Ik reis deze week naar Rome om een oecumenische conferentie bij te wonen met kardinaal Francis Arinze. Bid alstublieft voor ons allemaal dat we daar naartoe mogen gaan authentieke eenheid van de Kerk die Christus verlangt en de wereld nodig heeft. De waarheid zal ons bevrijden ...
WAARHEID is nooit onbelangrijk. Het kan nooit optioneel zijn. En daarom kan het nooit subjectief zijn. Als dat het geval is, is het resultaat bijna altijd tragisch.
Hitler, Stalin, Lenin, Mao, Polpot en talloze andere dictators werden niet noodzakelijkerwijs op een dag wakker en besloten miljoenen van hun bevolking te elimineren. In plaats daarvan omarmden ze wat volgens hen "de waarheid" was met betrekking tot de beste benadering van het algemeen welzijn voor hun naties, zo niet de wereld. Toen hun ideologieën vorm kregen en ze de macht grepen, zagen ze degenen die in de weg stonden als overbodige - ongelukkige "bijkomende schade" bij de opbouw van hun nieuwe paradigma. Hoe konden ze zich zo vergissen? Of waren ze? En zijn hun politieke tegenstellingen - kapitalistische landen - het antwoord?
ACHTER DE POLITIEKE STRIJDEN
De strijd tussen 'rechts' en 'links' is tegenwoordig niet langer louter een meningsverschil over beleid. Het is nu een kwestie van leven en dood geworden - een 
"Cultuur van het leven" versus een "cultuur van dood". We beginnen net het "topje van de ijsberg" te zien van de onderliggende spanningen tussen deze twee toekomstvisies.
... we zijn getuige van dagelijkse gebeurtenissen waarbij mensen agressiever en strijdlustiger lijken te worden ... —POPE BENEDICT XVI, Pinksteren Preek, 27 mei 2012
Op economisch-politiek niveau kan men uiteindelijk de verdeeldheid tussen een kapitalist verkleinen tegen een communistisch wereldbeeld. Het kapitalisme is van mening dat de markten en het vrije ondernemerschap de economische welvaart, groei en kwaliteit van leven van een natie moeten stimuleren. Het communistische standpunt is van mening dat de regering de rijkdom, goederen en diensten gelijkelijk moet verdelen voor een rechtvaardiger samenleving.
Links stelt steeds meer dat het goede fout is en vice versa Maar zou er aan beide kanten waarheid kunnen zijn, en dus de reden voor zo'n scherpe verdeeldheid op dit uur?
Van het communisme
Communisme, of liever, gemeenschap-isme is een sociaal-politieke vorm van de vroege kerk. Overweeg dit:
Allen die geloofden waren samen en hadden alle dingen gemeen; ze zouden hun eigendommen en bezittingen verkopen en ze onder elkaar verdelen naar ieders behoefte. (Handelingen 2: 44-45)
Is dit niet precies wat socialistische / communistische ideologen vandaag de dag voorstellen door middel van meer belastingen en herverdeling? Het verschil is dit: wat de vroege kerk tot stand bracht, was gebaseerd op vrijheid en naastenliefde - niet op dwang en controle. Christus was het hart van de gemeenschap, niet “liefste” 
Leider ', zoals dictators vaak worden genoemd. De vroege kerk was gegrondvest op een koninkrijk van liefde en dienstbaarheid; Het communisme is gebaseerd op een koninkrijk van dwang en uiteindelijk slavernij van het regime. Het christendom viert diversiteit; Het communisme legt uniformiteit op. De christelijke gemeenschap zag hun materiële goederen als een middel om een doel te bereiken - gemeenschap met God; Het communisme ziet het materiaal als een doel op zich - een 'utopie' waarbij alle mensen materieel gelijk zijn. Het is een poging tot "hemel op aarde", en daarom gaat het communisme altijd hand in hand met atheïsme.
In principe en in feite sluit het materialisme radicaal de aanwezigheid en actie van God, die geest is, in de wereld en vooral in de mens uit. In wezen komt dit doordat het Gods bestaan niet accepteert, omdat het een systeem is dat in wezen en systematisch atheïstisch is. Dit is het opvallende fenomeen van onze tijd: atheïsme... —POPE ST. JOHANNES PAULUS II, Dominum en Vivificantem, 'Over de Heilige Geest in het leven van de kerk en de wereld', nr. 56; vaticaan.va
Ook al is het "idee" de verbetering van het "algemeen welzijn", de waarheid van de menselijke persoon en God Zelf worden genegeerd in de visie van de communisten. Aan de andere kant plaatst het christendom de persoon in het centrum van de economie, terwijl in het communisme de autoritaire leider het centrum wordt; alle anderen zijn slechts een tandwiel of versnelling in de economische machine.
Kortom, de communistische leider vergoddelijkt zelf.
Van het kapitalisme
Is het kapitalisme dan het tegengif voor het communisme? Dat hangt ervan af. Menselijke vrijheid kan nooit worden gebruikt voor een egoïstisch doel, met andere woorden, het kan niet naar het individu leiden vergoddelijkt zichzelf. De "vrije economie" moet eerder altijd een uitdrukking zijn van onze solidariteit met anderen, waarbij het welzijn en de voordelen van het algemeen welzijn centraal staan in de economische groei.
Want de mens is de bron, het middelpunt en het doel van al het economische en sociale leven. —Tweede Oecumenische Raad van het Vaticaan, Gaudium en Spes, zn. 63: AAS 58, (1966), 1084
Aldus
Als met 'kapitalisme' een economisch systeem wordt bedoeld dat de fundamentele en positieve rol van het bedrijfsleven, de markt, het privébezit en de daaruit voortvloeiende verantwoordelijkheid voor de productiemiddelen en de vrije menselijke creativiteit in de economische sector erkent, dan is het antwoord: zeker bevestigend ... Maar als met 'kapitalisme' een systeem wordt bedoeld waarin vrijheid in de economische sector niet wordt beperkt tot een sterk juridisch kader dat haar ten dienste stelt van de menselijke vrijheid in haar totaliteit, en die haar als een bijzondere aspect van die vrijheid, waarvan de kern ethisch en religieus is, dan is het antwoord zeker negatief. —ST. JOHANNES PAULUS II, Centesiumus Annus, zn. 42; Compendium van de sociale leer van de kerk, n. 335
Dus waarom zien we vandaag een letterlijke revolutie tegen het kapitalisme? Omdat de "vrijheid" van individuen, bedrijven en bankfamilies is geweest 
grove misbruikt om rijkdom te genereren, hetzij voor zichzelf, hun aandeelhouders, of een handvol machtigen, terwijl een snel groter wordende kloof tussen de rijken en de armen werd gecreëerd.
Want de liefde voor geld is de wortel van alle kwaad, en sommige mensen zijn in hun verlangen ernaar afgedwaald van het geloof en hebben zichzelf met veel pijnen doorboord. (1 Timoteüs 6:10)
Tegenwoordig zijn de kosten van levensonderhoud, onderwijs en basisbehoeften zo hoog, zelfs in ontwikkelde landen, dat de toekomst van onze jeugd er inderdaad somber uitziet. Bovendien heeft het gebruik van het ‘militaire complex’, het misbruik en de manipulatie van de aandelenmarkten, de ongecontroleerde inbreuk op de privacy door technocraten en het onbelemmerde streven naar winst geleid tot een groteske ongelijkheid binnen de landen van de Eerste Wereld, waardoor ontwikkelingslanden in een cyclus blijven. van armoede, en veranderde individuen in handelswaar.
Geen genoegen is ooit genoeg, en de overmaat aan bedrieglijke bedwelming wordt een geweld dat hele regio's uit elkaar scheurt - en dit alles in de naam van een fataal misverstand over vrijheid dat in feite de vrijheid van de mens ondermijnt en uiteindelijk vernietigt. —POPE BENEDICT XVI, ter gelegenheid van kerstgroeten, 20 december 2010; http://www.vatican.va/
Zo ontstaat een nieuwe tirannie, onzichtbaar en vaak virtueel, die eenzijdig en meedogenloos zijn eigen wetten en regels oplegt. Schulden en de opeenstapeling van rente maken het ook moeilijk voor landen om het potentieel van hun eigen economie te realiseren en te voorkomen dat burgers profiteren van hun echte koopkracht ... In dit systeem, dat de neiging heeft om verslinden alles wat hogere winsten in de weg staat, wat kwetsbaar is, zoals het milieu, is weerloos voor de belangen van een vergoddelijkt markt, die de enige regel worden. -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, N. 56
Hier nogmaals, de essentiële waarheid van de waardigheid en intrinsieke waarde van de menselijke persoon is verloren.
... zonder de leiding van liefdadigheid in waarheid, zou deze wereldwijde kracht ongekende schade kunnen aanrichten en nieuwe verdeeldheid creëren binnen de menselijke familie ... de mensheid loopt nieuwe risico's van slavernij en manipulatie. —PAUS BENEDICTUS XVI, Caritas in Veritate, n. 33, 26
WAAROM ZIJN WE NU AAN DE PRECIPIE?
De mensheid stevent af op de afgrond van vernietiging die mensen met hun eigen handen hebben voorbereid. Bekeer u en keer terug naar Hem die uw Enige en ware Redder is. Zorg voor je spirituele leven. Ik wil je niet dwingen, maar wat ik zeg moet serieus worden genomen. - Bericht van Onze Lieve Vrouwe Vredeskoningin aan Pedro Regis, Unaí / Minas Gerais, 30 oktober 2018; Pedro geniet de steun van zijn bisschop
U ziet dus dat er inderdaad bepaalde waarheden zijn binnen het communisme en het kapitalisme die de kerk (tot op zekere hoogte) kan bevestigen Maar als die waarheden niet geworteld zijn in de hele waarheid van de menselijke persoon, ze worden allebei op hun eigen manier een "beest" dat hele naties verslindt. Wat is het antwoord?
De wereld wil het niet langer horen, en de kerk is ook niet in staat het geloofwaardig te presenteren. Het antwoord ligt in de sociale leer van de katholieke kerk dat is een 
ontwikkeling vanuit de heilige traditie en het evangelie zelf. De Kerk neemt geen andere economische / politieke positie in dan die van de waarheid-de waarheid van wie we zijn, wie God is, en onze relatie met Hem en elkaar en alles wat dat inhoudt. Hieruit komt de licht om de naties te leiden tot authentieke menselijke vrijheid, voor iedereen.
De mensheid staat nu echter op een gevaarlijke afgrond met uitzicht op een afgrond. De verlichtingsperiode met al zijn ‘ismen’ - rationalisme, sciëntisme, evolutionisme, marxisme, communisme, radicaal feminisme, modernisme, individualisme, enz. - heeft langzaam en gestaag de scheiding tussen ‘kerk en staat’ doorgevoerd, waardoor God in feite van het openbare plein werd verdreven. Bovendien zijn grote delen van de Kerk zelf, verleid door de geest van de wereld, de omarming van het modernisme en de openbaring van seksueel misbruik door geestelijken, niet langer een geloofwaardige morele kracht in de wereld.[1]cf. De katholiek faalt
IHet is een bijzonder ernstige zonde wanneer iemand die eigenlijk mensen moet helpen in de richting van God, aan wie een kind of een jongere is toevertrouwd om de Heer te vinden, hem in plaats daarvan mishandelt en hem wegleidt van de Heer. Als gevolg hiervan wordt het geloof als zodanig ongelooflijk en kan de kerk zichzelf niet langer geloofwaardig presenteren als de heraut van de Heer. —PAUS BENEDICTUS XVI, Licht van de wereld, De paus, de kerk en de tekenen van de tijd: een gesprek met Peter Seewald, p. 23-25
A Geweldig vacuüm is gemaakt dat de aard van de mens smeekt om te vullen. Dus een nieuw beest rijst op uit de afgrond, een die de gemeenschappelijke waarheden van het communisme, de creatieve aspecten van het kapitalisme en de spirituele verlangens van de mensheid omarmt ... maar verwerpt de intrinsieke waarheid van de menselijke persoon en de Heiland, Jezus Christus. We zijn gewaarschuwd, en ik bid, voorbereid:
Voor de wederkomst van Christus moet de Kerk een laatste beproeving doorstaan die het geloof van veel gelovigen zal doen wankelen. hun problemen ten koste van afvalligheid van de waarheid. De allerhoogste religieuze misleiding is die van de Antichrist, een pseudo-messianisme waarmee de mens zichzelf verheerlijkt in plaats van God en dat zijn Messias in het vlees komt. Het bedrog van de Antichrist begint al vorm te krijgen in de wereld elke keer dat de claim wordt gedaan om in de geschiedenis die messiaanse hoop te beseffen die alleen buiten de geschiedenis kan worden gerealiseerd door het eschatologische oordeel. De Kerk heeft zelfs gewijzigde vormen van deze vervalsing van het koninkrijk verworpen om onder de naam millenarisme te vallen, vooral de "intrinsiek perverse" politieke vorm van een seculier messianisme. —Catechismus van de Katholieke Kerk, nr. 675-676
We staan nu voor de laatste confrontatie tussen de Kerk en de antikerk, van het Evangelie en het anti-Evangelie, van Christus en de antichrist. Deze confrontatie ligt binnen de plannen van de goddelijke voorzienigheid. Het is een beproeving die de hele Kerk ... moet ondergaan ... een test van 2,000 jaar cultuur en christelijke beschaving, met alle gevolgen van dien voor de menselijke waardigheid, individuele rechten, mensenrechten en de rechten van naties. —Kardinaal Karol Wojtyla (JOHN PAUL II), van een toespraak in 1976 tot de Amerikaanse bisschoppen in Philadelphia
GERELATEERDE LEZING
Wanneer het communisme terugkeert
Klimaatverandering en de grote misleiding
Het Nu-woord is dat een volletijdbediening
gaat door met uw steun.
Zegen u, en bedankt.
Om met Mark mee te reizen De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.
voetnoten
| ↑1 | cf. De katholiek faalt |
|---|