Die paus Franciscus! Deel III

By
Mark Mallet

 

NS. GABRIEL was niet geïnteresseerd na de mis toen een bekende stem de stilte onderbrak. 

'Hé, Fr. Gabe! "

Kevin stond in de deuropening van de sacristie, met stralende ogen en een brede glimlach op zijn gezicht. Vr. stond even stil en bestudeerde hem. Het was nog maar een jaar geleden, maar Kevins jongensachtige uiterlijk was uitgegroeid tot een volwassen gezicht. 

'Kevin! Wat - was je hier bij de mis? "

"Nee, ik dacht dat het normaal om 9 uur was."

"Ah, niet vandaag", p. Zei Gabriel terwijl hij zijn gewaden in de kast hing. "Ik heb vanmorgen een vergadering met de bisschop, dus ik heb het een uur teruggedraaid."

"Oh ... dat is jammer," zei Kevin. 

"Waarom wat is er?"

'Ik hoopte dat we konden ontbijten. Nou, ik bedoel, ik wilde ook naar de mis, maar ik hoopte dat we een kort bezoek konden brengen. "

Vr. Gabriel keek op zijn horloge. 'Hm… Nou, ik denk niet dat mijn ontmoeting langer duurt dan een uur. Waarom lunchen we niet? " 

'Ja, dat is perfect. Dezelfde plaats?" 

"Waar anders!" Vr. Gabriel hield van het oude restaurant, meer vanwege het comfort van het ongewijzigde interieur en de artefacten uit de jaren vijftig dan vanwege het niet-originele eten. 'Ik zie je vanmiddag, Kevin. Nee, zorg dat het 1950:12 uur is, voor het geval dat ... "

---------

Kevin wierp een blik op zijn horloge terwijl hij zich vastklampte aan een warme koffiemok. Het was 12:40 en geen teken van de priester. 

"Kevin?"

Hij keek op en knipperde twee keer met zijn ogen. 

"Bill?"

Kevin kon niet geloven hoeveel hij ouder was geworden sinds hij hem voor het laatst had gezien. Bills haar was meer wit dan zilver en zijn ogen waren iets dieper. Altijd beleefd, vooral tegen zijn ouders, stak Kevin zijn hand uit. Bill pakte het en schudde krachtig.  

'Zit je alleen, Kevin? Wat, hebben ze je uit het seminarie geschopt? "

Kevin slaakte een geforceerde 'Ha' terwijl hij de teleurstelling op zijn gezicht probeerde te verbergen. Hij werkelijk wilde Fr. Gabriel helemaal voor zichzelf. Maar de volkstrekker in Kevin, die nooit 'nee' kon zeggen, nam het over. 'Ik wacht gewoon op Fr. Gabriël. Hij kan hier elk moment zijn. Ga zitten."

"Vind je het erg?"

'Helemaal niet,' loog Kevin. 

"Tom!" Bill riep naar een meneer die bij de kassa zat te praten. "Kom kennismaken met onze volgende priester!" Tom liep naar hem toe en gleed naast hem het hokje in. 'Tom More,' zei hij, terwijl hij zijn hand uitstak. Voordat Kevin zelfs maar hallo kon zeggen, keek Tom naar het kruis rond de nek van de seminarist en grinnikte: 'Protestants kruis, hè?'

"Eh, wat?"

"Ik dacht dat een seminarist een kruisbeeld zou dragen." 

"Nou, ik ..."

"Dus naar welk seminarie ga je?" Tom had duidelijk de controle over het gesprek. 

'Ik ben bij Neumann,' antwoordde Kevin met een trotse grijns op zijn gezicht. Maar het verdween snel terwijl Tom verder ging.

'Ah, het bastion van alles wat modernistisch is. Veel succes, jongen. "

Kevin knipperde twee keer met zijn ogen en dwong een golf van woede af. Het St. John Neumann Western Seminary was inderdaad een broeinest geweest van liberale theologie, radicale feministische ideologie en moreel relativisme. Het had het geloof van niet weinigen schipbreuk geleden. Maar dat was twintig jaar geleden.

'Nou, bisschop Claude heeft er veel van opgeruimd,' antwoordde Kevin. "Er zijn daar echt goede profs - nou ja, kan zijn iemand die een beetje eraf is, maar ... "

'Ja, nou, ik heb problemen met bisschop Claude,' zei Tom. 

'Hij is net zo zwak als de rest,' voegde Bill eraan toe. Kevins gezicht vertrok, geschokt door Bill's gebrek aan eerbied. Hij stond op het punt de bisschop te verdedigen toen p. Gabriel liep met een gespannen glimlach naar de tafel. 'Hé jongens,' zei hij, terwijl hij de gezichten van alle drie bekeek. 'Sorry, Kevin. De bisschop was ook te laat. Stoor ik?"

"Nee, nee, ga zitten," zei Bill, alsof hij ze allemaal had verzameld. 

Vr. Gabriel wist wie Tom More was - een voormalig parochiaan. Maar Tom was vertrokken naar een 'traditionele' parochie verderop - St. Pius - en hij nam uiteindelijk Bill en Marg Tomey mee. Bill kwam nog steeds van tijd tot tijd naar St. Michael's, maar zelden naar de dagelijkse mis. Toen p. Gabriel vroeg hem op een dag waar hij was verdwenen, Bill antwoordde simpelweg: 'Aan de authentiek Mis in Landou County. " Dat waren natuurlijk vechtwoorden. Een verhitte discussie volgde totdat p. zei dat het het beste zou zijn als ze de zaak zouden laten vallen. 

Vr. Gabriël kende de pastoor in St. Pius, Fr. Albert Gainley. Het was de enige parochie in het bisdom waar elk weekend de Latijnse ritus werd uitgesproken. Vr. Albert, een pittige priester van begin zeventig, was een eerbiedige en vriendelijke ziel. Zijn Latijn was ongerept en zijn maniertjes, hoewel een beetje wankel nu, waren berekend en waardig. Vr. Gabriël woonde daar enkele jaren geleden één keer de Tridentijnse Rite bij en was verrast door het aantal jonge, grote gezinnen. Hij zat daar, dompelde zich onder in de oude rituelen en rijke gebeden, terwijl hij het gefluister van wierook dat boven hem zweefde diep inademde. En kaarsrook. Hij hield van al die kaarsrook.

Inderdaad, Fr. Gabriël hield van en waardeerde het allemaal, ook al werd hij na Vaticanum II geboren. Bovendien hield hij van de toewijding, bescheidenheid en eerbied die de gemeenteleden hadden vanaf het moment dat ze het Schip betraden. Hij keek met intriges toe hoe een familie binnenkwam, hun handen in elkaar gevouwen oranen, de meisjes gesluierd, de jongens pakken aan. Ze keerden zich allemaal naar de Tabernakel en in perfecte synchronisatie, knielden ze, stonden op en liepen als een goed gechoreografeerde groep naar hun kerkbanken. "Leuk om jonge mensen te zien", dacht hij bij zichzelf. Omdat hij in een landelijke parochie was, heeft Fr. Gabriels gemeente was standaard ouder. Er was niets meer voor de jeugd in de steden toen ze massaal naar de steden trokken voor banen en onderwijs. Maar de twee jongvolwassenen die nog in zijn parochie zaten, waren zeer actief in het koor en bij jeugdevenementen in de stad.

Hij hield van zijn rustige parochie. Hij hield van zijn mis. Het was eenvoudig, efficiënt en voor iedereen toegankelijk. Hij wist intuïtief waarom de paters van het Tweede Vaticaans Concilie vonden dat de mis moest worden bijgewerkt met de volkstaal en dergelijke. Maar terwijl hij het 'drama' van de Latijnse mis bewonderde, was hij bedroefd dat de 'hervorming' zijn ritus zo kaal achterliet. In feite was hij zo ontroerd door Fr. Albert's liturgie, dat Fr. Gabriël ging terug naar de documenten van Vaticanum II en herontdekte enkele elementen van de mis die de kerkvaders nooit van plan waren te verliezen. Hij begon weer wat Latijn in de misreacties te implementeren, inclusief een beetje gezang. Hij gebruikte wierook wanneer hij maar kon. Hij plaatste een groot kruisbeeld in het midden van het altaar en vroeg of hij de prachtige gewaden mocht laten hangen in de achterste sacristie van de naburige parochie, St. Luke's. "Neem ze," zei p. Joe, een van de oude "liberale" garde op weg naar buiten. 'Er staan ​​hier ook enkele standbeelden, als je ze wilt. Ging die weggooien. " Vr. Gabriel vond de perfecte plek voor hen in de achterste hoeken van zijn eigen parochie. En kaarsen. Hij kocht veel kaarsen. 

Maar toen hij de bisschop vroeg of hij er een beetje in kon glippen advertentie oriëntatie door tijdens het eucharistisch gebed naar het altaar te kijken, was het antwoord een duidelijk 'nee'. 

Maar het was ook niet perfect op St. Pius, want het is in geen enkele parochie. Vr. Gabriel was ontzet, net als Fr. Albert, bij een klein marginaal element dat de Latijnse mis bijwoonde. Zij waren degenen die niet alleen de meest verschroeiende kritiek voor paus Franciscus bewaarden, maar ook samenzweringstheorie na theorie aanwakkeren over de geldigheid van zijn pauselijke verkiezing en het aftreden van Benedictus XVI. Ze plakten ook de labels "Valse profeet", "ketter" en "perverse beschermer" op Franciscus - en al het andere dat ze konden opbrengen in hun boze tirades. En het werd allemaal prompt op sociale media gepost. Maar steeds meer, een paar van Fr. Gabriël het te bezitten. parochianen begonnen de groeiende negatieve trend te volgen. Bill had veel om daarmee te doen, zoals hij vaak had gedaan, na de mis, gedrukte exemplaren uitdeelde van al het vuil dat hij op Franciscus kon vinden - tot p. Gabriel vroeg hem te stoppen.

En daarom is Fr. Gabriel trok een grimas toen hij het restaurant binnenkwam en zag Bill en Tom in het hokje zitten. Niemand merkte zijn reactie op - behalve de serveerster. Ze wierp een blik op het hokje en wendde zich toen tot Fr. weer met een lachje. Ze kende Bill en zijn "tirades" heel goed. Vr. Gabriel kneep in zijn gezicht, een beetje beschaamd, terwijl hij naar haar knipoogde. Toen hij op zijn stoel gleed, wist hij wat er zou komen. 

"Lang niet gezien, Padre", zei Bill. "Goede timing."

"Hoe is dat?" Vr. Vroeg Gabriel. Hij wist het antwoord al.

"Nou, Kevin is hier."

Vr. staarde Bill wezenloos aan, net als Kevin, in afwachting van een verklaring.

'Waar praten we nog meer over als we samen zijn? Bergoglio! "

Vr. Gabriel glimlachte en knikte berustend, terwijl Kevin zijn ongenoegen niet kon verbergen.

'Zeg me niet dat je paus gaat verdedigen De handtekening van Franciscus op dat antichristelijke document met die moslimimam? " Bill plaagde.

Een trotse grijns gleed over Toms gezicht. Kevin was even verwijderd van de vraag dat, als ze het niet erg vonden, hij van plan was een privégesprek met pater te voeren. Gabriël. Maar voordat hij zijn mond kon openen, p. Gabriel pakte het aas.

"Nee, dat ben ik niet, Bill," antwoordde hij. 

'Nou, dan begin je eindelijk het licht te zien,' zei hij met een zweem van spot.

"Oh, bedoel je dat paus Franciscus de antichrist is?" Vr. Gabriël antwoordde droogjes.

"Nee, de Valse profeet, ”Zei Tom.

Kevin keek in zijn koffiemok en mompelde iets onmerkbaars. 

"Wel", p. Gabriël vervolgde kalm: 'toen ik die zin in de Verklaring las - de zin waarin staat ...

Het pluralisme en de diversiteit van religies, kleur, geslacht, ras en taal zijn gewild door God in Zijn wijsheid ... -Document over "Menselijke broederschap voor wereldvrede en samenleven". —Abu Dhabi, 4 februari 2019; vaticaan.va

"... mijn eerste gedachte was: spreekt de paus over Gods toegestane wil?" 

"The wist dat zou je gaan zeggen! " Bill blafte, een beetje te luid.

'Maar, Bill, wacht even. Hoe meer ik ernaar keek, hoe meer ik voelde dat die bepaalde zin de indruk wekt dat God bestaat actief bereid een veelvoud van tegenstrijdige ideologieën en tegengestelde 'waarheden' in 'Zijn wijsheid'. Ik denk gewoon dat paus Franciscus te veel heeft achtergelaten onuitgesproken, nogmaals, en dat, ja, dit zou een schandaal kunnen veroorzaken. "

"Kon?" zei Tom terwijl hij zich achterover wierp tegen zijn stoel. 'Het is al heeft​ Bergoglio is een ketter, en dit is een positief bewijs. Hij vernietigt de kerk en misleidt mensen en masse. Wat een zielig excuus voor een herder. "

Bill zat daar gretig te knikken, maar oogcontact met Fr. Gabriël.

"Oh, is hij?" Vr. antwoordde. 

'Oh ja, hij is ...' begon Bill, maar Kevin onderbrak hem. 

'Nee, hij is niet het vernietigen van de kerk. Ik bedoel, ja, ik ben het eens met Fr. Gabe dat hij op bepaalde momenten in de war is geweest. Maar lezen jullie zelfs zijn dagelijkse homilieën? Hij zegt vaak heel goede, orthodoxe en diepgaande dingen. Een van mijn profs ... "

"Oh, wacht even," flapte Bill eruit. 'Het kan me niets schelen als hij elke dag de catechismus vanaf de kansel voorleest. Hij is liegen​ Hij zegt het ene en doet het andere. " 

Vr. schraapte zijn keel. 'Het maakt je niet uit of hij elke dag het katholieke geloof onderwijst? Is dat wat je zei, Bill? " 

'Hij zegt één ding ...' Tom maakte de zin af, '... en dan spreekt hij zichzelf tegen. Dus nee, het kan me ook niet schelen. "

Enerzijds, Fr. Gabriel kon het niet helemaal oneens zijn. De acties van paus Franciscus in China, zijn ongebreidelde steun aan twijfelachtige klimaatwetenschap, enkele van de benoemingen die hij had gemaakt van adviseurs en dergelijke die openlijk twijfelachtige posities innamen in tegenstelling tot de leer van de kerk, en zijn stilzwijgen, zijn onwil om de lucht te zuiveren ... was verwarrend, zo niet frustrerend. En deze verklaring hij getekend… hij geloofde dat de bedoelingen van de paus goed en oprecht waren, maar op het eerste gezicht leek het op religieus onverschilligheid. Althans, zo werd het geïnterpreteerd door elke evangelische radiopresentator en de meerderheid van conservatieve katholieke media. Als zodanig heeft Fr. Gabriël had soms het gevoel dat hij gedwongen werd om Franciscus 'apologeet te zijn bij die parochianen, vrienden, familie en zelfs enkele broederpriesters die maand na maand een shortlist van pauselijke' ongelukken 'opstelden. 

"Oké, allereerst", p. Zei Gabriel, tegen het midden van de tafel leunend. "En ik meen dit echt, jongens ... waar is uw geloof in Christus? Ik hou van wat Maria Voce, president van de Focolare-beweging, zei:

Christenen moeten in gedachten houden dat het Christus is die de geschiedenis van de kerk leidt. Daarom is het niet de benadering van de paus die de kerk vernietigt. Dit is niet mogelijk: Christus staat niet toe dat de kerk wordt vernietigd, zelfs niet door een paus. Als Christus de Kerk leidt, zal de paus van onze tijd de nodige stappen ondernemen om vooruit te komen. Als we christenen zijn, moeten we op deze manier redeneren. -Vaticaan Insider, 23 december 2017

"Wel, hij mag de kerk niet vernietigen, maar hij vernietigt zielen!" Riep Bill uit.

'Nou, Bill, ik kan je ook vertellen, als pastoor en biechtvader, dat hij ook veel zielen heeft geholpen. Maar kijk, ik heb in het verleden al verschillende keren gezegd dat ik het ermee eens ben: de manier waarop de Heilige Vader de dingen soms verwoordt kan - en zou waarschijnlijk moeten - veel duidelijker worden gezegd. Maar als je die uitspraken - vaak verdraaid om iets anders te betekenen door de media - vergelijkt met andere dingen die hij heeft gezegd, is het duidelijk dat hij bijvoorbeeld niet in religieus onverschilligheid gelooft. " 

'Bewijs dat,' daagde Tom uit. 

Vr. Gabriel haalde zijn telefoon tevoorschijn terwijl Kevin zich verontschuldigde om naar de wasruimte te gaan. 'Ik wil ook horen wat jij te zeggen hebt, Fr. Gabe, 'voegde Kevin eraan toe.

"Zien?" zei Bill, "zelfs deze seminaristen kennen een wolf in schaapskleren als ze er een zien."

Kevin liep door, maar schoot terug: "Eh, niet helemaal, Bill." Toen hij het toilet binnenkwam, begonnen zich woorden op zijn lippen te vormen. 'Wat een klootzak ...' maar hij hield zijn mond toen de woorden van Jezus door zijn hoofd flitsten:

... heb je vijanden lief, doe goed aan degenen die je haten, zegen degenen die je vervloeken, bid voor degenen die je slecht behandelen. Aan de persoon die je op de ene wang slaat, bied ook de andere aan ... (Lucas 6: 27-29)

'Nou,' fluisterde Kevin tegen de Heer, 'hij is niet mijn vijand. Maar god, moet hij toch zo een eikel zijn? Aw, Heer, zegen hem, zegen hem, ik zegen hem. "

Kevin keerde terug naar de tafel, net toen de priester zijn referentie had gevonden.

"Eigenlijk", p. Gabriël zei: 'Francis heeft verschillende dingen gezegd over de interreligieuze dialoog. Maar dit voor het eerst van een paar jaar geleden:

… De Kerk 'verlangt dat alle volkeren van de aarde kunnen Jezus ontmoeten, om zijn barmhartige liefde te ervaren… [de kerk] wil respectvol aan elke man en vrouw van deze wereld het kind aangeven dat werd geboren voor de redding van allen. —Angelus, 6 januari 2016; Zenit.org

"Dat is een vrij duidelijke missie", vervolgde hij. "En dat is precies waarom Francis een ontmoeting heeft gehad met boeddhisten, moslims, enzovoort."

'Nou,' wierp Tom tegen, 'waar sprak hij met die imam over Jezus? Wanneer riep hij hem tot bekering? " Als Tom een ​​holster had gehad, zou hij zijn rokende pistool erin hebben gestopt. 

"Tom, denk eens even na", p. Antwoordde Gabriel met geïrriteerde stem. Op dat moment arriveerde de serveerster om hun bestellingen op te nemen. Toen ze wegging, Fr. vervolgd.

'Denk even na. Kun je je voorstellen dat paus Franciscus bij de microfoon had gestaan ​​en zei: 'Ik roep alle moslims op om te erkennen dat Jezus Christus God is! Bekeer u of kom om in eeuwige vlammen! ' Er zouden over de hele wereld rellen zijn geweest. Christelijke dorpen zouden platgebrand zijn, hun vrouwen verkracht en hun mannen en kinderen onthoofd. Er is een gave van de Heilige Geest genaamd 'Prudence'. "

"Goed, dus wat is het nut van deze 'broederlijke vriendschap'?" Bill kwam tussenbeide. “Waar in het Evangelie roept Christus ons op om maatjes te zijn met heidenen? Ik dacht dat het goede Woord zei:

Sta niet onder een juk met degenen die anders zijn, met ongelovigen. Tot welk partnerschap hebben gerechtigheid en wetteloosheid? Of welke gemeenschap heeft licht met duisternis? … Wat heeft een gelovige gemeen met een ongelovige? (2 Kor 6: 14-15)

"Oh, oké," zei Fr. Gabriël sarcastisch. "Dus, leg uit waarom Jezus zat en dineerde met heidenen, prostituees en ongelovigen?" Tom en Bill keken wezenloos. Dus hij beantwoordde zijn eigen vraag. “De enige manier om iemand te evangeliseren, is door een soort relatie met hen op te bouwen. St. Paul verloofde de Grieken dagenlang, waarbij hij vaak de waarheid van hun dichters en filosofen citeerde. Deze 'interreligieuze dialoog' opende de deur naar het evangelie. " Hij wierp een blik op zijn telefoon en vervolgde. 'Oké, dus hier is dat andere citaat. Dit is van Evangelii Gaudium dat de paus schreef:

Interreligieuze dialoog is een noodzakelijke voorwaarde voor vrede in de wereld, en daarom is het een plicht voor zowel christenen als andere religieuze gemeenschappen. Deze dialoog is in de eerste plaats een gesprek over het menselijk bestaan ​​of simpelweg, zoals de bisschoppen van India het hebben gesteld, een kwestie van “openstaan ​​voor hen, hun vreugde en verdriet delen”. Op deze manier leren we anderen en hun verschillende manieren van leven, denken en spreken te accepteren ... Wat niet helpt is een diplomatieke openheid die tegen alles 'ja' zegt om problemen te vermijden, want dit zou een manier zijn om anderen te misleiden en hen het goede te ontzeggen dat we hebben gekregen om edelmoedig met anderen te delen. Evangelisatie en interreligieuze dialoog zijn verre van tegengesteld, maar ondersteunen en voeden elkaar. -Evangelii Gaudium, n. 251, vaticaan.va

Tom sloeg plotseling zijn vuist op tafel. ​Kan me niet schelen wat deze Bergoglio heeft gezegd. Deze man is gevaarlijk. Hij is lid geworden van de New World Order. Hij creëert een Wereldreligie. Hij is Judas, bij God, en als je naar hem luistert, kom je in dezelfde vuurput als hij terecht. "

De spanning werd doorbroken door de serveerster die naderbij kwam met een kan koffie, met een verbijsterde blik op haar gezicht. "Eh, heeft je moeder je niet verteld om niet op die manier met priesters te praten?" zei ze terwijl ze Toms kopje omdraaide. Hij negeerde haar. 

Vr. Gabriel veranderde van tactiek. Op dat moment voelde hij zich verplicht om de mannen voor hem te corrigeren, of ze nu luisterden of niet. Hij legde zijn telefoon weg en keek Bill en Tom elk een paar seconden in de ogen.

'Oké, laten we paus Franciscus niet langer citeren. Gehoord van paus Bonifatius VIII? " Tom knikte. "Dit is wat hij zei." Vr. Gabriël wist het uit zijn hoofd (aangezien hij het afgelopen jaar ruimschoots de tijd had om met anderen te 'oefenen'):^[1]“Dit gezag is echter (hoewel het aan de mens is gegeven en wordt uitgeoefend door de mens) niet menselijk maar eerder goddelijk, aan Petrus verleend door een goddelijk woord en aan hem (Petrus) en zijn opvolgers bevestigd door Degene die Petrus bekende, zei de Heer tegen Petrus zelf: 'Wat u ook op aarde zult binden, zal ook in de hemel gebonden zijn'enz., [Mt 16:19]. Daarom verzet een ieder die zich verzet tegen deze macht die aldus door God is ingesteld, zich verzet tegen de verordening van God [Rom 13: 2], tenzij hij, zoals Manicheus, twee begin verzint, wat vals is en door ons als ketters wordt beoordeeld, aangezien het volgens het getuigenis van Mozes niet is in het begin maar in de begin dat God hemel en aarde heeft geschapen [Gen 1: 1]. " —POPE BONIFACE VIII, Unun Heiligdom, Stier van paus Bonifatius VIII afgekondigd op 18 november 1302

'Ik geef me niet aan geen enkele antipaus over als je me dat zegt,' snoof Tom. 

'Eh, sorry, Tom,' zei Kevin, die zich schrap zette. "Een 'antipaus' is per definitie iemand die de troon van Petrus heeft ingenomen, hetzij met geweld, hetzij via een ongeldige verkiezing."

Vr. Gabriel sprong erin, wetende welke complottheorieën Tom en Bill volgden - van de St. Gallen Mafia ”, tegen Benedictus die gevangen zit in het Vaticaan, tegen de emeritus paus niet werkelijk aftreden.

"Dat klopt, Kevin, en voordat we debatteren over wat we al hebben besproken, Bill, Ik herhaal gewoon dat geen enkele kardinaal, inclusief Raymond Burke of enige andere 'conservatieve' geestelijke, zelfs maar gezinspeeld dat de verkiezing van Franciscus ongeldig is. En zelfs als het was, zou er een andere paus en een canoniek proces voor nodig zijn om het omver te werpen - niet een Facebook-bericht waarin dat zo wordt verklaard. " Hij wierp een blik op Tom; het was bedoeld als een bestraffing. Vr. Gabriël las Facebook zelden, maar hoorde van andere parochianen dat Tom niets achter hield in zijn venijnige opmerkingen daar tegenover de paus. 

"Dus", p. zei, terwijl hij zijn handen vouwde: 'Jullie heren hebben een probleem. Christus zei tegen zijn discipelen:

Wie naar je luistert, luistert naar mij. Wie jou afwijst, wijst mij af. En wie mij afwijst, verwerpt degene die mij heeft gestuurd. (Lukas 10:16)

'Als je weigert te luisteren naar de plaatsvervanger van Christus en actief zijn autoriteit ondermijnen, je bent in materiële schisma. " 

"Ons? Wij zijn de schurken? Hoe durf je." Tom keek Fr. Gabriël.

Kevin sprong er weer in. 'Oké, Fr. Gabe, dus laat mij de advocaat van de duivel zijn. U was het er zojuist eerder over eens dat de verklaring die de paus heeft ondertekend, verwarrend is. Ik ga akkoord. Dus, hoe moeten we naar hem luisteren? wanneer hij de stem van Christus lijkt tegen te spreken? "

"Precies!" zei Bill, terwijl hij met zijn eigen vuist op tafel sloeg.  

Vr. Gabriël legde zijn handen tegen de rand van de tafel en duwde zichzelf naar achteren. Hij sprak snel een stil gebed uit: "Heer, geef mij wijsheid - wijsheid en begrip." Het was niet dat Fr. had geen antwoord - hij deed het - maar hij begon de diepte in te zien van hoe krachtig de vijand verwarring zaaide, hoe machtig de demonen van angst, verdeeldheid en twijfel groeiden. Duivelse desoriëntatie​ Zo noemde zr. Lucia van Fatima het. Hij wierp een blik uit het raam en bad opnieuw, 'Help me, moeder. Verpletter de slang onder je hiel. "

Terwijl hij zich naar de twee mannen tegenover hem wendde, triomfalisme over hun hele gezicht geschreven, voelde hij een intense en onverwachte liefde in zich opwellen. Hij voelde het medelijden dat Jezus eens ervoer ... 

Toen hij de mensenmenigte zag, kreeg hij medelijden met hen omdat ze verontrust en verlaten waren, als schapen zonder herder. (Mattheüs 9:36)

Verrast door zijn eigen emoties, p. Gabriel merkte dat hij zijn tranen bedwong toen hij Kevin antwoordde, wiens eigen gezicht verwarring verried. 

“Toen Jezus verklaarde dat Petrus de 'rots' van de kerk was, verklaarde hij niet dat deze visser voortaan onfeilbaar zou zijn in elk woord en elke daad. In feite, twee hoofdstukken later, gaf Jezus hem een ​​uitbrander, zeggende: 'Kom achter me staan ​​Satan!' De 'rots' was ineens een struikelblok, zelfs voor Jezus! Maar betekende dat dat alles wat Peter zei vanaf toen was onbetrouwbaar? Natuurlijk niet. In feite, toen de menigten wegliepen na de toespraak van Christus 'Brood des Levens, verklaarde Petrus:

Meester, naar wie zullen we gaan? Je hebt de woorden van eeuwig leven. We zijn gaan geloven en zijn ervan overtuigd dat u de Heilige van God bent. (Johannes 6:69)

“Die woorden zijn al 2000 jaar herhaald en gebeden en weergalmd vanaf de preekstoelen van de wereld. Peter was aan het praten in de stem van de goede herder. "

Een speelsheid klonk in zijn stem. 'Maar wat is er toen gebeurd? Petrus ontkende Christus drie keer! Vanaf dat moment was Peter dat zeker onwaardig ooit spreek nog een woord namens Christus, toch? Nee?"

“Integendeel, Jezus ontmoette hem aan de oevers van Tiberias en nodigde Petrus drie keer uit 'voed mijn schapen.' En Peter deed het. Nadat de Heilige Geest met Pinksteren was neergedaald, verklaarde deze Petrus, degene die Christus publiekelijk verloochende, vervolgens publiekelijk:

Bekeert u en laat u dopen, ieder van u, in de naam van Jezus Christus tot vergeving van uw zonden; en je zult de gave van de Heilige Geest ontvangen. (Handelingen 2:38)

'Op dat moment was Peter aan het praten in de stem van de goede herder. Dus alles is goed, toch? Het is nu na Pinksteren, dus Petrus, geleid door de Geest van de waarheid, zal nooit meer een fout maken, toch? Integendeel, de arme man begon dit keer een compromis te sluiten met het Geloof pastoraal. Paulus moest hem persoonlijk corrigeren in Antiochië. Hij waarschuwde Peter dat hij was ...

… Niet op de goede weg in overeenstemming met de waarheid van het evangelie. (Gal 2: 9)

"Wat een uitkleden!" Flapte Kevin hardop lachend. 

"Precies," zei Fr. Gabriël. 'Dat komt omdat Peter niet spreken of handelen namens de Goede Herder op dat moment. Maar verre van Petrus 'gezag aan de kaak te stellen, hem uit te schelden en zijn reputatie door de modder in de Jerusalem Post te slepen, erkende en respecteerde Paulus het gezag van Petrus - en zei hem dat hij ernaar moest leven. "

Kevin knikte terwijl Tom koel naar de priester staarde. Bill trok met zijn vinger cirkels in een beetje suiker dat op de tafel was gemorst.  

"Nu, hier is het ding", p. Gabriël vervolgde, zijn stem werd steeds intenser. “Petrus ging verder met het schrijven van brieven aan de kerken, prachtige brieven die vandaag de dag de onfeilbare Heilige Schrift bevatten. Ja, dezelfde man die bleef struikelen, werd ook voortdurend door Christus gebruikt - ondanks. Dat wil alles zeggen Christus kan en zal spreken via Zijn Plaatsvervangers, zelfs nadat ze een fout hebben gemaakt. Het is onze rol, als het hele Lichaam van Christus, om St. Paulus 'voorbeeld te nemen van zowel respect als kinderlijke correctie indien nodig. Het is onze plicht om naar de stem van Christus in hem en al onze bisschoppen te luisteren, telkens wanneer we onze Heer door hen horen spreken. "

"En hoe, beste Padre, zullen we de stem van Christus kennen en niet die van de bedrieger?" Vroeg Tom. 

“Wanneer de paus spreekt in de stem van de heilige traditie. Het pausdom is niet één paus, Tom. Ik denk dat het Benedict was die zei….

De paus is geen absolute soeverein, wiens gedachten en verlangens de wet zijn. Integendeel, de bediening van de paus is de garantie voor de gehoorzaamheid aan Christus en zijn woord. —POPE BENEDICT XVI, Preek van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune

De serveerster kwam terug met hun dampende maaltijden. Ze bleven even zwijgend zitten. Vr. Gabriel pakte zijn mes en begon zijn vlees te snijden, terwijl Bill schaapachtig in zijn koffiekopje staarde. Tom verzamelde langzaam zijn gedachten en antwoordde toen:

'Dus je zegt me dat ik naar Bergoglio moet luisteren? Nou, ik hoef geen aandacht te schenken aan deze man. Ik heb een catechismus, en die zegt me ... "

"Ja, jawel." Vr. onderbroken. "Maar Ik ben ik vertel het je niet. De beschermheer van uw parochie zegt u:

Ze bewandelen daarom het pad van gevaarlijke dwalingen, die geloven dat ze Christus als het Hoofd van de Kerk kunnen aanvaarden, zonder trouw te zijn aan Zijn Plaatsvervanger op aarde. ​PAUS PIUS XII, Mystici Corporis Christi (On the Mystical Body of Christ), 29 juni 1943; n. 41; vaticaan.va

'O, dus ik moet de paus gehoorzamen als hij me vertelt dat elke religie hetzelfde is? Dat is belachelijk, 'spuwde Tom. 

"Natuurlijk niet," zei p. Gabriël. 'Zoals ik al zei - en het staat in de catechismus - spreekt de paus niet altijd onfeilbaar - en die verklaring was geen onfeilbaar document. Natuurlijk, ik wou dat de dingen niet zo verwarrend waren. Ik ontken niet dat het enige schade aanricht. Tegelijkertijd laat Christus het toe. En zoals je zei, je hebt een catechismus. Geen enkele katholiek zou 'in de war' moeten zijn, want ons geloof is daar zwart op wit. "

Hij wendde zich tot Bill en vervolgde. 'Ik heb je gezegd dat als Jezus niet dacht dat Hij hier iets goeds uit zou kunnen halen, Hij Francis vandaag naar huis zou kunnen roepen of morgen in een verschijning aan hem zou kunnen verschijnen en alles zou kunnen veranderen. Maar hij doet het niet. Dus ... Jezus, ik vertrouw op je. "

Hij wendde zich tot zijn bord en nam een ​​paar hapjes terwijl Bill de serveerster riep voor nog meer koffie. Tom, zichtbaar geagiteerd, vouwde een servet open en legde het op zijn schoot. Kevin begon te eten alsof ze hem op het seminarie nooit te eten hadden gegeven.

"Mannen", p. zuchtte, “we moeten op de Heilige Geest vertrouwen om ons door deze huidige beproeving heen te helpen. Jezus bouwt nog steeds Zijn Kerk - zelfs als we hem modder geven in plaats van bakstenen. Maar zelfs als we een perfecte heilige op de troon van Petrus hadden, is dat zo niets dat gaat de storm stoppen die over de wereld trekt. Het oordeel begon lang vóór paus Franciscus. " Hij keek weer uit het raam. "We moeten vasten en bidden als nooit tevoren, niet alleen voor de paus, maar ook voor de zuivering van de kerk."

Plots grinnikte hij. "In sommige opzichten ben ik blij dat Francis deze puinhoop maakt."

Kevin kokhalsde. 'Wel, Fr. Gabe? "

'Omdat het de pausen van een ongezond voetstuk haalt. We hebben de afgelopen eeuw zulke theologisch ongerepte pausen gehad dat we naar hen zijn gaan kijken om ons praktisch te vertellen wat we als ontbijt kunnen hebben. Dat is niet gezond. De kerk is vergeten dat het een paus is wel en doet fouten maken, zelfs tot het punt waarop zijn broers en zussen hem moeten corrigeren. Sterker nog, ik zie katholieken op hun handen zitten, wachtend op de paus om de aanklacht te leiden alsof hij verantwoordelijk is voor het evangeliseren van hun buren. Ondertussen kijkt Onze-Lieve-Vrouw naar ons allemaal en zegt: 'Waar wacht je op? Wees mijn apostelen van liefde! ' De worsten zijn trouwens geweldig. "

'Daar ben ik het mee eens,' zei Bill, klaar om het debat op te geven - voorlopig.

Tom haalde diep adem om door te gaan met ruziën, maar Fr. Gabriel veranderde abrupt van onderwerp. "Dus, Kevin, vertel me eens, hoe gaat het daar in St. John's?"

"Geweldig," zei hij. 'Ik ben er vrij zeker van dat dit mijn roeping is. Nu, pater, "grijnsde hij," ik zou graag gezegend voedsel willen eten als je genade zegt. "

Vr. Gabriel grinnikte zich realiserend dat hij het vergeten was. En daarmee maakten alle vier de mannen het kruisteken.

 

GERELATEERDE LEZING

Die paus Franciscus! Deel I

Die paus Franciscus! Deel II

 

Aan wie heeft Hij de sleutels van dit bloed nagelaten?
Aan de glorieuze apostel Petrus en aan al zijn opvolgers
die zijn of zullen zijn tot de dag des oordeels,
ze hebben allemaal dezelfde autoriteit die Petrus had,
die niet wordt verminderd door een eigen gebrek.
—St. Catharina van Siena, uit de Boek der dialogen

 

Het Nu-woord is dat een volletijdbediening
gaat door met uw steun.
Zegen u, en bedankt. 

 

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.