De grote kloof

Nihil innovetur, nisi quod traditum est
“Laat er geen innovatie zijn die verder gaat dan wat is overgeleverd.”
—PAUS Sint-Stefanus I (+ 257)

HET De toestemming van het Vaticaan aan priesters om zegeningen uit te delen aan ‘paren’ van hetzelfde geslacht en mensen met ‘onregelmatige’ relaties heeft een diepe kloof binnen de katholieke kerk veroorzaakt.

Binnen enkele dagen na de aankondiging waren bijna hele continenten (Afrika en India), bisschoppenconferenties (bijv. Hongarije, Polen), kardinalen, en religieuze ordes verworpen de tegenstrijdige taal in Fiducia supplicans (FS). Volgens een persbericht van Zenit vanochtend hebben “15 Bisschoppenconferenties uit Afrika en Europa, plus ongeveer twintig bisdommen wereldwijd, de toepassing van het document op het diocesane grondgebied verboden, beperkt of opgeschort, wat de bestaande polarisatie daaromheen benadrukt.”^[1]Jan 4, 2024, Hoogtepunt A Wikipedia-pagina na verzet tegen Fiducia supplicans telt momenteel afwijzingen van 16 bisschoppenconferenties, 29 individuele kardinalen en bisschoppen, en zeven congregaties en priesterlijke, religieuze en lekenverenigingen.

De Verklaring, waarvan wordt beweerd dat deze door de paus is ondertekend, was ook in strijd met zijn eerdere magistrale verklaring twee jaar eerder in antwoord op een vraag (dubie) met de vraag of verbintenissen tussen mensen van hetzelfde geslacht gezegend kunnen worden. Het antwoord was toen een duidelijk nee: alleen individuen zou om een ​​zegen kunnen vragen, omdat het zegenen van het echtpaar “niet de intentie zou uiten om zulke individuele personen aan de bescherming en hulp van God toe te vertrouwen… maar om een ​​keuze en een manier van leven goed te keuren en aan te moedigen die niet als objectief kan worden herkend door de geopenbaarde plannen van God” (zie Hebben we een hoek omgeslagen).

Het antwoord op het voorgestelde twijfelachtig [“Heeft de Kerk de macht om de zegen te geven aan verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht?”] sluit de zegeningen niet uit die worden gegeven aan individuele personen met homoseksuele neigingen, die de wil tonen om in trouw te leven aan de geopenbaarde plannen van God, zoals voorgesteld door de leer van de kerk. In plaats daarvan wordt het illegaal verklaard elke vorm van zegening die de neiging heeft hun verbintenissen als zodanig te erkennen. -antwoord van de Congregatie voor de Geloofsleer over een dubium over de zegening van de verbintenissen van personen van hetzelfde geslacht, 22 februari 2021

Het nieuwe document probeert dergelijke zegeningen echter te legitimeren door het woord ‘vereniging’ te vervangen door ‘paar’, waardoor ‘de mogelijkheid wordt gerechtvaardigd om paren in onregelmatige situaties en paren van hetzelfde geslacht te zegenen’. zonder hun status officieel te bevestigen of op enigerlei wijze de eeuwige leer van de Kerk over het huwelijk te veranderen.”^[2]Fiducia supplicans, Presentatie over de pastorale betekenis van zegeningen Maar geestelijken over de hele wereld veroordeelden de woordspeling onmiddellijk als ‘dubbelzinnig’.^[3]Emeritus aartsbisschop Charles Chaput een “sofistie”,^[4]Fr. Thomas Weinandy en een “bedrog en sluwe manier.”^[5]Bisschop Athanasius Scheider

Ik herinner me dat toen de transwet werd besproken, we in een processie zaten in de Sint-Ignatiusparochie en dat enkele transgenders mij om mijn zegen kwamen vragen en ik gaf ze een zegen. [Het is] Nog iets... om een ​​homoseksueel stel te zegenen. Daar is het niet langer de zegen van de personen, maar van het paar, en de hele traditie van de Kerk, zelfs een document van twee jaar geleden, zegt dat dit niet mogelijk is. —Kardinaal Daniel Sturla, aartsbisschop van Montevideo, Uruguay, 27 december 2023,Catholic News Agency

Omdat het document de partners precies behandelt vanuit het aspect van de relatie, waarvan de bepalende activiteit intrinsiek en ernstig kwaadaardig is, omvat het in de reikwijdte van de zegen een voorwerp dat misschien niet gezegend mag worden. —Dr. Christopher Malloy, voorzitter en hoogleraar theologie aan de Universiteit van Dallas, 30 december 2023; catholicworldreport.com

In feite waarschuwde Johannes Paulus II voor de seculiere poging om betekenis te geven aan het woord ‘paar’, los van seksuele verschillen:

De waarde van de onontbindbaarheid van het huwelijk wordt steeds meer ontkend; Er worden eisen gesteld aan de wettelijke erkenning van de facto relaties alsof ze vergelijkbaar zijn met legitieme huwelijken; en er worden pogingen ondernomen om een ​​definitie van het paar te aanvaarden waarin verschil in geslacht niet als essentieel wordt beschouwd. -Kerk in Europa, N. 90, 28 juni 2003

Weer anderen, zoals de Canadese bisschoppen, gaven een veel gunstiger interpretatie door te zeggen: “Het leidende principe in de Verklaring is het feit dat juist het verzoek om een ​​zegen een openheid voor Gods barmhartigheid vertegenwoordigt en een gelegenheid kan zijn voor een groter vertrouwen in God. ”^[6]cccb.ca Dat veronderstelt echter dat het echtpaar – dat al in een staat van objectieve ernstige zonde verkeert – in feite Gods genade zoekt. En als dat zo is, roept dit een andere vraag op:

Waarom vragen ze deze zegen als koppel, en niet als alleenstaande? Natuurlijk kan een alleenstaande die dit probleem heeft met de genegenheid van hetzelfde geslacht, komen en om een ​​zegen vragen om de verleidingen te overwinnen, om met de genade van God kuis te kunnen leven. Maar als alleenstaande zal hij niet met zijn partner komen – dit zal een tegenstrijdigheid zijn in zijn manier om volgens de wil van God te leven.  —Bisschop Athanasius Schneider, 19 december 2023; youtube.com

Het verdraaien van het pauselijke gezag

Het lijkt erop dat bijna elke dag het nieuws steeds meer geestelijken afwijst Fiducia supplicans (FS) haalt de krantenkoppen.^[7]bijv. Peruaanse bisschop verbiedt zegeningen voor mensen van hetzelfde geslacht; lifesitenews.com; Spaanse priesters lanceren een petitie om FS nietig te laten verklaren; infovaticana-com; Duitse priesters verwerpen FS als tegenstrijdig, vgl. lifesitenews.com In feite heeft de oosterse ritus van de katholieke kerk botweg “nee” gezegd tegen wat FS een “nieuwe ontwikkeling” in zegeningen noemt.^[8]cf. catholicherald.co.uk Dit heeft geleid tot een ongekende crisis waarin bisschoppen zich verzetten tegen een document, ondertekend door de paus, waarvan zij zeggen dat het “onmogelijk” is om het uit te voeren zoals het geschreven is.

Maar een handvol invloedrijke commentatoren op sociale media vallen geestelijken of leken aan die hun zorgen uiten over de tegenstrijdige taal van FS. Ze beweren dat het leergezag (van Franciscus) heeft gesproken, dat het onvoorwaardelijk moet worden gehoorzaamd, en dat een paus zelfs in zijn ‘gewone leergezag’ geen fouten kan maken.  

Hun argumenten ruiken echter naar ultramontanisme, een moderne ketterij waarbij de pauselijke macht enorm wordt overdreven, waardoor de grenzen van het pauselijke charisma van onfeilbaarheid worden vervormd.

De Catechismus van de katholieke kerk luidt als volgt:

De paus van Rome, hoofd van het college van bisschoppen, geniet deze onfeilbaarheid op grond van zijn ambt, wanneer hij, als opperherder en leraar van alle gelovigen – die zijn broeders in het geloof bevestigt – door een definitieve daad een leer verkondigt die betrekking heeft op geloof of moraal... - n. 891

Dit is een exathedra act – vanaf de stoel van Peter – en bovendien een zeldzame. Natuurlijk geldt dan het omgekeerde, dat een paus dus ook kan zijn feilbaar bij het uitoefenen van de rest van zijn leergezag of ‘magisterium’.^[9]Pausen hebben fouten gemaakt en maken fouten en dat is geen verrassing. Onfeilbaarheid is voorbehouden exathedra ["Vanuit de zetel" van Petrus, dat wil zeggen, dogma-verkondigingen gebaseerd op de heilige traditie]. Geen enkele paus in de geschiedenis van de kerk heeft ooit gemaakt exathedra fouten. —Ds. Joseph Iannuzzi, theoloog en patristiekexpert

Eén zo’n geval in de kerkgeschiedenis was paus Honorius, die voorstelde dat Christus slechts ‘één wil’ had (de Kerk bevestigde later als doctrine de ‘twee willen’ van Christus). Paus Agatho (678-681) zou later de woorden van Honorius veroordelen. Niettemin is hier een voorbeeld waarbij een paus inderdaad onduidelijk, dubbelzinnig en foutief kan zijn en kinderlijke correctie nodig heeft. Het laatste geval van een paus die een theologische fout maakte, was Johannes XXII (1316 – 1334), toen hij zijn theorie verkondigde dat de heiligen pas na het Laatste Oordeel bij de wederkomst van Christus het zaligmakende visioen zouden genieten. Bisschop Athanasius Schneider merkt op dat de behandeling van dat specifieke geval in die tijd als volgt was: er waren publieke vermaningen (Universiteit van Parijs, koning Filips VI van Frankrijk), een weerlegging van de verkeerde pauselijke theorieën via theologische publicaties, en een broederlijke correctie namens kardinaal Jacques Fournier, die uiteindelijk zijn opvolger werd als paus Benedictus XII (1334 – 1342).”^[10]Bisschop Athanasius Schneider, onepeterfive.com

En ten slotte vormen commentaar en meningen over vaccins of klimaatverandering in onze tijd geen kerkelijke leer en zijn ze niet moreel bindend voor de christelijke gelovigen, aangezien ze buiten het bereik van de kerkelijke bevoegdheid vallen.^[11]Ds. Joseph Iannuzzi, STL, S. Th.D., Nieuwsbrief, herfst 2021; vgl. Er is maar één bark

De paus kan geen ketterij begaan als hij spreekt exathedra, dit is een geloofsdogma. In zijn onderwijs buiten ex cathedra-verklaringenHij kan echter leerstellige dubbelzinnigheden, fouten en zelfs ketterijen begaan. En aangezien de paus niet identiek is met de hele Kerk, is de Kerk sterker dan een enkele dwalende of ketterse paus. In zo'n geval moet men hem respectvol corrigeren (en puur menselijke woede en respectloos taalgebruik vermijden), hem weerstaan ​​zoals men zich zou verzetten tegen een slechte vader van een gezin. Toch kunnen de leden van een gezin hun slechte vader niet van het vaderschap afzetten. Ze kunnen hem corrigeren, weigeren hem te gehoorzamen, zich van hem afscheiden,^[12]geen schisma, maar duidelijk een scheiding van dat wat niet in overeenstemming is met de Heilige Traditie maar ze kunnen hem niet afgezet verklaren. —Bisschop Athansius Schneider, 19 september 2023; onepeterfive.com

Terwijl sommigen de bewering betwisten dat een paus een ketter kan zijn,^[13]cf. Kan de paus een ketter zijn? De Catechismus maakt duidelijk dat een paus daarbuiten bepaalde feilbare fouten kan maken ex stoel handelingen die kinderlijke correctie vereisen van degenen aan wie de interpretatie van Gods Woord is toevertrouwd.

De taak om het Woord van God authentiek te interpreteren is uitsluitend toevertrouwd aan het leergezag van de Kerk, dat wil zeggen aan de paus en aan de bisschoppen die met hem in gemeenschap staan. -CCC, 100

Maar de neo-ultramontanisten zullen erop aandringen dat de bisschoppen zich daaraan moeten onderwerpen wat zegt de paus – zelfs als het theologisch problematisch is. Ze zullen paus Leo XIII citeren, die schreef:

Daarom behoort het aan de paus om op gezaghebbende wijze te beoordelen wat de heilige orakels bevatten, en ook welke leringen daarmee in harmonie zijn, en welke daarmee in tegenspraak zijn; en ook, om dezelfde reden, om aan te tonen welke dingen als juist moeten worden aanvaard en welke als waardeloos moeten worden afgewezen; wat het nodig is om te doen en wat je moet vermijden om eeuwige verlossing te bereiken. Want anders zou er geen betrouwbare uitlegger van de geboden van God zijn, noch zou er een veilige gids zijn die de mens de manier toont waarop hij moet leven. -Sapientiae Christianae, N. 24

De post-Pinksteren Peter… is diezelfde Peter die, uit angst voor de Joden, zijn christelijke vrijheid loochende (Galaten 2 11-14); hij is tegelijk een rots en een struikelblok. En is het door de geschiedenis van de Kerk heen niet zo geweest dat de Paus, de opvolger van Petrus, tegelijkertijd Petra en Skandalon is geweest – zowel de rots van God als een struikelblok? —POPE BENEDICT XVI, vanaf Das nieuwe Volk Gottes, blz. 80ff

Het authentieke leergezag volgen

Deze religieuze onderwerping van geest en wil moet op een speciale manier aan de mensen getoond worden authentiek leergezag van de paus, zelfs als hij niet spreekt exathedra... - n. 25, vaticaan.va

Ze zijn om les te geven Christus geboden, niet die van henzelf. Vaticanum I bevestigde dat “de Heilige Geest aan de opvolgers van Petrus werd beloofd, niet opdat zij, door zijn openbaring, een nieuwe leerstelling zouden bekendmaken, maar opdat zij, door zijn hulp, de openbaring of deponering van de Heilige Geest op religieuze wijze zouden kunnen bewaken en getrouw uiteenzetten. geloof overgedragen door de apostelen.”^[15]Pastoor aeternus, Ch. 4:6 En dus ...

De paus is geen absolute soeverein, wiens gedachten en verlangens de wet zijn. Integendeel, de bediening van de paus is de garantie voor de gehoorzaamheid aan Christus en zijn woord. — PAUS BENEDICTUS XVI, Homilie van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune

Elke uiting van een leerstelling of praktijk die niet in overeenstemming is met de Goddelijke Openbaring, vervat in de Heilige Schrift en in de Traditie van de Kerk, kan geen authentieke uitoefening van het apostolische of Petrusambt zijn en moet door de gelovigen worden afgewezen. – Kardinaal Raymond Burke, voormalig lid van de Apostolische Signatura, de hoogste rechterlijke autoriteit in de Kerk onder de paus; 19 april 2018; ncroline.org

Hoewel sommigen beweren dat geen enkele paus als ketter is gestorven (en zelfs de hierboven aangehaalde gevallen van Honorious en Johannes XXII voorzien daar waarschijnlijk niet in bewijzen^[17]cf. Kan de paus een ketter zijn?) de kwestie die hier aan de orde is, is niet een kwestie van ketterij, maar van een ogenschijnlijk tragisch falen in logica en pastorale voorzichtigheid die schandalen kan en zal veroorzaken. Zelfs Fiducia supplicans zegt dat een priester de ‘vereniging’ niet kan zegenen. Het zegenen van het paar betekent in feite het erkennen van datgene wat hen tot een paar maakt: hun seksuele verbintenis. En zo beweren veel geestelijken:

…zij kunnen de zegen ontvangen voor groei in genade en voor het succes van hun morele inspanningen en hun volgende stappen in de goede richting, maar niet als een paar vanwege het misverstand en de onmogelijkheid van een dergelijke zegen. —Bisschop Marian Eleganti, 20 december 2023; lifesitenews.com oppompen van kat.net

Fiducia Supplicans behoort niet tot het “authentieke leergezag” en is daarom niet bindend, omdat wat daarin wordt bevestigd niet is vervat in het geschreven of doorgegeven woord van God en dat de Kerk, de paus of het college van bisschoppen definitief, dat wil zeggen door een plechtig oordeel, of met een gewoon en universeel leergezag, stelt voor te geloven als goddelijk geopenbaard. Men kan zich er zelfs niet aan houden met religieuze instemming van wil en intellect. —Theoloog Pater Nicola Bux, voormalig adviseur van het Dicasterie voor de Geloofsleer; 25 januari 2024; edwardpentin.co.uk

De waarschuwing en aanwezigheid van Onze Lieve Vrouw...

Tegenwind zal het Grote Schip wegdrijven van de veilige haven en een groot scheepswrak zal de dood van veel van mijn arme kinderen veroorzaken. Geef mij uw handen en ik zal u naar mijn Zoon Jezus leiden. Het [het schip] zal op drift raken door de schuld van de commandant, maar de Heer zal Zijn volk te hulp komen. - 1 januari 2024

Het werk van de duivel zal zelfs zo in de Kerk infiltreren dat je kardinalen tegen kardinalen ziet, bisschoppen tegen bisschoppen. De priesters die mij vereren zullen worden geminacht en tegengewerkt door hun medebroeders… kerken en altaren worden geplunderd; de kerk zal vol zijn met degenen die compromissen sluiten en de demon zal veel priesters en toegewijde zielen onder druk zetten om de dienst van de Heer te verlaten ... —Aan zr. Agnes Sasagawa van Akita, Japan, 13 oktober 1973

De draak is “de oude slang, die de Duivel en Satan wordt genoemd, de bedrieger van de hele wereld” (Rev 12:9). De conflict is een ongelijke: de draak lijkt de overhand te hebben, zo groot is zijn arrogantie tegenover de weerloze en lijdende vrouw... Blijf Maria aanschouwen, in de wetenschap dat zij ‘moederlijk aanwezig is en deelt in de vele ingewikkelde problemen die vandaag de dag de levens van individuen, gezinnen en naties teisteren’ en ‘het christelijke volk helpt in de voortdurende strijd tussen goed en kwaad, om ervoor te zorgen dat het’ niet valt’, of, als het gevallen is, dat het ‘weer opstaat’.” -Kerk in Europa, N. 124, 28 juni 2003

Kinderen, laat niemand jullie misleiden.
De persoon die rechtvaardig handelt, is rechtvaardig,
net zoals hij rechtvaardig is.
Wie zondigt behoort de duivel toe,
omdat de Duivel vanaf het begin gezondigd heeft.
De Zoon van God werd inderdaad geopenbaard om de werken van de Duivel te vernietigen...
Zo
de kinderen van God en de kinderen van de Duivel worden duidelijk gemaakt;
niemand die nalaat in gerechtigheid te handelen, behoort God toe,
noch iemand die zijn broer niet liefheeft.
(Van vandaag Eerste massalezing)

Gerelateerd lezen

De anti-barmhartigheid

Nog een jaar... bedankt voor je
gebeden en steun

Met Nihil Obstat

Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Nu op Telegram. Klik:

Volg Mark en de dagelijkse "tekenen des tijds" op MeWe:

Volg Mark's geschriften hier:

Luister naar het volgende: