De Triumph

AS Paus Franciscus bereidt zich voor om zijn pausdom op 13 mei 2013 aan Onze Lieve Vrouw van Fatima te wijden via kardinaal José da Cruz Policarpo, aartsbisschop van Lissabon, ^[1]Correctie: de toewijding moet plaatsvinden via de kardinaal, niet door de paus zelf in Fatima, zoals ik ten onrechte heb gemeld. het is tijd om na te denken over de belofte van de Heilige Moeder die daar in 1917 werd gedaan, wat het betekent en hoe het zich zal ontvouwen… iets dat in onze tijd steeds waarschijnlijker lijkt te zijn. Ik geloof dat zijn voorganger, paus Benedictus XVI, een waardevol licht heeft geworpen op wat er in dit opzicht over de kerk en de wereld gaat komen ...

Uiteindelijk zal mijn Onbevlekt Hart zegevieren. De Heilige Vader zal Rusland aan mij wijden, en zij zal zich bekeren, en er zal een periode van vrede aan de wereld worden verleend. —Www.vatican.va

BENEDICT EN DE TRIOMF

Paus Benedictus bad drie jaar geleden dat God 'de vervulling van de profetie van de triomf van het Onbevlekt Hart van Maria zou bespoedigen'. ^[2]Homilie, Fatima, Portugal, 13 mei 2010 Hij kwalificeerde deze verklaring in een interview met Peter Seewald:

Ik zei dat de "triomf" dichterbij zal komen. Dit komt qua betekenis overeen met ons gebed om de komst van Gods koninkrijk. Deze verklaring was niet bedoeld - ik ben er misschien te rationalistisch voor dat - om de verwachting van mijn kant uit te spreken dat er een enorme ommekeer zal komen en dat de geschiedenis plotseling een totaal andere koers zal inslaan. Het punt was eerder dat de macht van het kwaad keer op keer wordt beteugeld, dat keer op keer de kracht van God zelf wordt getoond in de kracht van de Moeder en deze in leven houdt. De Kerk wordt altijd opgeroepen om te doen wat God van Abraham vroeg, namelijk ervoor zorgen dat er genoeg rechtvaardige mannen zijn om het kwaad en de vernietiging te onderdrukken. Ik begreep mijn woorden als een gebed dat de energieën van de goeden hun kracht zouden herwinnen. Dus je zou kunnen zeggen dat de triomf van God, de triomf van Maria, stil is, maar toch echt. -Licht van de wereld, blz. 166, Een gesprek met Peter Seewald

Hier zegt de Heilige Vader dat de "triomf" gelijk is aan "biddend voor de komst van Gods koninkrijk. "

De katholieke kerk, dat is het koninkrijk van Christus op aarde, [is] bestemd om te worden verspreid onder alle mensen en alle naties ... -POPE PIUS XI, Qua primas, Encycliek, n. 12, 11 december 1925; vgl. Matt 24:14

De Kerk "is de regering van Christus die reeds in mysterie aanwezig is". -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 763

Maar dan gaat hij verder, zijn subjectieve mening over de kwestie opmerkend, dat het in de loop van de wereld geen substantiële "ommekeer" zal opleveren. Hoe verzoent men deze woorden met de belofte van een "periode van vrede" die intrinsiek verbonden is met de Triomf? Zou dat niet een substantiële "ommekeer" zijn?

Hoewel het toegeven van zijn optimisme beperkt is, helpt de Heilige Vader ook om het idee te verdrijven dat het komende "tijdperk van vrede" of "sabbatrust", zoals de Kerk Vaders noemden het, is verwant aan Onze Lieve Vrouw die met een toverstaf zwaait en alles perfect wordt. Inderdaad, laten we zulke fantasieën verwerpen, want ze ruiken naar de ketterij van millenarisme dat heeft de lange geschiedenis van de kerk geplaagd. ^[3]cf.Millenarisme - wat het is en wat het niet is In harmonie met de vroege kerkvaders maakt hij echter een kritiek punt: dat de Triomf ervoor zal zorgen dat 'de macht van het kwaad weer wordt beperkt', en dat 'de energieën van het goede hun kracht kunnen herwinnen' en dat, “De kracht van God zelf wordt getoond in de kracht van de Moeder en houdt het in leven. "

Op dit universele niveau zal de overwinning worden gebracht door Maria. Christus zal door haar overwinnen, omdat Hij wil dat de overwinningen van de Kerk nu en in de toekomst aan haar worden gekoppeld ... —POPE JOHANNES PAULUS II, Crossing the Threshold of Hope, p. 221

Ik zal vijandschap stellen tussen jou en de vrouw, en je zaad en haar zaad; zij zal je hoofd verpletteren ... (Genesis 3:15, Douay-Reims)

... de prins der duivels, die de bedenker van alle kwaad is, zal met kettingen worden gebonden en zal worden opgesloten gedurende de duizend jaar van de hemelse heerschappij ... —4e-eeuwse kerkschrijver Lactantius, "The Divine Institutes", The ante-Nicene Fathers, Vol 7, p. 21i; de vroege kerkvaders zagen de "duizendjarige" periode waarover in Openbaring 20 gesproken wordt als een soort "sabbatsrust" of periode van vrede voor de kerk

Terwijl bidden voor de triomf ook een gebed voor de definitief komst van Jezus aan het einde der tijden, werpt de paus emeritus hier meer licht op door zich te wenden tot de woorden van St. Bernard die spreken van een "tussentijdse komst" van het Koninkrijk voor het einde der tijden.

Bij zijn eerste komst kwam Onze Lieve Heer in ons vlees en in onze zwakheid; bij deze midden komst komt hij in geest en kracht; bij de laatste komst zal hij worden gezien in glorie en majesteit ... —St. Bernardus, Liturgie van de uren, Deel I, p. 169

Paus Benedictus dooft het argument van degenen die dit zeggen weerspiegeling van St. Bernard's kan niet verwijzen naar een tussenliggende komst van de Heer, zoals een tijdperk van vrede:

Terwijl men voorheen alleen sprak van een tweevoudige komst van Christus - eenmaal in Bethlehem en opnieuw aan het einde der tijden - sprak Sint-Bernardus van Clairvaux over een adventus middel, een tussenliggende komst, waardoor hij periodiek zijn interventie in de geschiedenis hernieuwt. Ik geloof dat Bernard's onderscheiding slaat precies de juiste noot. We kunnen niet vaststellen wanneer de wereld zal eindigen. Christus zelf zegt dat niemand het uur kent, zelfs de Zoon niet. Maar we moeten als het ware altijd in de onmiddellijke nabijheid van zijn komst staan ​​- en we moeten er zeker van zijn, vooral te midden van beproevingen, dat hij nabij is.​ —POPE BENEDICT XVI, Light of the World, p.182-183, A Conversation With Peter Seewald

Hoewel hij de visie van St. Bernard terecht niet beperkt tot alleen een toekomstige gebeurtenis - want Jezus is al gekomen
s voor ons elke dag, ^[4]zien Jezus is hier! Benedictus voorzag, net als zijn voorgangers, een nieuw tijdperk dat vóór het einde der tijden zou aanbreken, en noemde de jongeren 'profeten van dit nieuwe tijdperk'. ^[5]zien Wat nou als….?

TRIUMPH VAN HET KRUIS

Dit alles is, zoals ik eerder heb genoemd, in perfecte harmonie met de vroege kerkvaders die voorzagen dat onze tijd zou culmineren in de "wetteloze" gevolgd door een "sabbatsrust" vóór de laatste vuurzee. Dat wil zeggen, het lijden van de kerk wordt gevolgd door een soort "opstanding". ^[6]cf. Op 20:6 Kardinaal Ratzinger legde dit uit op een nogal krachtig moment van voorwetenschap:

De kerk wordt klein en zal min of meer vanaf het begin opnieuw moeten beginnen. Ze zal niet langer in staat zijn om veel van de gebouwen die ze in welvaart heeft gebouwd, te bewonen. Naarmate het aantal aanhangers afneemt ... zal ze veel van haar sociale privileges verliezen ... Als kleine samenleving zal [de kerk] veel hogere eisen stellen aan het initiatief van haar individuele leden.

Het zal moeilijk zijn voor de Kerk, want het proces van kristallisatie en verduidelijking zal kosten haar veel waardevolle energie. Het zal haar arm maken en ervoor zorgen dat ze wordt de Kerk van de zachtmoedigen ... Het proces zal lang en vermoeiend zijn, net als de weg van het valse progressivisme aan de vooravond van de Franse Revolutie ... Maar wanneer de beproeving van deze zifting voorbij is, er zal een grote kracht vloeien vanuit een meer vergeestelijkte en vereenvoudigde kerk. Mannen in een totaal geplande wereld zullen zich onuitsprekelijk eenzaam voelen. Als ze God volledig uit het oog hebben verloren, zullen ze de gruwel van hun armoede voelen. Dan zullen ze de kleine kudde gelovigen ontdekken als iets geheel nieuws. Ze zullen het ontdekken als een hoop die voor hen bedoeld is, een antwoord waarnaar ze altijd in het geheim hebben gezocht.

En dus lijkt het mij zeker dat de kerk in zeer moeilijke tijden verkeert. De echte crisis is nog maar nauwelijks begonnen. We zullen moeten rekenen op geweldige omwentelingen. Maar ik ben even zeker van wat er aan het einde zal overblijven: niet de Kerk van de politieke sekte, die al dood is met Gobel, maar de Kerk van geloof. Ze is misschien niet langer de dominante sociale macht in de mate die ze tot voor kort had; maar ze zal genieten van een frisse bloei en gezien worden als het huis van de mens, waar hij leven en hoop na de dood zal vinden. —Kardinaal Joseph Ratzinger (POPE BENEDICT XVI), Geloof en toekomst, Ignatius Pers, 2009

Inderdaad, de Antichrist zal veel in de wereld hebben verwoest (zie voetnoot). ^[7]De chronologie van de kerkvaders voorzag dat de "wetteloze" zou verschijnen vóór het "tijdperk van vrede", terwijl andere kerkvaders, zoals Bellarmine en Augustinus, ook een "laatste antichrist" voorzagen. Dit komt overeen met het visioen van Johannes over het "beest en valse profeet" vóór de "duizendjarige regering" en daarna "Gog en Magog". Paus Benedictus bevestigde dat de antichrist niet beperkt kan worden tot één persoon, dat hij “vele maskers” draagt, vgl (1 Joh. 2:18; 4: 3). Dit maakt deel uit van het mysterie van het "mysterie van ongerechtigheid": zie  De laatste twee zonsverduisterings We zien de eerste vruchten van deze vernietiging al overal om ons heen, zo erg zelfs dat paus Benedictus waarschuwde dat "de toekomst van de wereld in gevaar is". ^[8]cf. Op de avond;  “… De fundamenten van de aarde worden bedreigd, maar ze worden bedreigd door ons gedrag. De uiterlijke grondslagen worden geschud omdat de innerlijke grondslagen worden geschud, de morele en religieuze grondslagen, het geloof dat naar de juiste manier van leven leidt. —POPE BENEDICT XVI, eerste zitting van de speciale synode over het Midden-Oosten, 10 oktober 2010 Het herstel zal "lang en vermoeiend" zijn. Maar juist in deze "arme en zachtmoedige" staat zal de Kerk in staat zijn om de gave van een "nieuw Pinksteren" te ontvangen en "zal er een grote kracht vloeien uit een meer vergeestelijkte en vereenvoudigde Kerk". Zoals Fr. George Kosicki, een 'vader van goddelijke barmhartigheid', schreef:

De kerk zal het doen toename de heerschappij van de Goddelijke Verlosser door via Golgotha ​​terug te keren naar de Bovenkamer​ ​De Geest en de bruid zeggen: "Kom!",  pagina 95

TRIOMF VAN DE GEEST

Onlangs werd mij gevraagd hoe ik ooit kon geloven dat er een tijdperk van vrede uit een wereld als de onze zou kunnen komen. Mijn antwoord was allereerst dat dit niet mijn idee is; het is niet mijn visie, maar die van de vroege kerk Vaders, duidelijk verkondigd in de pausen, ^[9]cf. De pausen en het tijdperk van de dageraad en bevestigd in tientallen authentieke mystici uit de 20e eeuw. ^[10]cf. Lieve Heilige Vader ... Hij komt! Ten tweede is het antwoord inderdaad bovennatuurlijk:

Niet dat Pinksteren ooit is opgehouden een werkelijkheid te zijn gedurende de hele geschiedenis van de Kerk, maar zo groot zijn de behoeften en gevaren van de huidige tijd, zo uitgestrekt is de horizon van de mensheid getrokken naar het samenleven in de wereld en machteloos om dit te bereiken, dat er is er geen redding voor, behalve in een nieuwe uitstorting van de gave van God. —POPE PAULUS VI, Gaudete in Domino, 9 mei 1975, Sect. VII; www.vatican.va

De Triumph is dus al aan de gang. Het "nieuwe Pinksteren" is al onderweg. Het is al begonnen in het 'overblijfsel' dat Onze Moeder al decennia lang stilletjes rond de wereld verzamelt in de 'bovenkamer' van haar hart. Net zoals het leger van Gideon klein en stil was toen ze het kamp van de vijand omsingelden, ^[11]cf. Het uur van de leken zo ook, "de triomf van God, de triomf van Maria, zijn stil, ze zijn niettemin echt." ^[12]PAUS BENEDICT XVI, Licht van de wereld, blz. 166, Een gesprek met Peter Seewald Waar de pausen het dus over hebben, is niet een "Disney-achtige" transformatie van de Kerk en de wereld, maar een "toename”In het Koninkrijk van God.

Goddelijke Geest, hernieuw uw wonderen in dit onze tijdperk als in een nieuw Pinksteren, en sta toe dat uw Kerk, volhardend en volhardend biddend met één hart en een geest, samen met Maria, de Moeder van Jezus, en geleid door de gezegende Petrus toename de regering van de goddelijke Heiland, de regering van waarheid en gerechtigheid, de regering van liefde en vrede. Amen. —POPE JOHN XXIII, bij de oproeping van het Tweede Vaticaans Concilie, Humanae Salutis, 25 december 1961

Het woord "toename" is vertaald uit het Latijn versterker, waarvan Fr. Kosicki merkt op dat “ook de betekenis van brengen naar
vervulling." ^[13]De Geest en de bruid zeggen: "Kom!",  p. 92 Daarom is de Triumph ook een voorbereiding van de kerk die anticipeert op de definitief komst van het Koninkrijk van God aan het einde der tijden. Dit de voorbereiding wordt gedeeltelijk bereikt, zoals kardinaal Ratzinger opmerkte, door de ‘crisis’ die hier is en komt over de kerk, die haar onmiddellijk zal zuiveren, haar volgzaam, zachtmoedig en eenvoudig maakt - kortom, zoals de gezegende moeder:

De Heilige Geest, die zijn geliefde Echtgenoot terugvindt in de zielen, zal met grote kracht in hen neerdalen. Hij zal ze vullen met zijn gaven, in het bijzonder wijsheid, waardoor ze wonderen van genade zullen voortbrengen… dat leeftijd van Mary, wanneer vele zielen, gekozen door Maria en haar geschonken door de allerhoogste God, zich volledig in het diepst van haar ziel zullen verbergen, levende kopieën van haar worden, Jezus liefhebben en verheerlijken.  -NS. Louis de Montfort, Ware toewijding aan de Heilige Maagd, nr. 217, Montfort Publications 

TRIOMF VAN DE KERK

Deze triomf, zo lijkt het, is wanneer de kerk 'zal genieten van een frisse bloei en zal worden gezien als het huis van de mens'. ^[14]Kardinaal Ratzinger, Geloof en toekomst, Ignatius Pers, 2009

Oh! wanneer in elke stad en dorp de wet van de Heer getrouw wordt nageleefd, wanneer respect wordt getoond voor heilige dingen, wanneer de sacramenten worden bezocht en de verordeningen van het christelijk leven worden vervuld, zullen we zeker niet meer hoeven te werken aan zie alle dingen hersteld in Christus ... Dit alles, eerbiedwaardige broeders, wij geloven en verwachten met een onwankelbaar geloof. —PAUS PIUS X, E Supremi, Encycliek "Over het herstel van alle dingen", nr. 14, 6-7

Als de eerste knoppen aan de bomen verschijnen, weerspiegelt u dat de winter op zijn einde loopt en dat er een nieuwe lente in aantocht is. Ik heb je erop gewezen de tekenen van de wrede winter waar de Kerk nu doorheen gaat, door middel van een zuivering die nu haar meest pijnlijke hoogtepunt heeft bereikt ... Voor de Kerk staat een nieuwe bron van de triomf van mijn Onbevlekt Hart op het punt uit te barsten. Ze zal nog steeds dezelfde kerk zijn, maar vernieuwd en verlicht, nederiger en sterker, armer en evangelischer gemaakt door haar zuivering, zodat in haar de glorieuze regering van mijn Zoon Jezus voor iedereen zal schijnen.​ - naar verluidt geschonken door Onze Lieve Vrouw aan Fr. Stefano Gobbi, 9 maart 1979, n. 172, Aan de priesters, onze geliefde zonen met kerkelijke goedkeuring

"Nu het derde millennium van de verlossing nadert, bereidt God een grote lente voor het christendom voor en we kunnen de eerste tekenen ervan al zien." Moge Maria, de Morgenster, ons helpen om met steeds nieuwe vurigheid ons "ja" te zeggen tegen het verlossingsplan van de Vader, opdat alle naties en talen zijn heerlijkheid mogen zien. —POPE JOHANNES PAULUS II, Boodschap voor World Mission Sunday, nr. 9, 24 oktober 1999; www.vatican.va

Kunnen we niet zeggen dat deze eenvoudigere, nederiger Kerk "van de Triomf" al wordt voorgesteld in het prachtige getuigenis van paus Franciscus, een van Maria's "knoppen"?

GERELATEERDE LEZING:

• The Triumph - Part II

• The Triumph - Part III