De laatste hoop op redding?

 

HET tweede zondag van Pasen is Goddelijke barmhartigheid zondag​ Het is een dag waarop Jezus beloofde onmetelijke genaden uit te storten in de mate dat dat voor sommigen het geval is "De laatste hoop op redding." Toch hebben veel katholieken geen idee wat dit feest is of horen ze er nooit over vanaf de kansel. Zoals je zult zien, is dit geen gewone dag ...

Lees verder

Hij roept terwijl we sluimeren


Christus treurt over de wereld
, door Michael D. O'Brien

 

 

Ik voel me sterk gedwongen om dit schrijven hier vanavond opnieuw te posten. We leven in een precair moment, de rust voor de storm, waarin velen in de verleiding komen om in slaap te vallen. Maar we moeten waakzaam blijven, dat wil zeggen dat onze ogen gericht zijn op het opbouwen van het Koninkrijk van Christus in ons hart en vervolgens in de wereld om ons heen. Op deze manier zullen we leven in de constante zorg en genade van de Vader, zijn bescherming en zalving. We zullen in de ark leven, en we moeten er nu zijn, want binnenkort zal het gerechtigheid beginnen te regenen in een wereld die gebarsten en droog is en dorstig naar God. Voor het eerst gepubliceerd op 30 april 2011.

 

CHRISTUS IS OPGEZOND, ALLELUIA!

 

INDERDAAD Hij is verrezen, alleluia! Ik schrijf u vandaag vanuit San Francisco, VS aan de vooravond en wake van goddelijke barmhartigheid en zaligverklaring van Johannes Paulus II. In het huis waar ik logeer, stromen de geluiden van de gebedsdienst die plaatsvindt in Rome, waar de lichtgevende mysteries worden gebeden, de kamer binnen met de zachtheid van een druppelende bron en de kracht van een waterval. Men kan niet anders dan overweldigd worden door de fruit van de opstanding zo duidelijk als de Universele Kerk bidt met één stem vóór de zaligverklaring van de opvolger van St. Peter. De energie van de Kerk - de kracht van Jezus - aanwezig is, zowel in het zichtbare getuigenis van deze gebeurtenis, als in de aanwezigheid van de gemeenschap van de heiligen. De Heilige Geest zweeft ...

Waar ik logeer, heeft de voorkamer een muur met iconen en beelden: St. Pio, het Heilig Hart, Onze Lieve Vrouw van Fatima en Guadalupe, St. Theresia de Liseux…. ze zijn allemaal bevlekt met olie- of bloedtranen die de afgelopen maanden uit hun ogen zijn gevallen. De geestelijk leider van het echtpaar dat hier woont is Fr. Seraphim Michalenko, de vice-postulator van het heiligverklaringproces van St. Faustina. Aan de voeten van een van de beelden staat een foto van hem die Johannes Paulus II ontmoet. Een tastbare vrede en aanwezigheid van de Gezegende Moeder lijkt de kamer te doordringen ...

En dus is het in het midden van deze twee werelden dat ik je schrijf. Aan de ene kant zie ik tranen van vreugde van de gezichten vallen van degenen die in Rome bidden; aan de andere kant vallen de tranen van verdriet uit de ogen van Onze-Lieve-Vrouw in dit huis. En dus vraag ik nogmaals: "Jezus, wat wil je dat ik tegen je mensen zeg?" En ik voel in mijn hart de woorden,

Vertel mijn kinderen dat ik van ze hou. Dat ik Mercy zelf ben. En Mercy roept Mijn kinderen op om wakker te worden. 

 

Lees verder