Ter nagedachtenis aan het profetische getuigenis
van de christelijke martelaren van 2015
DAAR is een vreemde wolk boven de Kerk, vooral in de westerse wereld - een die het leven en de vruchtbaarheid van het Lichaam van Christus ondermijnt. En het is dit: het onvermogen om het te horen, te herkennen of te onderscheiden profetisch stem van de Heilige Geest. Als zodanig kruisigen en verzegelen velen het “woord van God” helemaal opnieuw in het graf.
Ik heb sterk het gevoel dat het volgende moet worden gezegd, want ik geloof dat de Heer de komende dagen profetischer tot de kerk zal spreken. Maar zullen we luisteren?
WARE PROFETIE
Een groot deel van de kerk is uit het oog verloren wat ware profetie of het 'profetische' is. Tegenwoordig hebben de mensen de neiging 'profeten' te bestempelen als degenen die óf een soort van vergoddelijkte waarzeggerij uitoefenen, óf degenen die de autoriteiten naar beneden schreeuwen - een soort ‘Johannes-de-Doper-adderbroed» -dialect. [1]cf. Mat 3: 7
Maar geen van beide begrijpt de kern van wat ware profetie is: om het levende "woord van God" in het huidige moment over te brengen En dit "woord" is geen kleinigheid. Ik bedoel, kan alles wat God zegt klein zijn?
Inderdaad, het woord van God is levend en doeltreffend, scherper dan enig tweesnijdend zwaard, dringt zelfs door tussen ziel en geest, gewrichten en merg, en is in staat reflecties en gedachten van het hart te onderscheiden. (Heb 4:12)
Daar heb je een krachtige verklaring waarom de kerk vandaag de dag is behoeften aandachtig te zijn voor het woord van God in profetie: omdat het tussen ziel en en geest doordringt tot in de hart. Ziet u, het is één ding om de wet te verklaren, om de leringen van het geloof te herhalen. Het is iets anders om ze te spreken onder de zalving van de Heilige Geest. De eerste is alsof 'dood' is; de laatste leeft omdat het voortkomt uit de profetische stem van de Heer. Het uitoefenen van profetie is dus essentieel voor het leven van de Kerk en daarom ook een doelwit van aanval.
PROFETIE IS NIET EINDE
Voordat we verder kunnen gaan, moeten we ingaan op het hedendaagse idee dat profetie in de kerk eindigde met Johannes de Doper, en dat er sinds hem geen profeten meer zijn. Een ongekwalificeerde lezing van de Catechismus zou iemand ertoe brengen het volgende te geloven:
Johannes overtreft alle profeten, van wie hij de laatste is ... In hem besluit de Heilige Geest zijn spreken door middel van de profeten. Johannes voltooit de cyclus van profeten die door Elia is begonnen. -Catechismus van de Katholieke Kerk (CCC), zn. 523, 719
Er is hier een context die essentieel is om te begrijpen wat de 
Magisterium geeft les. Anders zou de Catechismus, zoals ik zal aantonen, volledig in tegenspraak zijn met de Heilige Schrift. De context is de Oude Testament periode van heilsgeschiedenis. De sleutelwoorden in de bovenstaande tekst zijn: "Johannes voltooit de cyclus van profeten die door Elia is begonnen." Dat wil zeggen, van Elia tot Johannes, God onthulde het Openbaring Na de incarnatie van het Woord was Gods openbaring van zichzelf aan de mensheid voltooid:
In het verleden sprak God via de profeten op gedeeltelijke en verschillende manieren tot onze voorouders; in deze laatste dagen sprak hij tot ons door middel van een Zoon ... (Heb 1: 1-2)
De Zoon is het definitieve Woord van zijn Vader; dus er zal geen openbaring meer na hem zijn. -CCC, N. 73
Dit betekent echter niet dat God opgehouden heeft grotere te openbaren diepte van begrip van zijn openbare openbaring, zijn universele plan en goddelijke eigenschappen. Ik bedoel, geloven we echt dat we nu alles weten wat er te weten valt over God? Niemand zou zoiets zeggen. Daarom blijft God tot zijn kinderen spreken om grotere diepten van Zijn mysterie te onthullen en leid ons erin Het was Onze Lieve Heer zelf die zei:
Ik heb andere schapen die niet tot deze kudde behoren. Ook deze moet ik leiden, en zij zullen mijn stem horen, en er zal één kudde zijn, één herder. (Johannes 10:16)
Er zijn een aantal manieren waarop Christus tot Zijn kudde spreekt, en onder hen profetie of wat soms ‘privé’ openbaring wordt genoemd. Echter,
Het is niet de rol van ["persoonlijke" openbaringen] om Christus 'definitieve Openbaring te verbeteren of te voltooien, maar om help er vollediger naar te leven in een bepaalde periode van de geschiedenis… kan het christelijk geloof geen “openbaringen” accepteren die beweren de openbaring te overtreffen of te corrigeren waarvan Christus de vervulling is. -CCC, N. 67
Profetie is niet geëindigd, en evenmin het charisma van de "profeet". Maar de nature van profetie is veranderd, en daarom de aard van de profeet. Zo is een nieuwe cyclus van profeten begonnen, zoals duidelijk verklaard door St. Paulus:
En de gaven van [Christus] waren dat sommigen apostelen zouden zijn, sommige profeten, sommige evangelisten, sommige herders en leraren, om de heiligen toe te rusten voor het werk van de bediening, voor het opbouwen van het lichaam van Christus, totdat we allemaal de eenheid van de geloof en van de kennis van de Zoon van God, tot volwassenheid, naar de maat van de grootte van de volheid van Christus ... (Ef 4: 11-13)
HET NIEUWE DOEL
In zijn toespraak over de onthullingen van Fatima zei paus Benedictus:
… Profetie in bijbelse zin betekent niet om de toekomst te voorspellen, maar om de wil van God voor het heden uit te leggen, en daarom het juiste pad voor de toekomst te tonen. —Kardinaal Ratzinger (POPE BENEDICT XVI), Boodschap van Fatima, Theologisch commentaar, www.vatican.va
In dit opzicht vinden zelfs die profetieën die betrekking hebben op toekomstige gebeurtenissen hun context weer in het heden; dat wil zeggen, ze leren ons over het algemeen hoe we in het "nu" moeten reageren om ons voor te bereiden op de toekomst. Voor wij 
kan niet voorbijgaan aan het feit dat profetie in het Oude en Nieuwe Testament vaak aspecten van de toekomst omvat. Dit negeren is in feite levensgevaarlijk.
Neem bijvoorbeeld de profetische boodschap van Fatima. Specifieke instructies werden gegeven door de Moeder van God die waren niet uitgevoerd door de kerk.
Aangezien we geen gehoor hebben gegeven aan deze oproep van de Boodschap, zien we dat het is vervuld, Rusland is de wereld binnengevallen met haar dwalingen. En als we de volledige vervulling van het laatste deel van deze profetie nog niet hebben gezien, gaan we er beetje bij beetje met grote stappen naartoe. —Fatima ziener, zr. Lucia, boodschap van Fatima, www.vatican.va
Hoe kan het negeren van de instructies van de Heer, omdat het zogenaamde "persoonlijke openbaring" is, mogelijk vrucht dragen? Het kan niet. De verspreiding van deze "dwalingen" (communisme, marxisme, atheïsme, materialisme, rationalisme, enz.) Is een direct gevolg van ons onvermogen om de stem van de Heilige Geest persoonlijk en collectief te herkennen of erop te reageren.
En hier komen we tot een dieper onderzoek van de rol van profetie in nieuwtestamentische tijden: om de Kerk te helpen brengen "Om mannelijkheid te rijpen."
Maak van de liefde uw doel en verlang vurig naar de geestelijke gaven, vooral om te profeteren…. hij die profeteert, spreekt tot de mensen voor hun opbouw en bemoediging en troost ... Hij die in een taal spreekt, bouwt zichzelf op, maar wie profeteert, bouwt de kerk op. Nu wil ik dat u allemaal in tongen spreekt, maar nog meer om te profeteren. (1 Kor 14: 1-5)
St. Paul wijst naar een gift bedoeld om de kerk op te bouwen, op te bouwen, aan te moedigen en te troosten. Dus hoeveel van onze katholieke parochies maken tegenwoordig plaats voor deze gave? Bijna geen. En toch is Paul expliciet hoe en WAAR dit vindt plaats:
… Profetie is niet voor ongelovigen maar voor degenen die geloven. Dus als de hele kerk op één plaats samenkomt en ... iedereen profeteert, en een ongelovige of niet-geïnstrueerde persoon zou binnen moeten komen, zal hij door iedereen overtuigd worden
en geoordeeld door iedereen, en de geheimen van zijn hart zullen worden onthuld, en dus zal hij neervallen en God aanbidden, verklarend: "God is werkelijk in uw midden." (1 Kor 14: 23-25)
Merk op dat "De geheimen van zijn hart zullen worden onthuld." Waarom? Omdat het levend woord, het "tweesnijdend zwaard" wordt profetisch meegedeeld. En dit des te overtuigender als het afkomstig is van een ziel die authentiek leeft wat hij predikt:
Getuigenis van Jezus is de geest van profetie. (Openbaring 19:10)
Bovendien werden deze profetieën geuit waar "de hele kerk" bijeenkwam, vermoedelijk de mis. Inderdaad, in de vroege kerk was profetie onder de vergadering van gelovigen normatief. Johannes Chrysostomos (ca. 347-407) getuigde dat:
… Wie gedoopt werd, sprak onmiddellijk in tongen, en niet alleen in tongen, maar velen profeteerden; sommigen voerden vele andere prachtige werken uit ... - Over 1 Korintiërs 29 Patrologia Graeca61: 239; geciteerd in De vlam aanwakkeren,Kilian McDonnell en George T. Montague, p. 18
Elke kerk had er velen die profeteerden. - Over 1 Korintiërs 32; Ibid.
Het was zelfs zo normaal dat Paulus specifieke instructies gaf om ervoor te zorgen dat de gave van profetie zorgvuldig werd opgevolgd en gebruikt:
Twee of drie profeten zouden moeten spreken, en de anderen onderscheiden. Maar als een openbaring wordt gegeven aan een andere persoon die daar zit, moet de eerste zwijgen. Want jullie kunnen allemaal een voor een profeteren, zodat iedereen kan leren en allemaal kan worden aangemoedigd. Inderdaad, de geesten van profeten staan onder de controle van de profeten, aangezien hij niet de God van wanorde is, maar van vrede. (1 Kor 14: 29-33)
St. Paul benadrukt dat wat hij onderwijst, komt direct van de Heer:
Als iemand denkt dat hij een profeet of een geestelijk persoon is, moet hij dat erkennen wat ik u schrijf, is een gebod van de Heer Als iemand dit niet erkent, wordt hij niet erkend. Dus, (mijn) broeders, streef er gretig naar om te profeteren en verbied het spreken in tongen niet, maar alles moet correct en in orde worden gedaan. (1 Kor 14: 37-39)
PROFETIE NU
Dit is niet de plaats voor een lange verhandeling over waarom profetie haar prominente plaats heeft verloren in het pragmatische domein van het dagelijks leven in de katholieke kerk. Per slot van rekening plaatst St. Paulus 'profeten' slechts op de tweede plaats na 'apostelen' in zijn lijst met gaven. Dus waar zijn onze profeten?
Het is niet dat ze niet onder ons zijn - het is dat ze vaak niet worden verwelkomd of begrepen. In dat opzicht is er niets veranderd 
duizenden jaren: we stenigen nog steeds de dragers van de boodschap, vooral wanneer ze een waarschuwing of een krachtige vermaning uitdragen. Ze worden beschuldigd van "kommer en kwel", alsof de zonde en de gevolgen ervan niet langer bestaan in onze moderne wereld. Paus Benedictus, een van de meest profetische mannen van onze tijd, werd eens als kardinaal gevraagd waarom hij zo'n pessimist was, en hij antwoordde: "Ik ben een realist." Realisme is een straal van waarheid. Maar altijd, altijd, opkomend uit de Sun of Hope. Maar geen valse hoop. Geen vals beeld. De valse profeten in het Oude Testament waren in feite degenen die beweerden dat alles in orde was.
Een van de dodelijke vruchten van het modernisme waarmee veel seminaries zijn besmet, is de ontmanteling van het mystieke. Als de goddelijkheid van Christus in twijfel wordt getrokken, hoeveel te meer dan de bewering dat iemand zou kunnen werken in Zijn mystieke gaven! Het is dit cynische rationalisme dat zich overal in de Kerk heeft verspreid en heeft geleid tot de huidige crisis van geestelijke blindheid, die zich in het profetische rijk manifesteert als disfunctioneel onderscheidingsvermogen.
Afgezien van de leegte van exegese in de profetische gaven, is er vaak een bijna onuitgesproken veronderstelling onder sommige geestelijken dat God alleen spreekt via het leergezag en misschien hoogstens via degenen die op zijn minst een theologische graad hebben. Hoewel de lekengelovigen op lokaal niveau vaak met deze houding worden geconfronteerd, is het gelukkig niet de leer van de Kerk op universeel niveau:
De gelovigen, die door de doop in Christus worden ingelijfd en in het volk van God worden geïntegreerd, worden op hun specifieke manier deelgenoot gemaakt van het priesterlijke, profetische en koninklijke ambt van Christus. [Hij] vervult dit profetische ambt, niet alleen door de hiërarchie… maar ook door de leken. -CCC, zn. 897, 904
En daarom zegt paus Benedictus:
In elk tijdperk heeft de kerk het charisma van profetie ontvangen, dat moet worden onderzocht maar niet veracht. —Kardinaal Ratzinger (BENEDICT XVI), Boodschap van Fatima, Theologisch commentaar,www.vatican.va
Maar nogmaals, hierin ligt de crisis: een onwil om zelfs maar de profetie te onderzoeken. En de leken hebben in dit opzicht soms evenveel schuld, want men hoort vaak: “Tenzij het Vaticaan het goedkeurt, zal ik er niet naar luisteren. En zelfs dan, als het "persoonlijke openbaring" is, doe ik het niet hebben om ernaar te luisteren. " We hebben hierboven al aangegeven waarom deze houding een goochelarij kan zijn om de ongemakkelijke stem van de Geest niet te confronteren. Het is technisch juist, ja. Maar zoals theoloog Hans Urs von Balthasar zei:
Men kan daarom eenvoudig vragen waarom God voortdurend [openbaringen] verschaft [in de eerste plaats als] ze nauwelijks door de Kerk opgevolgd hoeven te worden. -Mistica enggettiva, n. 35; geciteerd in Christelijke profetie door Niels Christian Hvidt, p. 24
ONDERSCHEIDINGSVERMOGEN
Aan de andere kant zien we ook dat wanneer de kerk bereid is om profetie nauwkeurig te onderzoeken, dit vaak verandert in een onderzoek dat verder gaat dan wat zelfs de seculiere rechtbanken ondernemen om feiten vast te stellen. 
En tegen de tijd dat er een onderscheiding wordt afgegeven, soms tientallen jaren later, is de op handen zijnde profetische woorden verloren. Het is natuurlijk wijs om een profetisch woord geduldig te testen, maar zelfs dit kan een instrument worden dat de stem van de Heer begraaft.
Doof de Geest niet. Veracht geen profetische uitspraken. Test alles; behoud wat goed is. (1 Thess 5: 19-21)
Politiek, broers en zussen. Dit bestaat ook in onze kerk en manifesteert zich op veel droevige en ongelukkige manieren, ja zelfs duivels manieren. Omdat profetie - de levend woord van God-wordt vaak erg veracht, de Geest wordt vaak uitgeblust, en schokkend genoeg wordt zelfs het goede vaak afgewezen. Volgens sommige bisschoppelijke maatstaven zou de heilige Paulus in sommige van onze moderne bisdommen niet mogen spreken vanwege zijn aanspraak op 'privé-openbaring'. Inderdaad, veel van zijn brieven zouden worden "verboden" omdat het openbaringen waren die tot hem kwamen door middel van visioenen in extase. De rozenkrans zou op dezelfde manier door sommige prelaten opzij worden gezet omdat het door "persoonlijke openbaring" aan St. Dominique kwam. En men zou zich moeten afvragen of de wonderbaarlijke uitspraken en wijsheid van de woestijnvaders die aan hen werden geopenbaard in de eenzaamheid van gebed terzijde zouden worden geschoven omdat het "persoonlijke openbaringen" waren?
Medjugorje is misschien wel een van de meest flagrante voorbeelden van ons onvermogen om de eenvoudige instructies van Paulus op te volgen. Zoals ik schreef in Op Medjugorjezijn de vruchten van dit "onofficiële" Maria-heiligdom onthutsend en misschien ongeëvenaard sinds de Handelingen van de Apostelen in termen van pure bekeringen, roepingen en nieuwe apostolaten. Al meer dan 30 jaar blijft een bericht van deze plek resoneren alsof het naar verluidt komt
uit de hemel. De inhoud is als volgt samengevat: een oproep tot gebed, bekering, vasten, de sacramenten en meditatie over het Woord van God. Zoals ik schreef in The Triumph - Part III, dit komt rechtstreeks uit de leringen van de kerk. Telkens wanneer de vermeende "zieners" van Medjugorje in het openbaar spreken, is dit hun consistente boodschap. Dus waar we het hier over hebben is niets nieuws, alleen een bijzondere nadruk op authentieke katholieke spiritualiteit.
Wat zou St. Paul zeggen? Als hij zijn Schriftgedeelte toepast op onderscheiding, zou hij misschien zeggen: “Oké, ik weet niet zeker of dit rechtstreeks van Onze Lieve Vrouw komt, zoals de zieners beweren, maar ik heb wat ze zeggen getoetst aan de Openbare Openbaring van de Kerk, en het staat. Bovendien klinkt deze oproep tot bekering waar, op het gebod van onze Heer om te ‘waken en bidden’ en aandacht te schenken aan de tekenen van de tijd. Daarom kan ik vasthouden aan wat goed is, namelijk die dringende oproep tot de essentie van het geloof. " Als we de ineenstorting van de katholieke wereld in het Westen onderzoeken, lijkt het inderdaad duidelijk dat dergelijke openbaringen - of ze nu rechtstreeks afkomstig zijn van een hemelse boodschapper of gewoon menselijke wezens - kunnen ...
… Ons helpen de tekenen van de tijd te begrijpen en er in geloof op de juiste manier op te reageren. —Kardinaal Joseph Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI), Boodschap van Fatima, “Theologisch commentaar”, www.vatican.va
Hij aan wie die persoonlijke openbaring wordt voorgesteld en aangekondigd, zou het gebod of de boodschap van God moeten geloven en gehoorzamen, als het hem met voldoende bewijs wordt voorgesteld ... Want God spreekt tot hem, tenminste door middel van een ander, en vereist hem daarom geloven; vandaar dat hij verplicht is om God te geloven, die van hem verlangt dat hij dat doet. —PAUS BENEDICTUS XIV, Heroïsche deugd, Deel III, p. 394
UIT DE MONDEN VAN BABES
Ik suggereer natuurlijk niet dat profetie alleen het domein is van mystici en visionairs. Zoals hierboven vermeld, leert de kerk dat allen de gedoopten hebben een aandeel in het "profetische ambt" van Christus. Ik ontvang brieven 
van lezers die in dit kantoor opereren, soms zelfs zonder het te beseffen. Ook zij spreken op dit moment Gods "nu-woord". We moeten terugkeren naar dit aandachtige luisteren naar elkaar, om de stem van de Heer tot zijn kerk te horen spreken, niet alleen door middel van magistrale uitspraken, maar ook door de anawim, de nederigen, de 'poustiniks' - degenen die uit de eenzaamheid van gebed komen met een 'woord' voor de kerk. Van onze kant moeten we hun woorden eerst testen door er zeker van te zijn dat ze in overeenstemming zijn met ons katholieke geloof. En zo ja, bouwen ze op, bouwen ze op, moedigen ze aan of troosten ze? En als dat zo is, ontvang ze dan voor het geschenk dat ze zijn.
We mogen ook niet van de bisschop verwachten dat hij ingrijpt en elk afzonderlijk 'woord' onderscheidt dat in een groep of anderszins naar voren komt. Hij zou voor niets anders tijd hebben! Zeker, er zijn momenten waarop openbaringen meer openbaar van aard zijn, en het is gepast dat het plaatselijke gewoonte er rechtstreeks bij betrokken wordt (vooral wanneer er aanspraak wordt gemaakt op verschijnselen).
Degenen die de leiding over de kerk hebben, moeten de echtheid en het juiste gebruik van deze gaven beoordelen, door hun ambt inderdaad niet om de Geest uit te doven, maar om alle dingen te testen en vast te houden aan het goede. —Tweede Vaticaans Concilie, Lumen Gentium, N. 12
Maar wanneer de bisschop er niet bij betrokken is, of wanneer het proces lang en uitgesponnen is, zijn de instructies van St. Paulus een eenvoudige gids voor onderscheiding binnen het Lichaam. Bovendien komt er geen nieuwe Openbaring uit, en wat ons is overhandigd in het depot van geloof is inderdaad voldoende voor redding. De rest is genade en geschenk.
ZIJN STEM LEREN HOREN
Ik voel dat de Heer zijn kerk roept in de eenzaamheid van de woestijn waar Hij directer tot Zijn bruid zal spreken. Maar als we zo paranoïde, zo cynisch, zo bang zijn om naar de profetische stemmen van onze broeders en zusters te luisteren, lopen we het risico die genaden mis te lopen die bedoeld zijn om de kerk op dit moment op te bouwen, op te bouwen, aan te moedigen en te troosten.
God heeft ons profeten gegeven voor deze tijden. Deze profetische stemmen zijn zoals 
koplampen op een auto. De auto is Public Revelation en de koplampen zijn die openbaringen die uit het Hart van God komen. We bevinden ons in een periode van duisternis, en het is de geest van profetie die ons de weg voorwaarts wijst, zoals vaak in het verleden.
Maar luisteren wij, geestelijken en leken? Het waren de religieuze autoriteiten die probeerden Jezus het zwijgen op te leggen, het "vleesgemaakte Woord" het zwijgen op te leggen. Moge de Geest van God ons te hulp komen en ons helpen de stem van de Heer opnieuw te horen in al zijn kinderen ...
Degenen die in deze wereldlijkheid zijn gevallen, kijken van heinde en verre toe, ze verwerpen de profetie van hun broers en zussen ... -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, N. 97
… We moeten nog een keer de stem horen van de profeten die het uitschreeuwen en ons geweten kwellen. —POPE FRANCIS, Lenten Message, 27 januari 2015; vaticaan.va
… Door de mond van baby's en jonge kinderen, U hebt een bolwerk tegen uw vijanden opgericht om vijand en wreker het zwijgen op te leggen. (Psalm 8: 3)
GERELATEERDE LEZING
Bedankt voor het steunen van deze volletijddienst.
voetnoten
| ↑1 | cf. Mat 3: 7 |
|---|