St. Franciscus, by Michael D. O'Brien
DAAR is er iets in mijn hart… nee, roerend geloof ik in de hele Kerk: een stille contrarevolutie tegen de stroom Wereldwijde revolutie onderweg. Het is een Franciscaanse revolutie ...
paus
Liefde en waarheid
HET De grootste uiting van Christus 'liefde was niet de Bergrede of zelfs de vermenigvuldiging van de broden.
Het was aan het kruis.
Zo ook in Het uur van glorie voor de kerk zal het onze levens neerleggen verliefd dat zal onze kroon zijn.
Francis verkeerd begrijpen
Voormalig aartsbisschop Jorge Mario Cardinal Bergogli0 (paus Franciscus) in de bus
Bestandsbron onbekend
HET brieven in reactie op Francis begrijpen kan niet diverser zijn. Van degenen die zeiden dat het een van de nuttigste artikelen over de paus was die ze hebben gelezen, tot anderen die waarschuwen dat ik bedrogen ben. Ja, dit is precies waarom ik keer op keer heb gezegd dat we leven in “gevaarlijke dagen Het is omdat katholieken steeds meer onderling verdeeld raken. Er is een wolk van verwarring, wantrouwen en achterdocht die de muren van de kerk blijft binnendringen. Dat gezegd hebbende, is het moeilijk om niet sympathiek te staan tegenover sommige lezers, zoals een priester die schreef:Lees verder
Francis begrijpen
NA Paus Benedictus XVI deed afstand van de zetel van Peter, I verschillende keren in gebed gevoeld de woorden: Je bent gevaarlijke dagen ingegaan. Het was het gevoel dat de Kerk een periode van grote verwarring binnenging.
Enter: paus Franciscus.
In tegenstelling tot het pausdom van de zalige Johannes Paulus II heeft onze nieuwe paus ook de diepgewortelde zode van de status quo omvergeworpen. Hij heeft iedereen in de kerk op de een of andere manier uitgedaagd. Verschillende lezers hebben me echter bezorgd over het feit dat paus Franciscus het geloof verlaat door zijn onorthodoxe daden, zijn botte opmerkingen en schijnbaar tegenstrijdige uitspraken. Ik luister nu al een aantal maanden, kijk en bid, en voel me gedwongen om te reageren op deze vragen over de openhartige manieren van onze paus….
Het grote geschenk
IMAGINE een klein kind, dat net heeft leren lopen, wordt meegenomen naar een druk winkelcentrum. Hij is daar met zijn moeder, maar wil haar hand niet pakken. Elke keer dat hij begint te dwalen, reikt ze voorzichtig naar zijn hand. Net zo snel trekt hij het weg en blijft hij in elke richting schieten die hij wil. Maar hij is zich niet bewust van de gevaren: de menigte gehaaste klanten die hem nauwelijks opmerken; de afritten die naar verkeer leiden; de mooie maar diepe waterfonteinen en alle andere onbekende gevaren die ouders 's nachts wakker houden. Af en toe reikt de moeder - die altijd een stap achterloopt - naar beneden en pakt een handje om te voorkomen dat hij deze of die winkel binnengaat, deze persoon of die deur tegenkomt. Als hij de andere kant op wil, draait ze hem om, maar toch, hij wil alleen lopen.
Stel je nu een ander kind voor dat bij het binnenkomen van het winkelcentrum de gevaren van het onbekende voelt. Ze laat de moeder gewillig haar hand pakken en haar leiden. De moeder weet precies wanneer ze moet afslaan, waar ze moet stoppen, waar ze moet wachten, want ze kan de gevaren en obstakels zien en neemt de veiligste weg voor haar kleintje. En als het kind wil worden opgehaald, loopt de moeder rechtdoor, via de snelste en gemakkelijkste weg naar haar bestemming.
Stel je nu voor dat je een kind bent en dat Mary je moeder is. Of u nu een protestant of katholiek bent, een gelovige of een ongelovige, zij loopt altijd met u mee ... maar loopt u met haar mee?
Millenarisme - Wat het is en niet
Artiest onbekend
I WANT om mijn gedachten over het "tijdperk van vrede" af te sluiten op basis van mijn brief aan paus Franciscus in de hoop dat het ten minste sommigen ten goede zal komen die bang zijn om in de ketterij van het millenarisme te vervallen.
De Catechismus van de katholieke kerk luidt als volgt:
Het bedrog van de Antichrist begint al vorm te krijgen in de wereld elke keer dat de claim wordt gedaan om in de geschiedenis die messiaanse hoop te beseffen die alleen buiten de geschiedenis kan worden gerealiseerd door het eschatologische oordeel. De Kerk heeft zelfs gewijzigde vormen van deze vervalsing van het koninkrijk verworpen om onder de naam millenarisme (577) te komen, vooral de "intrinsiek perverse" politieke vorm van een seculier messianisme. (578) - n. 676
Ik heb opzettelijk in de voetnoot verwijzingen hierboven achtergelaten omdat ze cruciaal zijn om ons te helpen begrijpen wat wordt bedoeld met "millenarisme", en ten tweede, "seculier messianisme" in de catechismus.
Lieve Heilige Vader ... Hij komt!
TO Zijne Heiligheid, paus Franciscus:
Beste heilige vader,
Gedurende het pontificaat van uw voorganger, St. Johannes Paulus II, riep hij ons, de jeugd van de Kerk, voortdurend aan om "ochtendwachten aan het begin van het nieuwe millennium" te worden. [1]PAUS JOHANNES PAULUS II, Nieuwe Millennio Inuente, n.9; (zie Is 21: 11-12)
… Wachters die aan de wereld een nieuwe dageraad van hoop, broederschap en vrede verkondigen. —POPE JOHN PAUL II, toespraak tot de Guanelli Youth Movement, 20 april 2002, www.vatican.va
Van Oekraïne tot Madrid, van Peru tot Canada, hij wenkte ons om "protagonisten van de nieuwe tijd" te worden [2]PAUS JOHN PAUL II, welkomstceremonie, internationale luchthaven van Madrid-Baraja, 3 mei 2003; www.fjp2.com die direct voor de kerk en de wereld lagen:
Beste jonge mensen, het is aan jou om de wachters van de morgen die de komst van de zon aankondigt, die is de verrezen Christus! —POPE JOHANNES PAULUS II, Boodschap van de Heilige Vader aan de jeugd van de wereld, XVII Wereldjongerendag, n. 3; (vgl. Is 21: 11-12)
voetnoten
| ↑1 | PAUS JOHANNES PAULUS II, Nieuwe Millennio Inuente, n.9; (zie Is 21: 11-12) |
|---|---|
| ↑2 | PAUS JOHN PAUL II, welkomstceremonie, internationale luchthaven van Madrid-Baraja, 3 mei 2003; www.fjp2.com |
Openbaring verlichting
Bekering van St. Paul, kunstenaar onbekend
DAAR is een genade die over de hele wereld komt in wat misschien wel de meest opmerkelijk verbazingwekkende gebeurtenis sinds Pinksteren is.
Profetie, pausen en Piccarreta
Gebed, by Michael D. O'Brien
SINDS de troonsafstand van de zetel van Petrus door paus emeritus Benedictus XVI, zijn er veel vragen rond privé-openbaring, enkele profetieën en bepaalde profeten. Ik zal proberen die vragen hier te beantwoorden ...
I. U verwijst af en toe naar 'profeten'. Maar eindigde de profetie en de lijn van profeten niet met Johannes de Doper?
II. We hoeven echter niet in een persoonlijke openbaring te geloven, toch?
III. U schreef onlangs dat paus Franciscus geen "antipaus" is, zoals een huidige profetie beweert. Maar was paus Honorius geen ketter, en zou de huidige paus daarom niet de "valse profeet" kunnen zijn?
IV. Maar hoe kan een profetie of profeet vals zijn als hun boodschappen ons vragen om de rozenkrans en rozenkrans te bidden en deel te nemen aan de sacramenten?
V. Kunnen we de profetische geschriften van de heiligen vertrouwen?
VI. Waarom schrijft u niet meer over Dienaar van God Luisa Piccarreta?
Authentieke hoop
CHRISTUS IS OPGESTAAN!
ALLELUIA!
BROTHERS en zusters, hoe kunnen we op deze glorieuze dag geen hoop voelen? En toch, ik weet het in werkelijkheid, velen van jullie voelen zich ongemakkelijk als we krantenkoppen lezen over de dreunende oorlogstrommels, de economische ineenstorting en de groeiende intolerantie voor de morele standpunten van de kerk. En velen zijn moe en uitgeschakeld door de constante stroom van godslastering, onzedelijkheid en geweld die onze ether en internet vult.
Het is precies aan het einde van het tweede millennium dat immense, dreigende wolken samenkomen aan de horizon van de hele mensheid en duisternis neerdaalt over de menselijke zielen. —POPE JOHN PAUL II, uit een toespraak (vertaald uit het Italiaans), december 1983; www.vatican.va
Dat is onze realiteit. En ik kan keer op keer 'wees niet bang' schrijven, en toch blijven velen ongerust en bezorgd over veel dingen.
Ten eerste moeten we ons realiseren dat authentieke hoop altijd in de baarmoeder van de waarheid wordt verwekt, anders riskeert het valse hoop te zijn. Ten tweede is hoop zoveel meer dan alleen maar 'positieve woorden'. In feite zijn de woorden slechts uitnodigingen. De driejarige bediening van Christus was er een van uitnodiging, maar de werkelijke hoop werd verwekt aan het Kruis. Het werd vervolgens geïncubeerd en geboren in het graf. Dit, lieve vrienden, is het pad van authentieke hoop voor jou en mij in deze tijden ...
Beschermer en verdediger
AS Ik las de homilie van de installatie van paus Franciscus, ik kon niet anders dan denken aan mijn kleine ontmoeting met de vermeende woorden van de Heilige Moeder zes dagen geleden terwijl ik bad voor het Heilige Sacrmament.
Voor me zat een kopie van Fr. Stefano Gobbi's boek Aan de priesters, onze geliefde zonen, berichten die de Imprimatur en andere theologische aantekeningen hebben ontvangen. [1]Vr. Gobbi's boodschappen voorspelden het hoogtepunt van de Triomf van het Onbevlekte Hart in het jaar 2000. Het is duidelijk dat deze voorspelling ofwel fout was ofwel vertraagd. Desalniettemin bieden deze meditaties nog steeds actuele en relevante inspiraties. Zoals St. Paulus zegt over profetie: "Behoud het goede." Ik leunde achterover in mijn stoel en vroeg het aan de Heilige Moeder, die naar verluidt deze berichten aan wijlen Fr. Gobbi, als ze iets te zeggen heeft over onze nieuwe paus. Het nummer "567" schoot in mijn hoofd, en dus draaide ik me ernaar toe. Het was een bericht aan Fr. Stefano in Argentinië op 19 maart, het feest van Sint-Jozef, precies 17 jaar geleden tot op de dag dat paus Franciscus officieel de zetel van Petrus bekleedt. Op dat moment schreef ik Twee pilaren en de nieuwe stuurman, Ik had geen exemplaar van het boek voor me. Maar ik wil hier nu een deel citeren van wat de Heilige Moeder die dag zegt, gevolgd door fragmenten uit de preek van paus Franciscus die vandaag gegeven is. Ik kan het niet helpen, maar voel dat de Heilige Familie hun armen om ons heen slaat op dit beslissende moment in de tijd ...
voetnoten
| ↑1 | Vr. Gobbi's boodschappen voorspelden het hoogtepunt van de Triomf van het Onbevlekte Hart in het jaar 2000. Het is duidelijk dat deze voorspelling ofwel fout was ofwel vertraagd. Desalniettemin bieden deze meditaties nog steeds actuele en relevante inspiraties. Zoals St. Paulus zegt over profetie: "Behoud het goede." |
|---|
Twee pijlers en de nieuwe stuurman
Foto door Gregorio Borgia, AP
Ik zeg je, je bent Peter, en
op
dit
rots
Ik zal mijn kerk bouwen, en de poorten van de onderwereld
zal het niet overwinnen.
(Mat 16:18)
WE reed gisteren over de bevroren ijsweg op Lake Winnipeg toen ik naar mijn mobiel keek. Het laatste bericht dat ik ontving voordat ons signaal vervaagde was "Habemus Papam! "
Vanmorgen heb ik hier in dit afgelegen indianenreservaat een local kunnen vinden die een satellietverbinding heeft - en daarmee onze eerste beelden van The New Helmsman. Een trouwe, nederige, solide Argentijn.
Een steen.
Een paar dagen geleden werd ik geïnspireerd om na te denken over de droom van St. John Bosco in De droom leven? de verwachting voelen dat de hemel de Kerk een roerganger zal schenken die de bark van Petrus tussen de twee pilaren van Bosco's droom zou blijven sturen.
De nieuwe paus, die de vijand op de vlucht jaagt en elk obstakel overwint, leidt het schip tot aan de twee kolommen en komt tussen hen tot rust; hij maakt het vast met een lichte ketting die aan de boeg hangt aan een anker van de kolom waarop de Hostie staat; en met een andere lichte ketting die aan de achtersteven hangt, maakt hij die aan het andere uiteinde vast aan een ander anker dat aan de zuil hangt waarop de Onbevlekte Maagd staat.-https://www.markmallett.com/blog/2009/01/pope-benedict-and-the-two-columns/
De droom leven?
AS Ik noemde onlangs, het woord blijft sterk in mijn hart, "Je gaat gevaarlijke dagen binnen."Gisteren, met een" intensiteit "en" ogen die gevuld leken met schaduwen en bezorgdheid ", wendde een kardinaal zich tot een Vaticaanse blogger en zei:" Het is een gevaarlijke tijd. Bid voor ons." [1]Maart 11th, 2013, www.themoynihanletters.com
Ja, er is een gevoel dat de kerk onontgonnen wateren binnengaat. Ze heeft in haar tweeduizendjarige geschiedenis vele beproevingen doorstaan, sommige zeer ernstig. Maar onze tijden zijn anders ...
… De onze heeft een duisternis die anders van aard is dan alle voorgaande. Het bijzondere gevaar van de tijd die voor ons ligt, is de verspreiding van die plaag van ontrouw, die de apostelen en onze Heer Zelf hebben voorspeld als de ergste ramp van de laatste tijden van de Kerk. En in ieder geval een schaduw, een typisch beeld van de laatste tijd, komt over de wereld. Gezegend John Henry Cardinal Newman (1801-1890), preek bij opening van St. Bernard's Seminary, 2 oktober 1873, De ontrouw van de toekomst
En toch stijgt er een opwinding in mijn ziel, een gevoel van verwachting van Onze Lieve Vrouw en Onze Lieve Heer. Want we staan aan de vooravond van de grootste beproevingen en de grootste overwinningen van de kerk.
voetnoten
| ↑1 | Maart 11th, 2013, www.themoynihanletters.com |
|---|
Wijsheid en de convergentie van chaos
Foto door Oli Kekäläinen
Voor het eerst gepubliceerd op 17 april 2011, werd ik vanmorgen wakker met het gevoel dat de Heer wilde dat ik dit opnieuw publiceerde. Het belangrijkste punt is aan het einde, en de behoefte aan wijsheid. Voor nieuwe lezers kan de rest van deze meditatie ook dienen als een wake-up call voor de ernst van onze tijd….
SOMMIGE een tijdje geleden luisterde ik op de radio naar een nieuwsbericht over een seriemoordenaar ergens in New York, en alle gruwelijke reacties. Mijn eerste reactie was woede over de domheid van deze generatie. Geloven we serieus dat het voortdurend verheerlijken van psychopathische moordenaars, massamoordenaars, gemene verkrachters en oorlog in ons "amusement" geen effect heeft op ons emotionele en spirituele welzijn? Een snelle blik in de schappen van een filmwinkel onthult een cultuur die zo dom is, zo onbewust, zo verblind voor de realiteit van onze innerlijke ziekte dat we echt geloven dat onze obsessie met seksuele afgoderij, horror en geweld normaal is.
Het fundamentele probleem
St. Peter die "de sleutels van het koninkrijk" kreeg
IK HEB ontving een aantal e-mails, sommige van katholieken die niet zeker weten hoe ze hun "evangelische" familieleden moeten beantwoorden, en andere van fundamentalisten die er zeker van zijn dat de katholieke kerk noch bijbels noch christelijk is. Verschillende brieven bevatten lange verklaringen waarom ze voelen dit Schriftgedeelte betekent dit en waarom ze denken dit citaat betekent dat. Na het lezen van deze brieven en gezien de uren die het zou kosten om erop te reageren, dacht ik dat ik in plaats daarvan zou reageren de fundamenteel probleem: wie heeft precies de autoriteit om de Schrift te interpreteren?
Het uur van de leken
Wereld Jeugd Dag
WE gaan een zeer diepgaande periode van zuivering van de Kerk en de planeet binnen. De tekenen van de tijd zijn overal om ons heen, aangezien de onrust in de natuur, de economie en sociale en politieke stabiliteit spreekt van een wereld die op het punt staat een Wereldwijde revolutie Dus ik geloof dat we ook het uur van Gods ‘laatste poging”Voor de “Dag van gerechtigheid”Arriveert (zie De laatste poging), zoals St. Faustina schreef in haar dagboek. Niet het einde van de wereld, maar het einde van een tijdperk:
Spreek tot de wereld over Mijn genade; laat de hele mensheid Mijn ondoorgrondelijke genade erkennen. Het is een teken voor de eindtijd; daarna komt de dag van gerechtigheid. Laat hen, zolang er nog tijd is, hun toevlucht nemen tot de bron van Mijn genade; laat hen profiteren van het bloed en water dat voor hen uitstroomde. —Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 848
Bloed en water stroomt dit moment uit het Heilig Hart van Jezus. Het is deze barmhartigheid die uit het Hart van de Verlosser stroomt, dat is de laatste poging om ...
… [De mensheid] terugtrekken uit het rijk van Satan dat Hij wilde vernietigen, en hen aldus introduceren in de zoete vrijheid van de heerschappij van Zijn liefde, die Hij wenste te herstellen in de harten van allen die deze toewijding zouden omarmen.—St. Margaretha Maria (1647-1690), Sacredheartdevotion.com
Hiervoor zijn we volgens mij geroepen Het bastion-een tijd van intens gebed, focus en voorbereiding als de Winden van verandering kracht verzamelen. Voor de hemelen en aarde zullen schudden, en God gaat Zijn liefde concentreren op een laatste moment van genade voordat de wereld gezuiverd wordt. [1]zien Het oog van de storm en De grote aardbeving Het is voor deze tijd dat God een klein leger heeft voorbereid, voornamelijk van de leken.
voetnoten
| ↑1 | zien Het oog van de storm en De grote aardbeving |
|---|
De zesde dag
Foto door EPA, om 6 uur in Rome, 11 februari 2013
VOOR Om de een of andere reden kwam er in april 2012 een diep verdriet over mij, dat was onmiddellijk na de reis van de paus naar Cuba. Dat verdriet culmineerde in een schrijven dat drie weken later werd gebeld De restrainer verwijderen. Het spreekt gedeeltelijk over hoe de paus en de kerk een kracht zijn die de "wetteloze", de antichrist, in bedwang houdt. Ik wist niet of bijna niemand dat de Heilige Vader toen, na die reis, besloot afstand te doen van zijn ambt, wat hij afgelopen 11 februari 2013 deed.
Dit aftreden heeft ons dichter bij de drempel van de dag des Heren ...
De paus: thermometer van afvalligheid
Toen ik Onze Gezegende Moeder vanmorgen vroeg om mijn schrijven te begeleiden, kwam onmiddellijk deze meditatie van 25 maart 2009 in me op:
HEBBEN ik heb gereisd en gepredikt in meer dan 40 Amerikaanse staten en bijna alle provincies van Canada, heb ik een brede blik op de kerk op dit continent gekregen. Ik heb veel geweldige leken ontmoet, zeer toegewijde priesters en toegewijde en eerbiedige religieuzen. Maar het aantal is zo klein dat ik de woorden van Jezus op een nieuwe en verrassende manier begin te horen:
Als de Mensenzoon komt, zal hij dan geloof op aarde vinden? (Lukas 18: 8)
Er wordt gezegd dat als je een kikker in kokend water gooit, hij eruit springt. Maar als je het water langzaam verwarmt, blijft het in de pan en kookt het dood. De kerk begint in veel delen van de wereld het kookpunt te bereiken. Als je wilt weten hoe warm het water is, let op de aanval op Peter.
Het hart van de nieuwe revolutie
IT leek een goedaardige filosofie-deïsme. Dat de wereld inderdaad door God is geschapen ... maar dan aan de mens is overgelaten om het zelf uit te zoeken en zijn eigen bestemming te bepalen. Het was een kleine leugen, geboren in de 16e eeuw, die gedeeltelijk een katalysator was voor de 'Verlichting'-periode, die het atheïstische materialisme voortbracht, dat werd belichaamd door Communisme, die de grond heeft voorbereid voor waar we nu zijn: op de drempel van een Wereldwijde revolutie.
De wereldwijde revolutie die vandaag plaatsvindt, is anders dan ooit tevoren. Het heeft zeker politiek-economische dimensies, zoals revoluties uit het verleden. In feite zijn de omstandigheden die tot de Franse Revolutie hebben geleid (en de gewelddadige vervolging van de Kerk) onder ons vandaag in verschillende delen van de wereld: hoge werkloosheid, voedseltekorten en woede die aanwakkert tegen het gezag van zowel de kerk als de staat. In feite zijn de omstandigheden vandaag rijp voor onrust (lees De zeven zegels van revolutie).
Het einde van dit tijdperk
WE nadert, niet het einde van de wereld, maar het einde van dit tijdperk. Hoe zal dan dit huidige tijdperk eindigen?
Veel van de pausen hebben in gebedvolle verwachting geschreven over een komende tijd waarin de kerk haar geestelijke heerschappij tot aan de uiteinden van de aarde zal vestigen. Maar het is duidelijk uit de Schrift, de vroege kerkvaders en de openbaringen die aan de heilige Faustina en andere heilige mystici werden gegeven, dat de wereld moet eerst gezuiverd worden van alle slechtheid, te beginnen met Satan zelf.
Zo weinig tijd over
Op de eerste vrijdag van deze maand, ook de feestdag van St. Faustina, overleed Margaret, de moeder van mijn vrouw. We bereiden ons nu voor op de begrafenis. Dank aan allen voor uw gebeden voor Margaret en de familie.
Terwijl we kijken naar de explosie van het kwaad over de hele wereld, van de meest schokkende godslasteringen tegen God in theaters tot de op handen zijnde ineenstorting van economieën, tot het spook van een nucleaire oorlog, zijn de woorden van dit schrijven hieronder zelden ver van mijn hart. Ze werden vandaag opnieuw bevestigd door mijn spiritueel leider. Een andere priester die ik ken, een zeer gebedsvolle en oplettende ziel, zei net vandaag dat de Vader hem zegt: "Weinigen weten hoe weinig tijd er werkelijk is."
Onze reactie? Stel uw bekering niet uit. Wacht niet langer om naar de biecht te gaan om opnieuw te beginnen. Stel de verzoening met God niet uit tot morgen, want zoals St. Paulus schreef: "Vandaag is de dag van verlossing."
Voor het eerst gepubliceerd op 13 november 2010
LAAT afgelopen zomer van 2010 begon de Heer een woord in mijn hart te spreken dat een nieuwe urgentie met zich meebrengt. Het brandde gestaag in mijn hart totdat ik vanmorgen huilend wakker werd en het niet langer kon bedwingen. Ik sprak met mijn geestelijk leidsman die bevestigde wat er op mijn hart drukte.
Zoals mijn lezers en kijkers weten, heb ik ernaar gestreefd om tot u te spreken door middel van de woorden van het leergezag. Maar aan alles wat ik hier, in mijn boek en in mijn webcasts heb geschreven en gesproken, liggen de persoonlijk aanwijzingen die ik in gebed hoor - die velen van u ook in gebed horen. Ik zal niet afwijken van de cursus, behalve om te onderstrepen wat al met 'urgentie' is gezegd door de Heilige Vaders, door de persoonlijke woorden die ik heb gekregen met jullie te delen. Want het is op dit moment niet de bedoeling dat ze verborgen blijven.
Hier is de "boodschap" zoals die sinds augustus is gegeven in passages uit mijn dagboek ...
Hij roept terwijl we sluimeren
Christus treurt over de wereld, door Michael D. O'Brien
Ik voel me sterk gedwongen om dit schrijven hier vanavond opnieuw te posten. We leven in een precair moment, de rust voor de storm, waarin velen in de verleiding komen om in slaap te vallen. Maar we moeten waakzaam blijven, dat wil zeggen dat onze ogen gericht zijn op het opbouwen van het Koninkrijk van Christus in ons hart en vervolgens in de wereld om ons heen. Op deze manier zullen we leven in de constante zorg en genade van de Vader, zijn bescherming en zalving. We zullen in de ark leven, en we moeten er nu zijn, want binnenkort zal het gerechtigheid beginnen te regenen in een wereld die gebarsten en droog is en dorstig naar God. Voor het eerst gepubliceerd op 30 april 2011.
CHRISTUS IS OPGEZOND, ALLELUIA!
INDERDAAD Hij is verrezen, alleluia! Ik schrijf u vandaag vanuit San Francisco, VS aan de vooravond en wake van goddelijke barmhartigheid en zaligverklaring van Johannes Paulus II. In het huis waar ik logeer, stromen de geluiden van de gebedsdienst die plaatsvindt in Rome, waar de lichtgevende mysteries worden gebeden, de kamer binnen met de zachtheid van een druppelende bron en de kracht van een waterval. Men kan niet anders dan overweldigd worden door de fruit van de opstanding zo duidelijk als de Universele Kerk bidt met één stem vóór de zaligverklaring van de opvolger van St. Peter. De energie van de Kerk - de kracht van Jezus - aanwezig is, zowel in het zichtbare getuigenis van deze gebeurtenis, als in de aanwezigheid van de gemeenschap van de heiligen. De Heilige Geest zweeft ...
Waar ik logeer, heeft de voorkamer een muur met iconen en beelden: St. Pio, het Heilig Hart, Onze Lieve Vrouw van Fatima en Guadalupe, St. Theresia de Liseux…. ze zijn allemaal bevlekt met olie- of bloedtranen die de afgelopen maanden uit hun ogen zijn gevallen. De geestelijk leider van het echtpaar dat hier woont is Fr. Seraphim Michalenko, de vice-postulator van het heiligverklaringproces van St. Faustina. Aan de voeten van een van de beelden staat een foto van hem die Johannes Paulus II ontmoet. Een tastbare vrede en aanwezigheid van de Gezegende Moeder lijkt de kamer te doordringen ...
En dus is het in het midden van deze twee werelden dat ik je schrijf. Aan de ene kant zie ik tranen van vreugde van de gezichten vallen van degenen die in Rome bidden; aan de andere kant vallen de tranen van verdriet uit de ogen van Onze-Lieve-Vrouw in dit huis. En dus vraag ik nogmaals: "Jezus, wat wil je dat ik tegen je mensen zeg?" En ik voel in mijn hart de woorden,
Vertel mijn kinderen dat ik van ze hou. Dat ik Mercy zelf ben. En Mercy roept Mijn kinderen op om wakker te worden.
Vervolging! … En de morele tsunami
Nu steeds meer mensen wakker worden met de groeiende vervolging van de kerk, gaat dit schrijven over waarom en waar het allemaal naartoe gaat. Voor het eerst gepubliceerd op 12 december 2005, heb ik de onderstaande preambule bijgewerkt ...
Ik zal mijn standpunt innemen om te kijken en mijzelf op de toren plaatsen en vooruitzien om te zien wat hij tegen mij zal zeggen en wat ik zal antwoorden met betrekking tot mijn klacht. En de Heer antwoordde mij: “Schrijf het visioen; maak het duidelijk op tablets, zodat hij kan rennen wie het leest. " (Habakuk 2: 1-2)
HET de afgelopen weken heb ik met hernieuwde kracht in mijn hart gehoord dat er een vervolging op komst is - een 'woord' dat de Heer leek over te brengen aan een priester en ik tijdens mijn retraite in 2005. Terwijl ik me voorbereidde om hier vandaag over te schrijven, Ik ontving de volgende e-mail van een lezer:
Ik had gisteravond een rare droom. Ik werd vanmorgen wakker met de woorden "Vervolging komt eraan Vraagt u zich af of anderen dit ook krijgen ...
Dat is in ieder geval wat aartsbisschop Timothy Dolan uit New York vorige week suggereerde na de aanvaarding van het homohuwelijk in New York. Hij schreef…
… We maken ons hier inderdaad zorgen over vrijheid van godsdienst In redactionele artikelen wordt al opgeroepen tot het afschaffen van de garanties van religieuze vrijheid, terwijl kruisvaarders oproepen tot het afdwingen van gelovige mensen tot acceptatie van deze herdefinitie. Als de ervaring van die paar andere staten en landen waar dit al wet is een indicatie is, zullen de kerken en gelovigen binnenkort worden lastiggevallen, bedreigd en voor de rechtbank gesleept vanwege hun overtuiging dat het huwelijk tussen één man en één vrouw is, voor altijd. , kinderen ter wereld brengen.—Uit de blog van aartsbisschop Timothy Dolan, "Some Afterthoughts", 7 juli 2011; http://blog.archny.org/?p=1349
Hij is in navolging van kardinaal Alfonso Lopez Trujillo, voormalig president van de Pauselijke Raad voor het gezin, die vijf jaar geleden zei:
"... spreken ter verdediging van het leven en de rechten van het gezin wordt in sommige samenlevingen een soort misdaad tegen de staat, een vorm van ongehoorzaamheid aan de regering ..." —Vatican City, 28 juni 2006
De valse eenheid
IF het gebed en verlangen van Jezus is dat "ze allemaal één mogen zijn" (John 17: 21), dan heeft ook Satan een plan voor eenheid -een valse eenheid En we zien de tekenen ervan opkomen. Wat hier wordt geschreven, heeft betrekking op de komende "parallelle gemeenschappen" waarover wordt gesproken De komende toevluchtsoorden en eenzaamheid.
Hoe het tijdperk verloren ging
HET toekomstige hoop op een "tijdperk van vrede" gebaseerd op de "duizend jaar" die volgen op de dood van de Antichrist, volgens het boek Openbaring, klinkt misschien als een nieuw concept voor sommige lezers. Voor anderen wordt het als een ketterij beschouwd. Maar het is geen van beide. Het feit is, de eschatologische hoop op een "periode" van vrede en gerechtigheid, op een "sabbatsrust" voor de Kerk vóór het einde der tijden, doet hebben zijn basis in de heilige traditie. In werkelijkheid is het enigszins bedolven onder eeuwen van verkeerde interpretaties, ongegronde aanvallen en speculatieve theologie die tot op de dag van vandaag voortduurt. In dit schrijven kijken we naar de vraag van precies hoe "Het tijdperk was verloren" - een beetje een soap op zich - en andere vragen, zoals of het letterlijk "duizend jaar" is, of Christus op dat moment zichtbaar aanwezig zal zijn en wat we kunnen verwachten. Waarom is dit belangrijk? Omdat het niet alleen een toekomstige hoop bevestigt die de Heilige Moeder aankondigde als dreigend in Fatima, maar van gebeurtenissen die aan het einde van dit tijdperk moeten plaatsvinden en die de wereld voor altijd zullen veranderen ... gebeurtenissen die op de drempel van onze tijd lijken te staan.
Charismatisch! Deel VII
HET punt van deze hele serie over de charismatische gaven en beweging is om de lezer aan te moedigen niet bang te zijn voor de buitengewoon in God! Wees niet bang om “uw hart wijd open te stellen” voor de gave van de Heilige Geest die de Heer in onze tijd op een bijzondere en krachtige manier wil uitstorten. Terwijl ik de brieven lees die naar mij zijn gestuurd, is het duidelijk dat de charismatische vernieuwing niet zonder zijn verdriet en mislukkingen, zijn menselijke tekortkomingen en zwakheden is geweest. En toch is dit precies wat er gebeurde in de vroege Kerk na Pinksteren. De heiligen Petrus en Paulus besteedden veel aandacht aan het corrigeren van de verschillende kerken, het matigen van de charisma's en het keer op keer heroriënteren van de ontluikende gemeenschappen op de mondelinge en schriftelijke traditie die hun werd overgedragen. Wat de apostelen niet deden, is de vaak dramatische ervaringen van gelovigen ontkennen, de charisma's proberen te onderdrukken of de ijver van bloeiende gemeenschappen het zwijgen opleggen. Ze zeiden eerder:
Doof de Geest niet ... streef liefde na, maar streef gretig naar de geestelijke gaven, vooral om te profeteren ... laat vooral uw liefde voor elkaar intens zijn ... (1 Thess. 5:19; 1 Kor 14: 1; 1 Petr. 4: 8)
Ik wil het laatste deel van deze serie wijden aan het delen van mijn eigen ervaringen en reflecties sinds ik de charismatische beweging voor het eerst heb meegemaakt in 1975. In plaats van hier mijn hele getuigenis te geven, zal ik het beperken tot die ervaringen die je 'charismatisch' zou kunnen noemen.
Charismatisch? Deel VI
Pinksteren, artiest onbekend
PINKSTEREN is niet slechts een enkele gebeurtenis, maar een genade die de Kerk keer op keer kan ervaren. In de afgelopen eeuw hebben de pausen echter niet alleen gebeden voor een vernieuwing in de Heilige Geest, maar ook voor een “nieuwe Pinksteren". Wanneer men alle tekenen van de tijd beschouwt die dit gebed vergezeld hebben - sleutel onder hen de voortdurende aanwezigheid van de Gezegende Moeder die zich met haar kinderen op aarde verzamelt door middel van voortdurende verschijningen, alsof ze weer in de 'bovenkamer' was met de apostelen ... de woorden van de catechismus krijgen een nieuw gevoel van directheid:
… In de "eindtijd" zal de Geest van de Heer de harten van de mensen vernieuwen en een nieuwe wet in hen graveren. Hij zal de verstrooide en verdeelde volkeren verzamelen en met elkaar verzoenen; hij zal de eerste schepping transformeren, en God zal daar in vrede met mensen wonen. -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 715
Deze keer dat de Geest komt om “het aangezicht van de aarde te vernieuwen” is de periode, na de dood van de Antichrist, waarin de kerkvader in de Apocalyps van Johannes wees als de "duizend jaar”Tijdperk waarin Satan wordt geketend in de afgrond.Lees verder
Charismatisch? Deel V
AS we kijken vandaag naar de charismatische vernieuwing, we zien een grote afname in het aantal, en degenen die overblijven zijn meestal grijs en met wit haar. Waar ging de Charismatische Vernieuwing dan over als het aan de oppervlakte lijkt te bruisen? Zoals een lezer schreef in reactie op deze serie:
Op een gegeven moment verdween de charismatische beweging als vuurwerk dat de nachtelijke hemel verlichtte en dan weer terugviel in het donker. Ik was enigszins verbaasd dat een beweging van de Almachtige God zou afnemen en uiteindelijk zou verdwijnen.
Het antwoord op deze vraag is misschien wel het belangrijkste aspect van deze serie, want het helpt ons niet alleen te begrijpen waar we vandaan komen, maar ook wat de toekomst voor de kerk in petto heeft ...
Charismatisch? Deel IV
I is al eerder gevraagd of ik een 'charismatisch' ben. En mijn antwoord is: "Ik ben Katholiek Dat wil zeggen, ik wil zijn geheel Katholiek, om in het centrum van het geloof te leven, het hart van onze moeder, de Kerk. En dus streef ik ernaar om “charismatisch”, “mariaans”, “contemplatief”, “actief”, “sacramenteel” en “apostolisch” te zijn. Dat komt omdat al het bovenstaande niet tot deze of gene groep, of deze of gene beweging behoort, maar tot de GEHELE lichaam van Christus. Hoewel apostolaten kunnen variëren in de focus van hun specifieke charisma, moet iemands hart, iemands apostolaat, om volledig te leven, volledig 'gezond' zijn, openstaan voor de GEHELE schatkamer van genade die de Vader aan de Kerk heeft geschonken.
Gezegend zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, die ons in Christus heeft gezegend met alle geestelijke zegeningen in de hemelen ... (Ef 1: 3)
Charismatisch? Deel III
Venster van de Heilige Geest, St. Peter's Basiliek, Vaticaanstad
NU die brief in Deel I:
Ik doe mijn uiterste best om een kerk bij te wonen die heel traditioneel is - waar mensen zich netjes kleden, stil blijven voor de Tabernakel, waar we worden gecatechiseerd volgens de traditie vanaf de kansel, enz.
Ik blijf ver weg van charismatische kerken. Ik zie dat gewoon niet als katholicisme. Er is vaak een filmscherm op het altaar met delen van de mis erop ("Liturgie", enz.). Vrouwen zijn op het altaar. Iedereen is heel nonchalant gekleed (spijkerbroek, gympen, korte broek, enz.). Iedereen steekt zijn hand op, roept, klapt - geen stilte. Er zijn geen knielende of andere eerbiedige gebaren. Het lijkt mij dat er veel hiervan geleerd is van de Pinksterdenominatie. Niemand denkt dat de ‘details’ van de traditie er toe doen. Ik voel daar geen vrede. Wat is er met de traditie gebeurd? Om het zwijgen op te leggen (zoals niet klappen!) Uit respect voor de Tabernakel ??? Te bescheiden kleden?
I was zeven jaar oud toen mijn ouders een charismatische gebedsbijeenkomst bijwoonden in onze parochie. Daar hadden ze een ontmoeting met Jezus die hen diepgaand veranderde. Onze pastoor was een goede herder van de beweging die zelf de “doop in de Geest Hij liet de gebedsgroep groeien in zijn charisma's, waardoor hij veel meer bekeringen en genaden bracht aan de katholieke gemeenschap. De groep was oecumenisch en toch trouw aan de leer van de katholieke kerk. Mijn vader beschreef het als een "werkelijk prachtige ervaring".
Achteraf gezien was het een soort model van wat de pausen vanaf het allereerste begin van de Vernieuwing wilden zien: een integratie van de beweging met de hele Kerk, in trouw aan het leergezag.
Het Verdict
AS mijn recente ministry tour vorderde, ik voelde een nieuw gewicht in mijn ziel, een bezwaard hart in tegenstelling tot eerdere missies die de Heer me heeft gestuurd. Na over Zijn liefde en barmhartigheid gepredikt te hebben, vroeg ik de Vader op een avond waarom de wereld ... waarom iedereen zouden hun hart niet willen openen voor Jezus die zoveel heeft gegeven, die nog nooit een ziel heeft gekwetst en die de poorten van de hemel heeft opengebroken en alle geestelijke zegeningen voor ons heeft verworven door Zijn dood aan het kruis?
Het antwoord kwam snel, een woord uit de Schrift zelf:
En dit is het oordeel, dat het licht in de wereld kwam, maar mensen gaven de voorkeur aan duisternis boven licht, omdat hun werken slecht waren. (Johannes 3:19)
Het groeiende besef, terwijl ik over dit woord heb gemediteerd, is dat het een definitief woord voor onze tijd, inderdaad een vonnis voor een wereld die nu op de drempel van buitengewone verandering staat….
Charismatisch? Deel II
DAAR is misschien geen beweging in de kerk die zo algemeen aanvaard is - en gemakkelijk verworpen - als de 'charismatische vernieuwing'. Grenzen werden doorbroken, comfortzones werden verplaatst en de status quo werd verbroken. Net als Pinksteren is het allesbehalve een nette en opgeruimde beweging geweest, mooi passend in onze vooropgezette kaders over hoe de Geest onder ons zou moeten bewegen. Niets is misschien ook zo polariserend geweest… net als toen. Toen de Joden hoorden en zagen dat de apostelen de bovenkamer uitkwamen, in tongen spraken en vrijmoedig het evangelie verkondigden ...
Ze waren allemaal stomverbaasd en verbijsterd en zeiden tegen elkaar: "Wat betekent dit?" Maar anderen zeiden spottend: 'Ze hebben te veel nieuwe wijn gedronken. (Handelingen 2: 12-13)
Dat is ook de verdeling in mijn brievenzak ...
De charismatische beweging is een hoop gebrabbel, ONZIN! De Bijbel spreekt over de gave van tongen. Dit verwees naar het vermogen om te communiceren in de gesproken talen van die tijd! Het betekende niet idioot gebrabbel ... Ik wil er niets mee te maken hebben. —TS
Het doet me verdriet om deze dame op deze manier te zien spreken over de beweging die me terugbracht naar de kerk ... - MG
Charismatisch? Deel I
Van een lezer:
U noemt de charismatische vernieuwing (in uw schrijven De kerstapocalyps) in een positief daglicht. Ik snap het niet. Ik doe mijn uiterste best om een kerk bij te wonen die heel traditioneel is - waar mensen zich netjes kleden, stil blijven voor de Tabernakel, waar we worden gecatechiseerd volgens de traditie vanaf de kansel, enz.
Ik blijf ver weg van charismatische kerken. Ik zie dat gewoon niet als katholicisme. Er is vaak een filmscherm op het altaar met delen van de mis erop ("Liturgie", enz.). Vrouwen zijn op het altaar. Iedereen is heel nonchalant gekleed (spijkerbroek, gympen, korte broek, enz.). Iedereen steekt zijn hand op, roept, klapt - geen stilte. Er zijn geen knielende of andere eerbiedige gebaren. Het lijkt mij dat er veel hiervan geleerd is van de Pinksterdenominatie. Niemand denkt dat de ‘details’ van de traditie er toe doen. Ik voel daar geen vrede. Wat is er met de traditie gebeurd? Om het zwijgen op te leggen (zoals niet klappen!) Uit respect voor de Tabernakel ??? Te bescheiden kleden?
En ik heb nog nooit iemand gezien die een ECHTE gave van tongen had. Ze zeggen dat je onzin tegen ze moet zeggen…! Ik heb het jaren geleden geprobeerd, en ik zei NIETS! Kan dat soort dingen niet ELKE geest oproepen? Het lijkt erop dat het 'charismania' moet worden genoemd. De "tongen" waarin mensen spreken, zijn gewoon gekwetter! Na Pinksteren begrepen de mensen de prediking. Het lijkt alsof elke geest in dit spul kan kruipen. Waarom zou iemand handen willen krijgen die niet toegewijd zijn ??? Soms ben ik me bewust van bepaalde ernstige zonden waar mensen in zijn, en toch liggen ze daar op het altaar in hun spijkerbroek anderen de handen op te leggen. Worden die geesten niet doorgegeven? Ik snap het niet!
Ik zou veel liever een Tridentijnse mis bijwonen waar Jezus in het middelpunt van alles staat. Geen amusement - alleen aanbidding.
Geachte lezer,
U brengt enkele belangrijke punten naar voren die het waard zijn om te bespreken. Is de charismatische vernieuwing van God? Is het een protestantse uitvinding, of zelfs een duivelse? Zijn dit "gaven van de Geest" of goddeloze "genaden"?
De profetische berg
WE staan vanavond geparkeerd aan de voet van de Canadese Rocky Mountains, terwijl mijn dochter en ik ons voorbereiden om morgen de ogen dicht te slaan voor de dagtocht naar de Stille Oceaan.
Ik ben maar een paar mijl verwijderd van de berg waar de Heer zeven jaar geleden krachtige profetische woorden sprak tot p. Kyle Dave en ik. Hij is een priester uit Louisiana die de orkaan Katrina ontvluchtte toen deze de zuidelijke staten verwoestte, inclusief zijn parochie. Vr. Kyle kwam bij me logeren in de nasleep, toen een ware tsunami van water (een 35 meter hoge stormvloed!) Door zijn kerk scheurde en alleen een paar standbeelden achterliet.
Terwijl we hier baden, lazen we de Schrift, vierden we de mis en baden we nog wat meer toen de Heer het Woord tot leven bracht. Het was alsof er een raam werd geopend en we mochten even in de mist van de toekomst kijken. Alles wat toen in zaadvorm werd gesproken (zie De bloemblaadjes en Trompetten van waarschuwing) ontvouwt zich nu voor onze ogen. Sindsdien heb ik die profetische dagen uiteengezet in zo'n 700 geschriften hier en in een boek, zoals de Geest me op deze onverwachte reis heeft geleid ...
Dynastie, geen democratie - Deel II
Artiest onbekend
MET de aanhoudende schandalen die aan de oppervlakte komen in de katholieke kerk, velen -inclusief zelfs geestelijken- roepen de Kerk op om haar wetten te hervormen, zo niet haar fundamentele geloof en moraal die tot de deposito van het geloof behoren.
Het probleem is dat in onze moderne wereld van referenda en verkiezingen velen niet beseffen dat Christus een dynastie, niet een democratie.
Genadeloos!
IF de Verlichting zal plaatsvinden, een gebeurtenis vergelijkbaar met het 'ontwaken' van de verloren zoon, dan zal de mensheid niet alleen de verdorvenheid van die verloren zoon, de daaruit voortvloeiende genade van de Vader, maar ook de genadeloosheid van de oudere broer.
Het is interessant dat Hij ons in de gelijkenis van Christus niet vertelt of de oudste zoon de terugkeer van zijn kleine broertje komt aanvaarden. In feite is de broer boos.
Nu was de oudste zoon buiten in het veld geweest en op de terugweg, toen hij het huis naderde, hoorde hij het geluid van muziek en dans. Hij riep een van de bedienden en vroeg wat dit kon betekenen. De knecht zei tegen hem: 'Je broer is teruggekeerd en je vader heeft het gemeste kalf geslacht omdat hij hem veilig en wel terug heeft.' Hij werd boos, en toen hij weigerde het huis binnen te gaan, kwam zijn vader naar buiten en smeekte hem. (Lukas 15: 25-28)
De opmerkelijke waarheid is dat niet iedereen in de wereld de genaden van de Verlichting zal accepteren; sommigen zullen weigeren "het huis binnen te gaan". Is dit niet elke dag het geval in ons eigen leven? We krijgen veel momenten voor bekering, en toch kiezen we zo vaak onze eigen misleide wil boven die van God, en verharden ons hart een beetje meer, tenminste op bepaalde gebieden van ons leven. De hel zelf is vol met mensen die zich in dit leven moedwillig verzetten tegen reddende genade, en dus zonder genade in het volgende leven. De vrije wil van de mens is tegelijk een ongelooflijke gave en tegelijkertijd een serieuze verantwoordelijkheid, aangezien het het enige is dat de almachtige God hulpeloos maakt: Hij dwingt niemand redding op, ook al wil Hij dat iedereen gered wordt. [1]cf. 1 Tim 2: 4
Een van de dimensies van vrije wil die Gods vermogen om in ons te handelen in de weg staat, is genadeloosheid ...
voetnoten
| ↑1 | cf. 1 Tim 2: 4 |
|---|
De deuren van Faustina
HET "Verlichting”Wordt een ongelooflijk cadeau voor de wereld. Dit "Oog van de storm"-dit opening in de storm- is de voorlaatste "deur van barmhartigheid" die voor de hele mensheid open zal staan voordat de "deur van gerechtigheid" de enige deur is die open blijft. Zowel St. John in zijn Apocalyps als St. Faustina hebben over deze deuren geschreven ...
De boodschap missen ... van een pauselijke profeet
HET De Heilige Vader is niet alleen door de seculiere pers ernstig verkeerd begrepen, maar ook door een deel van de kudde. [1]cf. Benedictus en de nieuwe wereldorde Sommigen hebben me geschreven met de suggestie dat deze paus misschien een "anti-paus" is in kahootz met de Antichrist! [2]cf. Een zwarte paus? Hoe snel rennen sommigen de tuin uit!
Paus Benedictus XVI is niet oproepen tot een centrale almachtige "wereldregering" - iets wat hij en pausen voor hem ronduit hebben veroordeeld (d.w.z. socialisme) [3]Voor andere citaten van pausen over socialisme, cf. www.tfp.org en www.americaneedsfatima.org - maar een globaal familie dat de menselijke persoon en zijn onschendbare rechten en waardigheid centraal stelt in alle menselijke ontwikkeling in de samenleving. Laat ons absoluut duidelijk hierover:
De staat die alles zou verschaffen en alles in zichzelf zou absorberen, zou uiteindelijk slechts een bureaucratie worden die niet in staat is om precies datgene te garanderen dat de lijdende persoon - ieder mens - nodig heeft: namelijk liefdevolle persoonlijke zorg. We hebben geen staat nodig die alles reguleert en controleert, maar een staat die, in overeenstemming met het subsidiariteitsbeginsel, de initiatieven die voortkomen uit de verschillende sociale krachten genereus erkent en ondersteunt en die spontaniteit combineert met nabijheid tot mensen in nood. ... Uiteindelijk maskeert de bewering dat rechtvaardige sociale structuren werken van naastenliefde overbodig zouden maken een materialistische opvatting van de mens: het verkeerde idee dat de mens 'alleen van brood' kan leven (Mt 4: 4; vgl. Dt 8: 3) - een overtuiging die de mens verlaagt en uiteindelijk alles negeert wat specifiek menselijk is —POPE BENEDICT XVI, Encycliek, Deus Caritas Est, n. 28, december 2005
voetnoten
| ↑1 | cf. Benedictus en de nieuwe wereldorde |
|---|---|
| ↑2 | cf. Een zwarte paus? |
| ↑3 | Voor andere citaten van pausen over socialisme, cf. www.tfp.org en www.americaneedsfatima.org |
De grote revolutie
AS beloofd, wil ik meer woorden en gedachten delen die bij me opkwamen tijdens mijn verblijf in Paray-le-Monial, Frankrijk.
OP DE DREMPEL… EEN WERELDWIJDE REVOLUTIE
Ik voelde sterk dat de Heer zei dat we op dedrempel”Van immense veranderingen, veranderingen die zowel pijnlijk als goed zijn. De bijbelse beeldspraak die steeds weer wordt gebruikt, is die van weeën. Zoals elke moeder weet, is de bevalling een zeer turbulente tijd - weeën gevolgd door rust gevolgd door intensere weeën totdat de baby uiteindelijk wordt geboren… en de pijn wordt al snel een herinnering.
De barensweeën van de Kerk doen zich al eeuwen voor. Twee grote samentrekkingen deden zich voor in het schisma tussen orthodoxen (oost) en katholieken (west) aan het begin van het eerste millennium, en 500 jaar later opnieuw in de protestantse Reformatie. Deze revoluties deden de fundamenten van de Kerk schudden en deden haar muren zo barsten dat de "rook van Satan" langzaam naar binnen kon sijpelen.
… De rook van Satan sijpelt door de scheuren in de muren de Kerk van God binnen. —POPE PAULUS VI, eerst Preek tijdens de mis voor Sts. Peter en Paul, Juni 29, 1972
Straight Talk
JA, het komt eraan, maar voor veel christenen is het er al: de Passie van de Kerk. Toen de priester vanmorgen tijdens de mis de heilige eucharistie ophief hier in Nova Scotia, waar ik net was aangekomen om een mannenretraite te geven, kregen zijn woorden een nieuwe betekenis: Dit is Mijn lichaam dat voor jou zal worden opgegeven.
Wij zijn Zijn lichaam. Mystiek met Hem verenigd, werden ook wij die Witte Donderdag “opgegeven” om te delen in het lijden van Onze Heer, en dus ook om te delen in Zijn opstanding. 'Alleen door lijden kan iemand de hemel binnengaan', zei de priester in zijn preek. Dit was inderdaad de leer van Christus en blijft dus de constante leer van de Kerk.
'Geen slaaf is groter dan zijn meester.' Als ze mij vervolgden, zullen ze ook jou vervolgen. (Johannes 15:20)
Een andere gepensioneerde priester leeft deze Passie uit, net langs de kustlijn van hier in de volgende provincie ...
Het tegengif
FEEST VAN DE GEBOORTE VAN MARIA
DE LAATSTE TIJD, Ik ben in een bijna man-tegen-man gevecht geweest met een vreselijke verleiding dat Ik heb geen tijd Ik heb geen tijd om te bidden, te werken, gedaan te krijgen wat gedaan moet worden, enz. Dus ik wil enkele woorden uit gebed delen die me deze week echt hebben beïnvloed. Want ze behandelen niet alleen mijn situatie, maar het hele probleem dat van invloed is, of beter gezegd, besmetten de kerk vandaag.
Tijd, tijd, tijd ...
WAAR gaat de tijd? Ligt het aan mij, of lijken de gebeurtenissen en de tijd zelf in een razend tempo voorbij te dwarrelen? Het is al eind juni. De dagen worden nu korter op het noordelijk halfrond. Veel mensen hebben het gevoel dat de tijd een goddeloze versnelling heeft aangenomen.
We gaan naar het einde der tijden. Hoe meer we het einde der tijden naderen, hoe sneller we verder gaan - dit is wat buitengewoon is. Er is als het ware een zeer forse versnelling in de tijd; er is een versnelling in de tijd, net zoals er een versnelling is in snelheid. En we gaan steeds sneller. We moeten hier heel goed op letten om te begrijpen wat er in de wereld van vandaag gebeurt —Fr. Marie-Dominique Philippe, OP, De katholieke kerk aan het einde van een tijdperk, Ralph Martin, op. 15-16
Ik heb hier al over geschreven in Het inkorten van dagen en De spiraal van tijd. En wat is het met de herhaling van 1:11 of 11:11? Niet iedereen ziet het, maar velen wel, en er lijkt altijd een woord op te staan ... de tijd is kort… het is het elfde uur… de weegschaal van gerechtigheid kantelt (zie mijn schrijven 11:11 Het grappige is dat je niet kunt geloven hoe moeilijk het is geweest om tijd te vinden om deze meditatie te schrijven!
Wanneer ceders vallen
Jammeren, jij cipressen, want de ceders zijn gevallen,
de machtigen zijn geplunderd. Wail, u eiken van Basan,
want het ondoordringbare bos wordt gekapt!
Luister! het gejammer van de herders,
hun glorie is geruïneerd. (Zach 11: 2-3)
ZE zijn gevallen, een voor een, bisschop na bisschop, priester na priester, bediening na bediening (om nog maar te zwijgen van vader na vader en gezin na gezin). En niet alleen kleine bomen - belangrijke leiders in het katholieke geloof zijn gevallen als grote ceders in een bos.
In een oogopslag over de afgelopen drie jaar hebben we een verbluffende ineenstorting gezien van enkele van de hoogste figuren in de kerk van vandaag. Het antwoord voor sommige katholieken was om hun kruis op te hangen en de kerk te "verlaten"; anderen zijn naar de blogosfeer gegaan om de gevallenen krachtig met de grond gelijk te maken, terwijl anderen zich hebben beziggehouden met hooghartige en verhitte debatten in de overvloed aan religieuze fora. En dan zijn er die stilletjes wenen of alleen maar in verbijsterde stilte zitten terwijl ze luisteren naar de echo van dit verdriet dat over de hele wereld weergalmt.
Al maanden herhalen de woorden van Onze Lieve Vrouw van Akita - officieel erkend door niet minder dan de huidige paus toen hij nog prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer was - zich vaag in mijn achterhoofd:
Een priester in mijn eigen huis
I herinner me een jonge man die enkele jaren geleden naar mijn huis kwam met huwelijksproblemen. Hij wilde mijn advies, dat zei hij tenminste. "Ze luistert niet naar me!" hij klaagde. 'Moet ze zich niet aan mij onderwerpen? Zegt de Schrift niet dat ik het hoofd van mijn vrouw ben? Wat is haar probleem !? " Ik kende de relatie goed genoeg om te weten dat zijn kijk op zichzelf ernstig scheef was. Dus ik antwoordde: "Wel, wat zegt St. Paul opnieuw?":Lees verder
Katholieke fundamentalist?
NU een lezer:
Ik heb uw serie "zondvloed van valse profeten" gelezen, en om u de waarheid te zeggen, ben ik een beetje bezorgd. Laat me het uitleggen ... Ik ben een recente bekering tot de kerk. Ik was ooit een fundamentalistische protestantse predikant van de "gemeenste soort" - ik was een fanaticus! Toen gaf iemand me een boek van paus Johannes Paulus II - en ik werd verliefd op het schrijven van deze man. Ik nam ontslag als predikant in 1995 en in 2005 trad ik toe tot de kerk. Ik ging naar de Franciscan University (Steubenville) en behaalde een master in theologie.
Maar terwijl ik je blog las - ik zag iets dat ik niet leuk vond - een beeld van mezelf 15 jaar geleden. Ik vraag me af, want ik heb gezworen toen ik het fundamentalistische protestantisme verliet dat ik niet het ene fundamentalisme door het andere zou vervangen. Mijn gedachten: pas op dat je niet zo negatief wordt dat je de missie uit het oog verliest.
Is het mogelijk dat er zoiets bestaat als "Fundamentalistisch Katholiek?" Ik maak me zorgen over het heteronomische element in uw bericht.