Het gouden kalf

WE zijn aan het einde van een tijdperk en het begin van het volgende: Het tijdperk van de Geest. Maar voordat de volgende begint, moet de tarwekorrel - deze cultuur - in de grond vallen en sterven. Want de morele grondslagen in wetenschap, politiek en economie zijn grotendeels verrot. Onze wetenschap wordt nu vaak gebruikt om op mensen te experimenteren, onze politiek om ze te manipuleren en economie om ze tot slaaf te maken.

Paus Franciscus heeft de 'baanbrekende verandering' waar we doorheen gaan in een vluchtige blik opgemerkt:

… De meerderheid van onze tijdgenoten leeft nauwelijks van dag tot dag, met alle gevolgen van dien. Een aantal ziekten verspreidt zich. De harten van veel mensen worden gegrepen door angst en wanhoop, zelfs in de zogenaamde rijke landen. De vreugde van het leven vervaagt vaak, het gebrek aan respect voor anderen en geweld nemen toe, en ongelijkheid wordt steeds duidelijker. Het is een strijd om te leven en vaak om te leven met heel weinig waardigheid. -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 52

Waarom? Waarom, na de zogenaamde "Verlichting" -periode, de verbreiding van democratie, de vooruitgang in technologie, de uitgestrektheid van wereldwijde communicatie, de vooruitgang in de geneeskunde ... waarom staat de mensheid op de rand van een derde wereldoorlog, van massa hongersnoden, een groeiende kloof tussen arm en rijk, en ongebreidelde ziekte?

Het is omdat we niet anders zijn dan de Israëlieten van weleer. Ze vergaten de meest elementaire vragen: de reden van hun bestaan, en meer, die ze heeft voortgebracht. En dus veranderden ze in zichzelf om naar het tijdelijke voor bevrediging te kijken, naar de elementen voor plezier, naar hun goud om iets te aanbidden.

Ze ruilden hun glorie in voor het beeld van een grasetende stier. (Psalm van vandaag)

De moderne mens is niet anders. We hebben onze glorie, die de waardigheid is om zonen en dochters van God te zijn, ingeruild voor vluchtige genoegens, het "gouden kalf" van het moment. Net als de Israëlieten die de wonderen vergaten die God verrichtte om hen uit Egypte te verlossen, zijn ook wij de ongelooflijke wonderen vergeten die God gedurende twee millennia heeft gedaan. We zijn vergeten hoe de westerse beschaving werd gebouwd op de geboden en principes van het christendom. Daarom zegt Jezus tegen ons:

… Je hebt nog nooit de stem van [de Vader] gehoord, noch zijn vorm gezien, en zijn woord blijft niet in je, omdat je niet gelooft in degene die hij heeft gezonden. (Evangelie van vandaag)

We geloven niet omdat we niet voor de meest fundamentele vragen staan:

Wie ben ik? Waar kom ik vandaan en waar ga ik heen? Waarom is er kwaad? Wat is er na dit leven? … Het zijn vragen die hun gemeenschappelijke bron hebben in de zoektocht naar betekenis die altijd het menselijk hart heeft gedreven. In feite bepaalt het antwoord op deze vragen de richting die mensen aan hun leven willen geven. - GEZEGDE JOHANNES PAULUS II, Fides en ratio, n. 1

De richting van deze generatie naar zelfvernietiging ^[1]cf. De Judas-profetie gaat niet veranderen - niet omdat we geen antwoorden hebben - maar omdat we weigeren om zelfs de vragen te stellen! De verschrikkelijke cycloon van drukte, lawaai, consumentisme, sensualiteit en dood, als de gemakkelijkste oplossing voor onze problemen, heeft de vragen zozeer overstemd dat we de fundamenten onder ons niet eens kunnen horen afbrokkelen!

Als funderingen worden vernietigd, wat kan de enige dan doen? (Psalm 11: 3)

Wat jij en ik wel doen is persoonlijk beantwoord de vragen. En om ze te beantwoorden, is om onze prioriteiten weer goed te krijgen. Het is berouw tonen. Het is om "uit Babylon te komen" en met één voet in de volgende wereld te gaan leven. Het is om discipelen van Jezus te worden die luisteren naar zijn stem, die Hem volgen, zelfs ten koste van ons leven. Op deze manier kunnen we de cultuur misschien niet redden, maar we zullen een teken voor anderen worden -een antwoord op anderen-die, terwijl onze beschaving de laatste stadia van de schemering ingaat, zullen beginnen te zoeken naar een "brandende en stralende lamp" in de plotselinge duisternis waarin ze zichzelf zullen bevinden.

Ja, Christus roept jou en mij op om dat licht te worden, wijzend naar een nieuwe dageraad. Maar we moeten ervoor zorgen dat ons licht wordt gezien en niet wordt gesmoord onder de komende ineenstorting van Babylon.

Vertrek van haar, mijn volk, om niet deel te nemen aan haar zonden en een aandeel in haar plagen te ontvangen, want haar zonden zijn opgestapeld tot aan de hemel, en God herinnert zich haar misdaden ... (Openbaring 18: 4-5)

GERELATEERDE LEZING

• Kom uit Babylon

• De smeulende kaars

• Mysterie Babylon

• 2014 en het rijzende beest

• De pausen en het tijdperk van de dageraad