GOD wil ons vertragen. Meer dan dat, Hij wil dat wij dat doen rest, zelfs in chaos. Jezus haastte zich nooit naar Zijn Passie. Hij nam de tijd voor een laatste maaltijd, een laatste les, een intiem moment om andermans voeten te wassen. In de hof van Getsemane zette Hij tijd opzij om te bidden, om zijn kracht te verzamelen, om de wil van de Vader te zoeken. Dus als de kerk haar eigen passie nadert, moeten ook wij onze Heiland navolgen en een volk van rust worden. In feite kunnen we ons alleen op deze manier mogelijk aanbieden als ware instrumenten van "zout en licht".
Wat betekent het om te "rusten"?
Als je sterft, houden alle zorgen, alle rusteloosheid, alle hartstochten op, en de ziel zweeft in een staat van stilte… een staat van rust. Mediteer hierover, want dat zou onze toestand in dit leven moeten zijn, aangezien Jezus ons oproept tot een staat van "sterven" terwijl we leven:
Wie achter mij wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het vinden. Ik zeg u, tenzij een tarwekorrel op de grond valt en sterft, blijft het slechts een tarwekorrel; maar als het sterft, brengt het veel vrucht voort. (Matt 16: 24-25; Johannes 12:24)
Natuurlijk kunnen we in dit leven niet anders dan worstelen met onze hartstochten en met onze zwakheden. De sleutel is dus om jezelf niet te laten meeslepen in de meeslepende stromingen en impulsen van het vlees, in de woelende golven van de hartstochten. Duik eerder diep in de ziel waar de wateren van de Geest nog steeds zijn.
Dit doen we door te leven in een staat van vertrouwen.
Lees verder →