Aarde bij schemering
IT het lijkt erop dat de hele wereld juichend schreeuwt dat we een 'nieuw tijdperk' ingaan met de inauguratie van President Barack Obama: een "tijdperk van vrede", hernieuwde welvaart en geavanceerde mensenrechten. Van Azië tot Frankrijk, van Cuba tot Kenia, het valt niet te ontkennen dat de nieuwe president wordt gezien als een redder, zijn aankomst de voorbode van een nieuwe dag.
De emotie door de hele stad - en ongetwijfeld ook een groot deel van het land - was voelbaar. Mensen willen zo graag dat president Obama slaagt dat hun geloof in hem bijna een is daad van geloof Het was misschien gepast dat ik voor een groot deel van de inauguratieceremonie moest knielen - maar alleen omdat de mensen die achter ons zaten eisten dat we opstonden. —Toby Harnden, Amerikaanse redacteur voor Telegraph.co.uk 21 januari 2009 commentaar op de inhuldiging.
Maar binnen enkele minuten na zijn beëdiging, de Witte Huis website begon een van de meest te onthullen pro-dood, pro-homo agenda's in niet alleen de Amerikaanse geschiedenis, maar misschien ook de westerse wereld. Waarom zeg ik pro-dood?
Gezien zo'n ernstige situatie, moeten we nu meer dan ooit de moed hebben om de waarheid in de ogen te kijken en de dingen bij hun eigen naam te noemen, zonder toe te geven aan gemakkelijke compromissen of aan de verleiding van zelfbedrog. In dit opzicht is de smaad van de profeet buitengewoon eenvoudig: "Wee degenen die het kwade goed noemen en het goede kwaad, die duisternis voor licht stellen en licht voor duisternis" (Jes. 5:20). —POPE JOHANNES PAULUS II, Evangelium Vitae "The Gospel of Life", N. 58
De schemering wordt geprezen als de dageraad en de dageraad als duisternis. De maan wordt verwelkomd als de zon, en de Zoon wordt verdreven, zodat de mens de gevallen ster (Lucifer) zal omhelzen. Winter is lente, en ochtend is nacht. Man is vrouw, vrouw is man. Het kompas is gedraaid en het noorden is het zuiden. Ogen waren naar de aarde gericht, niet langer naar Polaris, leidt de mens zichzelf door zijn eigen voeten en niet langer door de Schepper. Van Australië tot Canada, van Bolivia tot Brazilië, de stormwolken en de nachtraces.
De hemel waarschuwt. De hemel zucht. De hemel rouwt:
De kinderen van God zijn afgedwaald….
ALS EEN SCHAKELAAR
Een paar maanden geleden waarschuwde de Heer me dat er vervolging zou komen "als een druk op de knop. " Dat wat onder de oppervlakte aan het brouwen is, zal plotseling overkoken en de tolerantie voor de Kerk van Christus zal snel ophouden. Ergernis verandert in woede, woede in haat, haat in onverdraagzaamheid en intolerantie voor geweld. Het is al overgekookt in India en Irak, Afghanistan en Afrika.
Toen ik gisterochtend voor het Heilig Sacrament bad, welde de angst in mijn eigen hart toen de vijand me opnieuw kwelde met zijn martelingen en angsten. Toen wendde ik me tot de Liturgie van de uren, het gebed van de Kerk. Sinds de inauguratiedag, hebben we gemediteerd over de levens van de martelaren Het is geen toeval. Het is voor onze moed en kracht. Ik las de notitie van 22 januari op het feest van St. Vincent ... een woord van troost, troost en hoop:
Christus zei: In deze wereld zul je vervolgd worden, maar wel zo dat de vervolging niet zal overweldigen en de aanval u niet zal overweldigen. Tegen het leger van Christus stelt de wereld een tweevoudige slaglijn. Het biedt de verleiding om ons op een dwaalspoor te brengen; het maakt ons bang om onze geest te breken. Dus als onze persoonlijke genoegens ons niet gevangen houden, en als we niet bang zijn voor wreedheid, dan is de wereld overwonnen. Bij beide benaderingen snelt Christus ons te hulp, en de christen wordt niet overwonnen. Als je in Vincents martelaarschap alleen het menselijk uithoudingsvermogen zou overwegen, dan is zijn daad van meet af aan ongelooflijk. Maar erken eerst de kracht om van God te komen, en hij houdt op een bron van verwondering te zijn. —St. Augustinus, Liturgie van de uren, Vol. 3, blz. 1316
En waar komt deze kracht vandaan? Van de nederdaling van de Heilige Geest op een uur dat zal komen in de midden in chaos Want chaos is gezaaid en chaos zal worden geoogst.
Je leeft temidden van een opstandig huis; zij hebben ogen om te zien maar niet te zien, en oren om te horen maar niet te horen ... Daarom zegt de Heer GOD: In mijn woede zal Ik stormwinden loslaten ... (Ezechiël 12: 2, 13: 1)
Net als de laatste uitbarsting van zonlicht op hoge stapelwolken, zal God de aarde verlichten met Zijn genade en liefde als een laatste genade om de mensenzonen te wenken om naar huis te komen. En degenen die opstaan om Hem te ontmoeten, zullen in Zijn licht blijven, terwijl de Luciferiaanse ster zal schijnen op degenen die geen berouw hebben, wanneer de schemering van dit tijdperk in nacht verandert.
Maar de nacht zal niet duren, noch de duisternis van de dood. De zon zal weer opkomen en de zonen van God zullen met Hem schijnen. Dit is onze hoop, en zelfs nu zien we de Dageraad binnen… voor de tijd der tijden is dichtbij.
Bekrachtigd door de Geest en voortbouwend op de rijke visie van het geloof, wordt een nieuwe generatie christenen geroepen om te helpen een wereld op te bouwen waarin Gods levensgeschenk wordt verwelkomd, gerespecteerd en gekoesterd - niet afgewezen, gevreesd als een bedreiging en vernietigd. Een nieuw tijdperk waarin liefde niet hebzuchtig of zelfzuchtig is, maar puur, trouw en oprecht vrij, open voor anderen, met respect voor hun waardigheid, op zoek naar hun goede, stralende vreugde en schoonheid. Een nieuw tijdperk waarin hoop ons bevrijdt van de oppervlakkigheid, apathie en zelfabsorptie die onze ziel verzwakt en onze relaties vergiftigt. Beste jonge vrienden, de Heer vraagt je om profeten te zijn van dit nieuwe tijdperk ... —PAUS BENEDICTUS XVI, Homilie, Wereldjongerendag, Sydney, Australië, 20 juli 2008
