De komende vervalsing

De Masker, door Michael D. O'Brien

 

Voor het eerst gepubliceerd, 8 april 2010.

 

HET waarschuwing in mijn hart blijft groeien over een komende misleiding, die in feite degene kan zijn die wordt beschreven in 2 Thess 2: 11-13. Wat volgt na de zogenaamde "verlichting" of "waarschuwing" is niet alleen een korte maar krachtige periode van evangelisatie, maar een donkere contra-evangelisatie dat zal in veel opzichten net zo overtuigend zijn. Een deel van de voorbereiding op dat bedrog is van tevoren weten dat het eraan komt:

Inderdaad, de Heer GOD doet niets zonder zijn plan te openbaren aan zijn dienaren, de profeten ... Ik heb dit alles tegen jullie gezegd om te voorkomen dat jullie afvallen. Ze zullen je uit de synagogen zetten; inderdaad, het uur komt dat degene die je doodt, zal denken dat hij God dienst aanbiedt. En ze zullen dit doen omdat ze de Vader niet hebben gekend, noch mij. Maar ik heb deze dingen tegen u gezegd, zodat u zich, wanneer hun ure komt, zult herinneren dat ik u erover vertelde. (Amos 3: 7; Johannes 16: 1-4)

Satan weet niet alleen wat er gaat komen, maar heeft er al heel lang plannen voor. Het wordt blootgesteld in de taal gebruikt worden…Lees verder

Kanten kiezen

 

Telkens wanneer iemand zegt: "Ik behoor tot Paul", en een ander,
'Ik behoor tot Apollos', zijn jullie niet alleen maar mannen?
(De eerste mislezing van vandaag)

 

BID meer ... praat minder​ Dat zijn de woorden die Onze Lieve Vrouw naar verluidt op dit moment tot de Kerk heeft gericht. Toen ik hier vorige week echter een meditatie over schreef,[1]cf. Bid meer ... spreek minder een handjevol lezers was het daar enigszins mee oneens. Schrijft er een:Lees verder

voetnoten

Alsem en loyaliteit

 

Uit de archieven: geschreven op 22 februari 2013…. 

 

EEN BRIEF van een lezer:

Ik ben het helemaal met je eens - we hebben allemaal een persoonlijke relatie met Jezus nodig. Ik ben geboren en getogen rooms-katholiek maar merk dat ik nu op zondag naar de Episcopale (Hoge Episcopale) kerk ga en betrokken raak bij het leven van deze gemeenschap. Ik was een lid van mijn kerkenraad, een koorlid, een CCD-leraar en een fulltime leraar op een katholieke school. Ik kende persoonlijk vier van de priesters die geloofwaardig werden beschuldigd en die bekenden dat ze minderjarige kinderen seksueel hadden misbruikt ... Onze kardinaal, bisschoppen en andere priesters dekten deze mannen. Het spant de overtuiging dat Rome niet wist wat er aan de hand was en, als het dat echt niet deed, schaamte het Rome en de paus en de curie. Het zijn gewoon afschuwelijke vertegenwoordigers van Onze Lieve Heer…. Dus ik moet een loyaal lid blijven van de RK-kerk? Waarom? Ik heb Jezus vele jaren geleden gevonden en onze relatie is niet veranderd - in feite is hij nu zelfs nog sterker. De RK-kerk is niet het begin en het einde van alle waarheid. De orthodoxe kerk heeft in ieder geval evenveel, zo niet meer geloofwaardigheid dan Rome. Het woord "katholiek" in de geloofsbelijdenis wordt gespeld met een kleine "c" - wat "universeel" betekent, niet alleen en voor altijd de Kerk van Rome. Er is maar één echt pad naar de Drie-eenheid en dat is Jezus volgen en in relatie komen met de Drie-eenheid door eerst vriendschap met Hem te sluiten. Niets daarvan is afhankelijk van de Roomse kerk. Dat alles kan buiten Rome worden gevoed. Dit is niet jouw schuld en ik bewonder je bediening, maar ik moest je gewoon mijn verhaal vertellen.

Beste lezer, bedankt voor het delen van uw verhaal met mij. Ik ben blij dat, ondanks de schandalen die u bent tegengekomen, uw geloof in Jezus is gebleven. En dat verbaast me niet. Er zijn tijden in de geschiedenis geweest dat katholieken midden in de vervolging geen toegang meer hadden tot hun parochies, het priesterschap of de sacramenten. Ze overleefden binnen de muren van hun innerlijke tempel waar de Heilige Drie-eenheid verblijft. Ze leefden vanuit geloof en vertrouwen in een relatie met God, omdat het christendom in de kern gaat over de liefde van een Vader voor zijn kinderen, en de kinderen houden van Hem in ruil daarvoor.

Het roept dus de vraag op, die u hebt geprobeerd te beantwoorden: als iemand als zodanig christen kan blijven: “Moet ik een loyaal lid blijven van de rooms-katholieke kerk? Waarom?"

Het antwoord is een volmondig, zonder aarzelen "ja". En hier is waarom: het is een kwestie van trouw blijven aan Jezus.

 

Lees verder

Het schandaal

 

Voor het eerst gepubliceerd op 25 maart 2010. 

 

VOOR decennia nu, zoals ik opmerkte in Wanneer de staat kindermishandeling sanctioneert, Hebben katholieken een eindeloze stroom van nieuwskoppen moeten doorstaan ​​waarin schandaal na schandaal in het priesterschap werd aangekondigd. “Priester beschuldigd van…”, “Cover Up”, “Misbruiker verhuisd van parochie naar parochie…” enzovoort. Het is hartverscheurend, niet alleen voor de lekengelovigen, maar ook voor medepriesters. Het is zo'n diepgaand machtsmisbruik van de man in persona Christi-in de persoon van Christus- dat men vaak in een verbijsterde stilte wordt achtergelaten, in een poging te begrijpen dat dit niet alleen hier en daar een zeldzaam geval is, maar veel vaker voorkomt dan aanvankelijk werd gedacht.

Als gevolg hiervan wordt het geloof als zodanig ongelooflijk en kan de kerk zichzelf niet langer geloofwaardig presenteren als de heraut van de Heer. —PAUS BENEDICTUS XVI, Light of the World, een gesprek met Peter Seewald, P. 25

Lees verder

Wanneer ceders vallen

 

Jammeren, jij cipressen, want de ceders zijn gevallen,
de machtigen zijn geplunderd. Wail, u eiken van Basan,
want het ondoordringbare bos wordt gekapt!
Luister! het gejammer van de herders,
hun glorie is geruïneerd. (Zach 11: 2-3)

 

ZE zijn gevallen, een voor een, bisschop na bisschop, priester na priester, bediening na bediening (om nog maar te zwijgen van vader na vader en gezin na gezin). En niet alleen kleine bomen - belangrijke leiders in het katholieke geloof zijn gevallen als grote ceders in een bos.

In een oogopslag over de afgelopen drie jaar hebben we een verbluffende ineenstorting gezien van enkele van de hoogste figuren in de kerk van vandaag. Het antwoord voor sommige katholieken was om hun kruis op te hangen en de kerk te "verlaten"; anderen zijn naar de blogosfeer gegaan om de gevallenen krachtig met de grond gelijk te maken, terwijl anderen zich hebben beziggehouden met hooghartige en verhitte debatten in de overvloed aan religieuze fora. En dan zijn er die stilletjes wenen of alleen maar in verbijsterde stilte zitten terwijl ze luisteren naar de echo van dit verdriet dat over de hele wereld weergalmt.

Al maanden herhalen de woorden van Onze Lieve Vrouw van Akita - officieel erkend door niet minder dan de huidige paus toen hij nog prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer was - zich vaag in mijn achterhoofd:

Lees verder

The Ark en niet-katholieken

 

SO, hoe zit het met niet-katholieken? Als het Grote Ark is de katholieke kerk, wat betekent dit voor degenen die het katholicisme verwerpen, zo niet het christendom zelf?

Voordat we naar deze vragen kijken, is het nodig om de uitstekende kwestie van geloofwaardigheid in de Kerk, die vandaag aan flarden is ...

Lees verder

Dynastie, geen democratie - Deel I

 

DAAR is verwarring, zelfs onder katholieken, over de aard van de kerk die Christus heeft gevestigd. Sommigen vinden dat de kerk hervormd moet worden om een ​​meer democratische benadering van haar doctrines mogelijk te maken en om te beslissen hoe om te gaan met hedendaagse morele kwesties.

Ze zien echter niet in dat Jezus geen democratie heeft gevestigd, maar een dynastie.

Lees verder