De twee vangrails

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 6 oktober 2014
Opt. Gedenkteken voor St. Bruno en de zalige Marie Rose Durocher

Liturgische teksten hier

Foto door Les Cunliffe

HET de lezingen van vandaag kunnen niet beter op het juiste moment komen voor de openingssessies van de buitengewone vergadering van de synode van bisschoppen over het gezin. Zij zorgen namelijk voor de twee vangrails langs de "Smalle weg die naar leven leidt" ^[1]cf. Mat 7: 14 dat de kerk, en wij allemaal als individuen, moeten reizen.

Paulus kon niet duidelijker zijn dan het Evangelie dat we hebben ontvangen, is niet aan ons om aan te sleutelen "Het evangelie dat door mij wordt gepredikt, is niet van menselijke oorsprong." ^[2]Eerste lezing Toen Jezus naar de hemel opsteeg, liet Hij expliciete instructies achter met betrekking tot de missie van de Kerk, om nieuwe discipelen te dopen 'en hen te leren onderhouden alles wat Ik u geboden heb'. ^[3]cf. Mat 28: 18-20

Maar er zijn er die u storen en het evangelie van Christus willen verdraaien. Maar zelfs als wij of een engel uit de hemel tot u een ander evangelie zouden prediken dan het evangelie dat wij u predikten, laat dat dan vervloekt zijn! (Eerste lezing)

In tegenstelling tot wat meer dan enkelen schijnen te geloven, zitten de paus en de bisschoppen niet in Rome en vervaardigen leerstellingen.

De paus is geen absolute soeverein, wiens gedachten en verlangens de wet zijn. Integendeel, de bediening van de paus is de garantie voor de gehoorzaamheid aan Christus en zijn woord. —POPE BENEDICT XVI, Preek van 8 mei 2005; San Diego Union-Tribune

Maar door deze noodzaak tot gehoorzaamheid aan Christus is er soms een farizeïsche geest van angst in de Kerk ontstaan ​​- een geest die het Levende Woord van naastenliefde leegmaakt en het oplegt als een vee-prik in plaats van als een uitnodiging tot authentieke vrijheid in Christus. Het ontbrekende ingrediënt is genade.

Toen hem werd gevraagd wat hij moest doen om het eeuwige leven te beërven, suggereerde Jezus op geen enkele manier dat de wet slechts een formaliteit was. Hij bevestigt dat de geboden, samengevat in liefde voor God en de naaste, essentieel zijn:

… Doe dit en je zult leven. (Evangelie van vandaag)

Vangrail One.

Maar Jezus openbaart dan het tweede vangrail die de wet van God moet begeleiden, aangetoond in de gelijkenis van de "barmhartige Samaritaan" ...

… Want degene die van een ander houdt, heeft de wet vervuld. (Rom 13: 8)

Vangrail Twee.

De enge manier waarop Christus ons aanroept, is dus: trouw aan Zijn Woord door een kinderlijke gehoorzaamheid die Zijn geboden toepast in een geest van liefde, vrijheid en barmhartigheid. Jezus loopt tussen deze vangrails door wanneer Hij Zacheüs uitnodigt om met Hem te dineren, of wanneer Hij de overspelige vrouw uit het stof pikt en haar roept om "niet meer te zondigen". Hier onthult Jezus dat de waarheid nooit compromissen sluit, maar barmhartigheid kent geen grenzen.

Liefde is niet bang om de zondaar aan te raken terwijl ze altijd trouw blijft aan de Vader.