Het ongeneeslijke kwaad

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor donderdag van de eerste week van de vasten, 26 februari 2015

Liturgische teksten hier

De voorbede van Christus en de Maagd, toegeschreven aan Lorenzo Monaco, (1370-1425)

WANNEER we spreken van een 'laatste kans' voor de wereld, omdat we het hebben over een 'ongeneeslijk kwaad'. De zonde is zo verweven in de aangelegenheden van mannen, zo heeft de grondslagen van niet alleen economie en politiek, maar ook de voedselketen, de geneeskunde en het milieu zo aangetast, dat niets minder dan kosmische chirurgie ^[1]cf. De kosmische chirurgie is noodzakelijk. Zoals de psalmist zegt:

Als funderingen worden vernietigd, wat kan de enige dan doen? (Psalm 11: 3)

Dit was ook de mening van Johannes Paulus II in dat openhartige interview met pelgrims in Duitsland:

We moeten bereid zijn om in de niet al te verre toekomst grote beproevingen te ondergaan; beproevingen waarvoor we bereid moeten zijn om zelfs ons leven op te geven, en een totale gave van onszelf aan Christus en voor Christus. Door uw gebeden en de mijne is het mogelijk om deze verdrukking te verzachten, maar het is niet langer mogelijk om deze af te wenden, omdat alleen op deze manier de Kerk effectief kan worden vernieuwd. Hoe vaak is de vernieuwing van de Kerk inderdaad in bloed tot stand gebracht? Dit keer zal het opnieuw niet anders zijn. We moeten sterk zijn, we moeten onszelf voorbereiden, we moeten ons aan Christus en zijn Moeder toevertrouwen, en we moeten aandachtig en aandachtig zijn voor het gebed van de rozenkrans. —POPE JOHN PAUL II, interview met katholieken in Fulda, Duitsland, november 1980; www.ewtn.com

We lazen gisteren over de reactie van Nineve op God. Ze hadden inderdaad berouw en dus gaf God toe - voor een tijdje ... want de mensen vervielen weer in ernstige zonde. Tientallen jaren later werd Nineve uiteindelijk vernietigd kort voordat de profeet Nahum een ​​laatste waarschuwing gaf:

De Heer is langzaam tot toorn, maar toch groot in kracht; de Heer zal de schuldige niet ongestraft laten. In stormwind en storm komt hij ... (Nahum 1: 3)

En nu, in onze tijd, een Grote storm ^[2]cf. Zeven zegels van revolutie is hier en komt - een storm die, als hij voorbij is, de aarde voor altijd veranderd zal achterlaten. Namens ons een beroep doen is de Moeder van God, voorgesteld in koningin Esther:

Red ons uit de hand van onze vijanden; verander onze rouw in vreugde en ons verdriet in heelheid. (Eerste lezing van vandaag)

In het evangelie van vandaag zegt Jezus ons dat te doen 'Vraag en het zal je worden gegeven.”De gebeden van Onze Lieve Vrouw worden verhoord omdat ze altijd bidt in het testament van God.

We hebben dit vertrouwen in hem, dat als we iets vragen volgens zijn wil, hij ons hoort. (1 Johannes 5:14)

Wie kan de gevolgen van haar tussenkomst berekenen, de tijd die het ons heeft gekocht, de genade die is verkregen door onze grote Middelaar, Jezus Christus? Voor…

Wie van jullie zou zijn zoon een steen geven als hij om een ​​brood vroeg ... hoeveel te meer zal je hemelse Vader goede dingen geven aan degenen die hem erom vragen? (Evangelie van vandaag)

De woorden van de psalm van vandaag moeten zeker op haar lippen zijn: Ik zal u met heel mijn hart danken, o Heer, want u hebt de woorden van mijn mond gehoord. Zo moeten we dan ook constant niet alleen onze dank betuigen, maar ook ons ​​gebed en vasten voor de bekering van de wereld, in het bijzonder deze vasten.

Maar er zal een moment komen waarop deze tijd van genade en barmhartigheid zal eindigen; wanneer de enige remedie voor deze wereld tuchtiging zal zijn. En dan zal onze moeder bidden voor die van God genade in chaos​ Want Zijn gerechtigheid is ook barmhartig ...

De grootste genade van God is om die naties niet in vrede met elkaar te laten blijven die geen vrede met Hem hebben. —St. Pio van Pietrelcina, My Daily Catholic Bible, p. 1482

Daarom moet, naarmate het einde van deze wereld nadert, de toestand van de menselijke aangelegenheden een verandering ondergaan, en door de prevalentie van goddeloosheid verslechteren; zodat nu deze tijden van ons, waarin ongerechtigheid en goddeloosheid zelfs in de hoogste mate zijn toegenomen, als gelukkig en bijna gouden kunnen worden beoordeeld in vergelijking met dat ongeneeslijke kwaad​ —Lactantius, Vaders van de kerk: The Divine Institutes, Boek VII, hoofdstuk 15, Katholieke Encyclopedie​ www.newadvent.org