De onvoorziene vrucht van verlating

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor 3 juni 2017
Zaterdag van de zevende week van Pasen
Gedenkteken van St. Charles Lwanga en metgezellen

Liturgische teksten hier

 

IT het lijkt er zelden op dat er iets goeds uit lijden kan voortkomen, vooral in het midden ervan. Bovendien zijn er momenten waarop, volgens onze eigen redenering, de weg die we hebben uitgestippeld het meeste goed zou brengen. "Als ik deze baan krijg, dan ... als ik lichamelijk genezen ben, dan ... als ik daarheen ga, dan ...." 

En toen liepen we dood. Onze oplossingen verdampen en plannen ontrafelen. En op die momenten kunnen we in de verleiding komen om te zeggen: "Echt, God?"

St. Paul wist dat hij een missie had om het Evangelie te prediken. Maar verschillende keren werd hij gedwarsboomd, hetzij door de Geest, schipbreuk of vervolging. In elk van die tijden bracht zijn overgave aan Gods Wil een onvoorziene vrucht voort. Neem Paulus 'gevangenschap in Rome. Twee jaar lang zat hij vast aan zijn bureau, letterlijk geketend. Maar als die kettingen er niet waren geweest, waren de brieven aan de Efeziërs, Kolossenzen, Filippenzen en Filemon misschien nooit geschreven. Paulus had nooit de vrucht van zijn lijden kunnen voorzien, waardoor die brieven uiteindelijk zouden worden gelezen miljarden-hoewel zijn geloof hem vertelde dat God alle dingen ten goede werkt voor degenen die van hem houden. [1]cf. Rom 8: 28

… Het is vanwege de hoop van Israël dat ik deze kettingen draag. (Eerste lezing)

Hebben een onoverwinnelijk geloof in Jezus betekent niet alleen je plannen opgeven, maar alles in de handen van God. Om te zeggen: "Heer, niet alleen dit plan, maar mijn hele leven behoort nu aan U toe." Dit is wat Jezus bedoelt als Hij zegt: "een ieder van u die niet afstand doet van al zijn bezittingen, kan niet mijn discipel zijn.[2]Luke 14: 33 Het is om je hele leven tot Zijn beschikking te stellen; het is om bereid te zijn om ter wille van Hem naar buitenlands gebied te gaan; een andere baan aannemen; om naar een andere locatie te verhuizen; om een ​​bepaald lijden te omarmen. U kunt Zijn discipel niet zijn als u zegt: “Zondagsmis, ja, dat zal ik doen. Maar dit niet. "

Als we bang zijn om ons op deze manier aan Hem over te geven - bang dat God ons zou vragen iets te omarmen dat we niet leuk vinden - dan zijn we nog niet volledig aan Hem overgelaten. We zeggen: “Ik vertrouw U… maar niet helemaal. Ik vertrouw erop dat je God bent ... maar niet de meest liefdevolle vader. " En toch is Hij die-liefde-zelf is de beste van ouders. Hij is ook de meest rechtvaardige van alle keurmeesters. Dus wat u ook aan Hem geeft, Hij zal u honderdvoudig teruggeven. 

En iedereen die ter wille van mijn naam huizen of broers of zussen of vader of moeder of kinderen of land heeft opgegeven, zal honderd keer meer ontvangen en het eeuwige leven beërven. (Matteüs 19:29)

Het Evangelie van vandaag eindigt met het schrijven van Johannes:

Er zijn ook veel andere dingen die Jezus deed, maar als deze afzonderlijk zouden worden beschreven, denk ik niet dat de hele wereld de boeken zou bevatten die zouden worden geschreven.

Misschien dacht John dat dat het was - hij zou niet meer schrijven - en wijdt hij zich gewoon aan het starten van kerken en het verspreiden van het Woord zoals de rest van de apostelen. In plaats daarvan werd hij verbannen naar het eiland Patmos. Misschien kwam hij in de verleiding tot wanhoop, in de veronderstelling dat Satan net een overwinning had behaald. Hij wist niet dat God hem een ​​visioen zou geven over de ketenen van Satan dat zou ook door miljarden worden gelezen in wat de De Apocalyps.

Op dit monument van de Afrikaanse martelaren, St. Charles Lwanga en zijn metgezellen, herinneren we ons zijn woorden voordat ze werden geëxecuteerd: “Een put die veel bronnen heeft, staat nooit droog. Als we weg zijn, zullen anderen achter ons aan komen. " Ongeveer drie jaar later hadden tienduizend in het zuiden van Oeganda zich tot het christendom bekeerd. 

Ook hier zien we dat onze overgave aan het lijden, wanneer we verenigd zijn met Christus, de meest onvoorziene vruchten kan voortbrengen, van binnen en van buiten. 

… In het lijden is er verborgen een bepaalde kracht die iemand innerlijk dicht tot Christus trekt, een bijzondere genade… zodat elke vorm van lijden, nieuw leven gegeven door de kracht van dit kruis, niet langer de zwakheid van de mens zou worden, maar de kracht van God. —POPE ST. JOHANNES PAULUS II, Salvifici Doloris, Apostolische brief, n. 26

Eigenlijk, Een onoverwinnelijk geloof in Jezus werd geschreven als resultaat van een proces dat mijn vrouw en ik momenteel zijn ondergaan met onze boerderij. Zonder deze beproeving geloof ik niet dat schrijven, dat in slechts een paar dagen zo velen heeft geholpen, ooit tot stand zou zijn gekomen. Zie je, elke keer dat we onszelf aan God overgeven, blijft Hij onze schrijven getuigenis. 

Het evangelie van het lijden wordt onophoudelijk geschreven en het spreekt onophoudelijk met de woorden van deze vreemde paradox: de bronnen van goddelijke kracht ontspringen precies te midden van menselijke zwakheid. —POPE ST. JOHANNES PAULUS II, Salvifici Doloris, Apostolische brief, n. 26

Daarom wil ik ook de beroemde woorden van Johannes Paulus II herhalen: Wees niet bang. Wees niet bang om je hart wijd te openen, loslaten van alles - alle controle, alle verlangens, alle ambities, alle plannen, alle gehechtheden - om Zijn Goddelijke Wil te ontvangen als uw voedsel en enige levensonderhoud in dit leven. Het is als een zaadje dat, wanneer het wordt ontvangen in de rijke grond van een hart dat volledig aan God is overgelaten, dertig-, zestig-, honderdvoudig vrucht zal dragen. [3]cf. Markus 4:8 De sleutel is dat het zaadje "rust" in een verlaten hart.

Wie weet wie van de onvoorziene vrucht van jou zal eten fiat?

O Heer, mijn hart is niet opgeheven, mijn ogen zijn niet te hoog opgeheven; Ik houd me niet bezig met dingen die te groots en te wonderbaarlijk voor mij zijn. Maar ik heb mijn ziel gekalmeerd en tot rust gebracht, als een kind dat aan de borst van zijn moeder tot rust is gekomen; als een kind dat stil is, is mijn ziel. (Ps 131: 1-2)

 

  
Je bent geliefd.

 

Om met Mark in de De Nu Word,
klik op onderstaande banner om abonneren.
Uw e-mail wordt met niemand gedeeld.

Print Friendly, PDF & Email

voetnoten

voetnoten
1 cf. Rom 8: 28
2 Luke 14: 33
3 cf. Markus 4:8
Geplaatst in HOME, MASSA-LEZINGEN, SPIRITUALITEIT, ALLE .