Schisma, zegt u?

 

IEMAND vroeg mij onlangs: “Je verlaat toch niet de Heilige Vader of het ware leergezag?” Ik schrok van de vraag. "Nee! Wat gaf je die indruk??” Hij zei dat hij het niet zeker wist. Dus ik stelde hem gerust dat er sprake is van schisma niet op de tafel. Periode.

 
Het woord van God

Zijn vraag kwam op een moment dat er een vuur in mijn ziel brandde voor de Woord van God. Ik vertelde dit aan mijn geestelijk leidsman, en zelfs hij ervoer deze interne honger. Misschien bent u dat ook… Het is bijna alsof de controverses in de Kerk, de politiek, de kleinzieligheid, de woordspelletjes, de dubbelzinnigheid, de goedkeuring van mondiale agenda’s, enz. aandrijving mij terug in het rauwe, onverdunde Woord van God. ik wil consumeren het.[1]En dat doe ik in de Heilige eucharistie, want Jezus is het ‘vlees geworden Woord’ (Johannes 1:14) De Schriften zijn nooit uitgeput, omdat ze dat wel zijn levende, altijd onderwijzend, altijd voedend, altijd het hart verlichtend.

Inderdaad, het woord van God is levend en doeltreffend, scherper dan enig tweesnijdend zwaard, dringt zelfs door tussen ziel en geest, gewrichten en merg, en is in staat reflecties en gedachten van het hart te onderscheiden. (Hebreeën 4: 12)

En toch weten wij als katholieken dat de subjectieve interpretatie van de Bijbel grenzen heeft. Dat de uiteindelijke betekenis van de woorden van Christus werd begrepen door en toevertrouwd aan de apostelen, en dat hun leer door de eeuwen heen in apostolische successie aan ons is doorgegeven.[2]zien Het fundamentele probleem Dus aan hen die Christus heeft opgedragen ons te onderwijzen:[3]vgl. Lukas 10:16 en Matt 28:19-20 we wenden ons tot die onveranderlijke en onfeilbare Heilige Traditie[4]zien De zich ontvouwende pracht van waarheid – anders zou er een leerstellige chaos ontstaan.

Tegelijkertijd zijn de paus en de bisschoppen die met hem in gemeenschap staan ​​slechts dienaren van het Woord van God. Als zodanig zijn wij allemaal discipelen van dat Woord, discipelen van Jezus (zie Ik ben een discipel van Jezus Christus). Vandaar….

…de katholieke kerk is niet de kerk van de paus en katholieken zijn daarom geen papisten maar christenen. Christus is het hoofd van de Kerk en van Hem gaat alle goddelijke genade en waarheid over op de leden van Zijn lichaam, dat de Kerk is... Katholieken zijn niet de onderdanen van kerkelijke superieuren, aan wie zij blinde caducale gehoorzaamheid verschuldigd zijn, zoals in een totalitair politiek systeem . Als personen gaan zij in hun geweten en gebed rechtstreeks naar God in Christus en in de Heilige Geest. De geloofsdaad is rechtstreeks tot God gericht, terwijl het leergezag van de bisschoppen slechts de taak heeft om de inhoud van de openbaring (gegeven in de Heilige Schrift en de Apostolische Traditie) getrouw en volledig te bewaren en aan de Kerk voor te stellen zoals geopenbaard door God.   —Kardinaal Gerhard Müller, voormalig prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, Januari 18, 2024, Crisis tijdschrift

Deze basisdefinitie is een perfect getimede lichtstraal in de mist van verwarring die de katholieken de afgelopen weken heeft verdeeld. De recente processen zijn voor een groot deel te danken aan een overdreven begrip van de pauselijke onfeilbaarheid en zelfs aan valse verwachtingen van de man die het ambt bekleedt. Zoals kardinaal Müller in hetzelfde interview opmerkt: “In termen van theologische diepgang en nauwkeurigheid van uitdrukking was paus Benedictus eerder een uitzondering dan de norm in de veelbewogen geschiedenis van pausen.” We hebben genoten van onberispelijk onderwijs, zelfs in het niet-magistrale commentaar van onze pausen de afgelopen eeuw. Zelfs ik was op het punt gekomen dat ik het gemak waarmee ik ze kon citeren als vanzelfsprekend beschouwde...

 

Perspectief herstellen

Maar de Argentijnse paus is een ander verhaal en een herinnering aan dat van een paus onfeilbaarheid is beperkt tot de zeldzame gevallen waarin hij ‘zijn broeders in het geloof bevestigt [en] door een definitieve handeling een leerstelling verkondigt die betrekking heeft op geloof of moraal.’[5]Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 891 Daarom gaat broederlijke correctie niet verder dan een paus – “het bekendste is de kwestie van de ketterij en excommunicatie van paus Honorius I”, merkt kardinaal Müller op.[6]zien De grote kloof

Bark van Peter/foto door James Day

Daarom geloof ik dat de Heilige Geest deze huidige crisis gebruikt om de Kerk te zuiveren papolatrie – het dwalende idee dat onze pausen “een absolute soeverein zijn, wiens gedachten en verlangens de wet zijn.”[7]PAUS BENEDICTUS XVI, Homilie van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune Hoewel dit valse geloof de schijn wekt dat het vasthoudt aan de eenheid, veroorzaakt het feitelijk een goddeloze verdeeldheid:

Wanneer iemand zegt: ‘Ik hoor bij Paulus’, en een ander: ‘Ik hoor bij Apollos’, ben jij dan niet louter een mens?… want niemand kan een ander fundament leggen dan het fundament dat er al is, namelijk Jezus Christus. (1 Corinthians 3: 4, 11)

Tegelijkertijd bevestigt de Traditie zelf het primaat van Petrus – en de onmogelijkheid van een schisma als pad voor de kudde:

Als een man niet vasthoudt aan deze eenheid van Petrus, stelt hij zich dan voor dat hij nog steeds het geloof vasthoudt? Als hij de stoel van Petrus waarop de kerk is gebouwd in de steek laat, heeft hij dan nog steeds het vertrouwen dat hij in de kerk is? - St. Cyprianus, bisschop van Carthago, "Over de eenheid van de katholieke kerk", nr. 4;  Het geloof van de vroege vadersVol. 1, pp. 220-221

Zij bewandelen daarom het pad van gevaarlijke dwaling, omdat zij geloven dat zij Christus als het Hoofd van de Kerk kunnen aanvaarden, terwijl zij zich niet loyaal aan Zijn Plaatsvervanger op aarde houden. Ze hebben het zichtbare hoofd weggenomen, de zichtbare banden van eenheid verbroken en het mystieke lichaam van de Verlosser zo verduisterd en zo verminkt achtergelaten, dat degenen die de haven van eeuwige verlossing zoeken het niet kunnen zien of vinden. —PAUS PIUS XII, Mystici Corporis Christi (On the Mystical Body of Christ), 29 juni 1943; n. 41; vaticaan.va

Die loyaliteit aan de paus is echter niet absoluut. Het is verschuldigd wanneer hij zijn “authentieke leergezag” uitoefent[8]Lumen Gentium, zn. 25, vaticaan.va – het uiten van leringen of uitspraken ‘die echter expliciet of impliciet in de openbaring moeten zijn vervat’ voegt kardinaal Müller toe.[9]“Er wordt ook goddelijke hulp gegeven aan de opvolgers van de apostelen, die onderwijs geven in gemeenschap met de opvolger van Petrus, en, in het bijzonder, aan de bisschop van Rome, herder van de hele Kerk, wanneer, zonder tot een onfeilbare definitie en zonder zich op een ‘definitieve manier’ uit te spreken, stellen zij in de uitoefening van het gewone leergezag een leer voor die leidt tot een beter begrip van de Openbaring in zaken van geloof en moraal. Aan deze gewone leerstelling moeten de gelovigen “zich met religieuze instemming houden”, die, hoewel verschillend van de instemming van het geloof, er niettemin een verlengstuk van is.” —KCC, 892 Dat is wat de leer van Petrus’ opvolger ‘authentiek’ en in essentie ‘katholiek’ maakt. Vandaar de recente broederlijke correctie van bisschoppen is geen ontrouw of een afwijzing van de paus, maar een steun aan zijn ambt. 

Het is niet een kwestie van 'pro' paus Franciscus of 'contra' paus Franciscus zijn. Het is een kwestie van het verdedigen van het katholieke geloof, en dat betekent het verdedigen van het ambt van Petrus waartoe de paus is geslaagd. —Kardinaal Raymond Burke, Het katholieke wereldrapportJanuari 22, 2018

Je hoeft dus geen partij te kiezen; kies voor de Heilige Traditie, want uiteindelijk Het pausdom is niet één paus. Wat een grote tragedie is het voor de wereld die toekijkt wanneer katholieken schandalen veroorzaken, hetzij door in een schisma te vervallen, hetzij door een persoonlijkheidscultus rond de paus te bevorderen, in plaats van rond Jezus.

 

Bad tijd!

Wat is vandaag de dag het ‘nu-woord’? Ik voel dat het de Geest is die de Kerk roept, van boven tot onder, om op onze knieën te vallen en ons opnieuw onder te dompelen in het Woord van God dat ons is geschonken in de Heilige Geest. Schriften. Zoals ik schreef NieuwigheidOnze Heer Jezus bereidt voor Zichzelf een Bruid zonder vlek of smet voor. In diezelfde passage in Efeziërs vertelt St. Paulus ons hoe:

Christus had de kerk lief en gaf zichzelf aan haar over om haar te heiligen, haar reinigend door het waterbad met het Woord... (Ef 5: 25-26)

Ja, dat is het “nu-woord” voor vandaag: laten we onze bijbel pakken, dierbare broeders en zusters, en laat Jezus ons baden in Zijn Woord – de Bijbel in de ene hand, de Catechismus in de andere.

Wat degenen betreft die met schisma flirten, onthoud: het enige geluid dat je hoort als je van de bark van Peter springt, is ‘plons’. En dat is geen heiligend bad!

 

Gerelateerd lezen

Lees hoe ik decennia geleden bijna de katholieke kerk verliet… Blijf en wees licht!

Er is maar één bark

 


Bedankt aan iedereen die deze week op de donatieknop hieronder heeft geklikt.
We hebben nog een lange weg te gaan om de kosten van dit ministerie te ondersteunen...
Bedankt allemaal voor dit offer en voor jullie gebeden!

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Nu op Telegram. Klik:

Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:


Volg Mark's geschriften hier:

Luister naar het volgende:


 

 
Print Friendly, PDF & Email

voetnoten

voetnoten
1 En dat doe ik in de Heilige eucharistie, want Jezus is het ‘vlees geworden Woord’ (Johannes 1:14)
2 zien Het fundamentele probleem
3 vgl. Lukas 10:16 en Matt 28:19-20
4 zien De zich ontvouwende pracht van waarheid
5 Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 891
6 zien De grote kloof
7 PAUS BENEDICTUS XVI, Homilie van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune
8 Lumen Gentium, zn. 25, vaticaan.va
9 “Er wordt ook goddelijke hulp gegeven aan de opvolgers van de apostelen, die onderwijs geven in gemeenschap met de opvolger van Petrus, en, in het bijzonder, aan de bisschop van Rome, herder van de hele Kerk, wanneer, zonder tot een onfeilbare definitie en zonder zich op een ‘definitieve manier’ uit te spreken, stellen zij in de uitoefening van het gewone leergezag een leer voor die leidt tot een beter begrip van de Openbaring in zaken van geloof en moraal. Aan deze gewone leerstelling moeten de gelovigen “zich met religieuze instemming houden”, die, hoewel verschillend van de instemming van het geloof, er niettemin een verlengstuk van is.” —KCC, 892
Geplaatst in HOME, GELOOF EN MORAAL, SPIRITUALITEIT en gelabeld , , .