Spreek Heer, ik luister

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 15 januari 2014

Liturgische teksten hier

ALLES dat gebeurt in onze wereld gaat door de vingers van Gods toegestane wil. Dit betekent niet dat God het kwaad wil - Hij doet het niet. Maar hij staat het toe (de vrije wil van zowel mensen als gevallen engelen om het kwade te kiezen) om te werken aan het grotere goed, namelijk de redding van de mensheid en de schepping van een nieuwe hemelen en een nieuwe aarde.

Beschouw het op deze manier. Bij de vorming van de planeet bewogen enorme gletsjers zich met groot geweld over het oppervlak, waarbij ze valleien uithingen en vlakten plaveiden. Maar zo'n vernietiging maakte plaats voor de mooiste horizonten, de meest vruchtbare prairies en valleien, en glorieuze rivieren en meren, die duizenden kilometers van de gletsjerbron gemineraliseerde bodems en drinkwater verschaften voor dieren en mensen. Vernietiging maakte plaats voor vruchtbaarheid; geweld tegen vrede; dood tot leven.

De Heilige Schrift belijdt herhaaldelijk de universele macht van God ... Niets is onmogelijk bij God, die zijn werken naar zijn wil uitvoert. Hij is de Heer van het universum, wiens orde hij heeft ingesteld en die volledig aan hem onderworpen en tot zijn beschikking blijft. Hij is een meester in de geschiedenis en bestuurt harten en gebeurtenissen in overeenstemming met zijn wil. -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 269

Als God Samuël roept in de eerste lezing van vandaag, herkent de jongen zijn stem niet. Zo ook, wanneer God lijden in uw leven en het mijne toelaat, herkennen we er vaak niet Zijn hand in. Net als Samuël rennen we de verkeerde kant op, op zoek naar antwoorden op alle verkeerde plaatsen, door te zeggen: "God heeft mij in de steek gelaten" of "De duivel onderdrukt mij" of "Wat heb ik gedaan om dit te verdienen?" enz. Wat we echt nodig hebben, is dezelfde berusting als Samuël, zeggende: "Spreek Heer, uw dienaar luistert." Dat is, "Spreek tot mij Heer tijdens deze beproeving​ Leer mij wat U doet, wat U zegt, en schenk mij de genade het te dragen als het niet duidelijk is. " Het antwoord op lijden is niet om je te wenden tot de trinitaire afgoden van mijn eigen begrip, rede en logica, maar om je hart uit te storten door te zeggen: “Heer, ik begrijp het niet. Ik wil niet lijden. Ik ben bang. Maar u bent Heer. En als een mus niet op de grond valt zonder dat u het merkt, dan weet ik dat u mij in deze beproeving niet bent vergeten - mij voor wie uw Zoon Jezus zijn bloed heeft vergoten. Dus Heer, in deze omstandigheid dank ik u, want het is Uw mysterieuze wil. Glorie zij U, o Heer, glorie zij U. "

Ik heb gewacht, gewacht op de Heer, en hij boog zich naar mij toe en hoorde mijn geroep. Gezegend de man die de HEER zijn vertrouwen stelt; die zich niet tot afgoderij wendt of tot degenen die op zoek zijn naar leugens. (Psalm 40 van vandaag)

Ik herinner me dat onze familie op een winter aan een concerttour van een maand begon en de verwarming van onze tourbus het een paar uur van huis kapot ging. Ik was zo boos op de Heer. Jongen, heb ik mijn hart uitgestort! Die avond ging ik gefrustreerd en verward naar bed, want nu moest ik me omdraaien, terugrijden naar mijn monteur en meer geld uitgeven dat ik niet had.

De volgende ochtend hoorde ik ergens op die plek tussen slapen en waken duidelijk een stem in mijn hart: "Geef Bill je Verlos mij van mij CD." Bill was mijn tourbusmonteur en ik wist dat hij ziek was. Ik schoot uit bed en binnen 30 seconden, kinderen sliepen nog in hun bed, was ik op de snelweg.

Toen ik daar aankwam, vroeg ik een van de andere monteurs om naar mijn kachel te kijken en ging op zoek naar Bill. Ik ontmoette zijn vrouw die me vertelde dat hij nu in het ziekenhuis lag en niet veel tijd meer had. 'Geef dit alsjeblieft aan Bill,' zei ik, en overhandigde haar mijn album met liedjes van genade en verzoening. Toen ik naar buiten liep, glimlachte ik. Er was een reden waarom mijn kachel "kapot ging". Daarom was ik niet verrast toen de monteur zei dat hij er niets mis mee kon vinden en dat het prima werkte - wat hij de hele tour deed.

Ik hoorde na zijn dood dat Bill erg dankbaar was voor de cd en er inderdaad naar luisterde.

We moeten erop vertrouwen dat de Heer ons leidt, vooral in het lijden. Het is in gebed waar we de genade zullen vinden om deze kruisen te dragen, ze zullen verenigen met het lijden van Christus om ze verlossend te maken, en de wijsheid zullen verwerven om uit hen te groeien. Net als Jezus moeten we "naar een eenzame plek gaan en bidden", zeggend: Spreek Heer, uw dienaar luistert. En als de Heer het licht van begrip brengt, zoals Jezus, kan ik zeggen: "Daarom ben ik gekomen ... "

Opoffering of offergave wenste u niet, maar oren open voor gehoorzaamheid die u mij gaf… toen zei ik: "Zie, ik kom."

…Hier ben ik.