De donkere nacht

St. Thérèse van het Kind Jezus

U ken haar vanwege haar rozen en de eenvoud van haar spiritualiteit. Maar minder kennen haar vanwege de totale duisternis waarin ze binnenliep voor haar dood. St. Thérèse de Lisieux leed aan tuberculose en gaf toe dat ze zelfmoord zou hebben gepleegd als ze geen geloof had. Ze zei tegen haar bedverpleegster:

Het verbaast me dat er niet meer zelfmoorden onder atheïsten zijn. - zoals gerapporteerd door zuster Marie van de Drie-eenheid; CatholicHousehold.com

Op een gegeven moment leek St. Thérèse de verleidingen te profeteren die zouden komen die we nu in onze generatie ervaren - die van een "nieuw atheïsme":

Als je eens wist welke angstaanjagende gedachten me bezighouden. Bid heel veel voor me, zodat ik niet luister naar de duivel die me van zoveel leugens wil overtuigen. Het is de redenering van de ergste materialisten die mij wordt opgelegd. Later, terwijl ze onophoudelijk nieuwe vorderingen maakt, zal de wetenschap alles op een natuurlijke manier uitleggen. We zullen de absolute reden hebben voor alles wat bestaat en dat nog steeds een probleem blijft, omdat er nog heel veel dingen te ontdekken zijn, enz. Enz. -St. Theresia van Lisieux: haar laatste gesprekken, Vr. John Clarke, geciteerd in katholieketothemax.com

Veel van de nieuwe atheïsten van vandaag wijzen naar St. Thérèse, Moeder Teresa, enz. Als bewijs dat dit geen grote heiligen waren, maar slechts vermomde atheïsten. Maar ze missen het punt (afgezien van het feit dat ze geen begrip hebben van mystieke theologie): deze heiligen wel niet pleegden zelfmoord in hun duisternis, maar werden in feite iconen van vrede en vreugde, ondanks de zuivering die ze doormaakten. Thérèse getuigde zelfs:

Hoewel Jezus me geen troost schenkt, geeft hij me een zo grote vrede dat het me meer goed doet! -Algemene correspondentie, Deel I, Fr. John Clarke; cf. magnificat, September 2014, blz. 34

God berooft de ziel van het voelen van Zijn aanwezigheid, zodat de ziel zich meer en meer losmaakt van zichzelf en de schepselen, haar voorbereidend op de vereniging met Hem en de ziel ondersteunend met innerlijke vrede "Dat overtreft alle begrip." ^[1]cf. Filippenzen 4: 7

Mocht hij bij mij komen, dan zie ik hem niet; mocht hij langskomen, ik ken hem niet. (Job 9:11)

Deze schijnbare "verlating" door God is in werkelijkheid helemaal geen verlating, aangezien de Heer Zijn Bruid nooit verlaat. Maar het blijft niettemin een pijnlijke ‘donkere nacht van de ziel’. ^[2]De terminologie "donkere nacht van de ziel" werd gebruikt door Johannes van het Kruis. Hoewel hij ernaar verwijst als een intense innerlijke zuivering die voorafgaat aan de vereniging met God, wordt de uitdrukking vaak losjes gebruikt om te verwijzen naar die moeilijke nachten van lijden die we allemaal ervaren.

Waarom, HEER, verwerpt u mij; waarom verberg je je gezicht voor mij? (Psalm 88:15)

Aan het begin van het schrijven van apostolaat, toen de Heer me begon te onderwijzen over wat er zou komen, begreep ik dat de Kerk nu, als een lichaam, passeren door de "donkere nacht van de ziel". Dat we collectief een periode van zuivering ingaan waarin we, net als Jezus aan het Kruis, het gevoel zullen hebben dat de Vader ons in de steek heeft gelaten.

Maar [de "donkere nacht"] leidt, op verschillende mogelijke manieren, tot de onuitsprekelijke vreugde die de mystici ervaren als "huwelijksvereniging". —POPE JOHANNES PAULUS II, Novo Millennio Ineunte, Apostolische brief, nr. 30

Zo, wat zullen we doen?

Het antwoord is om verlies uzelf​ Het is om in alles de wil van God te blijven volgen. Toen aartsbisschop Francis Xavier Nguyễn Văn Thuận dertien jaar lang opgesloten zat in communistische gevangenissen, leerde hij het 'geheim' van wandelen in de duisternis van lijden en schijnbare verlatenheid.

Terwijl we onszelf vergeten, werpen we ons hele wezen in wat God van ons vraagt ​​in het huidige moment, in de naaste die Hij voor ons plaatst, alleen gemotiveerd door liefde. Dan zullen we heel vaak ons ​​lijden zien verdwijnen als door een of andere magie, en blijft alleen liefde in de ziel. -Getuigenis van hoop, p. 93

Ja, dit is wat St. Thérèse bedoelde met 'klein' zijn. Maar klein zijn betekent niet dat je een geestelijke watje bent. Zoals Jezus zegt, moeten we in feite vastberaden:

Niemand die een hand op de ploeg legt en kijkt naar wat er is achtergelaten, is geschikt voor het Koninkrijk van God. (Lukas 9:62)

Niet minder dan gewone individuele katholieken kunnen overleven, dus gewone katholieke gezinnen kunnen niet overleven. Ze hebben geen keus. Ze moeten óf heilig zijn - wat geheiligd betekent - of ze zullen verdwijnen. De enige katholieke families die in de eenentwintigste eeuw in leven zullen blijven en bloeien, zijn de families van martelaren. -De Heilige Maagd en de heiliging van het gezin, Dienaar van God Fr. John A. Hardon, SJ