OP DE VERJAARDAG VAN DE DOOD
VAN DIENAAR VAN GOD LUISA PICCARRETA
HEBBEN heb je je ooit afgevraagd waarom God voortdurend de Maagd Maria zendt om in de wereld te verschijnen? Waarom niet de grote prediker, St. Paulus ... of de grote evangelist, St. John ... of de eerste paus, St. Peter, de "rots"? De reden hiervoor is dat Onze Lieve Vrouw onlosmakelijk verbonden is met de Kerk, zowel als haar geestelijke moeder als als “teken”:Lees verder
AP Photo
HET gebeurtenissen die zich over de hele wereld ontvouwen, hebben de neiging om een golf van speculatie en zelfs paniek onder sommige christenen te veroorzaken dit is het moment om voorraden te kopen en naar de heuvels te gaan. Ongetwijfeld kunnen de reeks natuurrampen over de hele wereld, de dreigende voedselcrisis met droogte en de ineenstorting van bijenkolonies, en de op handen zijnde ineenstorting van de dollar niet anders dan de praktische geest stilzetten. Maar broeders en zusters in Christus, God doet iets nieuws onder ons. Hij bereidt de wereld voor op een tsunami van barmhartigheid. Hij moet oude structuren tot op de fundering schudden en nieuwe bouwen. Hij moet dat wat van het vlees is, wegnemen en ons in Zijn macht bekleden. En Hij moet in onze ziel een nieuw hart plaatsen, een nieuwe wijnzak, bereid om de nieuwe wijn te ontvangen die Hij op het punt staat uit te schenken.
Met andere woorden,
Het tijdperk van de bediening loopt ten einde.
Venster van de Heilige Geest, St. Peter's Basiliek, Vaticaanstad
NU die brief in Deel I:
Ik doe mijn uiterste best om een kerk bij te wonen die heel traditioneel is - waar mensen zich netjes kleden, stil blijven voor de Tabernakel, waar we worden gecatechiseerd volgens de traditie vanaf de kansel, enz.
Ik blijf ver weg van charismatische kerken. Ik zie dat gewoon niet als katholicisme. Er is vaak een filmscherm op het altaar met delen van de mis erop ("Liturgie", enz.). Vrouwen zijn op het altaar. Iedereen is heel nonchalant gekleed (spijkerbroek, gympen, korte broek, enz.). Iedereen steekt zijn hand op, roept, klapt - geen stilte. Er zijn geen knielende of andere eerbiedige gebaren. Het lijkt mij dat er veel hiervan geleerd is van de Pinksterdenominatie. Niemand denkt dat de ‘details’ van de traditie er toe doen. Ik voel daar geen vrede. Wat is er met de traditie gebeurd? Om het zwijgen op te leggen (zoals niet klappen!) Uit respect voor de Tabernakel ??? Te bescheiden kleden?
I was zeven jaar oud toen mijn ouders een charismatische gebedsbijeenkomst bijwoonden in onze parochie. Daar hadden ze een ontmoeting met Jezus die hen diepgaand veranderde. Onze pastoor was een goede herder van de beweging die zelf de “doop in de Geest Hij liet de gebedsgroep groeien in zijn charisma's, waardoor hij veel meer bekeringen en genaden bracht aan de katholieke gemeenschap. De groep was oecumenisch en toch trouw aan de leer van de katholieke kerk. Mijn vader beschreef het als een "werkelijk prachtige ervaring".
Achteraf gezien was het een soort model van wat de pausen vanaf het allereerste begin van de Vernieuwing wilden zien: een integratie van de beweging met de hele Kerk, in trouw aan het leergezag.
DAAR is misschien geen beweging in de kerk die zo algemeen aanvaard is - en gemakkelijk verworpen - als de 'charismatische vernieuwing'. Grenzen werden doorbroken, comfortzones werden verplaatst en de status quo werd verbroken. Net als Pinksteren is het allesbehalve een nette en opgeruimde beweging geweest, mooi passend in onze vooropgezette kaders over hoe de Geest onder ons zou moeten bewegen. Niets is misschien ook zo polariserend geweest… net als toen. Toen de Joden hoorden en zagen dat de apostelen de bovenkamer uitkwamen, in tongen spraken en vrijmoedig het evangelie verkondigden ...
Ze waren allemaal stomverbaasd en verbijsterd en zeiden tegen elkaar: "Wat betekent dit?" Maar anderen zeiden spottend: 'Ze hebben te veel nieuwe wijn gedronken. (Handelingen 2: 12-13)
Dat is ook de verdeling in mijn brievenzak ...
De charismatische beweging is een hoop gebrabbel, ONZIN! De Bijbel spreekt over de gave van tongen. Dit verwees naar het vermogen om te communiceren in de gesproken talen van die tijd! Het betekende niet idioot gebrabbel ... Ik wil er niets mee te maken hebben. —TS
Het doet me verdriet om deze dame op deze manier te zien spreken over de beweging die me terugbracht naar de kerk ... - MG
Van een lezer:
U noemt de charismatische vernieuwing (in uw schrijven De kerstapocalyps) in een positief daglicht. Ik snap het niet. Ik doe mijn uiterste best om een kerk bij te wonen die heel traditioneel is - waar mensen zich netjes kleden, stil blijven voor de Tabernakel, waar we worden gecatechiseerd volgens de traditie vanaf de kansel, enz.
Ik blijf ver weg van charismatische kerken. Ik zie dat gewoon niet als katholicisme. Er is vaak een filmscherm op het altaar met delen van de mis erop ("Liturgie", enz.). Vrouwen zijn op het altaar. Iedereen is heel nonchalant gekleed (spijkerbroek, gympen, korte broek, enz.). Iedereen steekt zijn hand op, roept, klapt - geen stilte. Er zijn geen knielende of andere eerbiedige gebaren. Het lijkt mij dat er veel hiervan geleerd is van de Pinksterdenominatie. Niemand denkt dat de ‘details’ van de traditie er toe doen. Ik voel daar geen vrede. Wat is er met de traditie gebeurd? Om het zwijgen op te leggen (zoals niet klappen!) Uit respect voor de Tabernakel ??? Te bescheiden kleden?
En ik heb nog nooit iemand gezien die een ECHTE gave van tongen had. Ze zeggen dat je onzin tegen ze moet zeggen…! Ik heb het jaren geleden geprobeerd, en ik zei NIETS! Kan dat soort dingen niet ELKE geest oproepen? Het lijkt erop dat het 'charismania' moet worden genoemd. De "tongen" waarin mensen spreken, zijn gewoon gekwetter! Na Pinksteren begrepen de mensen de prediking. Het lijkt alsof elke geest in dit spul kan kruipen. Waarom zou iemand handen willen krijgen die niet toegewijd zijn ??? Soms ben ik me bewust van bepaalde ernstige zonden waar mensen in zijn, en toch liggen ze daar op het altaar in hun spijkerbroek anderen de handen op te leggen. Worden die geesten niet doorgegeven? Ik snap het niet!
Ik zou veel liever een Tridentijnse mis bijwonen waar Jezus in het middelpunt van alles staat. Geen amusement - alleen aanbidding.
Geachte lezer,
U brengt enkele belangrijke punten naar voren die het waard zijn om te bespreken. Is de charismatische vernieuwing van God? Is het een protestantse uitvinding, of zelfs een duivelse? Zijn dit "gaven van de Geest" of goddeloze "genaden"?