De belangrijkste profetie

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor woensdag van de eerste week van de vastentijd, 25 februari 2015

Liturgische teksten hier

DAAR Er wordt tegenwoordig veel gepraat over wanneer deze of gene profetie in vervulling zal gaan, vooral in de komende jaren. Maar ik denk vaak na over het feit dat vanavond mijn laatste nacht op aarde zou kunnen zijn, en daarom vind ik de race om 'de datum te kennen' op zijn best overbodig. Ik lach vaak als ik denk aan dat verhaal van Sint Franciscus die tijdens het tuinieren werd gevraagd: "Wat zou je doen als je wist dat de wereld vandaag zou vergaan?" Hij antwoordde: "Ik veronderstel dat ik deze rij bonen zou schoffelen." Hierin ligt de wijsheid van Franciscus: de plicht van het moment is de wil van God. En Gods wil is een mysterie, vooral als het erop aankomt tijd.

Jona begon zijn reis door de stad… en kondigde aan: “Nog veertig dagen en Nineve zal vernietigd worden”… Toen God door hun daden zag hoe zij zich van hun boze weg afkeerden, had hij berouw van het kwaad dat hij hen had gedreigd te doen; hij voerde het niet uit.

Tegenwoordig zijn we getuige van een van de meest brutale kwaden: verdorvenheid die zich met de week vermenigvuldigt. En dus is het niet verwonderlijk om iedereen, van eenvoudige leken tot pausen, profetisch te horen waarschuwen voor de dreigende gevaren voor deze generatie.

En toch komt er profetie in de Kerk naar voren waarvan ik denk dat maar weinigen erkennen als "profetisch", juist omdat het niet zo sensationeel is als vermeende woorden over bankcrashes of een wereldoorlog. En het is dit: dat God bereidt een moment van evangelisatie in de wereld voor zoals we nog nooit eerder hebben gezien​ Zoals Jezus zegt in het evangelie van vandaag:

… Bij de prediking van Jona hadden ze berouw, en er is hier iets groters dan Jona.

Ik suggereer niet dat de waarschuwingen zijn niet belangrijk. Nee ze zijn essentieel om het lichaam van Christus wakker te maken. Maar er is hier iets groters, en het is dat God een immense oogst aan het voorbereiden is. Het is de "laatste kans", zou je kunnen zeggen, voordat God de aarde zuivert. Voor…

... een berouwvol en nederig hart, o God, u zult niet afwijzen. (Psalm van vandaag)

De apostolische exhortatie van paus Franciscus van vorig jaar staat centraal in deze profetische ader, ^[1]cf. Evangelii Gaudium, (De vreugde van het evangelie) "Over de verkondiging van het evangelie in de wereld van vandaag" die de visie van Johannes Paulus II van een huidige en komende "nieuwe evangelisatie" voortzet. Franciscus erkent dat we ons midden in een 'baanbrekende verandering' bevinden, ^[2]Evangelii Gaudium, n. 52 maar het centrale woord is terug te keren naar de kern van de zending van de Kerk, namelijk evangelisatie - vandaar dat de reden waarom mijn geschriften van de afgelopen maanden precies gericht waren op het worden van authentieke getuigen: heilige mannen en vrouwen. Want hoe donkerder het wordt, hoe helderder ware christenen zullen zijn tegen de achtergrond van het kwaad. Dat is het belangrijkste om vandaag te begrijpen - niet de datum van deze of gene gebeurtenis. 

In dit opzicht heeft Benedictus XVI de juiste toon gezet:

... men moet in gedachten houden dat profetie in bijbelse zin niet betekent om de toekomst te voorspellen, maar om de wil van God voor het heden uit te leggen, en daarom het juiste pad voor de toekomst te tonen​ —Kardinaal Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI), Boodschap van Fatima, Theologisch commentaar, www.vatican.va

Toen God door hun daden zag hoe ze zich van hun slechte weg afkeerden, bekeerde hij zich van het kwaad dat hij hen had gedreigd te doen; hij voerde het niet uit. (Eerste lezing)