Slachtoffers van genocide
MISSCHIEN het meest kortzichtige aspect van onze moderne cultuur is het idee dat we ons op een lineair pad van vooruitgang bevinden. Dat we, in het kielzog van menselijke prestaties, de barbarij en bekrompen denken van vorige generaties en culturen achter ons laten. Dat we de ketenen van vooroordelen en onverdraagzaamheid losmaken en naar een meer democratische, vrije en beschaafde wereld marcheren.
Deze aanname is niet alleen onjuist, maar ook gevaarlijk.
NU een lezer:
Ik heb uw serie "zondvloed van valse profeten" gelezen, en om u de waarheid te zeggen, ben ik een beetje bezorgd. Laat me het uitleggen ... Ik ben een recente bekering tot de kerk. Ik was ooit een fundamentalistische protestantse predikant van de "gemeenste soort" - ik was een fanaticus! Toen gaf iemand me een boek van paus Johannes Paulus II - en ik werd verliefd op het schrijven van deze man. Ik nam ontslag als predikant in 1995 en in 2005 trad ik toe tot de kerk. Ik ging naar de Franciscan University (Steubenville) en behaalde een master in theologie.
Maar terwijl ik je blog las - ik zag iets dat ik niet leuk vond - een beeld van mezelf 15 jaar geleden. Ik vraag me af, want ik heb gezworen toen ik het fundamentalistische protestantisme verliet dat ik niet het ene fundamentalisme door het andere zou vervangen. Mijn gedachten: pas op dat je niet zo negatief wordt dat je de missie uit het oog verliest.
Is het mogelijk dat er zoiets bestaat als "Fundamentalistisch Katholiek?" Ik maak me zorgen over het heteronomische element in uw bericht.