De contrarevolutie

Maximillian Kolbe

 

Ik concludeerde Traject zeggen dat we worden voorbereid op een nieuwe evangelisatie. Dit is waar we ons mee bezig moeten houden - niet met het bouwen van bunkers en het opslaan van voedsel. Er komt een "herstel" aan. Onze Lieve Vrouw spreekt erover, evenals de pausen (zie De pausen en het tijdperk van de dageraad​ Sta dus niet stil bij de weeën, maar bij de geboorte die komt. De zuivering van de wereld is maar een klein deel van het masterplan dat zich ontvouwt, zelfs als het moet voortkomen uit het bloed van martelaren ...

 

IT is de uur van de contrarevolutie beginnen. Het uur waarop ieder van ons, overeenkomstig de genaden, het geloof en de gaven die ons door de Heilige Geest zijn verleend, wordt opgeroepen in deze tegenwoordige duisternis als vlammen van liefde en licht. Want, zoals paus Benedictus ooit zei:

We kunnen niet rustig accepteren dat de rest van de mensheid weer terugvalt in het heidendom. —Kardinaal Ratzinger (POPE BENEDICT XVI), De nieuwe evangelisatie, bouwen aan de beschaving van liefde​ Toespraak voor catechisten en godsdienstleraren, 12 december 2000

… U zult niet werkeloos toekijken wanneer het leven van uw naaste op het spel staat. (zie Lev 19:16)

Het is het uur waarop we onze moed moeten slaan en ons steentje moeten bijdragen om het herstel van alle dingen in Christus te bewerkstelligen.

De Kerk wordt altijd opgeroepen om te doen wat God van Abraham vroeg, namelijk ervoor te zorgen dat er genoeg rechtvaardige mannen zijn om het kwaad en de vernietiging te onderdrukken… mijn woorden [zijn] een gebed dat de energieën van de goeden hun kracht zouden herwinnen. Dus je zou kunnen zeggen dat de triomf van God, de triomf van Maria, stil is, maar toch echt. —PAUS BENEDICTUS XVI, Licht van de wereld, p. 166, een gesprek met Peter Seewald

Het is het uur waarop, meer dan wat dan ook, de combineren van kennis van design, effectiviteit, schoonheid, creativiteit van ons geloof moet weer schijnen ...

 

DE DONKERE CLOAK

Deze huidige duisternis kan treffend worden omschreven als een lelijkheid​ Het is een lelijkheid die alles heeft bedekt als een bezoedelde zwarte mantel, van kunst en literatuur tot muziek en theater, tot hoe we met elkaar praten op forums, in debatten, op televisie en sociale media. Kunst is geworden abstract en bizar; best verkochte boeken zijn geobsedeerd door misdaad en het occulte; films zijn gefixeerd op lust, geweld en apocalyptische somberheid; televisie op betekenisloze, oppervlakkige "reality" -shows; onze communicatie is brutaal en vernederend geworden; en populaire muziek is vaak hard en zwaar, elektronisch en edgy, en verafgoodt het vlees. Deze lelijkheid is zo doordringend dat zelfs de liturgie is bezoedeld met een verlies van het gevoel van verwondering en transcendentie dat ooit was ingekapseld in de tekens en symbolen en muziek die op veel plaatsen zo goed als vernietigd is. Ten slotte is het een lelijkheid dat probeert zelfs de natuur zelf te vervormen - de natuurlijke kleur van groenten en fruit, de vorm en kenmerken van dieren, de functie van planten en aarde, en ja - zelfs het beeld van God waarin we zijn geschapen, te verminken, mannetje en vrouw.^[1]cf. Menselijke seksualiteit en vrijheid

 

SCHOONHEID EN HOOP

Het is deze alomtegenwoordige lelijkheid waartoe we geroepen zijn te herstellen schoonheid, en dus herstellen hoop. Paus Benedictus sprak over "de diepe band tussen schoonheid en hoop". ^[2]PAUS BENEDICT XVI, Toespraak tot kunstenaars, 22 november 2009; ZENIT.org In een profetische toespraak tot kunstenaars zei Paulus VI:

Deze wereld waarin we leven heeft schoonheid nodig om niet in wanhoop te vervallen. Schoonheid brengt, net als waarheid, vreugde in het hart van de mens, en is die kostbare vrucht die de erosie van de tijd weerstaat, generaties verenigt en hen in staat stelt één te zijn in bewondering. - 8 december 1965; ZENIT.org

De Russische filosoof Fjodor Dostojevski zei ooit: "schoonheid zal de wereld redden."^[3]uit de roman The Idiot Hoe? Door de mensheid opnieuw het verlangen en verlangen naar Hem die de Schoonheid zelf is, in beweging te brengen. Misschien geloven we dat het verfijnde apologetiek, orthodoxe toespraken en gewaagde verhandelingen zullen zijn die de erosie van morele waarden en vrede in onze tijd zullen stoppen. Hoe nodig ze ook zijn, we moeten de vraag stellen: wie is meer luisteren? Wat weer nodig is, is de refulgence van combineren van kennis van design, effectiviteit, schoonheid, creativiteit dat spreekt zonder woorden.^[4]zien Het stille antwoord

Een vriend van mij vertelde hoe, nadat zijn vader was overleden, geen woorden hem konden troosten in alle onrust van emoties die hem verteerde. Maar op een dag kocht hij een bos bloemen, zette die voor zich neer en aanschouwde de schoonheid ervan. Die schoonheid, zei hij, begon hem te genezen.

Een vriend van mij, niet echt een praktiserend katholiek, liep een paar jaar geleden de Notre Dame in Parijs, Frankrijk, binnen. Hij zei dat toen hij de schoonheid van deze kathedraal observeerde, hij alleen maar kon denken: "Iets was hier aan de gang… 'Hij ontmoette God, of in ieder geval een breking van het licht van God door de stralen van schoonheid… een sprankje hoop dat er iets is, of liever, Iemand groter dan wijzelf.

 

SCHOONHEID EN HET BEEST

Wat de wereld ons vandaag presenteert, is vaak een valse schoonheid. We worden gevraagd in onze doopgeloften, "Verwerp je de glamour van het kwaad?" Het kwaad is tegenwoordig glamoureus, maar zelden is het mooi.

Maar al te vaak is de schoonheid die ons wordt opgedrongen illusoir en bedrieglijk, oppervlakkig en verblindend, waardoor de toeschouwer verdwaasd achterblijft; in plaats van hem uit zichzelf te halen en hem open te stellen voor horizonten van ware vrijheid, omdat het hem omhoog trekt, zet het hem gevangen in zichzelf en maakt hem nog meer tot slaaf, waardoor hij hoop en vreugde wordt ontnomen…. Authentieke schoonheid ontsluit echter het verlangen van het menselijk hart, het diepe verlangen om te weten, lief te hebben, om naar de Ander te gaan, om te reiken naar het voorbije. Als we erkennen dat schoonheid ons innig raakt, dat het ons verwondt, dat het onze ogen opent, dan herontdekken we de vreugde van het zien, van het kunnen begrijpen van de diepe betekenis van ons bestaan. —POPE BENEDICT XVI, Adres voor kunstenaars, 22 november 2009; ZENIT.org

Schoonheid wonden. Wat betekent dit? Als we echte schoonheid tegenkomen, is dat altijd iets van God. En omdat we voor Hem zijn geschapen, raakt het ons in de kern van ons wezen, en dat is voorlopig wezen, wordt door de sluier van de tijd gescheiden van Hem-Die-Mij-geschapen-is. Schoonheid is dus haar eigen taal en overstijgt alle culturen, volkeren en zelfs religies. Het is in wezen de reden waarom de mensheid van oudsher altijd naar religie neigt: hij heeft in de schoonheid van de schepping de Schepper waargenomen, die het verlangen heeft opgewekt om Hem te aanbidden, zo niet de schepping zelf.^[5]pantheïsme is de ketterij van het gelijkstellen van God aan de schepping, wat leidt tot de aanbidding van de schepping. En dit heeft op zijn beurt de mens geïnspireerd om deel te nemen aan de creativiteit van God.

De musea van het Vaticaan zijn een schatkamer voor de wereld, omdat ze vaak de uitdrukking van schoonheid bevatten, de weerkaatsing van God die danste op de ziel van een kunstenaar uit alle hoeken van de aarde. Het Vaticaan bewaakt deze kunst niet op de manier waarop Hitler hamsterde en in beslag nam. Ze beschermt deze menselijke schatkist eerder als een viering van de menselijke geest, en daarom zei paus Franciscus dat het nooit verkocht kon worden.

Dit is een makkelijke vraag. Het zijn niet de schatten van de Kerk, (maar) de schatten van de mensheid. —POPE FRANCIS, interview, 6 november 2015; Catholic News Agency

Authentieke schoonheid kan ons terugverwijzen naar de oorsprong van alle culturen en volkeren naarmate het meer kruist waarheid en goedheid​ Zoals paus Benedictus zei: "De weg van schoonheid leidt ons er dan ook toe het Geheel in het fragment te begrijpen, het Oneindige in het eindige, God in de geschiedenis van de mensheid." ^[6]Adres voor kunstenaars, 22 november 2009; ZENIT.org

Maar vandaag is de schoonheid van kunst verloren gegaan voor het beest van het abstracte; de schoonheid in architectuur voor het beest van budgetten; de schoonheid van het lichaam voor het beest van de lust; de schoonheid van de liturgie voor het beest van de moderniteit; de schoonheid van muziek voor het beest van afgoderij; de schoonheid van de natuur voor het beest van hebzucht; de schoonheid van podiumkunsten tot het beest van narcisme en ijdelheid.

De wereld waarin we leven loopt het risico onherkenbaar veranderd te worden door onverstandige menselijke handelingen die, in plaats van haar schoonheid te cultiveren, gewetenloos haar bronnen uitbuiten ten voordele van enkelen en niet zelden de wonderen van de natuur misvormen ... 'De mens kan leven zonder wetenschap kan hij zonder brood leven, maar zonder schoonheid zou hij niet meer kunnen leven ... ' (citeert Dostojevski uit de roman, Demons). —POPE BENEDICT XVI, toespraak tot kunstenaars, 22 november 2009; ZENIT.org

… Wat de Kerk nodig heeft, zijn geen critici, maar kunstenaars… Als poëzie in volle crisis verkeert, is het belangrijk niet met de vinger naar slechte dichters te wijzen, maar zelf mooie gedichten te schrijven, waardoor de heilige bronnen worden opgeheven. —Georges Bernanos, Franse schrijver; Bernanos: een kerkelijk bestaan, Ignatius Press; geciteerd in Magnificat, Oktober 2018, p. 71

 

SCHOONHEID HERSTELLEN

God wil niet alleen Zijn bruid, de Kerk, herstellen in een staat van schoonheid en heiligheid, maar de hele schepping. Ieder van ons heeft in deze tijd een rol te spelen in het “herstel van alle dingen in Christus”, net zoals elk spectrum van licht de regenboog vormt: jouw rol is uniek en daarom onmisbaar.

Wat nodig is, is het herstel van schoonheid, niet zozeer in wat we zeggen - hoewel waarheid intrinsiek verbonden is met schoonheid - maar hoe we zeggen het. Het is het herstel van schoonheid, niet alleen in hoe we ons kleden, maar ook in hoe we onszelf dragen; niet alleen in wat we verkopen, maar ook in hoe we onze waren tentoonstellen; niet alleen in wat we zingen, maar ook in hoe we het zingen. Het is de wedergeboorte van schoonheid in kunst, muziek en literatuur die het medium zelf overstijgt. Het is de vernieuwing van schoonheid in seks, ja, in het wonderbaarlijke geschenk van onze seksualiteit dat opnieuw bedekt is met de vijgenbladeren van schaamte, perversie en lust. Deugd is in wezen de uiterlijke schoonheid van een zuivere ziel.

Dit alles spreekt tot een waarheid dat zelf wordt bezield door schoonheid. Want "uit de grootsheid en schoonheid van geschapen dingen komt een overeenkomstige perceptie van hun Schepper." ^[7]cf. Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 41

Zelfs voordat hij zich aan de mens openbaart in woorden van waarheid, openbaart God zichzelf aan hem door de universele taal van de schepping, het werk van zijn Woord, van zijn wijsheid: de orde en harmonie van de kosmos - die zowel het kind als de wetenschapper ontdekken - "Uit de grootsheid en schoonheid van geschapen dingen komt een overeenkomstige perceptie van hun Schepper", "want de auteur van schoonheid heeft ze geschapen." -Catechismus van de katholieke kerk, N. 2500

Schoonheid is niet confessioneel. Dat wil zeggen, alle schepping is intrinsiek "goed".^[8]cf. Gen 1: 31 Maar onze gevallen natuur en de gevolgen van de zonde hebben dat verduisterd en verdraaid goedheid. Christen worden is meer dan alleen maar 'gered worden'. Het betekent dat je de volheid wordt van wie je bent geschapen; het betekent een spiegel worden van waarheid, schoonheid en goedheid. Want 'God heeft de wereld geschapen om zijn glorie te laten zien en te communiceren. Dat zijn schepselen zouden delen in zijn waarheid, goedheid en schoonheid - dit is de heerlijkheid waarvoor God hen heeft geschapen. '^[9]Catechismus van de katholieke kerk, N. 319

Het beoefenen van goedheid gaat gepaard met spontane spirituele vreugde en morele schoonheid. Evenzo draagt ​​de waarheid de vreugde en pracht van spirituele schoonheid met zich mee ... Maar de waarheid kan ook andere complementaire vormen van menselijke expressie vinden, vooral als het gaat om het oproepen van wat buiten woorden staat: de diepten van het menselijk hart, de verheerlijkingen van de ziel, het mysterie van God. —Idem.

 

INKOMENDE SCHOONHEID

Simone Weil schreef: "Er is een soort incarnatie van God in de wereld, waarvan schoonheid het teken is."^[10]cf. PAUS BENEDICT XVI, Toespraak tot kunstenaars, 22 november 2009; ZENIT.org Ieder van ons is geroepen om God te incarneren in de schering en inslag van ons leven, door de 'spontane geestelijke vreugde en morele schoonheid' van Gods goedheid vanuit ons wezen te laten opwellen, vanuit ons wezen. binnen​ De meest authentieke schoonheid komt dus door contact met Hij die de Schoonheid zelf is. Jezus zei:

Laat iedereen die dorst heeft bij mij komen drinken. Wie in mij gelooft, zoals de Schrift zegt: 'Rivieren van levend water zullen van binnenuit stromen.' (Johannes 7:38)

Hoe meer we over Hem nadenken, hoe meer we op Hem gaan lijken, des te mooier we over schoonheid nadenken. Bidden dan in het bijzonder contemplatief gebed, wordt het middel waarmee we de Bron aanboren van levend water. En dus wil ik tijdens deze advent meer schrijven over dieper gaan in het gebed, zodat jij en ik meer en meer naar Zijn gelijkenis kunnen worden getransformeerd als we 'met ongesluierd gezicht naar de heerlijkheid van de Heer' staren. ^[11]2 Cor 3: 18

U wordt opgeroepen voor deze contrarevolutie tegen de Wereldwijde revolutie die schoonheid tracht te bederven - de schoonheid van ware religie, van culturele diversiteit, van onze echte en unieke verschillen. Maar hoe? Ik kan die vraag niet persoonlijk voor je beantwoorden. U moet zich tot Christus wenden en Hem vragen hoe en wat​ Want "tenzij de Heer het huis bouwt, werken zij tevergeefs die bouwen." ^[12]Psalm 127: 1

Het tijdperk van de bediening loopt ten einde.

Ik hoorde die woorden duidelijk in mijn hart in 2011, en ik moedig je aan om dat schrijven nog eens te lezen hier​ Wat eindigt is niet de bediening, per se, maar veel van de middelen en methoden en structuren die de mens heeft opgericht, zijn op hun beurt afgoden en dragers geworden die het Koninkrijk niet langer dienen. God moet Zijn Kerk van haar wereldsgezindheid zuiveren om haar schoonheid te herstellen. Het is noodzakelijk om de oude wijnhuid weg te gooien ter voorbereiding op de nieuwe wijn die het gezicht van de aarde zal vernieuwen.

En vraag dus Jezus en Onze Lieve Vrouw om jou te gebruiken om de wereld weer mooi te maken. In oorlogstijd waren het vaak spontane muziek, theater, humor en kunst die de platgetredenen hoop gaven. Deze gaven zullen in de komende tijd nodig zijn. Hoe triest is het echter dat zo velen hun gaven gebruiken om zichzelf te verheerlijken! Gebruik de gaven en talenten die de Vader al heeft gegeven jij om weer schoonheid in de wereld te brengen. Want wanneer anderen zich aangetrokken voelen tot uw schoonheid, zullen zij ook uw goedheid zien, en zal de deur worden geopend naar de waarheid.

Authentieke schoonheid ... ontsluit het verlangen van het menselijk hart, het diepe verlangen om te weten, lief te hebben, naar de Ander te gaan, om naar het Beyond te reiken. —POPE BENEDICT XVI, toespraak tot kunstenaars, 22 november 2009; ZENIT.org 

 

DE SCHOONHEID VAN LIEFDE

Ten slotte is er een paradoxale schoonheid die wordt uitgezonden door degene die aan zichzelf sterft. Het kruis is tegelijk een vreselijk gezicht ... en toch, wanneer men naar de betekenis kijkt, een zekere schoonheid - de schoonheid van onzelfzuchtige liefde- begint de ziel binnen te dringen. Hierin schuilt een ander mysterie waartoe de Kerk geroepen wordt: haar martelaarschap en eigen Passie.

De kerk houdt zich niet bezig met bekering. In plaats daarvan groeit ze door ‘aantrekking’: zoals Christus ‘alles tot zich trekt’ door de kracht van zijn liefde, culminerend in het offer van het kruis, zo vervult de Kerk haar missie in die mate dat zij, in eendracht met Christus, brengt al haar werken tot stand in geestelijke en praktische navolging van de liefde van haar Heer. —BENEDICT XVI, Homilie voor de opening van de vijfde algemene conferentie van de Latijns-Amerikaanse en Caribische bisschoppen, 13 mei 2007; vaticaan.va

God is liefde. En daarom, liefde is de kroon van schoonheid. Het was precies dit soort liefde dat de duisternis van Auschwitz verlichtte tijdens het martelaarschap van St. Maximilian Kolbe, die ware revolutionair van de Tweede Wereldoorlog.

Te midden van een wreedheid van gedachten, gevoelens en woorden zoals nog nooit eerder gekend was, werd de mens inderdaad een verscheurende wolf in zijn relaties met andere mannen. En in deze toestand kwam de heroïsche zelfopoffering van pater Kolbe. - verslag van overlevende, Jozef Stemler; auschwitz.dk/Kolbe.htm

Het was als een krachtige lichtstraal in de duisternis van het kamp. - verslag van overlevende, Jerzy Bielecki; Ibid.

Maximiliaan Kolbe, weerspiegeling van schoonheid, bid voor ons.

 

Hier is mijn ode aan schoonheid ... een lied dat ik schreef voor de liefde van mijn leven, Lea. Uitgevoerd met de Nashville String Machine.

Album verkrijgbaar bij markmallett. com 

 

Voor het eerst gepubliceerd op 2 december 2015. 

 

Uw steun is nodig voor deze volletijddienst.
Zegen u, en bedankt.

 

Klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.