GOD is oneindig. Hij is altijd aanwezig. Hij is alwetend…. en hij is te stoppen.
Er kwam vanmorgen een woord tot me in gebed dat ik me genoodzaakt voel om met jullie te delen:
Bij uw God is er een eindeloos begin, oneindige nieuwe knoppen van genade en eeuwige regens om nieuw leven te koesteren en te voeden. Je bent in een gevecht, mijn kind. U moet steeds opnieuw beginnen. Aarzel nooit om opnieuw met Mij te beginnen! Ik zal de nederige ziel nog verder verheffen dan vóór de val, want wijsheid voert haar naar nieuwe hoogten.
Laat je hart altijd open blijven en Ik zal niet aarzelen om het met Mijn goedheid te vullen. Is dit niet de tactiek van de vijand - om je hart voor Mij te sluiten door twijfel en wanhoop? Ik zeg je, kind, het is niet jouw zonde die Mij weghoudt, maar een gebrek aan geloof. Ik kan alle dingen doen in het hart van een zondaar die gelooft en berouw heeft; maar voor degene die in twijfel afsluit, wordt God tegengehouden. Genade raast tegen het hart van die ziel als golven die tegen een stenen muur beuken, en vallen weer terug zonder erin te zijn doorgedrongen.
(…) Wees nu niet dwaas, maar wandel op de manieren waarop ik u leer. Wees op uw hoede; val niet in slaap; wees aandachtig voor Mij, want Liefde heeft altijd aandacht voor jou.
VERTROUWEN IS DE SLEUTEL
Uiteindelijk was de erfzonde van Adam en Eva een gebrek aan vertrouwen in God, uitgedrukt in een ongehoorzame daad. En dat is meestal hoe we ons gebrek aan geloof in God uitdrukken: door een handelwijze te volgen die in strijd is met 
Zijn wil, in tegenstelling tot wat ons geweten ons zegt. Als we dwangmatig, obsessief, boos of ongeduldig zijn, komt dat vaak doordat we ons geloof in de Vader hebben opgegeven om in onze behoeften te voorzien en de dingen volgens zijn plan uit te werken. We zijn gewoon niet blij met Zijn plan omdat het te lang duurt, te veel omwegen, of simpelweg niet het resultaat is waarnaar we op zoek waren. En dus rebelleren we. Dit is het essentiële drama van de menselijke geschiedenis dat zich in elke generatie afspeelt, van de kleinste tot de grootste, van atheïst tot gelovige. Godgelijk zijn was de bestemming waarvoor we zijn geschapen; God zijn is de bestemming waar we naar grijpen wanneer we het plan van de Schepper weigeren en naar de verboden vrucht van de zonde reiken.
God weet heel goed dat zodra je ervan eet, je ogen zullen worden geopend en je zult zijn als goden die weten wat goed en wat slecht is. (Gen 3: 5)
De zonde opent inderdaad twee wegen voor ons: naar het goede of naar het slechte. Het is precies bij deze splitsing in de weg waar het kruis van Christus is opgericht. Bij dit vertrekpunt wenkt Jezus ons om het goede pad te volgen, de goede Weg die naar het eeuwige leven leidt. Zonde verduistert de geest en heeft het potentieel om het hart te verharden. Het is dan het moment van beslissing… zal ik op Hem vertrouwen, me tot Hem wenden en De Weg, Zijn weg, wat zijn geboden en voorbeeld zijn, omarmen? Of zal ik zijn liefde weigeren, kiezen my manier, en mijn eigen reeks persoonlijke "geboden"?
Want de liefde van God is dit, dat we zijn geboden onderhouden. En zijn geboden zijn niet zwaar, want wie door God verwekt is, overwint de wereld. En de overwinning die de wereld overwint, is ons geloof. (1 Johannes 5: 3-4)
De boodschap van Jezus is duidelijk, het is prachtig, het is een liefdeslied: Uw zonde en schaamte stoten mij niet af, maar alleen uw gebrek aan geloof, aangezien ik al gestorven ben om uw zonde weg te nemen. Je hoeft alleen maar op Mijn liefde en barmhartigheid te vertrouwen, en kom en volg Mij ...
Hoe meer een ziel zich vernedert, des te groter de vriendelijkheid waarmee de Heer haar benadert. -NS. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1092
Mijn kind, al je zonden hebben Mijn Hart niet zo pijnlijk verwond als je huidige gebrek aan vertrouwen dat je na zoveel inspanningen van Mijn liefde en genade nog steeds aan Mijn goedheid zou moeten twijfelen. - Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1486
De genade van Mijn genade wordt slechts door één vat getrokken, en dat is: vertrouwen. Hoe meer een ziel vertrouwt, hoe meer ze zal ontvangen. Zielen die grenzeloos vertrouwen zijn een grote troost voor Mij, omdat Ik alle schatten van Mijn genaden erin giet. Ik ben blij dat ze veel vragen, omdat het mijn verlangen is om veel, heel veel te geven. Aan de andere kant ben ik bedroefd als zielen weinig vragen, als ze hun hart verkleinen. —Jezus naar St. Faustina, n. 1578
Als je de biechtstoel nadert, weet dan dat Ikzelf daar op je wacht. Ik ben alleen verborgen door de priester, maar ik handel zelf in jouw ziel. Hier ontmoet de ellende van de ziel de God van barmhartigheid. Zeg zielen dat zielen uit deze bron van barmhartigheid alleen genaden putten uit het vat van vertrouwen. Als hun vertrouwen groot is, is er geen limiet aan Mijn vrijgevigheid. De stromen van genade overspoelen nederige zielen. De hoogmoedigen blijven altijd in armoede en ellende, omdat Mijn genade zich van hen afkeert naar nederige zielen - n. 1602
Mijn kind, neem de resolutie om nooit op mensen te vertrouwen. Vertrouw uzelf volledig toe aan Mijn wil en zeg: "Niet zoals ik wil, maar volgens Uw wil, o God, laat het mij gedaan worden." Deze woorden, gesproken vanuit de diepten van iemands hart, kunnen een ziel in korte tijd tot de top van heiligheid verheffen. In zo'n ziel verheug ik me. Zo'n ziel geeft mij eer. Zo'n ziel vult de hemel met de geur van haar deugd. Maar begrijp dat de kracht waarmee u lijdt, voortkomt uit regelmatige communies. Benader dus vaak deze fontein van barmhartigheid om met het vat van vertrouwen te trekken wat u nodig hebt. - n. 1487
Klik hier om deze pagina in een andere taal te vertalen:
