De laatste bazuin

trompet door Joel Bornzin3De laatste bazuin, foto door Joel Bornzin

 

I zijn vandaag, letterlijk, geschokt door de stem van de Heer die in het diepst van mijn ziel spreekt; geschokt door Zijn onuitsprekelijk verdriet; geschokt door de diepe bezorgdheid die Hij voor hen heeft in de kerk die volkomen in slaap zijn gevallen.

Want zoals in die dagen vóór de zondvloed waren ze aan het eten en drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot de dag dat Noach de ark binnenging, en ze wisten het niet totdat de vloed kwam en ze allemaal wegvaagde, zo zal de komst van de Zoon des mensen. (Matt 24: 38-39)

Ik sta versteld van de schokkende waarheid van die woorden. Want echt, we leven zoals in de dagen van Noach. We hebben ons vermogen verloren om zijn stem te horen, om naar de goede Herder te luisteren, om de "tekenen van de tijd" te begrijpen. Ik twijfel er niet aan dat veel mensen naar de onderkant van mijn recente schrijven hebben gescrolld, Komt Jezus echt?, om te zien hoe lang het was, en zei toen: "Te lang", "Ik heb geen tijd", "Geen interesse." Hoe zou een christen dat kunnen? niet geïnteresseerd zijn in deze vraag? Bovendien krijgen we een gezaghebbend antwoord van de Kerk en Onze Lieve Vrouw over de nabijheid van de komst van de Heer. En toch brengen veel van deze zelfde zielen gemakkelijk uren door op hun Facebook-muur of dwalen door het hersenloze puin van het wereldwijde web. Wij zijn een kerk die afgestompt is door comfort en plezier, verdoofd door het voortdurende gedreun van de geest van de wereld, zo erg zelfs dat we het gerommel van hemelse hoeven niet kunnen horen.

Want we zijn de weg kwijt. Veel katholieken zijn verontrust door de botte en brutale bewering van paus Franciscus dat we de vreugde van het evangelie verloren hebben; dat geestelijken zich gedragen als een CEO die een bedrijf leidt; en dat velen de geest van het Evangelie, dat is om de gewonden te bereiken met de genade van Christus, niet "geobsedeerd" door leerstellingen. De woorden van Ezechiël luiden als een aanklacht over het verharde hart van deze generatie:

De zwakken heb je niet gesterkt, de zieken heb je niet genezen, de kreupelen heb je niet vastgebonden, de verdwaalde heb je niet teruggebracht, de verlorenen heb je niet gezocht, en met geweld en hardheid heb je over hen geregeerd. Ze werden dus verstrooid, omdat er geen herder was; en ze werden voedsel voor alle wilde dieren. (Ezechiël 34: 4-5)

Zeker, sommige geestelijken zijn begonnen te roeren en brieven te schrijven aan de regering waarin ze protesteren tegen transgenderbadkamers of het homohuwelijk. Maar het is te laat. We moesten het evangelie des levens in 1968 prediken Humanae Vitae verwierp de cultuur van de dood. We moesten in 1990 "alle energie van de Kerk inzetten voor een nieuwe evangelisatie", zoals Johannes Paulus II ons smeekte: [1]Redemptoris Missio, n. 3 niet wachten tot de barbaren de deur al hebben afgebroken. We moesten in 2008 'profeten van een nieuw tijdperk' worden, toen Benedictus sprak op Wereldjongerendagen, niet wachten tot we overspoeld worden door valse profeten. En dus is het te laat om het tij van het kwaad te keren, in die zin het moet nu zijn gang gaan​ De mens heeft zelf de poorten voor de Ruiters van de Apocalyps wijd opengegooid door een cultuur van dood te institutionaliseren. Simpel gezegd: we zullen oogsten wat we zaaien.

Maar wat niet te laat is, is om luisteren aan Jezus die Zijn Kerk door deze donkere periode blijft leiden in de stem van profetie.

Maar helaas hebben velen hun vermogen verloren om de profetisch stem van Christus juist omdat ze dat niet meer hebben kinderlijk harten. In de vroege kerk nodigde St. Paulus profetie uit om "in de gemeente" te spreken. Tegenwoordig wordt profetie ronduit geminacht, zo niet verboden in sommige bisdommen. Wat is er met ons gebeurd? Welke geest heeft de kerk bezeten dat we de stem van de goede herder niet langer verwelkomen, die zei dat we het zouden weten?

Mijn schapen horen mijn stem; Ik ken ze, en ze volgen mij. (Johannes 10:27)

Ja, velen zeggen dat ze niet naar profetie zullen luisteren, tenzij deze ‘goedgekeurd’ is. Maar dit komt neer op de Geest uitdoven​ Hoe kan de kerk profetie onderscheiden als we er niet eens naar willen luisteren?

Veel van mijn kinderen zien en horen niet omdat ze dat niet willen. Ze aanvaarden mijn woorden en mijn werken niet, maar door mij roept mijn Zoon iedereen op. —Onze Vrouwe van Medjugorje (naar verluidt) aan Mirjana, 2 June 2016

Wat gaan mensen doen als er midden in de nacht een engel aan hen verschijnt die zegt: "Het is tijd om uw gezin naar een toevluchtsoord te brengen. " Zullen ze antwoorden: “Dat is erg leuk. Maar totdat mijn bisschop deze boodschap goedkeurt, blijf ik hier, bedankt. " Edelachtbare, als Sint-Jozef had gewacht tot zijn droom werd goedgekeurd door religieuze autoriteiten, zou hij nog steeds in Egypte kunnen zijn!

We hebben alle instrumenten die we nodig hebben om profetie te onderscheiden - om te beginnen de Bijbel en de Catechismus, en hopelijk het gewillige onderscheidingsvermogen van de bisschop. Maar we zijn ook naïef als we denken dat profetie overal in de kerk met bloemen en applaus zal worden ontvangen. Nee, toen stenigden ze de profeten, en nu stenigen wij ze. Hoeveel van Gods profeten waren door de eeuwen heen "niet goedgekeurd"? In onze tijd, Sts. Pio en Faustina komen in me op. We zijn zo lauw, angstig en zelfs cynisch geworden iets mystiek dat de nieuwe atheïsten onze preekstoelen niet het zwijgen op hoeven te leggen. We doen het zelf!

Er zijn er die zo ver gaan dat ze zeggen: "Dat is persoonlijke openbaring, daarom hoef ik er niet in te geloven." Als een bisschop deze of gene verschijning of profetie authentiek verklaart, dat wil zeggen God spreekt tot ons door dit vat, wat zeggen we als we tegen de hemel zeggen: "Ik hoef er niet naar te luisteren"! Kan iets wat God zegt onbelangrijk zijn? Zijn we vergeten dat het grootste deel van de leringen van St. Paulus in het Nieuwe Testament via "persoonlijke openbaringen" aan hem persoonlijk kwam? Ik voel Jezus weer kreunen:

Want het hart van dit volk is dof geworden, en hun oren zijn zwaar om te horen, en hun ogen zijn gesloten, opdat ze niet zouden waarnemen met hun ogen, en horen met hun oren, en begrijpen met hun hart, en zich tot mij wenden om hen te genezen . (Matt 13:15)

Na de mis vandaag, toen de stem van de Heer me tot in de kern schudde, gaf Hij me de titel van het schrijven van vandaag, zoals Hij gewoonlijk doet: De laatste bazuin. Weinigen beseffen dat we in de laatste minuten van de laatste uren van barmhartigheid voor de deur van gerechtigheid zijn begint openen. Er komt een moment dat barmhartigheid niet langer barmhartig is, wanneer gerechtigheid is des te barmhartiger.

Ik ben door sommigen een profeet van kommer en kwel genoemd. Maar ik zal je vertellen wat kommer en kwel is: een cultuur die de moord op zieken, lijdenden en ouderen legaliseert; een samenleving die bedrijven, winkelcentra en kerken sluit omdat we de toekomst hebben afgebroken en gecontracepteerd; een cultuur die pornografie promoot en een spoor van vernietiging achterlaat in het leven van mannen en vrouwen; een cultuur die jonge kinderen leert hun seksualiteit in twijfel te trekken en ermee te experimenteren, waardoor hun onschuld wordt vernietigd en hun ziel wordt afgestompt; een samenleving die zijn badkamers en kleedkamers openstelt voor seksuele perverselingen in de naam van "rechten"; een wereld die op de rand van een derde wereldoorlog staat met de meest onbegrijpelijke massavernietigingswapens. Wie is hier de leverancier van kommer en kwel?

U zegt: "De weg van de Heer is niet eerlijk!" Hoor nu, huis van Israël: is mijn weg oneerlijk? Zijn jouw manieren niet oneerlijk? (Ezechiël 18:25)

Wat aan de horizon ligt is een toekomst vol hoop. Iedereen die leest Komt Jezus echt? vervuld van ontzag over wat God van plan is voor die laatste fase van deze wereld. Maar vóór de geboorte komen de weeën. En nu zijn ze plotseling bij ons. Tenminste, degenen met ogen kunnen dit zien, kunnen voelen dit. Maar degenen die hebben gekozen voor een ruggenprik van comfort, plezier en wereldse rijkdom beseffen nauwelijks wat hen al is overkomen als een dief in de nacht​ De inkt is niet eens opgedroogd op de nationale en internationale overeenkomsten die gemeenschappen uit elkaar zullen scheuren naarmate het evangelie wordt onwettig, vervangen door duivelse "wetten" die vader tegen zoon, moeder tegen dochter, buurman tegen naaste zullen keren. Daarom ...

Dit is het uur van heroïsch getuigenis. Het is het uur voor bisschoppen en priesters om ware herders te worden, om hun leven te geven voor hun kudden. Het is het uur voor vaders om hun leven te geven voor hun kinderen. Het is het uur voor mensen om op te staan ​​uit de sluimer van de zonde en de Geest van de wereld te bestraffen. Vrouwen zullen genezen worden als mannen weer man worden, en zo zal het gezin hersteld worden.

God zal een lamme kerk niet langer verdragen. We moeten kiezen wie we zullen volgen nu: Christus of de geest van antichrist.

Als we met hem zijn gestorven, zullen we ook bij hem leven; als we volharden, zullen we ook met hem regeren. Maar als we hem ontkennen, zal hij ons verloochenen. Als we ontrouw zijn, blijft hij trouw, want hij kan zichzelf niet verloochenen. (2 Tim.2: 11-13)

We zullen in de zeer nabije toekomst enkele zeer pijnlijke momenten meemaken, maar ook momenten van grote glorie. Liefde verrast altijd​ We zullen worden gewekt… de hele wereld moet worden geschud. De kerk Dan moet je gezuiverd worden. Ze is de weg kwijt, en als haar lamp niet meer helder brandt, is de hele wereld in duisternis gehuld.

De laatste bazuin van waarschuwing en voorbereiding wordt geblazen, en we doen er goed aan na te denken, ons te bekeren en opnieuw prioriteiten te stellen. Dit zijn de dagen van Noach en iedereen moet zich afvragen of ze al in de ark zijn.

De dagen zijn nabij, en de vervulling van elke visie. Want er zal geen valse visie of vleiende waarzeggerij meer zijn in het huis van Israël. Maar Ik, de Heer, zal het woord spreken dat ik zal spreken, en het zal worden uitgevoerd. Het zal niet langer worden uitgesteld, maar in uw dagen, o opstandig huis, zal ik het woord spreken en het uitvoeren, zegt de Here God ... (Ezechiël 12: 23-25)

 

GERELATEERDE LEZING

De profeten het zwijgen opleggen

Fatima en het grote schudden

 

Print Friendly, PDF & Email

voetnoten

voetnoten
1 Redemptoris Missio, n. 3
Geplaatst in HOME, TROMPETS VAN WAARSCHUWING!.