LENTE RETRAITE
Dag 7
MY broer en ik deelden vroeger dezelfde kamer. Er waren een paar nachten dat we niet konden stoppen met giechelen. Het was onvermijdelijk dat we de voetstappen van vader door de gang hoorden, en we krimpen onder de dekens ineen alsof we sliepen. Dan ging de deur open ...
Er zijn twee dingen gebeurd. Als de deur openging, barstte het licht in de gang de kamer binnen, en er zou een gevoel van comfort zijn als het licht de duisternis verspreidde, waar ik bang voor was. Maar het tweede effect was dat het licht het onmiskenbare feit aan het licht zou brengen dat twee kleine jongens klaarwakker waren en niet sliepen zoals ze hadden moeten zijn.
Zei Jezus "Ik ben het licht van de wereld." [1]John 8: 12 En wanneer een ziel dit Licht ontmoet, gebeuren er twee dingen. Ten eerste wordt de ziel op de een of andere manier bewogen door Zijn aanwezigheid. Er is een diepe troost en troost in de openbaring van zijn liefde en barmhartigheid. Tegelijkertijd is er echter een gevoel van iemands eigen nietigheid, van iemands zondigheid, zwakheid en onheiligheid. Het eerste effect van het licht van Christus trekt ons naar Hem, maar het laatste zorgt er vaak voor dat we terugdeinzen. En hier wordt in het begin de moeilijkste spirituele strijd gestreden: in de arena van zelfkennis.
We zien deze pijnlijke verlichting in het leven van Simon Petrus. Na de hele nacht hard gewerkt te hebben, bleven zijn visnetten leeg. Dus Jezus zegt hem "naar de diepte te gaan". En daar - zijn net werpend in gehoorzaamheid en geloof - wordt het net van Petrus gevuld tot het punt van breken.
Toen Simon Petrus dit zag, viel hij op de knieën van Jezus en zei: "Ga weg van mij, Heer, want ik ben een zondig mens." (Lukas 5: 8)
Petrus 'vreugde en opgewektheid in de zegen van zowel de aanwezigheid van de Heer als Zijn vertroostingen maakten uiteindelijk plaats voor het schrille contrast tussen zijn hart en het Hart van zijn Meester. De schittering van waarheid was bijna te veel voor Peter om te nemen. Maar,
Jezus zei tegen Simon: 'Wees niet bang; vanaf nu zul je mannen vangen. " Toen ze hun boten naar de kust brachten, lieten ze alles achter en volgden hem. (Lukas 5: 10-11)
Mijn beste broeders en zusters, deze vastenretraite roept je op om "de diepte in te gaan". En terwijl je de oproep beantwoordt, zul je zowel het licht van troost als het licht van ervaren waarheid. Want als de waarheid ons vrijmaakt, is de allereerste waarheid die van wie ik ben en wie ik niet ben. Maar Jezus zegt vandaag met luide stem tegen je: Wees niet bang! Want Hij kent je al van binnen en van buiten. Hij kent uw zwakheden, fouten en verborgen zonden waarvan u zich nog niet eens bewust bent. En toch houdt Hij van je, toch roept Hij je. Bedenk dat Jezus de netten van Petrus zegende, en dit voordat hij 'alles verliet en Hem volgde'. Hoeveel te meer zal Jezus u zegenen sinds u "ja" tegen Hem hebt gezegd.
Simon Peter had in zelfmedelijden en neerslachtigheid kunnen vervallen. Hij had kunnen blijven hangen in zijn ellende door te zeggen: "Ik ben hopeloos, nutteloos en onwaardig" en ging gewoon zijn eigen weg. Maar in plaats daarvan kiest hij er moedig voor om Jezus te volgen, ondanks alles. En wanneer hij zeer ernstig valt, de Heer driemaal verloochend, hangt Petrus zichzelf niet op zoals Judas deed. Hij houdt veeleer vol in de afgrond van de duisternis, de duisternis van zijn ellende. Hij wacht, ondanks de verschrikking die hij in zichzelf ziet, op de Heer om hem te redden. En wat doet Jezus? Hij vult weer Peters netten! En Petrus, die zich misschien slechter voelde dan de eerste keer (want de diepte van zijn ellende was nu voor iedereen duidelijk), 'sprong in de zee' en rende naar de Heer, waar hij vervolgens driemaal zijn liefde voor zijn Verlosser bevestigt. [2]cf. Johannes 21:7 Geconfronteerd met de zelfkennis van zijn totale armoede, keert hij altijd terug naar Jezus, vertrouwend op Zijn genade. Hij kreeg van Jezus de opdracht om "Mijn schapen te weiden", maar was zelf een zeer hulpeloos lam. Maar juist in deze zelfkennis verootmoedigde Petrus zich, waardoor hij ruimte liet voor Jezus om in hem gevormd te worden.
De Allerheiligste Maagd leefde op de meest perfecte manier naar de houding van de hulpeloze schapen. Zij was het die het beste wist dat zonder God niets mogelijk is. Ze was, in haar eigen “ja”, als een afgrond van hulpeloosheid en armoede, en tegelijkertijd een afgrond van vertrouwen in God. —Slawomir Biela, In de armen van Maria, p. 75-76
We hoorden op Aswoensdag de woorden: "Je bent stof en tot stof zul je terugkeren." Ja, zonder Christus zijn jij en ik slechts stof. Maar Hij kwam en stierf voor ons, kleine stofdeeltjes, en dus zijn we nu een nieuwe schepping in Hem. Hoe meer je dichter bij Jezus komt, het Licht van de Wereld, hoe meer de vlammen van Zijn Heilig Hart je ellende zullen verlichten. Wees niet bang voor de afgrond van armoede die u ziet en zult zien in uw ziel! Dank God dat je de waarheid inziet van wie je werkelijk bent en hoeveel je Hem nodig hebt. Dan "spring in de zee", in de afgrond van barmhartigheid.
Laat de waarheid je vrijmaken.
SAMENVATTING EN SCHRIFT
Zelfkennis is het begin van groei in het innerlijke leven omdat er op het fundament wordt gebouwd waarheid.
Mijn genade is voldoende voor jou, want kracht wordt volmaakt in zwakheid. (2 Kor 12: 9)
Om mee te doen met Mark in deze vastenretraite,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
NOTITIE: Veel abonnees hebben onlangs gemeld dat ze geen e-mails meer ontvangen. Controleer uw map met ongewenste e-mail of spam om er zeker van te zijn dat mijn e-mails daar niet terechtkomen! Dat is meestal in 99% van de gevallen het geval. Probeer ook opnieuw te abonneren hier. Als dit allemaal niet helpt, neem dan contact op met uw internetprovider en vraag hen om e-mails van mij toe te staan.
PODCAST VAN DIT GESCHREVEN HIERONDER:
Podcast: Spelen in een nieuw venster | Downloaden
