De relikwieën en de boodschap

Een stem die het uitschreeuwt in de woestijn

 

NS. PAUL leerde dat we 'omringd zijn door een wolk van getuigen'. ^[1]Heb 12: 1 Nu dit nieuwe jaar begint, wil ik met de lezers de 'kleine wolk' delen die dit apostolaat omringt door de relikwieën van de heiligen die ik in de loop der jaren heb ontvangen - en hoe zij spreken tot de missie en visie die deze bediening leiden ...

 

BEREID DE WEG VOOR

I bad voor het Heilig Sacrament in de privékapel van mijn geestelijk begeleider toen woorden, schijnbaar buiten mijzelf, in mijn hart opkwamen:

Ik geef u de bediening van Johannes de Doper. 

Terwijl ik erover nadacht wat dit betekende, dacht ik aan de woorden van de Doper zelf, woorden in het Evangelie van vandaag:

Ik ben de stem van iemand die in de woestijn roept: 'Maak de weg van de Heer recht' ...

De volgende ochtend werd er op de deur van de pastorie geklopt en toen riep de secretaris mij. Een oudere man stond daar, zijn hand uitgestoken na onze begroeting. 

'Dit is voor jou', zei hij. “Het is een eersteklas relikwie van Johannes de Doper. '

De uiteindelijke betekenis hiervan zou zich in de komende jaren ontvouwen, aangezien de aansporing van Johannes Paulus II aan ons jongeren in 2002 een centraal thema van dit apostolaat zou worden:

Beste jonge mensen, het is aan jou om de wachters van de morgen die de komst van de zon aankondigt, die is de verrezen Christus! —POPE JOHANNES PAULUS II, Boodschap van de Heilige Vader aan de jeugd van de wereld, XVII Wereldjongerendag, n. 3; (vgl. Is 21: 11-12)

Deze uitnodiging, zo merkte hij later op, zou gekenmerkt worden door de noodzaak van zowel trouw aan de Heilige Vader en de Kerk van Christus, als een zeker martelaarschap door op een profetische manier naar voren te treden om aan te kondigen de komende dageraad. 

De jongeren hebben laten zien dat ze zijn voor Rome en voor de Kerk een bijzondere gave van de Geest van God ... Ik aarzelde niet om hen te vragen een radicale keuze te maken in geloof en leven en hen een enorme taak voor te leggen: 'ochtendwakers' worden aan het begin van het nieuwe millennium​ —POPE JOHANNES PAULUS II, Nieuwe Millennio Inuente9

Misschien is het dan ook geen toeval dat er een tweede relikwie was ingesloten bij Johannes de Doper, dat van de Poolse martelaar St. Hyacinth. Hij stond bekend als de "Apostel van het Noorden". Ik woon in Canada ... en mijn grootvader is Pools. 

 

DE NIEUWE EVANGELISATIE 

Ik was overweldigd toen ik een botfragment van Johannes de Doper in mijn hand hield - hetzelfde bot dat in de baarmoeder van Elizabeth "sprong" bij de begroeting van Maria. Hetzelfde bot dat werd uitgestrekt om Jezus, onze Heiland en Heer, te dopen. Hetzelfde bot dat standvastig in het geloof stond als de Doper, werd op Herodes 'bevel onthoofd.

En toen plaatste die oudere man nog een eersteklas relikwie in mijn handpalm die me niet minder ontroerde: St. Paul de Apostel. Een bron van constante inspiratie voor mij, de woorden van Paulus informeren en vormen de warp en inslag van mijn bediening, die deel uitmaakt van de "nieuwe evangelisatie" die vaak wordt aangeroepen door zijn naamgenoot, St. John Paul II. 

Johannes Paulus II vroeg ons te erkennen dat "de prikkel om het Evangelie te prediken niet mag afnemen" aan degenen die ver van Christus verwijderd zijn, "omdat dit de eerste taak van de Kerk is". Inderdaad, "vandaag vormt het zendingswerk nog steeds de grootste uitdaging voor de Kerk" en "de zendingsopdracht moet voorop blijven staan". -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, zn. 15; vaticaan.va

Onder het fragment van St. Paul is een minder bekende martelaar, St. Vincent Yen, die leefde in het begin van de 19e eeuw. Net als Paulus en de Doper werd ook hij onthoofd ter wille van het evangelie. Hoe kan men zich de woorden van Onze Lieve Heer niet herinneren:

Wie zijn leven wil redden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij en dat van het evangelie, zal het redden. (Marcus 8:35)

 

HEMELSE GENADE

Als de "nieuwe evangelisatie" is om de wereld voor te bereiden op "de komst van de zon die de verrezen Christus is", dan is de goddelijke barmhartigheid de hart- van het bericht op dit uur. 

Vanaf het begin van mijn bediening in de Sint-Pietersbasiliek in Rome beschouw ik deze boodschap [van goddelijke barmhartigheid] als mijn speciale taak. De voorzienigheid heeft het mij toegewezen in de huidige situatie van de mens, de kerk en de wereld.  —POPE JOHANNES PAULUS II, 22 november 1981 in het Heiligdom van Barmhartige Liefde in Collevalenza, Italië

De context werd gegeven aan St. Faustina tegen wie Onze Lieve Vrouw zei:

… Wat jou betreft, je moet tot de wereld spreken over zijn grote barmhartigheid en de wereld voorbereiden op de wederkomst van Hem die zal komen, niet als een barmhartige Heiland, maar als een rechtvaardige Rechter. -Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 635

Een derde relikwie dat ik die dag van de man ontving, was van St. Faustina. Een jaar of twee later, zou mijn geestelijk leidsman zeggen voor mij: "Je moet prediken met de catechismus in de ene hand en het dagboek van Faustina in de andere!"

Dit werd onderstreept toen ik werd uitgenodigd om te spreken in een gemeenschap in Upper Michigan. Rechts van mij zat een oudere priester. Twee keer tijdens de retraite die dag, vroeg hij me om hem te bezoeken in zijn kluis bovenop een klif. Zijn naam was Fr. George Kosicki, een van de "vaders van goddelijke barmhartigheid" die hielp het dagboek van Faustina te vertalen en er voetnoten bij te houden. Iemand uit de gemeenschap reed me naar zijn hermitage waar p. Kosicki gaf me allen de boeken die hij had geschreven en zei: "Vanaf nu zal ik je 'zoon' noemen." Hij gaf me zijn zegen en we gingen uit elkaar.

Toen ik onderaan de berg aankwam, wendde ik me tot mijn chauffeur en zei: “Wacht even. Breng me daar terug. " Vr. George begroette ons weer op de veranda.

"Fr. George, ik moet je een vraag stellen. " 

"Ja mijn zoon."

"Geef je mij de "fakkel" van goddelijke barmhartigheid door? " 

"Ja natuurlijk! Ik weet niet hoe het eruit ziet, maar ga er gewoon mee door. " 

Daarmee nam hij een eersteklas relikwie van St. Faustina in handen en zegende mij voor de tweede keer. Ik daalde in stilte de berg af, over deze dingen nadenkend in mijn hart.

 

WOLKEN EN DUISTERNIS

In dit apostolaat zou spoedig duidelijk worden dat het aankondigen van de komende Dageraad ook betekende dat zielen werden voorbereid op de duisternis die eraan zou voorafgaan. Dat het aankondigen van een "nieuwe lente" betekende dat je je voorbereidde op de winter ervoor. En dat het prediken van Goddelijke Barmhartigheid ook een waarschuwing betekende dat het niet als vanzelfsprekend kon worden beschouwd. 

Ik verleng de tijd van genade ter wille van [zondaars]. Maar wee hun als ze deze tijd van Mijn bezoek niet erkennen ... Vóór de Dag van Gerechtigheid zend ik de Dag van Barmhartigheid ... schrijf, vertel zielen over deze grote genade van Mij, want de vreselijke dag, de dag van mijn gerechtigheid, is nabij. -Jezus aan St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1160, 1588, 965

Een "wachter" voor Christus zijn, betekent op de muur van de werkelijkheid staan. Het is geen suikerlaagje in de precaire tijden waarin we leven, noch verdoezelt het de hoop die daarachter ligt.

We kunnen niet verbergen dat er zich veel dreigende wolken aan de horizon verzamelen. We moeten echter de moed niet verliezen, maar we moeten de vlam van hoop levend houden in ons hart. Voor ons als christenen is de ware hoop Christus, het geschenk van de Vader aan de mensheid ... Alleen Christus kan ons helpen een wereld op te bouwen waarin gerechtigheid en liefde heersen. —PAUS BENEDICTUS XVI, Catholic News Agency, 15 januari 2009

En daardoor staan ​​de kerk en de wereld voor een “Grote storm​ Het is de "laatste confrontatie" van dit tijdperk, zei Johannes Paulus II, een confrontatie tussen "de Kerk en de antikerk, tussen het evangelie en het anti-evangelie, tussen Christus en de antichrist."^[2]Kardinaal Karol Wojtyla (JOHN PAUL II), op het Eucharistisch Congres, Philadelphia, PA voor de tweehonderdste viering van de ondertekening van de Onafhankelijkheidsverklaring; Diaken Keith Fournier, een deelnemer, rapporteert zijn woorden zoals hierboven; cf. Katholiek online; 13 augustus 1976

Toen ik enkele jaren geleden in Toronto (Canada) predikte, kwam een ​​man naar me toe die honderden relikwieën heeft verzameld en bewaard. "Ik bad over welk relikwie ik je zou geven, en ik vond dat het deze zou moeten zijn." Ik opende een klein reliekschrijnkistje, en daarin zat een botfragment van paus St. Pius X. Ik wist meteen de betekenis.

St. Pius X is een van de weinige pausen in de vorige eeuw die de 'tekenen van de tijd' expliciet interpreteert als mogelijk de verschijning van de antichrist die volgens hem al op aarde zou kunnen zijn (zie Antichrist in onze tijd​ Dit is een onderwerp dat een groot mysterie blijft, maar een onderwerp dat steeds meer in beeld lijkt te komen. Want als we alle woorden van de pausen, Onze Lieve Vrouw en de mystici van de afgelopen eeuw in aanmerking nemen en ze samen met de 'tekenen van de tijd' in de leringen van de kerkvaders plaatsen, ontstaat er een beeld van een grote storm. dat omvat de waarschijnlijkheid dat een antichrist zal verschijnen voordat we beseffen 'een wereld waarin gerechtigheid en liefde regeren' (zie Komt Jezus echt?)​ Kortom, we naderen de Dag van de Heer. 

Wie de Vader en de Zoon verloochent, dit is de antichrist. (Eerste lezing van vandaag)

 

DE WEG VAN DE HEER VOORBEREIDEN

Kennis van onze tijd, of zelfs kennis van de barmhartigheid en liefde van onze Heer zijn niet voldoende. We moeten geloofd wie en wat je bent en ontvangen deze woorden, ze internaliseren door geloof. Het houdt in dat we met grote zorg en zelfs haast ons leven moeten bouwen op de solide rots van Gods Woord, zelfs als de wereld haar illusies blijft vestigen op het verschuivende zand van het relativisme, dat onvermijdelijk zal instorten.  

De tijd is gekomen, de dag breekt aan. De climax is gekomen voor u die in het land woont! De tijd is gekomen, de dag is nabij: een tijd van consternatie, niet van vreugde ... Zie, de dag des Heren! Zie, het einde komt eraan! Wetteloosheid bloeit in volle bloei, onbeschaamdheid bloeit, geweld is gestegen om goddeloosheid te ondersteunen. Het zal niet lang op zich laten wachten, en het zal ook niet op zich laten wachten. De tijd is gekomen, de dag breekt aan. (Ezechiël 7: 6-7, 10-12)

Mijn relikwie van de heilige Johannes van het Kruis heeft dus een grote betekenis, aangezien hij het was die het prachtigst uiteenzette over het belang van de innerlijk leven: een leven van gebed en zelfverloochening waarbij de zintuigen en de ziel worden gezuiverd ter voorbereiding op de vereniging met de Schepper. 

En daardoor probeer ik mijn toehoorders constant de nadruk te leggen op de noodzaak van een consistent en intens gebedsleven. In 2016 heb ik een veertig dagen retraite voor mijn lezers gedeeltelijk gebaseerd op een eenvoudige samenvatting van de geschriften van St. John of the Cross. Inderdaad, waar Onze-Lieve-Vrouw tegenwoordig ook in de wereld verschijnt, roept ze haar kinderen door een leven van gebed terug naar haar Zoon. Want het is het gebed, zegt de catechismus, dat “aandacht geeft aan de genade die we nodig hebben”. ^[3]CCC, n. 2010

 

HEILIGEN MET ONS

Tot slot herinner ik me de dag dat ik tegenover een tafel zat bij monseigneur John Essef in Paray-le-Monial, Frankrijk. Het was daar dat Jezus verscheen aan St. Margaret Mary, Zijn Heilig Hart openbaart aan de wereld ... de proloog op de boodschap van goddelijke barmhartigheid.

Mgr. Essef was de geestelijk leidsman van Moeder Teresa; werd zelf geleid door St. Pio; en leidt mijn eigen geestelijk leidsman. Ik was heel opgetogen om dit te horen, aangezien ik de aanwezigheid van St. Pio zeer sterk had gevoeld aan het begin van deze schrijfbediening, zo'n twaalf tot dertien jaar geleden. Later zou iemand opnieuw een relikwie in mijn hand, deze keer van Pio van Pietrelcina. 

Dus die dag in Frankrijk deelde ik met mgr. Essef de verbondenheid die ik voelde met St. Pio, die stierf in het jaar dat ik werd geboren. Mgr. zei niets terwijl hij me, wat een hele lange tijd leek, aandachtig in mijn ogen staarde. Toen boog hij zich voorover, hief zijn vinger op en riep met de vrijmoedigheid waar St. Pio om bekend stond uit: 'Hij wordt je eerste spirituele leidsman, en pater. Paul je tweede! " 

Ik eindig met dit verhaal omdat, op een indirecte manier, St. Pio waarschijnlijk iedereen aanraakt die dit leest. Nee, waarschijnlijk niet. Hij en alle heiligen zijn op een zeer nauwe manier bij ons, aangezien we allemaal het "lichaam van Christus" zijn. Ja, ze zijn nu dichter bij ons dan in het leven, want door het Mystieke Lichaam van Christus is onze vereniging zelfs nog reëler, verhevener.

En maak er dus een punt van om dit jaar de voorspraak van de heiligen in te roepen, vooral van Onze Gezegende Moeder. In deze laatste confrontatie hebben we een leger achter ons, klaar, bereid en wachtend om ons te helpen door hun gebeden en de speciale genaden die ze hebben verdiend door het kruis van Christus, namens ons.  

Wat zullen de komende jaren ons brengen? Hoe zal de toekomst van de mens op aarde eruit zien? We mogen het niet weten. Het is echter zeker dat naast nieuwe vorderingen er helaas geen gebrek zal zijn aan pijnlijke ervaringen. Maar het licht van de goddelijke barmhartigheid, dat de Heer in zekere zin naar de wereld wilde terugkeren door het charisma van zr. Faustina, zal de weg verlichten voor de mannen en vrouwen van het derde millennium. —ST. JOHANNES PAULUS II, Preek, 30 april 2000

 

Dit apostolaat is meer dan ooit afhankelijk van uw vrijgevigheid.
Dank je wel en zegen je!

 

Om met Mark in de De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.