DIT 's morgens, tijdens de eerste etappe van mijn vlucht naar Californië, waar ik deze week zal spreken (zie Mark in Californië), Tuurde ik uit het raam van onze jet naar de grond ver beneden. Ik was net aan het einde van het eerste decennium van de Treurige Mysteriën toen een overweldigend gevoel van nutteloosheid over me heen kwam. “Ik ben maar een stofdeeltje op de aarde… een van de zes miljard mensen. Wat voor verschil zou ik eventueel kunnen maken ?? .... "
Toen realiseerde ik me plotseling: Jezus werd ook een van ons "vlekjes". Ook hij werd slechts een van de miljoenen die in die tijd op aarde leefden. Hij was onbekend bij het grootste deel van de wereldbevolking, en zelfs in zijn eigen land zagen of hoorden velen Hem niet prediken. Maar Jezus volbracht de wil van de Vader volgens de plannen van de Vader, en door dat te doen heeft de impact van Jezus 'leven en dood een eeuwige consequentie die zich uitstrekt tot aan de uiteinden van de kosmos.
DE "NUTTIGE" VERLEIDING
Toen ik naar de droge prairies onder me keek, had ik het gevoel dat velen van jullie misschien ook een soortgelijke verleiding doormaakten. In feite ben ik er zeker van dat een grote meerderheid van de kerk doormaakt wat ik de "nutteloze" verzoeking noem. Het klinkt een beetje als dit: "Ik ben gewoon te onbeduidend, te ongeschonken, te klein om een verschil te maken in de wereld." Terwijl ik mijn kleine rozenkranskralen beduimelde, voelde ik dat Jezus ook deze verleiding onderging. Dat een van de diepste zorgen van onze Heer de wetenschap was dat zijn lijden en dood in de komende generaties zouden worden begroet, vooral die van ons, met grote apathie - en dat Satan Hem hiervoor bespotte: “Wie geeft echt om Uw lijden? Wat is het nut? Mensen wijzen je nu af, en dan zullen ze ... waarom zouden ze dit allemaal meemaken? "
Ja, Satan fluistert deze onwaarheden zelfs nu in onze oren ... wat is het nut van? Waarom zouden we al deze inspanningen leveren om het evangelie te verspreiden als er zo weinig mensen het willen horen, en nog minder antwoorden? U maakt weinig uit. Bijna niemand let op. Wat heeft het voor zin als er zo weinig mensen om geven? Uw inspanningen zijn helaas zo nutteloos….
De waarheid is dat de meesten van ons zullen sterven en snel worden vergeten. We zullen slechts een cirkel van een paar of misschien meer hebben beïnvloed. Maar het grootste deel van de wereldbevolking zal niet eens beseffen dat we hebben geleefd. Zoals St.Peter schrijft:
De hele mensheid is gras en de glorie van mensen is als de bloem van het veld. Het gras verdort, de bloem verwelkt, maar het woord van de Heer houdt eeuwig stand. (1 Pet. 1:24)
Hier is nu nog een andere waarheid: dat wat ook wordt gedaan volgens aan het woord van de Heer heeft een blijvende uitwerking. Dit is in het bijzonder het geval wanneer iemand een lid van Christus is mystiek lichaam, en daardoor neem je deel aan de eeuwige en universele daad van verlossing als je leef en beweeg en wees in Hem- als je verenigd bent met de zijne heilige wil. Je denkt misschien dat de kop koffie die je opgeeft voor zielen iets kleins is, maar in werkelijkheid heeft het eeuwige gevolgen die je, eerlijk gezegd, pas zult doorgronden als je de eeuwigheid ingaat. De reden is niet omdat uw offer zo groot is, maar omdat het zo is toegetreden aan de grote en eeuwige daad van Christus, en daardoor neemt het de kracht van Zijn Kruis en opstanding. Een kiezelsteen mag dan klein zijn, maar wanneer het in het water wordt geworpen, veroorzaakt het rimpelingen over de 
hele vijver. Zo ook, wanneer we gehoorzaam zijn aan de Vader - of het nu gaat om de afwas, het afwijzen van een verleiding of het delen van het evangelie - wordt die daad door Zijn hand in de grote oceaan van Zijn barmhartige liefde geworpen en veroorzaakt rimpelingen door het hele universum. Omdat we dit mysterie misschien niet volledig begrijpen, ontkent het zijn realiteit en kracht niet. In plaats daarvan zouden we elk moment met geloof moeten binnengaan met dezelfde "Fiat" van Onze Gezegende Moeder die vaak Gods wegen niet begreep, maar erover nadacht in haar hart: "Moge het mij worden gedaan in overeenstemming met uw Woord Ah! Zo simpel een "ja" - zo geweldig een vrucht! Met elk “ja” dat je geeft, mijn geliefde vrienden, neemt het Woord weer vlees aan door jou, een lid van Zijn mystieke lichaam. En het geestelijke rijk weerkaatst met Gods eeuwige liefde.
Nog een bewijs dat zelfs uw kleinste handelingen waarde hebben - of ze nu gezien of onzichtbaar zijn - is dat, omdat God is liefde, wanneer je handel in liefde, het is de eeuwige God die tot op zekere hoogte door jou heen werkt. En niets wat Hij doet is "verloren". Zoals St. Paul ons eraan herinnert,
… Geloof, hoop en liefde blijven, deze drie; maar de grootste hiervan is liefde. (1 Kor 13:13)
Hoe groter en zuiverder jouw liefde in de Fiat van het moment, des te groter de repercussies van uw handeling tot in de eeuwigheid. In dat opzicht is de handeling zelf niet zo belangrijk als de liefde waarmee deze wordt gedaan.
MOEDER NEDERIGHEID
Ja, liefde gaat nooit verloren; het is nooit een kleinigheid. Maar om ervoor te zorgen dat onze werken van liefde pure vrucht van de Geest worden, moeten ze geboren worden uit de mystieke moeder van nederigheid Maar al te vaak worden onze "goede werken" gemotiveerd door ambitie. Inderdaad, we willen echt goed doen, maar in het geheim, misschien zelfs onmerkbaar in het hart, willen we bekend voor onze goede werken. Dus als we niet worden ontvangen met de ontvangst die we verlangen, als de resultaten niet zijn wat we verwachten, gaan we mee in de "nutteloze verleiding" omdat "... mensen zijn tenslotte gewoon te koppig en trots en ondankbaar en don ' Het verdient al deze goede inspanningen, en al het geld, de middelen en de tijd die wordt verspild, enz .... "
Maar dat is een hart dat wordt gemotiveerd door eigenliefde in plaats van een liefde die tot het einde geeft. Het is een hart dat meer bezig is met resultaten dan met gehoorzaamheid.
TROUW, GEEN SUCCES
Ik herinner me dat ik tijdens het jubeljaar rechtstreeks onder een Canadese bisschop werkte. Ik had hoge verwachtingen dat de tijd rijp was voor het Evangelie en dat we een oogst van zielen zouden oogsten. In plaats daarvan konden we nauwelijks de dubbelwandige muur van apathie en zelfgenoegzaamheid beklimmen die ons begroette. Na slechts 8 maanden pakten we onze koffers en gingen we met onze vier kinderen naar huis, een vijfde onderweg, en we konden nergens heen. Dus stapelden we ons in een paar slaapkamers in de boerderij van mijn schoonouders en stopten onze bezittingen in de garage. Ik was blut ... en gebroken. Ik pakte mijn gitaar, legde hem in de koffer en fluisterde hardop: "Heer, ik zal dit ding nooit meer oppakken voor de bediening ... tenzij U dat wilt." En dat was dat. Ik begon op zoek te gaan naar een seculiere baan ...
Op een dag door dozen graven om onze bezittingen te vinden die bedekt waren met muizenuitwerpselen, vroeg ik me hardop af waarom God ons schijnbaar in de steek had gelaten. "Per slot van rekening deed ik dit voor U, Heer." Of was ik? Toen kwamen de woorden van Moeder Teresa tot me: “God heeft me niet geroepen om succesvol te zijn; Hij heeft me geroepen om trouw te zijn. ' Dat is een moeilijke wijsheid waar we ons aan moeten houden in onze resultaatgerichte westerse cultuur! Maar die woorden "bleven hangen", en ze blijven voor mij relevanter dan ooit. Waar het om gaat, is dat ik gehoorzaam ben uit een hart van liefde… en het resultaat zou een totale mislukking kunnen zijn. Ik denk vaak aan St. John de Brebeuf die naar Canada kwam om de Indianen te evangeliseren. In ruil daarvoor hebben ze hem levend gevild. Hoe is dat voor resultaten? En toch wordt hij tot op de dag van vandaag geëerd als een van de grote martelaren van de moderne tijd. Zijn trouw inspireert mij, en ik weet zeker dat er nog vele, vele anderen zijn.
Uiteindelijk God deed roep me terug in de bediening, maar nu was het aan de gang Zijn termen en in Zijn manier. Ik was toen doodsbang om iets voor Hem te doen, aangezien ik in het verleden zo aanmatigend was geweest. Net als Maria, ben ik er zeker van dat de engelen me duizend keer moesten fluisteren: 'Wees niet bang!”Inderdaad, net als Abraham, moest ik mijn plannen, mijn ambities, mijn hoop en mijn dromen neerleggen op het altaar van Gods wil. Natuurlijk dacht ik dat dit het einde was. Maar toen het moment rijp was, zorgde God voor een "ram" voor mij in de braamstruiken. Dat wil zeggen, Hij wilde dat ik het nu zou opnemen Zijn plannen, Zijn ambities, Zijn hoopt en Zijn dromen, en ze zouden aan mij tot uitdrukking worden gebracht op de weg van het Kruis, dat is Zijn Heilige Wil.
WEINIG, ZOALS MARIA
En dus moeten we een beetje op Maria lijken. Wij moeten "doe alles wat Hij je zegt”Met nederigheid en liefde. Ik heb in het verleden verschillende brieven ontvangen 
een paar dagen van ouders en echtgenoten die niet weten wat ze moeten doen met familieleden die het geloof hebben opgegeven. Ze voelen zich hulpeloos. Het antwoord is: blijf van ze houden, voor ze bidden, en geef niet op.U plant zaden en laat kiezelstenen vallen in de vijver van Gods wil met rimpeleffecten die u hoogstwaarschijnlijk niet zult voelen of waarnemen. Dat is de tijd om door geloof te wandelen en niet door te zien. Dan leef je werkelijk het geestelijke priesterschap van Jezus uit door lief te hebben en te gehoorzamen zoals Hij, 'zelfs tot in de dood'.
Dat wil zeggen, u laat de resultaten aan Hem over die, ik verzeker u, allesbehalve "nutteloos" zijn.
Kom naar hem toe, een levende steen, verworpen door mensen maar niettemin goedgekeurd en kostbaar in Gods ogen. Ook u bent levende stenen, gebouwd als een gebouw van de geest, tot een heilig priesterschap, en brengt geestelijke offers die God aanvaardbaar zijn door Jezus Christus ... Ik spoor u daarom aan, broeders, door de barmhartigheden van God, om uw lichaam als een levend offer te offeren, heilig en God welgevallig, uw geestelijke aanbidding. (1 Petr. 2: 4-5; Rom. 12: 1)
Klik hier om Afmelden or Inschrijven bij dit tijdschrift.
