DAAR is een opmerkelijke parallel onder het bewind van zowel paus Franciscus als president Donald Trump. Het zijn twee totaal verschillende mannen in enorm verschillende machtsposities, maar met veel fascinerende overeenkomsten rondom hun functie. Beide mannen lokken heftige reacties uit bij hun kiezers en daarbuiten. Hier zet ik geen standpunt uit, maar wijs ik eerder op de parallellen om een veel bredere en te trekken geestelijk conclusie buiten de staats- en kerkpolitiek.
• De verkiezing van beide mannen was omgeven door controverse. Volgens vermeende samenzweringen is gesuggereerd dat Rusland samenspande om Donald Trump verkozen te krijgen. Evenzo dat de zogenaamde "St. Gallen Mafia ”, een kleine groep kardinalen, spande samen om kardinaal Jorge Bergoglio tot paus te verheffen.
• Hoewel er geen hard bewijs is gevonden om een solide zaak tegen een van beide mannen te bieden, blijven tegenstanders van de paus en de president volhouden dat ze een onwettig ambt bekleden. In het geval van de paus is er een beweging om zijn pausdom ongeldig te verklaren, en dus dat hij een "antipaus" is. En met Trump, dat hij zou moeten worden afgezet en eveneens uit zijn ambt zou worden gezet als een "fraudeur".
• Beide mannen maakten bij hun verkiezing onmiddellijk gebaren van persoonlijke soberheid. Franciscus liet veel pauselijke tradities achterwege, waaronder de pauselijke privévertrekken, en koos ervoor om naar een gemeenschappelijk gebouw te verhuizen om met gewoon personeel in het Vaticaan te gaan wonen. Trump zag af van het ontvangen van een presidentieel salaris en organiseert regelmatig bijeenkomsten voor de gewone kiezer.
• Beide leiders worden beschouwd als "buitenstaanders" van het establishment. Franciscus is een Zuid-Amerikaan, geboren ver van de Italiaanse bureaucratie van de kerk, en heeft zijn minachting uitgesproken voor het klerikalisme binnen de Romeinse curie dat carrière boven het evangelie stelt. Trump is een zakenman die het grootste deel van zijn leven uit de politiek is gebleven en zijn minachting heeft uitgesproken voor carrièrepolitici die hun toekomst boven het land stellen. Francis werd gekozen om het Vaticaan "schoon te maken", terwijl Trump werd verkozen om "het moeras leeg te maken".
• Als "buitenstaanders" en misschien wel als slachtoffers van hun onervarenheid met het "establishment", hebben beide mannen zich omringd met adviseurs en medewerkers die controversieel waren en problemen veroorzaakten voor hun leiderschap en reputatie.
• De onorthodoxe manier waarop beide mannen ervoor hebben gekozen om hun mening te geven, heeft veel controverse opgeroepen. Paus Franciscus heeft, soms zonder voorbehoud en zonder redactie, tendentieuze meningen geuit aan boord van pauselijke vluchten. Trump daarentegen - zonder voorbehoud of schijnbaar veel bewerkingen - is overgestapt op Twitter. Beide mannen hebben soms harde taal gebruikt om hun collega's te karakteriseren.
• De media hebben gediend als de "officiële oppositie" tegen beide mannen met een algemene en bijna universele negatief benadering van een van beide. In de katholieke wereld 
'Conservatieve' media hebben zich bijna volledig geconcentreerd op pauselijke fouten, dubbelzinnigheden en gebreken, terwijl ze bijna geen aandacht schonken aan zijn orthodoxe homilieën en leringen In het geval van Trump zijn de "liberale" media ook volledig geobsedeerd door een negatieve kijk, terwijl ze ook elke vooruitgang of succes negeren.
• Niet alleen de stijl, maar ook de inhoud van hun heerschappij hebben onvoorziene verdeeldheid en wrok veroorzaakt onder degenen die ze dienen. Kortom, hun ambtstermijn heeft gediend om de de status quo Als gevolg hiervan is de kloof tussen de zogenaamde "conservatieven" en "liberalen" of "rechts" en "links" nog nooit zo groot geweest; de scheidslijnen zijn nog nooit zo duidelijk geweest. Opmerkelijk genoeg zei paus Franciscus in dezelfde week dat hij niet bang was voor "schisma" van degenen die hem tegenstaan, en Trump voorspelde een soort "burgeroorlog" als hij zou worden afgezet.
Met andere woorden, beide mannen hebben gediend als roerwerken.
BINNEN GODDELIJKE VOORZIENING
De dagelijkse wrok rond deze mannen is bijna ongekend. De destabilisatie van de Kerk en Amerika is niet gering - ze hebben allebei een wereldwijde invloed en een waarneembare impact voor de toekomst die aantoonbaar een spelveranderend effect heeft.
Toch geloof ik alles van dit ligt binnen de goddelijke voorzienigheid. Dat God niet verrast is door de onorthodoxe manieren van deze mannen, maar dat het hiertoe is gekomen door Zijn ontwerp. Kunnen we niet zeggen dat het leiderschap van beide mannen mensen van het hek in de ene of de andere richting heeft geslagen? Dat de innerlijke gedachten en neigingen van velen aan het licht zijn gekomen, vooral die ideeën die niet in de waarheid zijn geworteld? Inderdaad, standpunten die op het evangelie zijn gebaseerd, kristalliseren op hetzelfde moment als anti-evangelische principes 
verharding.
De wereld wordt snel verdeeld in twee kampen, de kameraadschap van de antichrist en de broederschap van Christus. De lijnen tussen deze twee worden getrokken. Hoe lang de strijd zal duren weten we niet; of zwaarden uit de schede moeten worden gehaald weten we niet; of er bloed zal moeten worden vergoten, weten we niet; of het een gewapend conflict wordt weten we niet. Maar in een conflict tussen waarheid en duisternis kan de waarheid niet verliezen. —Bisschop Fulton John Sheen, DD (1895-1979); bron onbekend (mogelijk "The Catholic Hour")
Werd dit ook niet voorspeld door paus Johannes Paulus II toen hij nog kardinaal was in 1976?
We staan nu voor de grootste historische confrontatie die de mensheid heeft meegemaakt ... We staan nu voor de laatste confrontatie tussen de Kerk en de antikerk, van het Evangelie en het anti-Evangelie, van Christus en de antichrist. Deze confrontatie ligt binnen de plannen van de goddelijke voorzienigheid. Het is een beproeving die de hele kerk ... moet ondergaan ... een test van 2,000 jaar cultuur en christelijke beschaving, met alle gevolgen van dien voor de menselijke waardigheid, individuele rechten, mensenrechten en de rechten van naties. —Kardinaal Karol Wojtyla (JOHANNES PAULUS II), van een toespraak tot de Amerikaanse bisschoppen uit 1976 in Philadelphia tijdens de eucharistische conferentie
Later vergeleek hij deze polarisatie van de samenleving met de strijd die in het boek Openbaring plaatsvindt tussen de "vrouw gekleed in de zon" en de "draak":
Deze strijd loopt parallel met het apocalyptische gevecht dat wordt beschreven in [Rev 11:19-12:1-6]. Doodsgevechten tegen het leven: een 'cultuur van de dood' probeert zich op te dringen aan ons verlangen om te leven en ten volle te leven ... Grote delen van de samenleving zijn in de war over wat goed en fout is, en zijn overgeleverd aan degenen met de kracht om een mening te “creëren” en deze op te leggen aan anderen. -PAUS JOHN PAUL II, Cherry Creek State Park Homilie, Denver, Colorado, 1993
Volgens wijlen de heilige leven we beslist in een Marian uur. Als dat het geval is, krijgt een andere profetie een bepaalde betekenis:
Simeon zegende hen en zei tegen zijn moeder Maria: 'Zie, dit kind is voorbestemd voor de val en opkomst van velen in Israël, en het zal een teken zijn dat zal worden tegengesproken (en jijzelf zal een zwaard doorboren) zodat de gedachten van vele harten kunnen worden onthuld. " (Lukas 2: 34-35)
Over de hele wereld hebben afbeeldingen van Onze-Lieve-Vrouw op onverklaarbare wijze olie of bloed gehuild. Bij verschijningen melden verschillende zieners dat ze vaak huilt over de toestand van de wereld. Het is alsof onze generatie Onze Lieve Vrouw opnieuw heeft doorboord zoals wij kruisigen Geloof in God. Als zodanig, de gedachten van vele harten worden onthuld. Net zoals de dageraad wordt voorafgegaan door licht aan de horizon, geloof ik dat The Agitators dienen om dat "eerste licht" te vergemakkelijken voordat een komende "verlichting van het geweten" of "waarschuwing" naar de hele mensheid komt, zoals beschreven in St. John's "zesde zegel ”(zie De grote dag van het licht).
WAT MOETEN WE DOEN?
We zouden een zekere troost moeten putten uit de wetenschap dat wat er gebeurt, is voorzegd. Het herinnert ons eraan dat God de leiding heeft en altijd heel dicht bij ons is.
Ik heb het je verteld voordat het plaatsvindt, zodat je kunt geloven wanneer het plaatsvindt. (Johannes 14:29)
Maar het zou ook een ontnuchterende herinnering moeten zijn dat er een einde komt aan de relatieve rust van deze vorige generatie. Onze Lieve Vrouw is verschenen om ons niet alleen terug te roepen naar haar Zoon, maar ook om ons te waarschuwen "voorbereiden. ' Op dit monument van St. Jerome zijn zijn woorden een tijdige wake-up call.
Niets is meer te vrezen dan een te lange vrede. U wordt misleid als u denkt dat een christen zonder vervolging kan leven. Hij ondergaat de grootste vervolging van allen die onder niemand leven. Een storm zet een man op zijn hoede en verplicht hem zijn uiterste best te doen om schipbreuk te voorkomen.
Er is geen garantie dat Amerika een supermacht zal blijven. Evenzo is er geen garantie dat de kerk een dominante invloed zal blijven. In feite, zoals ik schreef in The Fall 
van Mystery Babylon, Ik geloof dat de Verenigde Staten (en het hele Westen) een dramatische vernedering en zuivering op komst hebben. O, hoe sprak de Schrift afgelopen zondag over de rijke man en Lazarus collectief tot de westerse wereld! En zoals verschillende profeten in de Schrift hebben getuigd, zal de kerk ook worden teruggebracht tot een "overblijfsel". De tekenen van de tijd geven aan dat dit goed op weg is.
Ik geloof dat de Agitators een cruciale rol spelen bij het vergemakkelijken van deze zuivering en zelfs laten zien wat er in individuele harten ligt. Hebben wij als christenen geloof als we geen zicht meer hebben? Zijn we nog steeds liefdadig tegenover degenen die dat niet zijn? Vertrouwen we op de beloften van Christus aan de kerk of nemen we het heft in eigen hand? Hebben we politici en zelfs pausen verheven op een manier die bijna afgodisch is?
Aan het einde van deze "laatste confrontatie" zal alles wat op zand is gebouwd, afbrokkelen. De Agitators zijn al begonnen Het grote schudden...
Veel machten hebben geprobeerd, en doen dat nog steeds, om de Kerk te vernietigen, zowel van buitenaf als van binnenuit, maar zij worden zelf vernietigd en de Kerk blijft levend en vruchtbaar ... Ze blijft onverklaarbaar solide ... koninkrijken, volkeren, culturen, naties, ideologieën, machten zijn voorbijgegaan, maar de kerk, gegrondvest op Christus, blijft ondanks de vele stormen en onze vele zonden altijd trouw aan de nederzetting van het geloof dat in dienst wordt getoond; want de Kerk behoort niet toe aan pausen, bisschoppen, priesters, noch de gelovige leken; de Kerk behoort op elk moment uitsluitend Christus toe. —POPE FRANCIS, Preek, 29 juni 2015 www.americamagazine.org
GERELATEERDE LEZING
Het Nu-woord is dat een volletijdbediening
gaat door met uw steun.
Zegen u, en bedankt.
Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
