SO, hoe zit het met niet-katholieken? Als het Grote Ark is de katholieke kerk, wat betekent dit voor degenen die het katholicisme verwerpen, zo niet het christendom zelf?
Voordat we naar deze vragen kijken, is het nodig om de uitstekende kwestie van geloofwaardigheid in de Kerk, die vandaag aan flarden is ...
HET KRUIS VAN GEEN GELOOFBAARHEID
Zeggen dat het tegenwoordig een "uitdaging" is om een katholieke getuige te zijn, is misschien een understatement. De geloofwaardigheid van de katholieke kerk in veel delen van de wereld is aan flarden, hetzij om vermeende of echte redenen. De seksuele zonden in het priesterschap zijn a onthutsend schandaal dat heeft het morele gezag van de geestelijkheid in veel kringen gemuilkorfd, en de dekmantels die daarop volgden, hebben het vertrouwen van zelfs trouwe katholieken diep geworteld. Door de opkomst van atheïsme en moreel relativisme lijkt de kerk niet alleen irrelevant, maar ook een corrupte instelling die Dan moet je het zwijgen worden opgelegd zodat "gerechtigheid" kan zegevieren. Er is nu wat auteur Peter Seewald, die paus Benedictus in een recent boek interviewde, een 'cultuur van twijfel' noemt.
Binnen de christelijke wereld, buiten het katholicisme, zijn er ook veel moeilijkheden. De bovengenoemde schandalen zijn een pijnlijk struikelblok voor de christelijke eenheid. Liberalisme heeft ook enorme schade aangericht in de westerse kerk. In Noord-Amerika zijn katholieke universiteiten, seminaries en zelfs kleuterscholen vaak de zetel van ketterse leerstellingen en, in alle opzichten, vaak even heidens als hun tegenhangers. Maar misschien wel even schandalig voor evangelische christenen is het gebrek aan vurigheid en geïnspireerde prediking in de kerk. Op veel plaatsen hebben de zwakke muziek, de zombieachtige reacties en de koelte van katholieken in de kerkbanken hongerige zielen gedreven tot meer levendige christelijke sekten. Het gebrek aan inhoudelijke prediking, ijver en zalving is even ontmoedigend als verwarrend geweest.
Dit zijn allemaal verschijnselen die men alleen met verdriet kan waarnemen. Het is triest dat er zijn wat je professionele katholieken zou kunnen noemen die van hun katholicisme leven, maar in wie de bron van het geloof maar zwak stroomt, in een paar verspreide druppels. We moeten echt ons best doen om dit te veranderen. —PAUS BENEDICTUS XVI, Light of the World, een interview met Peter Seewald
En dan zou je binnen de Kerk zelf bijna een kunnen zeggen onzichtbaar schisma bestaat waarbij er mensen zijn die hun katholieke geloof ontvangen en proberen uit te leven zoals het hen is overgeleverd door de heilige traditie - en degenen die hebben besloten dat we het
Kerk. Liturgische experimenten, liberale theologie, verwaterd katholicisme en regelrechte ketterij blijven op veel plaatsen de overhand hebben. Tegenwoordig is het zo dat veel "diocesaan gesponsorde" evenementen in feite ketters zijn, terwijl lekenbewegingen in gemeenschap met de Heilige Vader worstelen om kerkelijke steun te vinden. Catechetische programma's, retraite centra en religieuze ordes worden vaak overspoeld door dissidenten die doorgaan met het promoten van een liberale agenda die de morele leer van de Kerk negeert en de nadruk legt op ecologische, “new age” en sociale rechtvaardigheidsagenda's. Een priester en voormalig directeur van roepingen klaagde onlangs tegen mij dat "conservatieve" katholieken die zelfs maar een kleine fout maken in hun bisdom, vaak snel en genadeloos het zwijgen opgelegd worden, terwijl ketters onverminderd blijven prediken omdat we "tolerant" moeten zijn ten opzichte van de opvattingen van anderen.
… Aanvallen tegen de paus of de kerk komen niet alleen van buitenaf; het lijden van de kerk komt eerder van binnenuit, van de zonden die in de kerk bestaan. Ook dit is altijd bekend geweest, maar vandaag zien we het op een werkelijk angstaanjagende manier: de grootste vervolging van de Kerk komt niet van vijanden van buitenaf, maar wordt geboren uit de zonde binnen de kerk…. —POPE BENEDICT XVI, nabespreking tijdens de vlucht met journalisten op de vlucht naar Fatima, Portugal; Nationaal katholiek register, 11 mei 2010
Toch weten we dat onze vervolgers uiteindelijk niet zullen zegevieren. Want Jezus zei:
Ik zal mijn kerk bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen. (Matt 16:18)
We moeten eerlijk zijn over de moeilijkheden in de kerk van vandaag en de uitdagingen erkennen waarmee we worden geconfronteerd. We moeten nederig zijn in onze dialoog met niet-katholieken, onze persoonlijke en zakelijke fouten erkennen, maar het goede niet ontkennen, zoals het enorme aantal trouwe geestelijken over de hele wereld en het enorme christelijke erfgoed dat de westerse beschaving heeft opgebouwd.
Tijdens haar pelgrimstocht heeft de kerk ook de "discrepantie ervaren die bestaat tussen de boodschap die ze verkondigt en de menselijke zwakheid van degenen aan wie het evangelie is toevertrouwd". Alleen door de "weg van boete en vernieuwing", de "smalle weg van het kruis" te nemen, kan het volk van God de regering van Christus verlengen. -Catechismus van de katholieke kerk, N. 853
In één woord: we moeten deze essentiële zaken opnieuw leren: bekering, gebed, boete en de theologische deugden. —POPE BENEDICT XVI, nabespreking tijdens de vlucht met journalisten op de vlucht naar Fatima, Portugal; Nationaal katholiek register, 11 mei 2010
Hoe kan de Kerk, gezien al deze ernstige gebreken en uitdagingen, een "ark" zijn in deze huidige en komende storm? Het antwoord is dat waarheid zal altijd zegevieren: "de poorten van de hel zullen haar niet overweldigen, ”Zelfs als het in een overblijfsel blijft bestaan. En elke ziel is getrokken naar de waarheid, want God is de waarheid zelf.
Jezus zei tegen hem: 'Ik ben de weg en de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader behalve door mij. " (Johannes 14: 6)
En zijn lichaam is de kerk waardoor we tot de Vader komen.
GEEN REDDING BUITEN DE KERK
Het was St. Cyprianus die het gezegde bedacht: extra ecclesiam nulla salus, "Buiten de kerk is er geen redding."
Hoe moeten we deze bevestiging, vaak herhaald door de kerkvaders, begrijpen? Positief opnieuw geformuleerd, betekent het dat alle redding van Christus het Hoofd komt door de Kerk die zijn Lichaam is: Zich baserend op Schrift en traditie,
het concilie leert dat de kerk, een pelgrim die nu op aarde is, noodzakelijk is voor redding: de ene Christus is de middelaar en de weg tot redding; hij is voor ons aanwezig in zijn lichaam dat de Kerk is. Hij bevestigde zelf expliciet de noodzaak van het geloof en de doop, en bevestigde daarmee tegelijkertijd de noodzaak van de kerk die mensen door de doop als door een deur binnengaan. Daarom konden zij niet worden gered die, wetende dat de katholieke kerk door God door Christus als noodzakelijk was gesticht, zouden weigeren er binnen te gaan of erin te blijven. -Catechismus van de katholieke kerk (CCC), zn. 846
Wat betekent dit dan voor degenen die belijden in Jezus Christus te geloven en toch in christelijke gemeenschappen blijven die gescheiden zijn van de katholieke kerk?
... men kan niet degenen beschuldigen van de zonde van de scheiding die momenteel in deze gemeenschappen zijn geboren [die het resultaat zijn van een dergelijke scheiding] en daarin worden opgevoed in het geloof van Christus, en de katholieke kerk accepteert hen met respect en genegenheid als broeders … Allen die gerechtvaardigd zijn door het geloof in de doop, zijn ingelijfd in Christus; ze hebben daarom het recht christenen te worden genoemd, en worden terecht als broeders in de Heer aanvaard door de kinderen van de katholieke kerk. -CCC, n. 818
Verder ...
...veel elementen van heiliging en waarheid ”worden buiten de zichtbare grenzen van de katholieke kerk gevonden:“ het geschreven Woord van God; het leven van genade; geloof, hoop en naastenliefde, met de andere innerlijke gaven van de Heilige Geest, evenals zichtbare elementen. " De Geest van Christus gebruikt deze kerken en kerkelijke gemeenschappen als middel tot verlossing, wier kracht voortkomt uit de volheid van genade en waarheid die Christus aan de katholieke kerk heeft toevertrouwd. Al deze zegeningen komen van Christus en leiden tot hem, en zijn op zichzelf oproepen tot “katholieke eenheid”." -CCC, n. 819
Zo kunnen we met vreugde onze broeders en zusters herkennen die Jezus als Heer belijden. En toch beseffen we met droefheid dat de verdeeldheid tussen ons een schandaal blijft voor ongelovigen. Want Jezus bad:
... opdat ze allemaal één mogen zijn, zoals u, Vader, in mij bent en ik in u, opdat zij ook in ons mogen zijn, dat de wereld mag geloven dat je me hebt gestuurd. (John 17: 21)
Dat wil zeggen, het geloof van de wereld in het christendom hangt tot op zekere hoogte af van ons eenheid.
Dit is hoe iedereen zal weten dat u mijn discipelen bent, als u liefde voor elkaar hebt. (Johannes 13:35)
Geloofwaardigheid is dus een probleem voor de GEHELE Christelijke kerk. In het licht van soms bittere verdeeldheid, verwerpen sommigen simpelweg “religie” helemaal of worden ze eenvoudigweg zonder religie opgevoed.
Degenen die, buiten hun schuld, het evangelie van Christus of zijn Kerk niet kennen, maar niettemin God zoeken met een oprecht hart, en, gedreven door genade, in hun daden proberen om zijn wil te doen zoals zij die kennen door de dictaten van hun geweten - ook zij kunnen eeuwige redding bereiken. -CCC, n. 874
Waarom? Omdat ze de waarheid zoeken, ook al kennen ze Hem nog niet bij naam. Dit strekt zich ook uit tot andere religies.
De katholieke kerk erkent in andere religies die, tussen schaduwen en beelden, zoeken naar de God die nog onbekend is, aangezien hij leven en adem en alle dingen geeft en wil dat alle mensen worden gered. Daarom beschouwt de kerk alle goedheid en waarheid die in deze religies wordt gevonden als 'een voorbereiding op het evangelie en gegeven door hem die alle mensen verlicht, zodat ze uiteindelijk leven kunnen hebben'.. ' -KCC. n. 843
EVANGELISATIE?
Men zou dan in de verleiding kunnen komen om te vragen waarom evangelisatie zelfs nodig is als verlossing buiten het actieve leven kan worden bereikt deelname in de katholieke kerk?
Allereerst is Jezus de Slechts weg naar de Vader. En de "weg" die Jezus ons liet zien was gehoorzaamheid aan de geboden van de Vader in de geest van 
liefde uitgedrukt in kenosis- een zelflozing voor de ander. Dus inderdaad, een stamlid uit de jungle, die de natuurwet volgt die in zijn hart geschreven is [1]"De natuurwet, aanwezig in het hart van ieder mens en door de rede gevestigd, is universeel in zijn voorschriften en zijn gezag strekt zich uit tot alle mensen. Het drukt de waardigheid van de persoon uit en bepaalt de basis voor zijn fundamentele rechten en plichten. -CCC 1956 en de stem van zijn geweten, kan inderdaad langs "de weg" naar de Vader wandelen zonder in feite te beseffen dat hij in de voetsporen treedt van "het vleesgeworden Woord". Omgekeerd mag een gedoopte katholiek die elke zondag de mis bijwoont, maar van maandag tot zaterdag een leven leidt dat in strijd is met het evangelie. verliezen zijn eeuwige redding.
Ook al is hij ingelijfd in de Kerk, hij die echter niet volhardt in naastenliefde, wordt niet gered. Hij blijft weliswaar in de schoot van de Kerk, maar 'in lichaam' niet 'in hart'. -KCC. n. 837
Op de avond van het leven zullen we alleen op liefde worden beoordeeld. —St. Johannes van het Kruis
Zo zien we het hart van de evangelisatie aan ons geopenbaard: het is om anderen te laten zien de weg van liefde. Maar hoe kunnen we over liefde spreken zonder meteen te spreken over die idealen, geaardheden en daden die in overeenstemming zijn met de waardigheid van de menselijke persoon en de openbaring van Jezus Christus, en daarom onze vereiste reactie op Hem? Kortom, liefde kan niet los van worden begrepen waarheid. Hiervoor kwam Jezus: om de 'waarheid die ons vrijmaakt' te openbaren, [2]cf. Johannes 8:32 waardoor een "weg" wordt geboden die naar het eeuwige "leven" leidt. Deze Weg is toevertrouwd in zijn volheid aan de katholieke kerk: die apostelen en hun opvolgers die de opdracht hebben gekregen om "discipelen van alle naties" te maken. [3]cf. Mat 28: 19 Bovendien blies Jezus Zijn Heilige Geest over hen uit [4]cf. Johannes 20:22 dat de mensheid door de sacramenten en het heilige priesterschap de vrije gave van 'genade' zou kunnen krijgen om zoons en dochters van de Allerhoogste te worden, en de macht zou krijgen om de weg te volgen en de zonde in hun leven te overwinnen.
Dat zielen Liefde zelf kunnen worden.
Op deze manier begrepen, moet de Kerk in het juiste licht worden gezien, niet als een koude bewaarder van dogma's en wetten, 
maar als een middel om de levensreddende genade en boodschap van Jezus Christus te ontmoeten. Inderdaad, de ten volle middelen. Er is een groot verschil tussen rijden in de ark - in de "bark van Petrus" - en achter zijn kielzog varen in een vlot, of proberen erlangs te zwemmen in vaak tumultueuze golven en door haaien geteisterde wateren (dwz valse profeten). Het zou een zonde zijn voor katholieken die, wetende de gave en verplichting die Christus ons heeft gegeven om andere zielen de hand te reiken om hen in de volheid van genade te trekken, hen op hun eigen weg lieten uit een vals gevoel van "tolerantie". Tolerantie en respect mogen ons nooit verhinderen om aan anderen het reddende goede nieuws en de grote genaden die ons in de kerk van Christus zijn gegeven, aan te kondigen.
Hoewel God op manieren die bij hemzelf bekend zijn, diegenen kan leiden die, buiten hun schuld, onwetend zijn van het evangelie, naar dat geloof zonder welke het onmogelijk is hem te behagen, heeft de Kerk nog steeds de verplichting en ook het heilige recht om te evangeliseren. alle mannen. -KCC. n. 845
Sta altijd klaar om een verklaring te geven aan iedereen die u om een reden voor uw hoop vraagt, maar doe het met zachtheid en eerbied. (1 Pet. 3:15)
Evenmin mogen we ons door de gekwetste geloofwaardigheid van de kerk laten terugdeinzen. Trust in de kracht van de Heilige Geest. Trust in de inherente kracht van de waarheid. Trust in Jezus die zei dat Hij altijd bij ons zou blijven tot het einde der tijden. We kunnen tegenwoordig overal om ons heen zien dat alles dat is gebouwd op zand is beginnen af te brokkelen De oude religies wankelen onder globalisme en techno-utopisme. Christelijke denominaties brokkelen af onder moreel relativisme. En die elementen in de katholieke kerk die vergiftigd zijn door liberalisme en afvalligheid sterven en worden gesnoeid. Uiteindelijk, vóór Christus 'laatste komst, zal er één herder, één kerk en één kudde zijn in een tijdperk van gerechtigheid en vrede. [5]cf. De pausen en het tijdperk van de dageraad De hele wereld zal katholiek zijn, omdat Christus niet zei dat Hij veel kerken zou bouwen, maar "mijn kerk". Maar voor die tijd de wereld zal worden gezuiverd, te beginnen met de Kerk, en daarom is het onze plicht om zoveel mogelijk zielen aan boord van de Ark te brengen vóór de Grote storm van onze tijd laat zijn laatste vloed los. In feite geloof ik vóór die tijd dat Jezus de hele wereld duidelijk zal maken dat zijn kerk ‘de weg’ naar de Vader is en ‘universeel sacrament van redding’. [6]CCC, 849
Het zal eindelijk mogelijk zijn dat onze vele wonden worden genezen en dat alle gerechtigheid weer tevoorschijn komt in de hoop op hersteld gezag; dat de pracht van de vrede wordt vernieuwd en dat de zwaarden en armen uit de hand vallen en dat alle mensen het rijk van Christus zullen erkennen en gewillig Zijn woord zullen gehoorzamen, en elke tong zal belijden dat de Heer Jezus in de heerlijkheid van de Vader is. —POPE LEO XIII, Toewijding aan het Heilig Hart, mei 1899
'En zij zullen mijn stem horen, en er zal één kudde en één herder zijn.' Moge God ... binnenkort Zijn profetie in vervulling laten gaan om deze troostende visie op de toekomst om te zetten in een huidige realiteit ... Het is Gods taak om dit happy hour te bewerkstelligen en aan iedereen bekend te maken ... Als het komt, zal het blijken te zijn een plechtig uur zijn, een groot uur met niet alleen gevolgen voor het herstel van het Koninkrijk van Christus, maar ook voor de pacificatie van ... de wereld. We bidden vurig en vragen anderen ook om te bidden voor deze felbegeerde pacificatie van de samenleving. —POPE PIUS XI, Ubi Arcani dei Consilioi "Over de vrede van Christus in zijn koninkrijk", 23 december 1922
En het zal gemakkelijk gebeuren dat wanneer menselijk respect is verdreven en vooroordelen en twijfels opzij worden gezet, grote aantallen voor Christus zullen worden gewonnen, en op hun beurt promotors worden van Zijn kennis en liefde, die de weg naar waar en solide geluk zijn. Oh! wanneer in elke stad en dorp de wet van de Heer getrouw wordt nageleefd, wanneer respect wordt getoond voor heilige dingen, wanneer de sacramenten worden bezocht en de verordeningen van het christelijk leven worden vervuld, zal het zeker niet meer nodig zijn dat we verder werken aan zie alle dingen hersteld in Christus ... En dan? Dan zal het eindelijk voor iedereen duidelijk zijn dat de Kerk, zoals ze door Christus werd ingesteld, volledige vrijheid en onafhankelijkheid van alle buitenlandse heerschappij moet genieten. —POPE PIUS X, E Supremi, encycliek "Over het herstel van alle dingen", nr. 14
Om al zijn kinderen te herenigen, verstrooid en op een dwaalspoor gebracht door de zonde, wilde de Vader de hele mensheid bijeenroepen in de Kerk van zijn Zoon. De Kerk is de plek waar de mensheid haar eenheid en redding moet herontdekken. De Kerk is "de verzoende wereld". Zij is die bast die "in het volle zeil van het kruis van de Heer, door de adem van de Heilige Geest, veilig in deze wereld navigeert." Volgens een ander beeld dat de kerkvaders dierbaar is, wordt ze voorgesteld door de ark van Noach, die alleen redt van de zondvloed. -KCC. n. 845
GERELATEERDE LEZING:
Denk aan dit apostolaat in uw gebeden en ondersteuningt. Dank je!
voetnoten
| ↑1 | "De natuurwet, aanwezig in het hart van ieder mens en door de rede gevestigd, is universeel in zijn voorschriften en zijn gezag strekt zich uit tot alle mensen. Het drukt de waardigheid van de persoon uit en bepaalt de basis voor zijn fundamentele rechten en plichten. -CCC 1956 |
|---|---|
| ↑2 | cf. Johannes 8:32 |
| ↑3 | cf. Mat 28: 19 |
| ↑4 | cf. Johannes 20:22 |
| ↑5 | cf. De pausen en het tijdperk van de dageraad |
| ↑6 | CCC, 849 |