Tenzij de Heer de gemeenschap opbouwt ...

LIKE de gelovigen in de vroege kerk, ik weet dat velen vandaag de dag eveneens een sterke roeping voelen tot de christelijke gemeenschap. In feite heb ik jarenlang met broeders en zusters gesproken over dit verlangen intrinsiek tot het christelijk leven en het leven van de kerk. Zoals Benedictus XVI zei:

Ik kan Christus niet alleen voor mezelf bezitten; Ik kan hem alleen toebehoren in vereniging met allen die de zijne zijn geworden of zullen worden. De communie trekt mij uit mijzelf naar hem toe, en dus ook naar eenheid met alle christenen. We worden ‘één lichaam’, volledig samengevoegd in een enkel bestaan. -Deus Caritas Est, n. 14

Dit is een mooie gedachte, en ook geen droom. Het is het profetische gebed van Jezus dat we 'allemaal één mogen zijn'. ^[1]cf. Joh 17: 21 Aan de andere kant zijn de moeilijkheden waarmee we vandaag worden geconfronteerd bij het vormen van christelijke gemeenschappen niet gering. Hoewel Focolare of Madonna House of andere apostolaten ons waardevolle wijsheid en ervaring verschaffen in het leven "in gemeenschap", zijn er een paar dingen die we in gedachten moeten houden.

De eerste lezing van vandaag is een sterke waarschuwing over het opbouwen van een gemeenschap zonder de genade van God:

… Als dit streven of deze activiteit van menselijke oorsprong is, zal het zichzelf vernietigen.

Zoveel gemeenschappen, of ze nu leken zijn of gewijd, zijn in de loop der jaren gevallen omdat ze ofwel in het vlees zijn begonnen of in het vlees zijn beland.

De zorg van het vlees is de dood, maar de zorg van de geest is leven en vrede ... zij die in het vlees zijn, kunnen God niet behagen. (vgl.Rom 8: 6-8)

Overal waar egoïstische ambitie, het verlangen naar macht, dominantie, exclusiviteit en jaloezie bestaat, pas op! Dit zijn niet de fundamentstenen van "het huis des Heren", maar het huis van verdeeldheid.

Hoeveel oorlogen vinden er niet plaats binnen het volk van God en in onze verschillende gemeenschappen ... Onze wereld wordt verscheurd door oorlogen en geweld, en verwond door een wijdverbreid individualisme dat mensen verdeelt, hen tegen elkaar plaatst terwijl ze hun eigen welzijn nastreven. zijnde ... Het doet me altijd enorm pijn om te ontdekken hoe sommige christelijke gemeenschappen, en zelfs toegewijde personen, verschillende vormen van vijandschap, verdeeldheid, laster, laster, vendetta, jaloezie en de wens om koste wat het kost bepaalde ideeën op te leggen, kunnen tolereren, zelfs tot vervolging verschijnen als echte heksenjachten. Wie gaan we evangeliseren als we zo handelen? -PAUS FRANCISCUS, Evangelii Gaudium, n. 98-100

Aan de andere kant, overal waar vrede, vreugde, vrijheid, wederzijds respect en een verlangen is om de boodschap en het leven van Jezus te delen, zijn dit tekenen van de Heilige Geest aan het werk. Vergeet niet dat de vroege kerkgemeenschap werd geboren op Pinksteren, geboren door de Geest. De vroege Kerk was het werk van God, van Christus, die zei: "Ik zal mijn kerk bouwen." ^[2]cf. Mat 16: 18 Jezus Christus is Dezelfde gisteren, vandaag en voor immer. ^[3]cf. Heb 13: 8

Hoewel we er vandaag naar moeten streven om elkaar lief te hebben, te dienen en beschikbaar te zijn voor elkaar in onze familie, parochie of buurtgemeenschappen, moeten we heel voorzichtig en geduldig wachten op de Heer om ons te laten zien hoe we een meer formele christelijke gemeenschap kunnen opbouwen. Voor:

Tenzij de Heer het huis bouwt, werken zij tevergeefs die bouwen. (Psalm 127: 1)

De financiële, fysieke en zelfs kerkelijke obstakels voor het vormen van een gemeenschap zijn niet klein. Maar dat betekent niet dat de Heer geen gemeenschap verlangt. Hij doet vandaag iets nieuws; het is verborgen, stil, wachtend om op het juiste moment geboren te worden. Ik heb de Heer vaak in mijn hart horen spreken over een "Nieuwe wijnzak." Dat wil zeggen dat we niet moeten proberen de oude modellen van gemeenschap in onze tijd te gieten; dat in feite "Het tijdperk van bedieningen loopt ten einde", dat wil zeggen, niet de bediening zelf, maar de bediening zoals we die hebben gekend. De wereld zal drastisch veranderen, en daarom zouden we opnieuw met Maria moeten samenkomen in de bovenkamer van ons hart, met degenen van wie je je aangetrokken voelt om gemeenschap te vormen, en "Wacht op" de belofte van de Vader. " ^[4]cf. Handelingen 1:4

Wacht moedig op de HEER; wees moedig en wacht op de Heer. (Psalm van vandaag)

En wees niet ontmoedigd als de Heer zich niet aan uw tijdlijn houdt! Wat Hij vandaag van u vraagt, is het kleine offer van u fiat, de "vijf broden" van gebed, gehoorzaamheid, dienstbetoon, nederigheid en vertrouwen. En Hij zal ze vermenigvuldigen volgens zijn plan, zijn wil, op de manier die jou, de gemeenschap en de wereld die je moet dienen, het beste zal voeden.

Tot slot wil ik een innerlijk 'woord' met u delen dat ik acht jaar geleden ontving terwijl ik voor het Heilig Sacrament bad met een kleine groep katholieke evangelisten en een priester. Je kunt het hier lezen: De komende eenzaamheid en toevluchtsoorden.