Jezus aanraken

HET NU WOORD OVER MASSAMETINGEN
voor dinsdag 3 februari 2015
Opt. Herdenkings St. Blaise

Liturgische teksten hier

MANY Katholieken gaan elke zondag naar de mis, sluiten zich aan bij de Ridders van Columbus of CWL, stoppen een paar dollar in de verzamelmand, enz. Maar hun geloof verdiept nooit echt; er is geen echt transformatie van hun hart steeds meer in heiligheid, meer en meer in Onze Lieve Heer zelf, zodat ze kunnen beginnen te zeggen met St. Paulus: “Toch leef ik, niet meer ik, maar Christus leeft in mij; voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door geloof in de Zoon van God die mij heeft liefgehad en zichzelf voor mij heeft overgegeven. " ^[1]cf. Gal 2: 20

Wie praat er nog zo? Wanneer gaan onze discussies met mede-katholieken ooit over de dingen van God, het innerlijke leven of het delen van het evangelie met anderen? In werkelijkheid zijn dit nu bijna politiek incorrecte onderwerpen! Iemand vertelde me onlangs hoe ze hun priester vroegen of hij wilde spreken over het hebben van een persoonlijke relatie met Jezus, en hij antwoordde: "Ik kan het niet omdat ik zelf niet weet wat dat betekent." ^[2]cf. Persoonlijke relatie met Jesus

Laten we de stereotypen bestrijden die Hollywood en evangelisch fundamentalisme vaak projecteren, zodat het lijkt alsof een serieuze christen gewoonlijk een gekke christen is. We moeten…

... onszelf ontdoen van elke last en zonde die aan ons kleeft ... (Eerste lezing van vandaag)

In deze context is een van de lasten en zonden die we dragen onze trots - zorgen maken over wat mensen van ons denken: "Ik ben katholiek, maar de hemel verbiedt" religieus "!" Maar dit is zo'n verschrikkelijk struikelblok dat men het risico loopt niet alleen zijn groei in de Heer te belemmeren, maar ook zijn geloof helemaal te verliezen. Zoals St. Paul zei:

Ben ik nu genade aan het zoeken bij mensen of bij God? Of probeer ik mensen te plezieren? Als ik nog steeds mensen zou willen behagen, zou ik geen slaaf van Christus zijn. (Gal 1:10)

Helaas lijken veel katholieken op de menigten die Jezus volgden in het evangelie van vandaag. Ze gaan door de bewegingen, ze wrijven op zondag een uur per week de schouders met Hem, om zo te zeggen, maar ze reiken niet naar Hem uit met dat geloof dat bergen verzet, dat geloof dat alleen Zijn kracht in iemands leven vrijgeeft:

Er was een vrouw die twaalf jaar lang aan bloedingen leed ... Ze zei: "Als ik zijn kleren maar aanraak, zal ik genezen." Meteen droogde haar bloedstroom op. Ze voelde in haar lichaam dat ze genezen was van haar aandoening ... Hij zei tegen haar: 'Dochter, je geloof heeft je gered. Ga in vrede…"

Dat wil zeggen, we 'raken Hem niet met ons hart', zoals St. Augustinus zei.

Maar er is een ander soort katholiek, en ik vermoed dat de meesten van u die dit lezen tot deze categorie behoren. Je volgt Jezus, maar je voelt dat je leven niet verandert, dat je niet groeit in deugdzaamheid, dat je je leven niet verdiept in Christus. Maar dit is waar ik je vraag om niet over jezelf te oordelen. In het Evangelie van vandaag zocht de bloedende vrouw genezing twaalf lange jaren voordat ze het vond. En dan is er Jaïrus, die tot Christus kwam en Hem smeekte zijn dochter te genezen. Het leek alsof God zijn gebed meteen zou verhoren ... maar toen kwamen er vertragingen ... tegenstrijdigheden ... zelfs wanhoop omdat Jezus weer "in slaap in de boot was gevallen".

Dus vandaag, beste broer en zus, herhaal ik: oordeel niet over jezelf ^[3]cf. 1 Kor 4:3 of oordeel over God en de manier waarop Hij werkt. Misschien zit u midden in een verschrikkelijk kruis: het verlies van werk, het verlies van een geliefde, een pijnlijke verdeeldheid, geestelijke droogheid of het bloeden van uw hart door de wonden van uw jeugd. Ik zeg het je, geef niet op. Dit is de uur van geloof voor jou - hetzelfde soort geloof dat deze vrouw genas en de dochter van Jaïrus uit de dood opwekte, if je volhardt. Jezus weet precies wat je nodig hebt, wanneer je het nodig hebt. Hij kan je laten wachten op Zijn troost, je wat langer aan het kruis laten, maar alleen zodat je jezelf steeds meer aan Hem kunt overgeven, zodat je geloof wordt echt. U hoeft alleen te doen wat St. Paulus ons vandaag vertelt:

… Volharden in het rennen van de race die voor ons ligt, terwijl we onze ogen gericht houden op Jezus, de leider en perfecter van het geloof.

Genade wil komen; genezing wil komen; de Heer is nabij en zal je nooit verlaten. Vergeet van uw kant wat de wereld of zelfs uw gezin van u vindt, zelfs als ze u belachelijk maken zoals ze Jezus deden in het evangelie van vandaag. Zoek in plaats daarvan Hem met heel uw hart als een man of vrouw die naar water dorst, want Hij is de levend Water dat alleen zal uw ziel verzadigen.

Omwille van de vreugde die voor hem lag Jezus verdroeg het kruis en verachtte zijn schaamte ...

Laat niets je in de weg staan ​​om de zoom van Jezus met je hart aan te raken, dat wil zeggen door vanuit je hart te bidden, in je eigen woorden met tranen en smeekbeden tot Hem te spreken en dan te wachten tot Hij komt terwijl je je ogen op Hem richt. Hem (wat betekent Zijn Woord te lezen, altijd te bidden, je bezig te houden met het liefhebben van je naaste zoals Hij jou heeft liefgehad).

Bedenk hoe hij zulk verzet van zondaars heeft doorstaan, zodat u niet moe wordt en de moed niet verliest.

Ik beloof je dat wanneer je je tranen in zijn hart zaait, je de vreugde van zijn hart zult oogsten. Dit is de boodschap die ik onderweg deel terwijl mijn concerttournee doorgaat ... en God zij dank, vele zielen komen tot leven en beginnen naar de zoom van Christus te reiken.