Waar de hemel de aarde raakt

DEEL IV

img_0134Steek over bovenop de berg Tabor

 

GEDURENDE Aanbidding, die volgde op elke dagelijkse mis (en eeuwigdurend bleef in de verschillende kapellen in het klooster), kwamen de woorden op in mijn ziel:

Graag tot de laatste druppel bloed.

Liefde is natuurlijk de vervulling van de hele wet. Zoals het evangelie die eerste dag aankondigde:

Je zult de Heer, je God, liefhebben met heel je hart, met heel je ziel en met heel je verstand. Dit is het grootste en eerste gebod. De tweede is zo: je zult je naaste liefhebben als jezelf. De hele wet en de profeten zijn afhankelijk van deze twee geboden. (Matt 22: 34-40)

Maar deze woorden liefde tot de laatste druppel waren niet slechts een bevel om lief te hebben, maar een instructie over hoe houden van: tot de laatste druppel. Al snel zou Onze Lieve Vrouw het me leren.

Toen ik mijn werkkleding uitdeed vanaf de eerste werkdag, dankte ik God nogmaals voor het geschenk van een warme douche. Avondeten en water waren een welkome aanblik, aangezien de hitte de energie en hydratatie van het lichaam verbrandde als een plas in de woestijn. Toen ik opstond om de keuken te verlaten, keek ik naar de borden in de hoek bij de gootsteen en hoorde opnieuw in mijn hart de woorden: "Graag tot de laatste druppel.'Onmiddellijk begreep ik innerlijk dat de Heer me niet alleen vroeg om te dienen, maar om de' dienaar van dienstknechten 'te worden. Om niet op behoeften te wachten, moet ik naar mij toekomen, maar om de behoeften van mijn broers en zussen te zoeken en voor hen te zorgen. Om, zoals Hij beval, de "laatste" plaats en alles met grote liefde te doen, niets ongedaan, half afgemaakt of gebrekkig laten. Bovendien moest ik op deze manier liefhebben zonder de aandacht erop te vestigen, te klagen of op te scheppen. Ik was gewoon aan liefde op deze verborgen, maar zichtbare manier, tot de laatste druppel.

Naarmate de dagen verstreken en ik manieren begon te zoeken om op deze manier lief te hebben, werd onder andere één ding duidelijk. Een daarvan is dat we niet op deze manier kunnen liefhebben met een tegelsinactief of lui hart. We moeten weloverwogen zijn! Het volgen van Jezus, of het nu een ontmoeting met Hem is in gebed of een ontmoeting met mijn broer, vereist een zekere herinnering en intensiteit van het hart. Het is geen kwestie van angstige productiviteit, maar eerder een intensiteit van karakter. Opzettelijk zijn met wat ik doe, met wat ik zeg, met wat ik niet doe. Dat mijn ogen altijd wijd open zijn, uitsluitend gericht op de wil van God. Alles is met opzet gericht alsof ik het voor Jezus doe:

Dus of je nu eet of drinkt, of wat je ook doet, doe alles ter ere van God ... Wat je ook doet, doe vanuit je hart, wat betreft de Heer en niet voor anderen (1 Korintiërs 10:31; Kolossenzen 3:23)

Ja, het is liefhebben, dienen, werken en bidden uit het hart​ En als we op deze manier beginnen lief te hebben, tot de laatste druppel van iemands bloed om zo te zeggen, dan begint er iets diepgaands te gebeuren. Het vlees en al zijn werken, dat wil zeggen egoïsme, woede, lust, hebzucht, bitterheid, enz., Begint te sterven. Er is een kenosis dat begint te gebeuren, een lediging van onszelf, en in plaats daarvan - via de kanalen van gebed, de sacramenten en aanbidding - begint Jezus ons met Zichzelf te vullen. 

Op een dag tijdens de mis, toen ik opkeek naar het kruisbeeld en de open kant van Christus, de betekenis van "Liefde tot de laatste druppel bloed" werd "levend". Want het was pas toen Jezus zijn laatste adem uitblies en Zijn zij was doorboord dat Hij volledig en totaal hield van ons tot de laatste druppel bloed. Dan…

Het voorhangsel van het heiligdom was van boven naar beneden in tweeën gescheurd. Toen de centurio die tegenover hem stond zag hoe hij zijn laatste adem uitblies hij zei: "Echt, deze man was de Zoon van God!" (Markus 15: 8-9)

In dat laatste druppel bloed, de Sacramenten sprongen uit Zijn zijde en degenen die onder het kruis stonden, werden overspoeld met een Goddelijke Barmhartigheid die hen veranderde en bekeerde. [1]cf. Mat 24: 57 Op dat moment werd de sluier tussen hemel en aarde uit elkaar gescheurd, en de laatste druppel bloedLadder [2]cf. De Kerk is deze ladder en wordt als het ware het “sacrament van de zaligheid”, het middel om Jezus te ontmoeten tussen hen werd opgericht: De hemel kon nu de aarde raken. De heilige Johannes kon alleen zijn hoofd op de borst van Christus leggen. Maar juist omdat Zijn zijde was doorboord, kon de twijfelende Thomas nu bereiken om in Christus 'zijde, die het liefdevolle, brandende Heilig Hart van Jezus aanraakt. Door deze ontmoeting van Liefde die liefhad tot de laatste druppel, Thomas geloofde en aanbad. 

Naar liefde tot de laatste druppel bloedbetekent dus liefhebben as Christus deed het. Niet alleen om bespot en gegeseld te worden, niet alleen om gekroond en genageld te worden, maar om zo in de zijkant te worden doorboord dat alles wat ik heb, alles wat ik bezit, inderdaad mijn leven en adem op elk moment wordt uitgestort voor mijn naaste. En als ik liefheb op deze manier, de sluier tussen hemel en aarde wordt uit elkaar gescheurd, en mijn leven wordt een ladder naar de hemel-De hemel kan door mij de aarde raken​ Christus kan in mijn hart neerdalen, en door Door op deze manier lief te hebben, kunnen anderen de ware aanwezigheid van Jezus in mij ontmoeten.

Op een bepaald moment tijdens onze tijd in Mexico vroegen de nonnen of ik een communielied wilde zingen tijdens een van de missen. En dat deed ik, en dit was het enige lied dat ik kon bedenken om te zingen. Maak er vandaag uw gebed met mij van ...

Ik voelde dat deze manier van liefhebben die Onze Lieve Vrouw en St. Paulus onderwijzen, slechts de basis was voor wat het grootste geschenk moet zijn dat sinds de Incarnatie over de mensheid wordt uitgestort. Tijdens het ochtendgebed van mijn eerste dag in het klooster, dacht ik na over een meditatie van St. John Eudes die leek te klinken als een profetie over de naties ...

Het verheven Hart van Jezus is een oven van liefde die zijn vurige vlammen verspreidt in alle richtingen, in de hemel, op aarde en door het hele universum ... O heilige vuren en vlammen van het Hart van mijn Verlosser, storm naar binnen op mijn hart en de harten van al mijn broeders, en steek ze aan in evenveel ovens van liefde voor mijn meest liefdevolle Jezus! -van Magnificat, Augustus 2016, p. 289

Wordt vervolgd ...

 

voetnoten

voetnoten
1 cf. Mat 24: 57
2 cf. De Kerk is deze ladder en wordt als het ware het “sacrament van de zaligheid”, het middel om Jezus te ontmoeten
Geplaatst in HOME, WAAR DE HEMEL AANRAAKT.