DENKEN van je hart als een glazen pot. Je hart is gemaakt om de pure vloeistof van liefde te bevatten, van God, die liefde is. Maar na verloop van tijd vullen zovelen van ons ons hart met de liefde voor dingen - onbehandelde voorwerpen die zo koud zijn als steen. Ze kunnen niets voor ons hart doen, behalve om die plaatsen te vullen die voor God zijn gereserveerd. En daardoor zijn velen van ons christenen eigenlijk behoorlijk ellendig… beladen met schulden, innerlijke conflicten, verdriet… we hebben weinig te geven omdat we zelf niet langer ontvangen.
Velen van ons hebben een steenkoud hart omdat we ze hebben vervuld met de liefde voor wereldse dingen. En wanneer de wereld ons tegenkomt, verlangen (of ze het nu weten of niet) naar het 'levende water' van de Geest, in plaats daarvan gieten we de koude stenen van onze hebzucht, egoïsme en egocentrisme op hun hoofd, vermengd met een beetje van vloeibare religie. Ze horen onze argumenten, maar merken onze huichelarij op; ze waarderen onze redenering, maar ontdekken niet onze "reden van bestaan", namelijk Jezus. Dit is de reden waarom de Heilige Vader ons, christenen, heeft geroepen om nogmaals afstand te doen van wereldsgezindheid, dat is ...
… De melaatsheid, de kanker van de samenleving en de kanker van de openbaring van God en de vijand van Jezus -PAUS FRANCISCUS, Vaticaanse radio, Oktober 4th, 2013
