Dus wat moet ik doen?

Hoop op de verdrinking, door Michael D. O'Brien

NA Toen ik een lezing hield voor een groep universiteitsstudenten over wat de pausen zeiden over de "eindtijd", trok een jonge man me apart met een vraag. 'Dus als we zijn leven in de "eindtijd", wat moeten we eraan doen? " Het is een uitstekende vraag, die ik in mijn volgende gesprek met hen heb beantwoord.

Deze webpagina's bestaan ​​met een reden: om ons naar God toe te drijven! Maar ik weet dat het andere vragen oproept: "Wat moet ik doen?" "Hoe verandert dit mijn huidige situatie?" "Moet ik meer doen om me voor te bereiden?"

Ik zal Paulus VI de vraag laten beantwoorden, en er dan verder op ingaan:

Er heerst op dit moment een groot onbehagen in de wereld en in de kerk, en dat waar het om gaat, is het geloof. Het gebeurt nu zo dat ik voor mezelf de obscure zin van Jezus in het evangelie van Lucas herhaal: 'Als de Mensenzoon terugkeert, zal Hij dan nog steeds geloof vinden op aarde?' ... Ik lees soms de evangelietekst aan het einde tijden en ik getuig dat er op dit moment enkele tekenen van dit einde naar voren komen. Zijn we bijna aan het einde? Dit zullen we nooit weten. We moeten ons altijd gereed houden, maar alles kan nog heel lang duren. —POPE PAULUS VI, Het geheim Paul VIJean Guitton, p. 152-153, Referentie (7), p. ix.

PAUZE IN DE PARABELS

Door de evangeliën heen sprak Jezus vaak in gelijkenissen als hij zijn volgelingen toesprak. Maar toen de apostelen vroegen hoe ze zouden weten welk teken er zou zijn van Zijn komst en van het einde van het tijdperk (Matt. 24: 3), stopt Jezus plotseling met het vertellen van gelijkenissen en begint hij heel direct en heel duidelijk te spreken. Het lijkt erop dat Hij wilde dat de apostelen met absolute zekerheid wisten waar ze op moesten letten. Vervolgens geeft hij een algemene maar gedetailleerde uitleg van de tekenen die te verwachten zijn in de natuur (aardbevingen, hongersnoden ... vs. 7), in de sociale orde (de liefde van velen zal koud worden, vs. 12), en in de kerk (daar vervolging en valse profeten vers 9, 11). 

Dan keert Jezus terug naar zijn normale vorm van verhalen vertellen en geeft hij drie gelijkenissen in Mattheüs die niet gaan over de tekenen des tijds, maar over hoe de apostelen moeten reageren op wat hen zojuist is verteld. Waarom? Omdat gelijkenissen elke generatie in staat stellen om te ‘passen’ in de symbolische woorden van Christus in overeenstemming met hun tijdperk en de talloze sociale, economische en politieke eisen. De tekenen daarentegen zijn te allen tijde een objectieve realiteit, ook al kadert Christus ze zo in elk generatie zou voor hen waken.

Daarom moest de zalige kardinaal Newman in een preek zeggen:

Ik weet dat alle tijden gevaarlijk zijn, en dat serieuze en bezorgde geesten, levend tot eer van God en de behoeften van de mens, geneigd zijn om geen tijden zo gevaarlijk te vinden als de hunne. Te allen tijde valt de vijand van de zielen de Kerk, die hun ware Moeder is, met woede aan, en dreigt en beangstigt tenminste wanneer hij er niet in slaagt kwaad te doen. En altijd hebben hun speciale beproevingen die anderen niet hebben. En tot nu toe zal ik toegeven dat er in bepaalde andere tijden bepaalde specifieke gevaren waren voor christenen, die in deze tijd niet bestaan. Ongetwijfeld, maar toch toegegeven, denk ik nog steeds ... de onze heeft een andere soort duisternis dan alle voorgaande. Het bijzondere gevaar van de tijd die voor ons ligt, is de verspreiding van die plaag van ontrouw, die de apostelen en onze Heer Zelf hebben voorspeld als de ergste ramp van de laatste tijden van de Kerk. En in ieder geval een schaduw, een typisch beeld van de laatste tijd, komt over de wereld​ - Gezegende John Henry Cardinal Newman (1801-1890 n.Chr.), Preek bij opening van St. Bernard's Seminary, 2 oktober 1873, The Infidelity of the Future

Verscheidene pausen van de volgende eeuw zouden ongeveer hetzelfde zeggen, wat er inderdaad op wijst dat de wereld binnenging in wat leek op de specifieke tijden, de "eindtijden", waar Jezus over sprak (zie Waarom schreeuwen de pausen niet?)

En dus, de drie gelijkenissen, en hoe we ons moeten voorbereiden ...

DE PLICHT VAN HET MOMENT

Wie is dan de getrouwe en voorzichtige dienaar, aan wie de meester de leiding over zijn huishouden heeft gesteld om hun hun voedsel te rechter tijd te verdelen? Gezegend is de dienaar die zijn meester bij zijn aankomst zo aantreft ... (Matt 24: 45-46)

STAAT VAN GENADE

Het gevaar bestaat dat we rond kunnen rennen om de plicht van het moment te doen, maar niet geworteld zijn in Liefde Zelf zonder wie we “niets kunnen doen” (Johannes 15: 5). De heilige Paulus waarschuwt dat we bezig kunnen zijn met het verzetten van bergen met ons geloof, spreken in tongen, profeteren, grote mysteries uiteenzetten, zelfs onze bezittingen en ons eigen lichaam opgeven ... maar als het gebeurt in een geest van egocentrisme ... " het vlees ”zoals de heilige Paulus zegt - het is“ niets ”; als het op een zondige manier wordt uitgevoerd, zonder geduld, vriendelijkheid, zachtaardigheid, enz. - het brengt onze ziel in gevaar en verwondt de ander (1 Kor. 13: 1-7):

Dan zal het koninkrijk des hemels zijn als tien maagden die hun lampen namen en de bruidegom tegemoet gingen. Vijf van hen waren dwaas en vijf waren wijs. De dwazen brachten bij het nemen van hun lampen geen olie mee, maar de wijzen brachten olieflessen met hun lampen mee. (Matt 25: 1-4)

Dit is een gelijkenis van de geestelijk kant van de voorbereiding. Dat we te vinden zijn in hem​ dat wil zeggen, onze lampen zullen gevuld worden met liefde, en de daden die voortkomen uit liefde. Dit vloeit voort uit en vindt zijn oorsprong in een persoonlijke relatie met God,  ^[1]cf. Persoonlijke relatie met Jezus dat is gebed ^[2]cf. Op gebed​ St. John of the Cross zei dat we uiteindelijk zullen worden beoordeeld door liefde​ Zielen die liefhadden zoals Christus liefhad, zullen degenen zijn die uitgaan om de Bruidegom te ontmoeten… om de Liefde Zelf te ontmoeten.

DE LAFAARD ZIEL

Meester, ik wist dat u een veeleisend persoon was, oogstte waar u niet plantte en verzamelde waar u niet verspreidde; dus uit angst ging ik weg en begroef je talent in de grond. Hier is het terug. ' (Matt. 24:25)

De "tijd van de talenten" is de tijd in ons leven waarin we worden geroepen om een ​​oogst te oogsten in overeenstemming met onze roeping en Gods roeping. Het kan zo simpel zijn als iemands echtgenoot in het koninkrijk brengen door verborgen lijden en offers voor hen ... of het kan prediken tot tienduizenden zielen zijn. Hoe dan ook, het is allemaal relatief: we zullen worden beoordeeld op hoeveel we hebben gekregen en wat we ermee hebben gedaan.

Deze gelijkenis van de talenten is een waarschuwing voor degenen die, uit angst, een "bunkermentaliteit" aannemen; die veronderstellen zeker te weten dat de komst van Jezus net om de hoek is… en dan - geestelijk of lichamelijk - een gat in de lucht houden en wachten op Zijn terugkeer terwijl de wereld om hen heen in een handmand naar de hel gaat.

'Jij slechte, luie dienaar! Dus je wist dat ik oogst waar ik niet plant en verzamel waar ik niet verstrooi? Had je dan mijn geld niet op de bank moeten zetten, zodat ik het bij mijn terugkeer met rente terug had kunnen krijgen?… Gooi deze nutteloze bediende buiten in de duisternis, waar gejammer en tandenknarsen zal zijn. ' (Matt 25: 26-30)

Nee wij zijn bevolen om uit te gaan en discipelen van de natiën te maken, "in seizoen en uit." Hoe donkerder de wereld wordt, hoe helderder de gelovige moet en zal schijnen. Denk hierover na! Hoe verder de wereld verdwaalt, hoe meer we schijnende bakens van licht moeten worden, zichtbare tekenen van tegenstrijdigheid. We gaan het meest glorieuze uur van de kerk binnen, van de Lichaam van Christus!

Vader, het uur is gekomen. Geef eer aan uw Zoon, zodat uw Zoon u kan verheerlijken ... (Johannes 17: 1)

Wee degenen die zich verbergen onder een korenmaat-mand, want nu is het uur om de genade van God van de daken te schreeuwen! ^[3]cf. Levende putten

HET GEZICHT VAN LIEFDE

Nadat Jezus de apostelen met deze drie gelijkenissen heeft aangespoord en hen heeft geroepen om de plicht van het moment met liefde te vervullen, en op de manier waarop de goddelijke voorzienigheid voor elk van hen uiteenzet, wijst Jezus vervolgens op de nature van de missie:

Want ik had honger en je gaf me te eten, ik had dorst en je gaf me te drinken, een vreemdeling en je verwelkomde me, naakt en je kleedde me, ziek en je zorgde voor me, in de gevangenis en je bezocht me…. Voorwaar, ik zeg u: wat u ook voor een van deze minste broers van mij deed, deed u voor mij. ' (Matt 25: 35-40)

Dat wil zeggen, het is onze missie om de allerarmsten te bereiken, zowel geestelijk als lichamelijk. Het is beide. Zonder het spirituele worden we slechts maatschappelijk werkers en negeren we het transcendente en meest kritische deel van de mens. Maar zonder het fysieke negeren we de waardigheid en aard van de mens die naar Gods beeld is gemaakt, en putten we de geloofwaardigheid en kracht van de evangelieboodschap uit. We moeten vaten zijn van beide liefde en waarheid. ^[4]cf. Liefde en waarheid

De missie van mijn bediening is om de Kerk voor te bereiden op de tijden die hier zijn en die komen: om ons terug te roepen tot leven in Jezus; het evangelie naleven zonder compromissen; om als kleine kinderen te worden, volgzaam, klaar om de wil van God te omarmen, die soms in de meest pijnlijke vermommingen komt. En om ons altijd gereed te houden om onze Heer te ontmoeten.

Een ziel die door zulk een geloof in actie wandelt, zal niet geschokt worden, want ...

… De overwinning die de wereld verovert, is ons geloof. (1 Johannes 5: 4)

Je hebt uithoudingsvermogen en hebt geleden voor mijn naam, en je bent niet moe geworden. Toch neem ik je dit kwalijk: je bent de liefde kwijtgeraakt die je eerst had. Realiseer je hoe ver je bent gevallen. Bekeer u en doe de werken die u eerst deed. Anders zal ik naar u toe komen en uw kandelaar van zijn plaats halen, tenzij u zich bekeert. (Openbaring 2: 3-5)

Voor het eerst gepubliceerd op 9 maart 2010.