Terugkeren naar ons centrum

WANNEER een schip gaat slechts een graad of twee van koers, het is nauwelijks merkbaar tot een paar honderd zeemijlen later. Zo ook de Bark van Peter is in de loop van de eeuwen ook wat uit de koers geraakt. In de woorden van de zalige kardinaal Newman:

Satan kan de meer alarmerende wapens van bedrog overnemen - hij kan zichzelf verbergen - hij kan proberen ons in kleine dingen te verleiden, en zo de kerk niet allemaal tegelijk, maar geleidelijk aan van haar ware positie af te halen. Ik geloof echt dat hij op deze manier veel heeft gedaan in de loop van de laatste paar eeuwen ... Het is zijn beleid om ons op te splitsen en te verdelen, om ons geleidelijk van onze rots van kracht te verjagen. En als er vervolging komt, zal het dat dan misschien zijn; dan, misschien, als we allemaal in alle delen van de christenheid zo verdeeld en zo verkleind, zo vol schisma, zo dicht bij ketterij zijn​ - Gezegende kardinaal John Henry Newman, Preek IV: The Vervolging of Antichrist

Jezus is onze rots van kracht. Hij is niet alleen onze oorsprong en leider, maar ook ons ​​doel. En vanuit dit centrum - we moeten toegeven in een duidelijk en nuchter zelfonderzoek - zijn we als geheel vertrokken ...

HET WOORD VAN GOD STERILISEREN

Ik sprak onlangs met een man die in opleiding is voor het diaconaat. Hij heeft een solide geloof, een gezonde ijver en een hart voor Christus. 'Maar terwijl ik de systematische theologie bestudeer die aan onze klas wordt gepresenteerd', zei hij, 'gebeurt er iets vreemds. Ik merk dat het een leegte in mijn hart achterlaat terwijl Christus meer een ding van het hoofd wordt. " De reden, zo legde hij uit, is dat de liberale theologische methode die wordt gebruikt, Christus en de Bijbel benadert als louter historische objecten die moeten worden bekritiseerd, in plaats van levende mysteries om beter begrepen te worden.

Toen hij zijn ervaring met mij deelde, bevestigde het wat ik jarenlang heb gehoord van priesters uit verschillende landen. Mijn vriend, Fr. Kyle Dave uit Louisiana, bracht enkele weken bij mij door in Canada nadat orkaan Katrina zijn parochie had verwoest. Gedurende die tijd baden we en lazen we samen in de Bijbel. Ik zal nooit vergeten hoe hij er op een dag plotseling uit flapte: “Mijn God, deze Schrift is dat leven! Het is de levend Woord van God. Op het seminarie werd ons geleerd de Schrift te benaderen alsof het laboratoriumexemplaren waren die ontleed en verminkt moesten worden! "

Inderdaad, een andere jonge priester uit Zuid-Amerika vertelde me hoe hij en zijn vrienden honger hadden om heiligen te worden. Ze besloten om priester te worden om de dorst in hun ziel te beantwoorden. Hij besloot zijn theologische opleiding te volgen aan een Johannes Paulus II-instituut, terwijl zijn vrienden naar Rome gingen om te studeren aan de St. Thomas van Aquino Universiteit. Hij vertelde hoe, nadat zijn vrienden waren afgestudeerd, 'sommigen van hen niet eens meer in God geloofden'. Dat was een Vaticaan Universiteit.

Ik heb ooit een andere priester in de Basiliaanse orde gevraagd of ze ooit de spiritualiteit van de heiligen in het seminarie hadden bestudeerd. "Helemaal niet," antwoordde hij. "Het was volledig academisch."

Hier ontvouwt zich een beeld. Het verklaart waarom zoveel katholieken hebben geklaagd over ongeïnspireerde homilieën en lege preken over de afgelopen vijf decennia: rationalisme is binnengedrongen in het heilige priesterschap en alle dingen die betrekking hebben op het mystieke. Velen van hen hebben geleerd dat ...

... telkens wanneer een goddelijk element aanwezig lijkt, moet het op een andere manier worden uitgelegd, waarbij alles wordt teruggebracht tot het menselijke element ... Zo'n standpunt kan alleen schadelijk blijken te zijn voor het leven van de kerk, en twijfel doen rijzen over de fundamentele mysteries van het christendom en hun historiciteit - zoals bijvoorbeeld de instelling van de eucharistie en de opstanding van Christus ... —POPE BENEDICT XVI, Postsynodale apostolische exhortatie, Woord van de Heer34

En deze "onvruchtbare scheiding", zei Benedictus, heeft soms een "barrière gecreëerd tussen exegese (bijbelse interpretatie) en theologie, zelfs op het hoogste academische niveau". De vrucht hiervan is gedeeltelijk:

Algemene en abstracte homilieën die de directheid van Gods woord verdoezelen ... - Ongeldig. n. 59

Het gaat er hier niet om homilieën te bekritiseren, maar om vast te stellen hoe het rationalisme de Kerk steeds verder heeft verwijderd van een diepe, persoonlijke en hartstochtelijke liefde voor Jezus Christus die het kenmerk is van de vroege Kerk en de heiligen door de eeuwen heen. Maar laat me het voor de hand liggende zeggen: het waren heiligen Precies omdat ze een diepe, persoonlijke en hartstochtelijke liefde voor de Heer hadden.

TERUGKEER NAAR JEZUS

Er ontvouwt zich iets moois tijdens deze huidige concerttour, en ik zie het in de ogen van de aanwezigen. Er is een honger naar het Evangelie, naar het onverdunde, heldere en levend woord van God. Tussen de liederen door heb ik tot toehoorders gesproken over onze gemeenschappelijke verwondingen in dit uur, over de verdwijnende waarheid, de onvoorwaardelijke liefde van de Vader, de behoefte aan biecht en de aanwezigheid van Jezus bij ons, vooral in de Eucharistie - in een woord, de Apostolisch geloof. Een Afrikaanse priester zei tegen mij: "Dit is bijna als een opwekking!"

Op een gegeven moment tijdens deze tour voelde ik de woorden van het evangelie van Matteüs mijn hart doordringen:

Toen hij de mensenmenigte zag, kreeg hij medelijden met hen, omdat ze verontrust en verlaten waren, als schapen zonder herder. (Matt 9:36)

Ja, er is een gevoel dat er een opwekking komt eraan. Een katholieke opwekking! Maar niet hoeveel mensen denken met tenten, televisiecamera's en full colour posters. Het zal eerder door een stripping komen weg van het schisma, de ketterij en de totale lauwheid die de kerk in de westerse wereld heeft gesteriliseerd. Het zal door vervolging komen. En het zal een kleinere, meer zuivere, gepassioneerde en Christusgerichte Kerk achterlaten met slechts één zorg: God liefhebben met hun hele hart, verstand en ziel. Het zal een kerk zijn die haar Heer opnieuw zal erkennen in de sacramenten, die de Schrift zal prediken met apostolische ijver, en een kerk die met kracht en macht de charisma's van de Heilige Geest zal uitoefenen als in een Nieuw Pinksteren.

Ik denk opnieuw aan die profetie die in mei 1975 in Rome in aanwezigheid van paus Paulus VI op Pinkstermaandag werd gegeven:

Omdat ik van je hou, wil ik je laten zien wat ik vandaag in de wereld doe. Ik wil je voorbereiden op wat komen gaat. Dagen van duisternis komen over de wereld, dagen van verdrukking ... Gebouwen die nu staan, zullen niet staan. Steunen die er nu voor mijn volk zijn, zullen er niet zijn. Ik wil dat jullie erop voorbereid zijn, mijn mensen, om alleen mij te kennen en mij aan te hangen en mij op een manier dieper dan ooit tevoren te hebben. Ik zal je de woestijn in leiden ... Ik zal je ontdoen van alles waarvan je nu afhankelijk bent, dus je bent alleen van mij afhankelijk. Er komt een tijd van duisternis over de wereld, maar een tijd van glorie komt voor mijn kerk, een tijd van glorie komt voor mijn volk. Ik zal alle gaven van mijn Geest over jullie uitstorten. Ik zal je voorbereiden op een spirituele strijd; Ik zal je voorbereiden op een tijd van evangelisatie die de wereld nog nooit heeft gezien…. En als je niets anders hebt dan ik, zul je alles hebben: land, velden, huizen en broeders en zusters en meer dan ooit tevoren liefde en vreugde en vrede. Wees voorbereid, mijn mensen, ik wil jullie voorbereiden .... - gesproken door Ralph Martin op het Sint-Pietersplein

Ik geloof dat dit de belangrijkste taak is van Onze Gezegende Moeder in dit uur: haar kinderen helpen weer verliefd te worden op haar Zoon, die ons vandaag herhaalt:

Ik neem het je kwalijk: je bent de liefde kwijtgeraakt die je in het begin had. Realiseer je hoe ver je bent gevallen. Bekeer u en doe de werken die u in het begin deed ... (Op 2: 4-5)

En deze liefde wordt gegenereerd, uitgedrukt en ingewisseld gebed. Onze moeders eenvoudige aanroep tot "Bid, bid, bid" is misschien wel de meest wijze aansporing die ze ooit heeft gegeven tijdens haar verschijningen. Want in gebed ontmoeten we de levende God die de geheimen van Zijn hart deelt, de deugden doordringt en rijkelijk een Liefde uitstort die verandert van glorie in glorie. Het geheim van de heiligen was dat ze mannen en vrouwen waren van diep en authentiek gebed waardoor ze voor Jezus Christus werden gevormd. Onze Heer zelf bad voortdurend tot de Vader, en de apostelen volgden Hem gewoon na. We zullen Jezus, ons Centrum, nooit vinden, tenzij we opnieuw mannen en vrouwen van gebed worden. Hiermee bedoel ik niet een volk dat een stroom van woorden golft, maar veeleer God liefheeft uit het hart​ Gebed wordt dan een eenvoudig gesprek tussen vrienden, een omhelzing tussen geliefden, een liefdevolle stilte tussen een kind en zijn of haar vader.

Hoeveel meer wil ik schrijven! Zoveel jaren geleden sprak God duidelijk in mijn hart toen ik erover nadacht om de katholieke kerk te verlaten:

Blijf en wees licht voor je broers.

Laat me dan roepen naar iedereen die wil luisteren: als je vervuld wilt worden, als je genezen wilt worden, als je tevreden wilt zijn, word dan verliefd op Jezus! Vraag de Heilige Geest om u nu te vervullen, u te veranderen, u te vernieuwen, u wakker te schudden, u weer honger en dorst te geven naar Gods Woord. Lees de Bijbel. Deelnemen aan de sacramenten vaak. Zet de tv (of computer) uit, denk aan de bovenstaande dingen, niet aan de onderkant, en "Voorzie niet in de verlangens van het vlees." ^[1]cf. Rom 13:14; zie ook De tijger in de kooi Dan zal de God van vrede, die Licht en Vuur is, je hart in vuur en vlam zetten en je niet alleen een apostel van deze laatste dagen maken, maar ook een vriend en minnaar.

Zo'n ziel zal een levende Vlam van Liefde dat op zijn beurt, met Jezus Christus, de wereld in vuur en vlam kan zetten met de aanwezigheid van God ...

GERELATEERDE LEZING

Eerste verloren liefde

Openbaring interpreteren

The Prophecy at Rome webcast-serie