Het schandaal

 

Voor het eerst gepubliceerd op 25 maart 2010. 

 

VOOR decennia nu, zoals ik opmerkte in Wanneer de staat kindermishandeling sanctioneert, Hebben katholieken een eindeloze stroom van nieuwskoppen moeten doorstaan ​​waarin schandaal na schandaal in het priesterschap werd aangekondigd. “Priester beschuldigd van…”, “Cover Up”, “Misbruiker verhuisd van parochie naar parochie…” enzovoort. Het is hartverscheurend, niet alleen voor de lekengelovigen, maar ook voor medepriesters. Het is zo'n diepgaand machtsmisbruik van de man in persona Christi-in de persoon van Christus- dat men vaak in een verbijsterde stilte wordt achtergelaten, in een poging te begrijpen dat dit niet alleen hier en daar een zeldzaam geval is, maar veel vaker voorkomt dan aanvankelijk werd gedacht.

Als gevolg hiervan wordt het geloof als zodanig ongelooflijk en kan de kerk zichzelf niet langer geloofwaardig presenteren als de heraut van de Heer. —PAUS BENEDICTUS XVI, Light of the World, een gesprek met Peter Seewald, P. 25

Lees verder

Noem niemand vader

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 18 maart 2014
Dinsdag van de tweede week van de vasten

Cyrillus van Jeruzalem

Liturgische teksten hier

 

 

"ZO waarom noemen jullie katholieken priesters "Fr." wanneer Jezus het uitdrukkelijk verbiedt? " Dat is de vraag die mij vaak wordt gesteld als ik met evangelische christenen over katholieke overtuigingen praat.

Lees verder

Snuffelen om te bidden

 

 

Wees nuchter en waakzaam. Je tegenstander, de duivel, sluipt rond als een brullende leeuw, op zoek naar [iemand] om te verslinden. Weersta hem, standvastig in geloof, wetende dat uw medegelovigen over de hele wereld hetzelfde lijden ondergaan. (1 Petr 5: 8-9)

De woorden van St. Peter zijn openhartig. Ze zouden ons allemaal bewust moeten maken van een grimmige realiteit: we worden dagelijks, elk uur, elke seconde opgejaagd door een gevallen engel en zijn volgelingen. Weinig mensen begrijpen deze meedogenloze aanval op hun ziel. In feite leven we in een tijd waarin sommige theologen en geestelijken niet alleen de rol van demonen hebben gebagatelliseerd, maar ook hun bestaan ​​volledig hebben ontkend. Misschien is het in zekere zin goddelijke voorzienigheid wanneer films zoals de De Exorcism of Emily Rose or De Toveren gebaseerd op "echte gebeurtenissen" verschijnen op het witte doek. Als mensen niet in Jezus geloven door middel van de evangelieboodschap, zullen ze het misschien wel geloven als ze Zijn vijand aan het werk zien. [1]Let op: deze films gaan over echte demonische bezetenheid en plagen en mogen alleen worden bekeken in een staat van genade en gebed. ik heb niet gezien De bezwerende, maar raad ten zeerste aan om te zien De Exorcism of Emily Rose met zijn verbluffende en profetische einde, met de bovengenoemde voorbereiding.

Lees verder

voetnoten

voetnoten
1 Let op: deze films gaan over echte demonische bezetenheid en plagen en mogen alleen worden bekeken in een staat van genade en gebed. ik heb niet gezien De bezwerende, maar raad ten zeerste aan om te zien De Exorcism of Emily Rose met zijn verbluffende en profetische einde, met de bovengenoemde voorbereiding.

Straight Talk

JA, het komt eraan, maar voor veel christenen is het er al: de Passie van de Kerk. Toen de priester vanmorgen tijdens de mis de heilige eucharistie ophief hier in Nova Scotia, waar ik net was aangekomen om een ​​mannenretraite te geven, kregen zijn woorden een nieuwe betekenis: Dit is Mijn lichaam dat voor jou zal worden opgegeven.

Wij zijn Zijn lichaam. Mystiek met Hem verenigd, werden ook wij die Witte Donderdag “opgegeven” om te delen in het lijden van Onze Heer, en dus ook om te delen in Zijn opstanding. 'Alleen door lijden kan iemand de hemel binnengaan', zei de priester in zijn preek. Dit was inderdaad de leer van Christus en blijft dus de constante leer van de Kerk.

'Geen slaaf is groter dan zijn meester.' Als ze mij vervolgden, zullen ze ook jou vervolgen. (Johannes 15:20)

Een andere gepensioneerde priester leeft deze Passie uit, net langs de kustlijn van hier in de volgende provincie ...

 

Lees verder

Een priester in mijn eigen huis - Deel II

 

IK BEN het geestelijk hoofd van mijn vrouw en kinderen. Toen ik zei: 'Ja,' ging ik een avondmaal binnen waarin ik beloofde mijn vrouw lief te hebben en te eren tot de dood. Dat ik de kinderen zou opvoeden die God ons zou geven volgens het Geloof. Dit is mijn rol, het is mijn plicht. Het is de eerste kwestie waarop ik aan het einde van mijn leven zal worden beoordeeld, nadat ik de Heer, mijn God, al dan niet met heel mijn hart, ziel en kracht heb liefgehad.Lees verder

Een priester in mijn eigen huis

 

I herinner me een jonge man die enkele jaren geleden naar mijn huis kwam met huwelijksproblemen. Hij wilde mijn advies, dat zei hij tenminste. "Ze luistert niet naar me!" hij klaagde. 'Moet ze zich niet aan mij onderwerpen? Zegt de Schrift niet dat ik het hoofd van mijn vrouw ben? Wat is haar probleem !? " Ik kende de relatie goed genoeg om te weten dat zijn kijk op zichzelf ernstig scheef was. Dus ik antwoordde: "Wel, wat zegt St. Paul opnieuw?":Lees verder