Met Christus staan

Foto door Al Hayat, AFP-Getty

 

HET de afgelopen twee weken heb ik, zoals ik al zei, de tijd genomen om na te denken over mijn bediening, de richting ervan en mijn persoonlijke reis. Ik heb in die tijd veel brieven ontvangen vol aanmoediging en gebed, en ik ben echt dankbaar voor de liefde en steun van veel broeders en zusters, van wie ik de meesten nog nooit persoonlijk heb ontmoet.

Ik heb de Heer een vraag gesteld: doe ik wat je wilt dat ik doe? Ik voelde dat de vraag essentieel was. Zoals ik schreef in Op mijn bedieningheeft de annulering van een grote concerttour een grote impact gehad op mijn vermogen om voor mijn gezin te zorgen. Mijn muziek lijkt op St. Paul's "tent-making". En aangezien mijn eerste roeping mijn geliefde vrouw en kinderen is en de geestelijke en fysieke voorziening in hun behoeften, moest ik even stoppen en Jezus opnieuw vragen wat Zijn wil is. Wat er daarna gebeurde, had ik niet verwacht ...

 

IN HET GRAF

Terwijl velen de opstanding vierden, nam de Heer me diep in het graf ... zo niet diep met Hem in het Hades zelf. Ik werd overvallen door ongelooflijke twijfels en verleidingen die ik nog nooit eerder heb meegemaakt. Ik trok mijn hele roeping in twijfel, zelfs de liefde van mijn familie en vrienden. Dit proces bracht diepgewortelde angsten en oordelen aan het licht. Het blijft me gebieden onthullen die verdere bekering, loslaten en overgave nodig hebben. Een Schriftgedeelte dat op dit moment diep tot mij spreekt, zijn de woorden van onze Heer:

Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en dat van het evangelie, zal het redden. (Marcus 8:35)

Jezus wil dat ik het opgeef alles. En hiermee bedoel ik elke gehechtheid, elke god, elk grammetje van mijn eigen wil, zodat Hij me elk grammetje van Zichzelf kan geven. Dit is moeilijk te doen. Ik weet niet waarom ik me vastklamp. Ik weet niet waarom ik afval vasthoud als Hij me goud aanbiedt. Hij laat me in één woord zien dat ik het ben bang.

 

angsten

Er zijn tegenwoordig twee niveaus van angst. De eerste is datgene waar elke christen, en in feite elke oudtestamentische figuur vanaf het begin van de heilsgeschiedenis mee te maken heeft gehad: de angst om volledig op God te vertrouwen. Het betekent verliezen onder controle te houden​ Adam en Eva grepen de macht in de hof van Eva en verspeelden hun vrijheid. Ware vrijheid is dan God volledig de controle over ons leven geven​ We doen dit door niet alleen zijn geboden te volgen, maar door ons leven te leiden in navolging van onze Meester die tot het einde toe liefhad, liefhad en liefhad. Hij zocht geen troost; Hij zocht niet naar zijn eigen welzijn; Hij stelde nooit zijn eigen belangen op de eerste plaats. Zie je, voordat Jezus Zijn lichaam aan het Kruis opgaf, gaf Hij eerst Zijn menselijke wil op in dertig jaar van totale overgave aan de wil van de Vader.

Gethsemane was een zwaar uur voor Onze Lieve Heer. Het was de volledige ontkenning van Zijn menselijke wil omdat Hij tot dan toe wegliep van Zijn vervolgers, van de rand van kliffen, van stormen die iemand anders zouden hebben doen zinken. Maar nu stond Hij tegenover de Storm. En om dat te kunnen doen, vereiste het absoluut vertrouwen in het plan van zijn Vader - vertrouwen op een pad dat door lijden ging. We vertrouwen God niet omdat we niet willen lijden. Welnu, de waarheid is dat we in dit leven zullen lijden, of we nu met of zonder God lijden. Maar met Hem neemt ons lijden de kracht van het Kruis over en werkt het voortdurend aan een opstanding van Zijn leven in en om ons heen.

En dat brengt me bij de tweede angst waarmee we worden geconfronteerd, namelijk bijzonder voor deze tijd en generatie: het is letterlijk een demon van angst die over de hele wereld is losgelaten om mannen gek te maken, hen in wanhoop te brengen, en om overigens goede mannen en vrouwen het zwijgen op te leggen wanneer ze geconfronteerd worden met groot kwaad. Sinds Pasen heb ik verschillende keren het visioen gekregen dat een vrouw vorig jaar had. Haar moeder, die ik ken, zei dat deze dochter van haar begiftigd is met een venster op het bovennatuurlijke. In Hel ontketend- een schrijven dat ik sterk aanraad om het opnieuw te lezen - ik citeerde het visioen van deze vrouw, zoals verteld door haar moeder:

Mijn oudste dochter ziet veel wezens, goede en slechte [engelen] in de strijd. Ze heeft vaak gesproken over hoe het een totale oorlog is en dat het alleen maar groter wordt en de verschillende soorten wezens. Onze Lieve Vrouw verscheen vorig jaar in een droom aan haar als Onze Lieve Vrouw van Guadalupe. Ze vertelde haar dat de komst van de demon groter en feller is dan alle anderen. Dat ze deze demon niet mag aangrijpen en er ook niet naar moet luisteren. Het zou proberen de wereld over te nemen. Dit is een demon van angst​ Het was een angst waarvan mijn dochter zei dat het alles en iedereen zou omhullen. Dicht bij de Sacramenten blijven en Jezus en Maria zijn van het grootste belang.

Wat zo vreemd is, is dat verschillende andere leiders die ik ken deze demon sinds Pasen ook hebben meegemaakt en ervaringen hebben meegemaakt die ze allemaal vertelden als 'naar de hel en terug'. Nadat we erover hadden gesproken en ontdekten dat we allemaal iets bijzonders meemaken, hebben we ons aangemoedigd in de trant van Petrus 'aansporing:

Geliefden, wees niet verbaasd dat er onder jullie een vuurproef plaatsvindt, alsof er iets vreemds met jullie gebeurt. Maar verheug je in de mate dat je deel hebt aan het lijden van Christus, zodat je, wanneer zijn heerlijkheid wordt geopenbaard, je ook kunt verheugen. (1 Pet. 4: 12-13)

En opnieuw:

Verdraag uw beproevingen als "discipline"; God behandelt je als zonen. (Heb 12: 7)

Ik kan in dit alles duidelijk de hand van God zien. Hij verlaat ons niet, of liever, verlaat ons voor onszelf. In plaats daarvan leidt Hij ons door een ontkenning, een ontdoen van onze eigen wil, zodat ook wij Zijn Passie kunnen binnengaan en zo alle genaden van Zijn glorieuze opstanding kunnen ontvangen. Hij bereidt ons, en jullie allemaal, voor om over de naties te regeren met de staf van Zijn goddelijke Wil (die de zachtaardigste herdersstaf is) ...

Een beetje gestraft, zullen zij zeer gezegend worden, omdat God hen beproefde en vond dat ze zichzelf waardig waren. Als goud in de oven bewees hij ze, en als offergaven nam hij ze voor zichzelf. In de tijd van hun oordeel zullen ze schijnen en rondvliegen als vonken door stoppels; zij zullen naties oordelen en over volkeren heersen, en de Heer zal hun Koning voor eeuwig zijn. Degenen die op hem vertrouwen, zullen de waarheid begrijpen, en de getrouwen zullen in liefde bij hem blijven: omdat genade en barmhartigheid bij zijn heiligen zijn en zijn zorg bij de uitverkorenen. (Wis 3: 5-9)

 

GODDELIJKE liefkozingen

Er was ook een ander gemeenschappelijk thema dat onder ons naar voren kwam toen we spraken over onze beproevingen van de afgelopen twee weken: genezing door de sacramenten. Zoals de dochter hierboven zei, sprekend in een wijsheid van buiten deze wereld: "Dicht bij de sacramenten blijven en Jezus en Maria zijn van het grootste belang." Voor mij, net als voor een andere leider, was het het sacrament van de biecht en Een huwelijk dat genezing teweegbracht. Zelfs nu, terwijl ik hierover spreek, ben ik diep ontroerd door de onvoorwaardelijke liefde die mijn vrouw me gedurende deze tijd gaf. Volmaakte liefde drijft angst uit. ^[1]1 John 4: 18 Door haar heeft Christus mij liefgehad, en door de belijdenis vergaf Hij mij. En heeft me niet alleen van mijn zonden gereinigd, maar me ook verlost van de dringende duisternis van deze demon van angst (die nog steeds blaft, maar nu weer aan zijn riem is).

Ik wil je zeggen dat dit absoluut essentieel is: dat we dicht bij Jezus blijven in de biecht en de eucharistie. Kijk, deze Sacramenten zijn door Jezus Zelf ingesteld zodat de Kerk Hem kan ontmoeten in een persoonlijk en intiem manier tijdens ons verblijf. De bijbelse teksten zijn expliciet over het verlangen van Christus om ons te voeden en te vergeven door middel van het sacramentele priesterschap. De autoriteit om zonden te vergeven kwam rechtstreeks uit Zijn mond ^[2]cf. Joh 20: 23 evenals de instelling van het Misoffer. ^[3]cf. 1 Kor 11:24 Welke christen kan deze teksten lezen en toch een kerk blijven bezoeken die deze persoonlijke gaven van Onze Lieve Heer negeert? Ik zeg het inderdaad om mijn geliefde protestantse lezers op een vriendelijke manier lastig te vallen. Maar des te meer om die katholieke lezers lastig te vallen die bijna nooit de biecht bezoeken of profiteren van de dagelijkse offergave van het Brood des Levens.

Bovendien is Gods sleutel en plan voor de overwinning in onze tijd door Maria. Ook dit is expliciet in de Heilige Schrift. ^[4]begin met Genesis 3:15; Lukas 10:19; en Openbaring 12: 1-6 ...

Op dit universele niveau zal de overwinning worden gebracht door Maria. Christus zal door haar overwinnen, omdat Hij wil dat de overwinningen van de Kerk nu en in de toekomst aan haar worden gekoppeld ... —POPE JOHANNES PAULUS II, De drempel van hoop overschrijden, P. 221

Ik was diep geraakt door het getuigenis van een Nigeriaanse bisschop wiens land wordt geteisterd door de gesel van de militante islam via Boko Haram. ^[5]cf. De Nigeriaanse gift Hij vertelde hoe Jezus in een visioen aan hem verscheen:

'Eind vorig jaar was ik in mijn kapel voor het Heilig Sacrament ... de rozenkrans aan het bidden, en toen verscheen plotseling de Heer.' In het visioen zei de prelaat dat Jezus eerst niets zei, maar een zwaard naar hem uitstak, en hij stak er op zijn beurt naar uit. "Zodra ik het zwaard ontving, veranderde het in een rozenkrans."

Jezus vertelde hem toen drie keer: "Boko Haram is weg."

'Ik had geen profeet nodig om me de uitleg te geven. Het was duidelijk dat we met de rozenkrans Boko Haram zouden kunnen uitzetten. " - Bisschop Oliver Dashe Doeme, bisdom Maiduguri, Catholic News Agency, 21 april 2015

Toen Onze Lieve Vrouw van Fatima zei "Mijn Onbevlekt Hart zal je toevluchtsoord zijn en de weg die je naar God zal leiden", ze was niet poëtisch of figuurlijk: ze bedoelde het letterlijk. Onze Lieve Vrouw is door de hemel gestuurd om Gods kinderen te beschermen als een soort "nieuwe ark". Wijd uzelf of hernieuw uw toewijding ^[6]cf. Het grote geschenk aan deze vrouw die "Zal je naar God leiden." Bid haar rozenkrans, want daarmee kun je oorlogen stoppen - vooral die in je eigen hart en thuis. Doe wat ze van ons vraagt: bidden, vasten, de Bijbel lezen en de sacramenten bezoeken. Denk aan de rozenkranskralen als de hand van Onze-Lieve-Vrouw: pak hem vast en laat hem niet meer los.

Omdat de storm hier is.

 

LAATSTE VOORBEREIDINGEN IN DE STORM

Terwijl ik dit aan het schrijven was, e-mailde een lezer met de vraag:

Op welk punt staan ​​we? Paarden? Trompetten? Zeehonden?

Ja. Alle bovenstaande.

Er is nog een genade die de afgelopen dagen voor mij naar voren is gekomen: een diepere helderheid en vertrouwen in de woorden die ik je heb geschreven over onze tijd. Nogmaals, ik ben buitengewoon terughoudend over tijdlijnen. Hebben we niet geleerd van de profeet Jona of de “Fr. Gobbi's ”van de wereld dat Gods genade een wonderbaarlijk mysterie is dat geen grenzen of grenzen kent, vooral dat van tijd? Toch hoor ik in zowel de seculiere als de spirituele wereld dat deze september een van de grootste economische ineenstortingen zou kunnen veroorzaken die de wereld ooit heeft gekend. Ons hele leven zal vrijwel van de ene op de andere dag veranderen, wanneer dat ook komt. En het is komt eraan. ^[7]cf. 2014 en het rijzende beest

Toen ik het Zeven zegels van revolutie or Hel ontketend, en dan de krantenkoppen scannen, ben ik sprakeloos. De Drudge-rapport leest als een dagelijkse nachtmerrie. Ik kan de exponentiële explosie van verontrustende gebeurtenissen en trends nauwelijks bijhouden - en ik bestudeer ze elke dag. Ik bedoel, mensen knipperen niet eens meer met hun ogen bij de krantenkoppen die nog maar tien jaar geleden mensen een grap van een april-dwaas zouden hebben overwogen. We leven echt in de dagen van Noach en Lot, "Eten, drinken, kopen, verkopen, planten, bouwen" ^[8]cf. Lukas 17:28 terwijl de horizon golft met zwartgeblakerde wolken (hoewel in het Midden-Oosten de donder, regen, hagel en bliksem met volle kracht over de Kerk zijn uitgebroken).

We kunnen niet verbergen dat er zich veel dreigende wolken aan de horizon verzamelen. We moeten echter de moed niet verliezen, maar we moeten de vlam van hoop levend houden in ons hart ... —POPE BENEDICT XVI, Catholic News Agency, 15 januari 2009

Hierin is ook het werk van de Goddelijke Chirurg: het wegsnijden van de wereldse was die in ons hart is opgebouwd, zodat we kunnen worden levende vlammen van liefde fel brandend in de duisternis. Ik begin te geloven dat de oproep van paus Franciscus aan de kerk om een ​​"veldhospitaal" te worden ^[9]cf. Het veldhospitaal is meer een woord voor morgen dan nu. Want zie je, in het verhaal van de verloren zoon was de jongen pas klaar om genezen te worden als hij absoluut gebroken was. Alleen dan werden de armen van zijn vader herkend voor wat ze waren: een thuis voor de gekwetsten. Evenzo moet de wereld in zijn huidige toestand zijn kapot (zo diep is de geest van rebellie). En dan, als alles verloren lijkt, zullen de armen van de Vader een echt veldhospitaal worden. Dat wil zeggen, jouw armen en de mijne-een met zijn. We worden voorbereid op een triage van baanbrekende dimensies, en dit vereist dat ook wij worden gebroken ...

Ik heb voor nu genoeg gezegd. Dus laat ik afronden door het antwoord op mijn vraag te delen: wat, Heer, wilt u dat ik doe? En het antwoord, door jou, mijn geestelijk leidsman, en mijn bisschop, is: blijven gaan. En dat zal ik ook doen. Dit is het uur dat we moeten kiezen om bij Jezus te staan, om Zijn stem te zijn, om te zijn moedig. Nee, luister niet naar deze demon van angst. Maak geen gebruik van zijn 'grondgedachte' - een stroom van leugens en verdraaiingen. Bedenk in plaats daarvan waar ik je op schreef Goede Vrijdag: je bent geliefd, en niets, geen vorstendom of macht kan dat veranderen. Onthoud deze Bijbelvrienden:

… De overwinning die de wereld verovert, is ons geloof. (1 Johannes 5: 4)

U en mij wordt gevraagd te wandelen door geloof en niet door te zien. We kunnen dit; met zijn hulp zullen we overwinnen.

Ik ben bij jullie, mijn geliefde broeders en zusters, zolang Jezus wil ...