IMAGINE een klein kind, dat net heeft leren lopen, wordt meegenomen naar een druk winkelcentrum. Hij is daar met zijn moeder, maar wil haar hand niet pakken. Elke keer dat hij begint te dwalen, reikt ze voorzichtig naar zijn hand. Net zo snel trekt hij het weg en blijft hij in elke richting schieten die hij wil. Maar hij is zich niet bewust van de gevaren: de menigte gehaaste klanten die hem nauwelijks opmerken; de afritten die naar verkeer leiden; de mooie maar diepe waterfonteinen en alle andere onbekende gevaren die ouders 's nachts wakker houden. Af en toe reikt de moeder - die altijd een stap achterloopt - naar beneden en pakt een handje om te voorkomen dat hij deze of die winkel binnengaat, deze persoon of die deur tegenkomt. Als hij de andere kant op wil, draait ze hem om, maar toch, hij wil alleen lopen.
Stel je nu een ander kind voor dat bij het binnenkomen van het winkelcentrum de gevaren van het onbekende voelt. Ze laat de moeder gewillig haar hand pakken en haar leiden. De moeder weet precies wanneer ze moet afslaan, waar ze moet stoppen, waar ze moet wachten, want ze kan de gevaren en obstakels zien en neemt de veiligste weg voor haar kleintje. En als het kind wil worden opgehaald, loopt de moeder rechtdoor, via de snelste en gemakkelijkste weg naar haar bestemming.
Stel je nu voor dat je een kind bent en dat Mary je moeder is. Of u nu een protestant of katholiek bent, een gelovige of een ongelovige, zij loopt altijd met u mee ... maar loopt u met haar mee?
HEB IK HAAR NODIG?
In Waarom Mary? Ik deelde een stukje van mijn eigen reis over hoe ik jaren geleden worstelde met de prominente rol die Mary in de katholieke kerk heeft. Echt, ik wilde gewoon in mijn eentje lopen, zonder dat ik haar hand hoefde vast te houden, of zoals die 'mariale' katholieken het zouden zeggen, mezelf aan haar 'toewijden'. Ik wilde gewoon Jezus 'hand vasthouden, en dat was genoeg.
Het punt is dat weinigen van ons het echt weten hoe om Jezus 'hand vast te houden. Hij zei zelf:
Wie achter mij wil komen, moet zichzelf verloochenen, zijn kruis op zich nemen en mij volgen. Want wie zijn leven wil redden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en dat van het evangelie, zal het redden. (Marcus 8: 34-35)
Velen van ons spreken snel over Jezus als "persoonlijke Heer en Redder", maar als het erom gaat onszelf daadwerkelijk te verloochenen? Om het lijden met vreugde en berusting te omarmen? Om zijn geboden zonder compromis te volgen? Welnu, de waarheid is dat we het zo druk hebben met dansen met de duivel of vechten met het vlees, dat we nog maar net begonnen zijn om zijn met nagel beschadigde hand vast te pakken. We zijn als die kleine jongen die wil ontdekken ... maar de mix van onze nieuwsgierigheid, rebellie en onwetendheid over ware spirituele gevaren brengt onze ziel in gevaar. Hoe vaak hebben we ons omgedraaid om te ontdekken dat we verdwaald zijn! (… Maar een moeder en vader zijn altijd op zoek naar ons! Vgl. Luke 2: 48)
Kortom, we hebben een moeder nodig.
DE GROTE CADEAU
Dit is niet mijn idee. Het is niet eens het idee van de kerk. Het was van Christus. Het was zijn grote geschenk aan de mensheid dat in de laatste momenten van zijn leven werd gegeven.
Vrouw, zie, uw zoon ... Zie, uw moeder. En vanaf dat moment nam de leerling haar bij zich in huis. (Johannes 19: 26-27)
Dat wil zeggen, vanaf dat moment hij pakte haar hand. De hele kerk nam haar hand, in wie John wordt gesymboliseerd, en heeft nooit losgelaten - hoewel individuele leden hun moeder vaak niet kennen. [1]zien Waarom Mary?
Het is de wil van Christus dat ook wij deze moeder bij de hand nemen. Waarom? Omdat Hij weet hoe moeilijk het voor ons is om alleen te lopen ... hoe stormachtig en verraderlijk de golven kunnen zijn in onze pogingen om naar de Safe Harbour van zijn liefde.
HAAR HAND NEMEN ...
Wat gebeurt er als je haar bij de hand neemt? Als een goede moeder zal ze je leiden over de veiligste paden, langs gevaren en in de veiligheid van het Hart van haar Zoon. Hoe weet ik dat?
Ten eerste omdat de geschiedenis van Maria's voorzienige aanwezigheid in de Kerk geen geheim is. Deze rol, geprofeteerd in Genesis 3:15, geboren in de evangeliën en geaccentueerd in Openbaring 12: 1, is krachtig ervaren door de geschiedenis van de kerk heen, vooral in onze tijd door haar verschijningen over de hele wereld.
Op momenten dat het christendom zelf bedreigd leek, werd de bevrijding ervan toegeschreven aan de kracht van [de rozenkrans], en werd Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans geprezen als degene wiens voorspraak redding bracht. —JOHN PAULUS II, Rozenkrans Virginis Mariae, 40
Maar ik weet persoonlijk dat deze Vrouw het Grote Gift is omdat ik, net als John, 'haar in mijn eigen huis heb opgenomen'.
Ik ben een man met een sterke wil geweest. Ik was dat eerste kind hierboven beschreven, een man die fel onafhankelijk, nieuwsgierig, opstandig en koppig is. Ik had het gevoel dat het prima met me ging om 'Jezus' hand vast te houden '. Ondertussen worstelde ik met een honger naar eten en alcohol en andere verleidingen in 'het winkelcentrum' van het leven die me constant op een dwaalspoor brachten. Hoewel ik enige vooruitgang leek te boeken in mijn spirituele leven, was het inconsistent, en
mijn passies leken het beste uit mij te halen.
Toen, op een jaar, voelde ik me opgewonden om mezelf aan Maria 'toe te wijden'. Ik had gelezen dat ze, aangezien ze de Moeder van Jezus is, maar één doel heeft, en dat is om mij veilig bij haar Zoon te brengen. Ze doet dit als ik haar mijn hand laat pakken. Dat is echt wat "toewijding" is. En dus liet ik haar (lees wat er die dag in Waargebeurde verhalen van Onze-Lieve-Vrouw Ik merkte dat er in de komende weken en maanden iets geweldigs begon te gebeuren. Sommige van de gebieden in mijn leven waar ik het moeilijk mee had, was er plotseling nieuwe gratie en kracht om te overwinnen. Al mijn jaren van ronddwalen in mijn eentje, denkend dat ik vooruitging in het spirituele leven, hebben me maar tot een bepaald punt gebracht. Maar toen ik de hand van deze vrouw pakte, begon mijn spirituele leven een vlucht te nemen ...
IN DE WAPENS VAN MARIA
In recentere tijden voelde ik me gedwongen mijn toewijding aan Maria te hernieuwen. Deze keer gebeurde er iets dat ik niet had verwacht. God vroeg me er plotseling om meer, om mezelf te geven helemaal en compleet aan Hem (ik dacht dat ik het was!). 
En de manier om dit te doen was door mezelf te geven helemaal en compleet naar mijn moeder. Ze wilde me nu in haar armen dragen. Toen ik hier 'ja' op zei, begon er iets te gebeuren, en dat gebeurde snel. Ze stond me niet langer toe haar naar de compromissen van het verleden te slepen; ze zou me niet langer laten rusten in de onnodige stops, gemakken en genotzucht van vroeger. Ze bracht me nu snel en doelmatig in het hart van de Heilige Drie-eenheid. Het is alsof ze fiatelk Geweldig Yes aan God, werd nu de mijne. Ja, ze is een liefhebbende moeder, maar ook een stevige. Ze hielp me iets te doen dat ik nooit eerder zo goed kon doen: verloochen mezelf, neem mijn kruis op en volg haar Zoon.
Ik ben net begonnen, zo lijkt het, en toch moet ik eerlijk zijn: de dingen van deze wereld vervagen snel voor mij. De genoegens waarvan ik dacht dat ik niet zonder kon, liggen nu maanden achter mij. En een innerlijk verlangen en liefde voor mijn God groeit elke dag - tenminste, elke dag dat ik deze Vrouw me dieper laat meevoeren in het mysterie van God, een mysterie dat ze leefde en perfect blijft leven. Juist door deze vrouw die “vol van genade” is, vind ik de genade om nu met heel mijn hart te zeggen: “Jezus, ik vertrouw op U!”In een ander schrijven wil ik het uitleggen hoe precies Maria bereikt deze genade in zielen.
AAN BOORD VAN DE ARK: CONSECRATIE
Er is nog iets dat ik je over deze vrouw wil vertellen, en het is dit: ze is een "ark" dat vaart ons veilig en snel naar de Geweldig toevluchtsoord en veilige haven, die Jezus is. Ik kan je niet vertellen hoe dringend ik dit 'woord' vond. Er is geen tijd te verliezen. Er is een Grote storm dat is losgelaten op de aarde. De vloedwateren van angst, onzekerheid en verwarring beginnen te stijgen. EEN spirituele tsunami van apocalyptische proporties is, en zal de wereld overgaan, en vele, vele zielen zijn gewoon onvoorbereid. Maar er is één manier om je voor te bereiden, en dat is door snel het veilige toevluchtsoord van het Onbevlekt Hart van Maria binnen te gaan - de Grote Ark van onze tijd.
Mijn Onbevlekt Hart zal je toevlucht zijn en de weg die je naar God zal leiden. - tweede verschijning aan de kinderen van Fatima, 13 juni 1917, www.ewtn.com
Je kunt dit doen door te doen wat een groot aantal prachtige heiligen hebben gedaan, en dat is je spirituele leven volledig aan deze Moeder toevertrouwen. U hoeft het niet helemaal te begrijpen. In feite is het zo by door jezelf aan Maria toe te wijden, zodat je zult gaan begrijpen waarom Jezus je deze Moeder verliet.
Er is een prachtige nieuwe website gelanceerd om u te helpen deze stap te zetten om uw moeder te bereiken: www.myconsecration.org Ze zullen je gratis informatie sturen waarin wordt uitgelegd wat het betekent om je aan Maria toe te wijden en hoe je dat moet doen. Ze bevatten een gratis exemplaar van de klassieke gids, Voorbereiding op totale toewijding volgens St. Louis Marie de Montfort. Dit is dezelfde toewijding die Johannes Paulus II deed, en waarop zijn pauselijke motto: “Totus tuus”Was gebaseerd. [2]tot nu toe: Latijn voor "helemaal van jou" Een ander boek dat een krachtige en verfrissende manier presenteert om deze toewijding uit te voeren is 33 dagen tot Morning Glory.
Ik moedig je sterk aan om dit schrijven naar zoveel mogelijk vrienden en familie te sturen en de Heilige Geest toe te staan deze uitnodiging tot toewijding aan anderen te doen.
Het is tijd dat we, in meer dan één opzicht, aan boord gaan van de ark.
Net zoals de Immaculata zelf aan Jezus en de Drie-eenheid toebehoort, zo behoort ook elke ziel door haar en in haar wil aan Jezus en aan de Drie-eenheid op een veel perfectere manier dan mogelijk zou zijn geweest zonder haar. Zulke zielen zullen het Heilig Hart van Jezus veel beter gaan liefhebben dan ze tot nu toe ooit zouden hebben gedaan…. Door haar zal goddelijke liefde de wereld in brand steken en verteren; dan zal de "aanname van zielen" in liefde plaatsvinden. —St. Maximiliaan Kolbe, Onbevlekte Ontvangenis en de Heilige Geest, HM Manteau-Bonamy, p. 117
Voor het eerst gepubliceerd op 7 april 2011.
Mark is nu op Facebook!
Mark is nu op Twitter!
Klik op de cd-hoes om samples te bestellen of te beluisteren.
Klik hier om Afmelden or Inschrijven bij dit tijdschrift.
Klik hieronder om deze pagina in een andere taal te vertalen:
voetnoten
| ↑1 | zien Waarom Mary? |
|---|---|
| ↑2 | tot nu toe: Latijn voor "helemaal van jou" |