The Summit

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor donderdag 29 januari 2015

Liturgische teksten hier

HET Het Oude Testament is meer dan een boek dat het verhaal van de heilsgeschiedenis vertelt, maar een schaduw van de dingen die komen gaan. De tempel van Salomo was slechts een type van de tempel van het lichaam van Christus, het middel waarmee we het "Heilige der heiligen" konden binnengaan -de aanwezigheid van God​ Paulus 'uitleg van de nieuwe tempel in de eerste lezing van vandaag is explosief:

... door het bloed van Jezus hebben we het vertrouwen het heiligdom binnen te gaan door de nieuwe en levende weg die hij voor ons opende door de sluier, dat wil zeggen, zijn vlees ...

Toen Jezus aan het kruis stierf, schrijft Lucas dat "Het voorhangsel van de tempel werd in het midden gescheurd." ^[1]cf. Lukas 23:45 De sluier is wat het volk van God scheidde van het innerlijke heiligdom van Gods aanwezigheid in het heilige der heiligen. Dus, Jezus 'lichaam en bloed wordt het middel waardoor we de tegenwoordigheid van God binnengaan, in volledige gemeenschap met de Vader - een gemeenschap die werd verbroken in de Hof van Eden.

Wat explosief is in deze openbaring is dat Christus het bedoelde letterlijk.

Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald; als iemand eet van dit brood zal hij eeuwig leven; en het brood dat ik zal geven voor het leven van de wereld is mijn vlees ... (Johannes 6:51)

En opdat zijn toehoorders niet denken dat Jezus dit niet letterlijk bedoelde, gaat Hij verder met te zeggen:

Want mijn vlees is waar eten, en mijn bloed is waar drinken. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in mij en ik in hem. (Johannes 6: 55-56)

Het hier gebruikte werkwoord "eet" is het Griekse werkwoord Trogon wat betekent "kauwen" of "knagen". De betekenis was zo duidelijk voor de toehoorders van Christus dat Johannes dat in 6:66 van zijn evangelie vastlegt "Als gevolg hiervan keerden veel van zijn discipelen terug naar hun vroegere manier van leven en vergezelden hem niet langer." Ja, 666 symboliseert nog steeds afvalligheid vandaag, een afwijzing van de gekruisigde Christus, die bij elk Misoffer opnieuw wordt gepresenteerd.

Nu, zodat zijn apostelen precies zouden weten wat middel waardoor zielen na Zijn dood “het heiligdom” konden binnengaan, huldigde Jezus het Laatste Avondmaal in - de eerste “Mis” waar twee dingen gebeurden. Eerst Hij gedeclareerd dat het brood en de wijn die Hij in Zijn handen hield, zowel Zijn vlees als bloed was:

... de Heer Jezus nam op de avond dat hij werd overhandigd brood, en nadat hij had bedankt, brak hij het en zei: “Dit is mijn lichaam dat voor jou is. Doe dit ter nagedachtenis aan mij. " Op dezelfde manier ook de beker, na het avondeten, die zegt: “Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed. Doe dit zo vaak als je het drinkt, ter nagedachtenis aan mij ... (1 Kor 11: 23-25)

Ten tweede gebood Hij de apostelen eet het op:

“Neem, eet; dit is mijn lichaam." En hij nam een ​​beker, en toen hij bedankt had, gaf hij die aan hen, zeggende: 'Drink er allen uit, want dit is mijn bloed van het verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden. " (Matt 26: 26-28)

Wat hier opmerkelijk is, is dat Jezus nog niet was gestorven, en toch verklaarde Hij dat wat de apostel aan het consumeren was, voor velen wordt uitgegoten. Hier zien we dat Christus in Zijn goddelijke natuur reeds het Offer van Zijn leven presenteerde, dat zich in de eeuwigheid uitstrekt tot het begin der tijden tot het einde van de menselijke geschiedenis. Als Jezus in staat was om zijn offer te presenteren bij het laatste avondmaal, dan is hij zeer zeker in staat om na zijn dood en opstanding dat offer opnieuw te presenteren door degenen aan wie hij heeft opgedragen. "Doe dit ter nagedachtenis aan mij." Dat wil zeggen, door middel van het sacramentele priesterschap. Inderdaad, we kruisigen Christus niet opnieuw tijdens de mis, maar stellen voor wat voor eens en voor altijd werd bereikt op Golgotha. Het is alsof we letterlijk weer aanwezig zijn bij het Laatste Avondmaal en Golgotha, of beter gezegd dat het laatste aan ons wordt aangeboden. De mis is dus de bovennatuurlijke gebeurtenis op aarde waarin de innerlijk heiligdom van het hart van de Vader wordt geopend en we zijn in staat om binnen te gaan door ontvangst van de Lichaam en bloed van Jezus.

Oh, hoe ongelooflijk is deze waarheid, die 2000 jaar onveranderd is gebleven! Inderdaad, u zult nergens in de eerste duizend jaar van het christendom iemand vinden die de werkelijke tegenwoordigheid van Christus in het gewijde brood en de wijn betwist. Ongeloof in de eucharistie is dus een duidelijk teken van de geest van de antichrist die in de wereld aanwezig is.

Laat deze waarheid uw hart opnieuw beroeren, Christian. Laat de mis voor u de top van elke dag worden, indien mogelijk (wat is er belangrijker?). Zoals Paulus in de eerste lezing van vandaag zegt: "We moeten niet wegblijven van onze gemeente ..." En hij voegt eraan toe:

… Laten we naderen met een oprecht hart en in absoluut vertrouwen, met ons hart schoongesproeid van een slecht geweten en ons lichaam gewassen in zuiver water.

En opnieuw,

Een persoon moet zichzelf onderzoeken, en dus het brood eten en de beker drinken. Voor iedereen die eet en drinkt zonder het lichaam te onderscheiden, eet en drinkt een oordeel over zichzelf. (1 Kor 11: 28-29)

Zoals David vraagt ​​in de Psalm van vandaag: “Wie kan de berg van de Heer beklimmen? Of wie mag er in zijn heilige plaats staan? "

Hij wiens handen zondeloos zijn, wiens hart rein is, die niet verlangt naar wat ijdel is. Hij zal een zegen ontvangen van de Heer, een beloning van God, zijn redder ...

Het klinkt alsof dit een vrij grote deal is. Inderdaad, de "zegen" die Jezus ons wil schenken door middel van de eucharistie is eeuwig leven. ^[2]cf. Johannes 6:54 Jezus zegt in het Evangelie van vandaag: "Aan degene die heeft, zal er meer worden gegeven ..." Laten we ons dus in nederigheid haasten naar de volgende mis en opnieuw naast Onze Lieve Vrouw staan ​​aan de voet van Golgotha. Hoe ongelofelijk is het dat we door het lichaam en bloed van Jezus de tegenwoordigheid van de Vader kunnen binnengaan en met zekerheid weten, aangezien de smaak van brood en wijn op onze tong blijft hangen, dat we de verzekering hebben dat we in Christus 'zullen leven voor altijd"…