom 3: 21-30; Ps 129; Lk 11: 37-54)... De eerste plicht van de Kerk is niet om veroordelingen of anathemas uit te spreken, maar om Gods barmhartigheid te verkondigen, om op te roepen tot bekering en om alle mannen en vrouwen tot redding in de Heer te leiden. (vgl. Joh 12: 44-50). —Ibid.
Dit is precies wat Jezus zei:
Want God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om de wereld te veroordelen, maar om de wereld door hem te redden. (Johannes 3:17)
JEZUS VERTROUWEN ... DE PAUS GEHOORZAMEN
Broeders en zusters, het is niet pauselijk om het ambt van Peter te verdedigen, laat staan de houder van dat ambt te verdedigen, vooral wanneer hij valselijk wordt beschuldigd. Het is ook niet verkeerd voor die van 
u, alert op de aanzwellende afval en valse profeten onder ons, om u af te vragen of de benadering van de Heilige Vader de juiste is. Het is echter meer dan een fatsoenlijk decorum, meer dan eenvoudige beleefdheid, het is absoluut noodzakelijk dat we ernaar streven de eenheid van de kerk te bewaren [5]cf. Efeze 4:3 door niet alleen voor de paus en alle geestelijken te bidden, maar door hen te gehoorzamen en te respecteren, zelfs als we hun pastorale benadering of persoonlijkheid misschien niet leuk vinden.
Gehoorzaam uw leiders en volg hen, want zij waken over u en zullen rekenschap moeten afleggen, opdat zij hun taak met vreugde en niet met verdriet kunnen vervullen, want daar heeft u geen baat bij. (Heb 13:17)
Men kan het bijvoorbeeld niet eens zijn met Franciscus 'omhelzing van de "opwarming van de aarde" - een wetenschap vol tegenstrijdigheden, fraude en ronduit antimenselijke agenda's. Maar dan is er geen garantie op orthodoxie 
voor de paus wanneer hij uitspraken doet over zaken die buiten de waarborg van geloof en moraal vallen - of het nu gaat over klimaatverandering of wie het WK gaat winnen. Niettemin moet men blijven bidden dat God in hem wijsheid en genade zal vergroten, zodat hij een getrouwe herder voor Christus 'kudde mag zijn. Maar te veel mensen zijn tegenwoordig op zoek naar absoluut een zin, foto, handgebaar of commentaar dat zal "bewijzen" dat de paus een andere Judas is.
Er is pausdom… en dan is er ijver: wanneer men denkt dat hij katholieker is dan de paus.
De Heer verkondigde het publiekelijk: 'Ik', zei hij, 'heb voor u gebeden, Petrus, dat uw geloof niet zal falen, en u, als u eenmaal bekeerd bent, uw broeders moet bevestigen' ... Om deze reden heeft het geloof van de apostolische zetel nooit faalde zelfs in turbulente tijden, maar is heel en ongedeerd gebleven, zodat het voorrecht van Petrus onwankelbaar blijft. —POPE ONSCHULDIG III (1198-1216), Kan een paus een ketter worden? door Rev. Joseph Iannuzzi, 20 oktober 2014
Bedankt voor je liefde, gebeden en steun!
GERELATEERDE LEZING OVER PAUS FRANCIS
De deuren van barmhartigheid wijd openen
Die paus Franciscus! ... een kort verhaal
Franciscus en de komende passie van de kerk
Franciscus en de komende passie van de kerk
De dunne lijn tussen barmhartigheid en ketterij: Deel I, Part II, & Deel III
Het schandaal van barmhartigheid
voetnoten
| ↑1 | cf. Profetie goed begrepen |
|---|---|
| ↑2 | cf. Jezus, de wijze bouwer |
| ↑3 | cf. katholieknieuws.com, 5 oktober 2015 |
| ↑4 | cf. Verdriet van smarten |
| ↑5 | cf. Efeze 4:3 |