De nacht van geloof

LENTE RETRAITE
dag 40

 

EN dus we zijn aan het einde van onze retraite gekomen ... maar ik verzeker je, het is pas het begin: het begin van de grote strijd van onze tijd. Het is het begin van wat St. John Paul II noemde ...

… De laatste confrontatie tussen de Kerk en de antikerk, van het Evangelie versus het anti-Evangelie. Deze confrontatie ligt binnen de plannen van de goddelijke voorzienigheid; het is een beproeving die de hele kerk, en de Poolse kerk in het bijzonder, op zich moet nemen. Het is niet alleen een beproeving van niet alleen onze natie en de kerk, maar in zekere zin een test van 2000 jaar cultuur en christelijke beschaving, met alle gevolgen van dien voor de menselijke waardigheid, individuele rechten, mensenrechten en de rechten van naties. —Kardinaal Karol Wojtyla (JOHANNES PAULUS II), op het Eucharistisch Congres, Philadelphia, PA; 13 augustus 1976; cf. herdrukt op 9 november 1978, uitgave van The Wall Street Journal

En toch, net zoals het kruis staat als "een struikelblok voor Joden en dwaasheid voor heidenen", ^[1]1 Cor 1: 23 zo ook het leger dat God voor deze strijd verzamelt. Geleid door een nederige Maagd, is het geen leger dat naar het vlees strijdt met nucleaire, laser- of elektromagnetische wapens; noch met angst, terreur en onrecht; maar eerder met de wapens van geloof, hoop en liefde. ^[2]cf. De nieuwe Gideon

… De wapens van onze strijd zijn niet van vlees, maar enorm krachtig, in staat om forten te vernietigen. (2 Kor 10: 3-4)

Op deze heilige zaterdag lijkt het alsof de hele wereld is gehuld in de duisternis van het graf; dat de dood zelf onze culturen van alle kanten naar binnen drukt, aangezien euthanasie, abortus, zelfmoord, sterilisatie en geboortebeperking niet alleen "rechten" worden, maar verplichte "diensten" die zelfs katholieke instellingen moeten bieden. Terwijl ik deze zin aan het schrijven was, schreef een moedige radiopresentator van "Radio Maria" in Toronto me:

Ik heb niet langer het gevoel dat ik een Canadees staatsburger ben, omdat ons vaderland een vreemde is geworden, vijandig en vreemd aan wat ik geloof. We leven in ballingschap in ons eigen land. —Lou Iacobelli, gastheer van "Family Matters", 25 maart 2016

Ik weet zeker dat velen van jullie in Amerika, Syrië, Ierland, de rest van Europa en elders hetzelfde denken. Maar u bent in goed gezelschap, want het waren de patriarchen van het Oude Testament die leefden en stierven in hetzelfde geloof dat u probeert te behouden:

Ze ontvingen niet wat er was beloofd, maar zagen het en begroetten het van verre en erkenden dat ze vreemden en vreemdelingen op aarde waren, want degenen die zo spreken, laten zien dat ze een thuisland zoeken. (Heb 11: 13-14)

Maar ons hemelse vaderland zoeken is nooit een oefening om de wereld aan zichzelf over te geven. Zoals ik al citeerde De contrarevolutie,

We kunnen niet rustig accepteren dat de rest van de mensheid weer terugvalt in het heidendom. —Kardinaal Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI), The New Evangelization, Building the Civilization of Love; Toespraak voor catechisten en godsdienstleraren, 12 december 2000

… U zult niet werkeloos toekijken wanneer het leven van uw naaste op het spel staat. (zie Lev 19:16)

En daardoor is het doel van deze retraite om het ons te laten zien hoe we kunnen een authentiek licht en teken van hoop zijn voor onze naaste. En dit door een lediging en afsterving aan het zelf, zodat Jezus kan opstaan ​​en in ons kan leven door het cultiveren van een innerlijk leven.

Ik vond het interessant dat ik op de eerste dag van deze retraite geïnspireerd werd om de voorspraak van St.Mildred te vragen (zie Dag 1), omdat ze geen heilige is die ik ooit had aangeroepen, noch iets vanaf wist. Dus na het schrijven van die meditatie, zocht ik haar op. 'Mildred had een reputatie van grote heiligheid… ze verwierp wat voor haar een genoemd gemakkelijk leven had kunnen zijn. Haar onthechting van de goederen van deze wereld leidde haar tot een sterke toewijding aan Jezus en zijn armen. " ^[3]cf. catholic.org Kortom, St. Mildred had een authentiek innerlijk leven dat Gods liefde uitstraalde. Ik word herinnerd aan een 'woord' dat een vriend van mij vele jaren geleden sprak en dat resoneerde in mijn ziel: "Dit is niet de tijd voor troost, maar de tijd voor wonderen."

Het was ook aan Dag 1 dat ik schreef dat jij en ik 'de geschiedenis doorbreken', dat we door ons 'ja' tegen God in dit uur de kans hebben om invloed uit te oefenen op de loop van de wereld - misschien als geen andere generatie christenen. Zoals dienaar van God Catherine de Hueck Doherty zei:

Dit is inderdaad een tijd van heldendom. Gewone deugd, die goed wordt beoefend, is heroïsch geworden in de totale verwarring van de wereld van vandaag. -Waar liefde is, is God, uit de "Moments of Grace" -kalender, 24 maart

Het is zo waar! Plots springt een katholiek die alleen maar de zondagsmis bijwoont, getrouw op tussen de massa; een jonge man en vrouw die vóór het huwelijk kuis blijven, zijn als trompetten die schallen in het lawaai van de lust; een ziel die vasthoudt aan de natuurlijke morele wet en de onveranderlijke waarheden van het katholieke geloof is als een heteluchtballon wiens vlammende brander de zelfgenoegzame nacht van compromissen schokt en afschuwt. Zoals kardinaal Burke zei:

Wat in een dergelijke samenleving verwondering veroorzaakt, is het feit dat iemand de politieke correctheid niet in acht neemt en daardoor de zogenaamde vrede van de samenleving lijkt te verstoren.​ —Aartsbisschop Raymond L. Burke, Prefect van de Apostolische Signatuur, Reflections on the Struggle to Advance the Culture of Life, InsideCatholic Partnership Dinner, Washington, 18 september 2009

Ja, dat zijn wij! Dat is de vermoeide maar getrouwe kleine groep apostelen waartoe we geroepen worden. U ziet dus dat de kans om een ​​heilige te zijn nog nooit zo groot is geweest - en ook niet meer nodig is. Want zoals Johannes Paulus II zei:

Door naar Christus te luisteren en Hem te aanbidden, moeten we moedige keuzes maken, soms heroïsche beslissingen nemen. Jezus is veeleisend, omdat Hij ons oprecht geluk wenst. De Kerk heeft heiligen nodig. Allen zijn tot heiligheid geroepen, en alleen heilige mensen kunnen de mensheid vernieuwen. —POPE JOHANNES PAULUS II, Wereldjongerendagboodschap voor 2005, Vaticaanstad, 27 augustus 2004, Zenit

Dus de behoefte aan moed is nooit groter geweest dan nu: voor mannen om te worden heren opnieuw, en vrouwen om te worden vast Dames. Het beeld van man en vrouw is tegenwoordig zo vreselijk vervormd dat we alleen door het gezicht van Jezus te beschouwen - Hij die het beeld van God is - het beeld van God kunnen terugkrijgen waarin we ook zijn geschapen. Daarom moeten we 'de gave van God tot vuur wekken' die we hebben ontvangen door onze doop en bevestiging. 

Want God heeft ons niet een geest van lafheid gegeven, maar eerder van kracht, liefde en zelfbeheersing. (2 Tim.1: 7)

En deze gave van moed komt, net als voor Jezus in Getsemane, als we allebei bidden en trouw blijven: "Niet mijn wil, maar de jouwe geschiede." Dan zal er ook een engel komen om ons te versterken, net als Jezus. ^[4]cf. Lukas 22:32 Maar als onze ogen niet op de Vader gericht zijn, maar op de tempelwachters met hun fakkels en wapens; als onze blik wordt afgeleid door de brullende golven van deze huidige storm, in plaats van op Jezus in de achtersteven van de boot; als we niet “naar Christus luisteren en Hem aanbidden”… dan zal menselijke moed dat wel doen mislukken​ Want het bedrog dat op de wereld valt is "Zo groot om, als dat mogelijk was, zelfs de uitverkorenen te misleiden." ^[5]cf. Mat 24: 24 Maar Jezus zegt vandaag tegen jullie die worstelen om trouw te zijn:

Omdat je mijn boodschap van volharding hebt bewaard, zal ik je beschermen in de tijd van beproeving die de hele wereld zal komen om de bewoners van de aarde op de proef te stellen. Ik kom snel. Houd vast aan wat je hebt, zodat niemand je kroon kan afnemen. (Openbaring 3: 10-11)

Wij zijn als lichaam, de kerk, die ook de nacht van het geloof ingaan (lees De smeulende kaars).

Vóór de wederkomst van Christus moet de kerk een laatste beproeving doorstaan ​​die het geloof van veel gelovigen zal doen wankelen ... De kerk zal de heerlijkheid van het koninkrijk alleen binnengaan via dit laatste Pascha, wanneer ze haar Heer zal volgen in zijn dood en opstanding. —Catechismus van de Katholieke Kerk, nr. 672, 677

Hoewel tijden en seizoenen buiten ons bereik liggen, hebben veel van de pausen in de vorige eeuw openlijk gesuggereerd dat we getuige beginnen te zijn van tekenen van de "eindtijd", zowel uit de evangeliën als uit het boek Openbaring. ^[6]zien Waarom schreeuwen de pausen niet? En dus wil ik dat boek nog een keer citeren:

Getuigenis van Jezus is de geest van profetie. (Openbaring 19:10)

Ja, er zijn tegenwoordig veel persoonlijke openbaringen en profetieën, maar hier heb je het allerbelangrijkste hart- ervan, de belangrijkste profetie onder profetieën voor de eindtijd: "Getuigenis van Jezus." En daarom roept de Heilige Moeder de Kerk op dit moment herhaaldelijk op tot een innerlijke blik op Christus, een innerlijk leven van gebed en gemeenschap met God door de zaligsprekingen na te leven. Want alleen in deze contemplatieve blik kunnen we steeds meer worden getransformeerd naar de gelijkenis van Jezus. Alleen door deze vereniging met God kunnen we schijnen als "heteluchtballonnen" in deze nacht van duisternis en een profetisch getuigenis. 

En het getuigenis waartoe we geroepen zijn door ons leven en onze woorden, is dat Jezus Christus is de Heer​ Dat is Hij alleen "De weg, de waarheid en het leven." Alleen door bekering van zonden en geloof in zijn liefde kan ieder van ons worden gered. O, wat is dit Evangelie vandaag vertroebeld! Hoeveel valse en bedrieglijke paden zijn er zelfs onder ons ontstaan ​​- van wolven in schaapskleren. 

Maar zelfs als wij of een engel uit de hemel [aan u] een ander evangelie zouden prediken dan het evangelie dat wij u predikten, laat dat dan vervloekt zijn! (Gal 1: 8)

Toen ik tijdens Goede Vrijdag naar het Kruis keek, hoorde ik in mijn hart een luide stem als een donder die ons wenkte om nogmaals de naam van Jezus te verkondigen!

Er is geen redding door iemand anders, noch is er een andere naam onder de hemel gegeven aan het menselijk ras waardoor we gered zullen worden. (Handelingen 4:12)

Als katholieken zijn we de kracht vergeten in de naam van Jezus! Kijk wat er gebeurde toen de tempelwachters dichterbij kwamen en naar Jezus bij naam vroegen.

Toen hij tegen hen zei: "IK BEN", wendden ze zich af en vielen op de grond. (Johannes 18: 6)

Er is energie in deze naam. Kracht om te bevrijden, te genezen en te redden. Want zoals de Catechismus leert, 

'Jezus' bidden is hem aanroepen en hem in ons roepen. Zijn naam is de enige die de aanwezigheid bevat die het betekent. -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 2666

Dit is de reden waarom demonen vluchten voor Zijn naam, want anders dan jouw naam of de mijne, om te zeggen Jezus is om Hem in ons midden te brengen. De naam van Jezus is een enorm krachtig wapen dat forten kan vernietigen! En daarom, als een voetnoot bij alles wat ik heb gezegd over gebed, als je wilt leren bidden zonder ophouden, dan zoals de heilige Paulus zei ... 

... laten we God voortdurend een lofoffer brengen, dat wil zeggen de vrucht van de lippen die zijn naam belijden. (Heb 13:15)

Misschien is het krachtigste "Jezusgebed" voor dit uur ter wereld het gebed dat ons via St. Faustina is gegeven: "Jezus, ik vertrouw op je." Na 2000 jaar christendom, duizenden pauselijke decreten, honderden canonieke wetten en tientallen catechismussen, is de boodschap die Jezus heeft voor onze wereld in deze "eindtijd" teruggebracht tot vijf woorden: "Jezus, ik vertrouw op je. " Is het toeval dat hij in de eindtijdprofetie van de profeet Joël schrijft:

… Vóór de komst van de grote en schitterende dag van de Heer… zal het zijn dat een ieder die een beroep doet, zal worden gered de naam van de Heer. (Handelingen 2: 20-21)

Ja, God heeft het ons gemakkelijk gemaakt: Jezus, ik vertrouw op jou. Ik heb het gevoel dat voordat de deuren van barmhartigheid worden gesloten voor deze verloren generatie, deze vijf woorden vele zielen zullen redden. 

Nu, dit alles gezegd, weet ik dat wanneer deze retraite lang voorbij is, en u en ik terugkeren naar de dagelijkse routine van ons leven, de vreugde, inspiratie en troost die we deze veertig dagen hebben ervaren natuurlijk plaats zullen maken voor de zwaartekracht van zwakheid, beproevingen en verleidingen die ons naar de aarde proberen te trekken. Ook dit is een "nacht van geloof" waar we allemaal door moeten volharden. De sleutel is niet om toe te geven aan die stem van wanhoop die je zal beschimpen, zeggende: 'Zie je, ondanks deze terugtocht blijf je gewoon een trashy zondaar. Je zult nooit heilig worden ... je bent een mislukkeling. " Nou, ik hoop dat je nu beseft dat dit zo is niet de stem van de Heilige Geest, maar de "aanklager van de broeders". Als de Geest komt om ons van zonde te overtuigen, zal hij altijd de vrucht van vrede voortbrengen, zelfs temidden van brandende tranen van vernedering. De Geest is zachtaardig; Satan is meedogenloos; de Geest brengt licht in de ziel; Satan brengt onderdrukkende duisternis; de Geest biedt hoop; Satan belooft wanhoop. Leer, mijn beste vrienden, onderscheid te maken tussen de twee stemmen. Leer vooral te vertrouwen op de genade van God die niet een bepaald aantal vergeving toekent, maar altijd bereid is te vergeven.

Ik denk dat deze kleine anekdote uit St. Faustina voor ons vandaag een mooi voorbeeld is van hoe we moeten reageren in de nacht van het geloof.

Als ik zie dat de last mijn kracht te boven gaat, overweeg of analyseer ik het niet of onderzoek het niet, maar ik ren als een kind naar het Hart van Jezus en zeg slechts één woord tegen Hem: "U kunt alle dingen doen." En dan zwijg ik, omdat ik weet dat Jezus zelf in de kwestie zal tussenkomen, en wat mij betreft, in plaats van mezelf te kwellen, gebruik ik die tijd om van Hem te houden. -NS. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1033

Tot slot, mijn geliefde broeders en zusters, herinner u wat Johannes Paulus II zei, dat de beproevingen waarmee de kerk nu wordt geconfronteerd 'binnen de plannen van de goddelijke voorzienigheid' liggen. Dat wil zeggen, de nacht van het geloof is niet het einde; daar komt de dageraad van de opstanding ...

 

SAMENVATTING EN SCHRIFT

De Kerk volgt Jezus door onze eigen Passie, Dood en Wederopstanding. De sleutel om in deze tijden standvastig te blijven, is te leven vanuit een innerlijk leven van gebed en trouw aan het Woord van God.

Want de liefde van God is dit, dat we zijn geboden onderhouden. En zijn geboden zijn niet zwaar, want wie door God verwekt is, overwint de wereld. En de overwinning die de wereld overwint, is ons geloof. Wie is er inderdaad de overwinnaar over de wereld anders dan degene die gelooft dat Jezus de Zoon van God is? (1 Johannes 5: 3-5)

God zegene u, mijn geliefde broeders en zusters. We zullen samen blijven in gemeenschap van gebed ... 

 

 

Dank aan jullie allemaal voor jullie gebeden
en aanmoedigingsbrieven.
Het nu-woord en deze vastentijd
worden u gratis gegeven.
Zoals Jezus zei: “Zonder kosten heb je ontvangen;
zonder kosten die u moet geven. "
"Op dezelfde manier", zei St. Paul,
“De Heer beval degenen die prediken
het evangelie moet naar het evangelie leven. "
Als deze retraite een zegen voor je is geweest, en je bent in staat,
overweeg alstublieft om dit fulltime apostolaat te helpen,
die uitsluitend berust op goddelijke voorzienigheid
en uw vrijgevigheid. Heel erg bedankt!

 

 

Bestel het boek van Mark dat het grote plaatje geeft
volgens de kerkvaders, De laatste confrontatie. 

 

WAT MENSEN ZEGGEN:

Het eindresultaat was hoop en vreugde! … Een duidelijke gids en uitleg voor de tijden waarin we ons bevinden en die waar we snel naartoe gaan.
—John LaBriola, Verder Katholiek Soldeer

… Een opmerkelijk boek.
— Joan Tardif, Katholiek inzicht

De laatste confrontatie is een genadegave aan de Kerk.
—Michael D. O'Brien, auteur van Vader Elijah

Mark Mallett heeft een boek geschreven dat je moet lezen, een onmisbaar boek vademecum voor de beslissende tijden die komen, en een goed onderzochte overlevingsgids voor de uitdagingen die de kerk, onze natie en de wereld opdoemen ... De laatste confrontatie zal de lezer voorbereiden, zoals geen ander werk dat ik heb gelezen, om de tijden die voor ons liggen onder ogen te zien met moed, licht en gratie in het vertrouwen dat de strijd en vooral deze ultieme strijd aan de Heer toebehoort.
- wijlen Fr. Joseph Langford, MC, mede-oprichter, Missionaries of Charity Fathers, auteur van Moeder Teresa: In de schaduw van Onze Lieve Vrouw, en Moeder Teresa's geheime vuur

In deze dagen van tumult en verraad weerklinkt Christus 'herinnering om waakzaam te zijn krachtig in de harten van degenen die van Hem houden… Dit belangrijke nieuwe boek van Mark Mallett kan je helpen om steeds intenser te kijken en te bidden terwijl er zich verontrustende gebeurtenissen voordoen. Het is een krachtige herinnering dat, hoe duister en moeilijk dingen ook mogen worden, “Hij die in jou is, groter is dan hij die in de wereld is.
—Patrick Madrid, auteur van Search and Rescue en Paus Fiction

 

Verkrijgbaar bij

www.markmallett.com

 

Luister naar de podcast van de reflectie van vandaag:

Podcast: Spelen in een nieuw venster | Downloaden