Als we twijfelen

SHE keek me aan alsof ik gek was. Toen ik op een recente conferentie sprak over de missie van de kerk om te evangeliseren en de kracht van het evangelie, had een vrouw die achterin zat een verwrongen blik op haar gezicht. Ze fluisterde af en toe spottend tegen haar zus die naast haar zat en kwam dan met een verbijsterde blik naar me terug. Het was moeilijk om het niet op te merken. Maar ja, het was moeilijk om de uitdrukking van haar zus, die duidelijk anders was, niet op te merken; haar ogen spraken van een ziel die onderzoekt, verwerkt en toch niet zeker is.

En ja hoor, over een middag Vraag en antwoord punt, de zoekende zuster stak haar hand op. "Wat doen we als we twijfels hebben over God, of Hij bestaat en of deze dingen echt zijn?" Hier volgen enkele dingen die ik met haar heb gedeeld ...

DE OORSPRONKELIJKE WOND

Het is natuurlijk normaal om te twijfelen (voor zover dit het gewone lot van de gevallen menselijke natuur is). Zelfs de apostelen die getuigenis gaven, wandelden en met Jezus werkten, twijfelden aan Zijn Woord; toen de vrouwen getuigden dat het graf leeg was, twijfelden ze; toen Thomas te horen kreeg dat Jezus aan de andere apostelen verscheen, twijfelde hij (zie het evangelie van vandaag​ Pas toen hij zijn vingers in de wonden van Christus stak, geloofde Thomas ook. 

Dus vroeg ik haar: “Waarom verschijnt Jezus niet gewoon weer op aarde zodat iedereen Hem kan zien? Dan kunnen we allemaal geloven, toch? Het antwoord is omdat hij is dat al gedaan​ Hij liep onder ons, genas de zieken, opende de ogen van de blinden, de oren van de doven, kalmeerde hun stormen, vermenigvuldigde hun voedsel en wekte de doden op - en toen kruisigden we Hem. En als Jezus vandaag onder ons zou wandelen, zouden we Hem helemaal opnieuw kruisigen. Waarom? Vanwege de wond van erfzonde in het menselijk hart. De eerste zonde was niet het eten van een vrucht van een boom; nee, daarvoor was het de zonde van wantrouwen. Dat, na alles wat God had gedaan, Adam en Eva Zijn Woord wantrouwden en de leugen geloofden dat zij misschien ook goden konden zijn. "

“Dus”, vervolgde ik, “daarom zijn we gered 'door geloof' (Ef. 2: 8). Enkel en alleen geloof kan ons weer herstellen God, en ook dit is een geschenk van Zijn genade en liefde. Als je wilt weten hoe diep de wond van de erfzonde in het mensenhart zit, kijk naar het kruis​ Daar zul je zien dat God Zelf moest lijden en sterven om deze existentiële wond te herstellen en ons met Zichzelf te verzoenen. Met andere woorden, dit wantrouwen in ons hart, deze wond, is nogal een probleem. "

GEZEGEND, DIE NIET ZIEN

Ja, van tijd tot tijd openbaart God zichzelf aan anderen, zoals Hij deed aan St. Thomas, zodat zij zouden kunnen geloven. En deze "tekenen en wonderen" worden ook tekenen voor ons. Terwijl hij in de gevangenis zat, stuurde Johannes de Doper een bericht naar Jezus met de vraag: "Bent u degene die moet komen of moeten we een ander zoeken?" Jezus antwoordde:

Ga en vertel Johannes wat je hoort en ziet: de blinden krijgen weer zicht, de lammen lopen, melaatsen worden gereinigd, de doven horen, de doden worden opgewekt en de armen krijgen het goede nieuws verkondigd. En gezegend is hij die geen aanstoot aan mij neemt. (Matt 11: 3-6)

Dat zijn zulke inzichtelijke woorden. Want hoeveel mensen voelen zich tegenwoordig inderdaad beledigd door het idee van het wonderbaarlijke? Zelfs katholieken, als het ware bedwelmd door een geest van rationalisme, worstelen om de veelheid van "tekenen en wonderen" te accepteren die tot ons katholieke erfgoed behoren. Deze worden gegeven om ons eraan te herinneren dat God bestaat. 'Bijvoorbeeld', zei ik tegen haar, 'de vele eucharistische wonderen die er zijn de wereld, die niet kan worden verklaard. Ze zijn een duidelijk bewijs dat Jezus meende wat Hij zei: 'Ik ben het brood des levens ... mijn vlees is echt voedsel en bloed is echte drank. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in mij en ik in hem. ' ^[1]John 6: 48, 55-56

“Neem bijvoorbeeld het Argentijnse wonder waarbij de gastheer plotseling in vlees veranderde. Toen ze werden bestudeerd door drie wetenschappers, een die atheïst was, ontdekten ze dat dat zo was hart- weefsel - het linkerventrikel, om precies te zijn - het deel van het hart dat bloed naar de rest van het lichaam pompt en het leven geeft. Ten tweede stelde hun forensisch onderzoek vast dat het individu een man was die extreme martelingen en verstikking onderging (wat het gebruikelijke gevolg is van kruisiging). Ten slotte ontdekten ze dat de bloedgroep (AB) overeenkwam met andere eucharistische wonderen die eeuwen eerder plaatsvonden en dat de bloedcellen in feite op onverklaarbare wijze nog in leven waren toen het monster werd genomen. "^[2]cf. www.therealpresence.org

'Dan', voegde ik eraan toe, 'zijn er de lichamen van onvergankelijke heiligen in heel Europa. Sommigen van hen zien eruit alsof ze net in slaap zijn gevallen. Maar wat gebeurt er als je melk of hamburger een paar dagen op het aanrecht laat staan? " Er klonk een lachje uit de menigte. 'Nou, om eerlijk te zijn, de communistische atheïsten hadden ook hun' onvergankelijke ': Stalin. Ze zouden hem in een glazen kist naar buiten rijden, zodat de massa zijn lichaam op het Moskou-plein kon vereren. Maar ze zouden hem natuurlijk na een korte tijd weer naar binnen moeten rijden, omdat zijn vlees zou beginnen te ontdooien ondanks de conserveermiddelen en chemicaliën die in hem werden gepompt. De katholieke, onvergankelijke heiligen, zoals St. Bernadette, worden daarentegen niet kunstmatig bewaard. Het is gewoon een wonder waarvoor de wetenschap geen verklaring heeft ... en toch geloven we nog steeds niet? "

Ze keek me aandachtig aan.

JEZUS ONTMOETEN

'Niettemin', voegde ik eraan toe, 'zei Jezus dat we Hem na Zijn hemelvaart niet langer zouden zien.^[3]cf. Johannes 20:17; Handelingen 1: 9 Dus de God die we aanbidden, vertelt ons allereerst dat we Hem niet zullen zien zoals we elkaar in de normale levensloop zien. Maar hij doet vertel ons hoe we Hem kunnen kennen. En dit is zo belangrijk. Want als we willen weten dat God bestaat, als we Zijn aanwezigheid en liefde willen ervaren, dan moeten we tot Hem komen op zijn voorwaarden, niet de onze. Hij is tenslotte God, en wij niet. En wat zijn zijn voorwaarden? Sla het boek Wijsheid op:

... zoek hem met een oprecht hart; omdat hij wordt gevonden door degenen die hem niet op de proef stellen, en zich openbaart aan degenen die hem niet geloven. (Wijsheid van Salomo 1: 1-2)

“God openbaart Zichzelf aan degenen die tot Hem komen in vertrouwen. En ik sta voor u als getuige dat het waar is; dat zelfs in de donkerste tijden van mijn leven, toen ik dacht dat God miljoenen kilometers ver weg was, een kleine daad van geloof, een beweging naar Hem ... de
weg naar krachtige en onverwachte ontmoetingen van Zijn aanwezigheid. " Wat zegt Jezus inderdaad van degenen die in Hem geloven zonder Hem werkelijk te zien?

Gezegend zijn zij die niet hebben gezien en hebben geloofd. (Johannes 20:29)

'Maar we moeten Hem niet op de proef stellen, dat wil zeggen, handelen in trots. 'Tenzij je je omdraait en wordt als kinderen' Jezus zei: 'je zult het koninkrijk der hemelen niet binnengaan.' ^[4]Matt 18: 3 In plaats daarvan zegt de psalm: 'een berouwvol, nederig hart, o God, u zult niet minachten.' ^[5]Psalm 51: 19 God vragen om Zichzelf als bacteriën in een petrischaal te reproduceren, of tegen Hem schreeuwen om zichzelf te laten zien als een geest die zich achter een boom verschuilt, is Hem vragen om buiten zijn karakter te handelen. Als je bewijs wilt van de God van de Bijbel, vraag dan niet om bewijs van de God die niet in de Bijbel staat. Maar kom in vertrouwen naar Hem toe en zeg: “Oké God, ik zal uw woord volgen geloof, ook al voel ik niets… ”Dat is de eerste stap naar een ontmoeting met Hem. De gevoelens zullen komen, de ervaringen zullen komen - ze doen het altijd, en hebben dat altijd voor honderden miljoenen mensen - maar op Gods tijd en op Zijn manier, zoals Hij dat nodig acht. ' 

“In de tussentijd kunnen we onze rede gebruiken om af te leiden dat de oorsprong van het universum moest komen van Iemand daarbuiten; dat er buitengewone tekenen zijn, zoals wonderen en onvergankelijke heiligen, die elke verklaring tarten; en dat degenen die leven volgens wat Jezus leerde, statistisch gezien de gelukkigste mensen op aarde zijn. " Deze brengen ons echter naar geloof; ze vervangen het niet. 

Daarop keek ik haar in de ogen, die nu veel zachter waren, en zei: "Twijfel vooral niet dat je bent geliefd. '

My kind,
al je zonden hebben Mijn Hart niet zo pijnlijk verwond
zoals je huidige gebrek aan vertrouwen doet,
dat na zoveel inspanningen van Mijn liefde en genade,
je zou nog steeds aan Mijn goedheid moeten twijfelen.  
—Jezus naar St. Faustina, Goddelijke genade in mijn ziel, Dagboek, n. 1486