Heilig Hart van Jezus door Michael D. O'Brien
IK HEB overweldigd door een enorm aantal e-mails de afgelopen week van priesters, diakens, leek, katholieken en protestanten, en bijna allemaal bevestigden ze de 'profetische' betekenis in 'Trompetten van waarschuwing!"
Ik heb er vanavond wel een gekregen van een vrouw die geschokt en bang is. Ik wil hier op die brief reageren en hoop dat u even de tijd neemt om dit te lezen. Ik hoop dat het de perspectieven in balans houdt en de harten op de juiste plaats ...
Beste Mark,
Ik denk dat ik een groot aantal jaren heb besteed om mezelf te troosten en mezelf te vertellen over deze LIEFDE, genadige en gelukkige God, en grappen te maken over de 'turn-or-burn'-inspanningen van evangelicalen ... Ik weet niet genoeg over wat de pausen en heiligen hebben geschreven, maar wanneer ik deze [profetische] woorden overweeg, brengt het alleen maar angst in mijn hart, en ik denk dat God geen God van angst is ...
Geachte lezer,
Wees gerust, God is niet de God van angst. Hij is de God van liefde, barmhartigheid en mededogen.
U zei later in uw brief dat wanneer uw kinderen arm zijn, niet willen luisteren en vervelend zijn, u ze soms moet disciplineren. Maakt dit jou een moeder van angst? Het klinkt voor mij alsof je een moeder van liefde bent. Kunnen we God dan toestemming geven om ook van ons te houden als we niet in de pas lopen en weigeren te luisteren? In feite spreekt de heilige Paulus krachtig over Gods liefde door discipline:
De Heer disciplineert hem van wie hij houdt, en straft elke zoon die hij ontvangt ... Als je geen discipline hebt, waaraan iedereen deel heeft genomen, zijn jullie geen zonen maar onwettige kinderen. (Hebreeuws 12: 8)
We zijn geen wezen. God geeft erom!
Het doet me denken aan het verhaal dat ik hoorde van een priester die ik ken en die vroeger een tehuis had voor onrustige tieners. Op een dag flapte een erg gewonde jongen eruit: 'Ik wou dat mijn vader me een pak slaag had gegeven eens Ik zou tenminste hebben geweten dat hij om me gaf! '
God geeft er echt om. Hij geeft er echt om dat de toekomst van onze kinderen, zoals u die omschrijft, onaangenaam, zelfs beangstigend is. Ik maak me elke dag zorgen als mijn kinderen naar de bushalte gaan. Ik kan er niets aan doen. Liefde verwondt het hart!
Zo ook is Gods hart nu gewond, en met goede reden - redenen waarover ik heb geschreven in de "Trompetten van waarschuwing!"brieven. Wie kan beweren dat de mensheid de hel lijkt erop uit te zijn zichzelf te vernietigen, hetzij door klimaatverandering, een nucleaire holocaust of een algemene maatschappelijke ineenstorting in de georganiseerde misdaad? misschien moeten we ons een beetje schudden om ons weer bij zinnen te brengen, waarom is dit zo onverenigbaar met God?
Dat is het niet, zoals we uit de Schrift zelf weten. Het is alleen dat deze generatie het zo druk heeft gehad met het verwateren van de ware God, dat we niet langer weten wie Hij is. We hebben Hem herschapen naar ons eigen beeld: Hij is niet langer de God van liefde, Hij is nu de God van "vriendelijkheid", een God die alles wat we doen tolereert, zelfs als het ons doodt.
Nee. Hij is de God van liefde- en liefde vertelt altijd het waarheid Mensen realiseren zich niet dat God, sinds 1917, toen de Maagd Maria in Fatima verscheen, de mensheid heeft gewaarschuwd dat haar huidige koers zal leiden tot haar eigen vernietiging door haar eigen hand. Dat was 89 jaar geleden! Klinkt dat als een God die "snel tot toorn en langzaam tot genade" is - of andersom, zoals we in de Bijbel lezen?
De Heer stelt zijn belofte niet uit, zoals sommigen "uitstel" beschouwen, maar Hij heeft geduld met u en wenst niet dat er iemand verloren gaat, maar dat iedereen tot bekering komt. (2 Peter 3: 9)
Wat ik denk dat ongezond is, is het horen van de "profetische" boodschappen die worden gegeven, en plotseling in paniek raken. Wie weet hoe lang het duurt voordat deze dingen zich ontvouwen? Ik denk dat we open moeten staan voor de mogelijkheid dat het oprechte berouw van een ziel genoeg kan zijn voor God om nog een paar jaar of langer aan dingen te doen. Ik geloof dat degenen die datums vastleggen, de Heer echt beperken.
There is een gevoel van urgentie om zich te bekeren. Maar we doen er goed aan daar in elke generatie aandacht aan te besteden. Zei Paulus niet: "Vandaag is de dag van verlossing"? We moeten er klaar voor zijn altijd Daarom zouden berichten van de toekomst moeten dienen om één ding te doen: breng ons terug naar het huidige moment, leef erin in een geest van vertrouwen, overgave en hoop.
Vandaag ging ik naar de ochtendmis en genoot van de vreugde van Jezus die in mij kwam wonen. Daarna bracht ik tijd door met het ochtendgebed, dat eindigde met mijn geestelijke lezing. Nee, het was geen boek van Hal Lindsay. Ik mediteer eerder al een aantal maanden over het boek, Sacrament van het huidige moment door Jean Pierre de Caussade. Het gaat over leven in het heden, volledig overgegeven aan de wil van God, ons op elk moment gegeven. Het gaat erom een klein kind van God te zijn.
Daarna bracht ik een deel van de middag verkleed als een ridder door en jaagde ik mijn tweejarige door de keuken met een plastic zwaard. Ik bezocht een vriend in een bejaardentehuis met mijn zoons, en ging toen naar het park voor een picknick met mijn gezin. Het was een prachtige dag, afgesloten met een schitterende zonsondergang.
Heb ik nagedacht over deze "profetische" woorden die ik heb geschreven? Ja. En mijn gedachten zijn, 'Heer, bespoedig de dag waarop u terugkeert, zodat ik u van aangezicht tot aangezicht mag zien. En mag ik zoveel mogelijk zielen met me meenemen.'
STARTPAGINA: www.markmallett.com
BLOG: www.markmallett.com/blog
