Wie ben jij om er over te oordelen?

OPT. HERINNERING AAN
DE EERSTE MARTELAARS VAN DE HEILIGE ROMEINSE KERK

"WHO moet je oordelen? "

Klinkt deugdzaam, nietwaar? Maar wanneer deze woorden worden gebruikt om af te leiden van het innemen van een moreel standpunt, om de handen van de verantwoordelijkheid voor anderen te wassen, om niet toegewijd te blijven in het aangezicht van onrecht… dan is het lafheid. Moreel relativisme is lafheid. En vandaag worden we overspoeld door lafaards - en de gevolgen zijn niet gering. Paus Benedictus noemt het ...

...het meest angstaanjagende teken van de tijd… er bestaat niet zoiets als kwaad op zichzelf of goed op zichzelf. Er is alleen een "beter dan" en een "slechter dan". Niets is op zichzelf goed of slecht. Alles hangt af van de omstandigheden en van het beoogde doel. -PAUS BENEDICT XVI, Toespraak tot de Romeinse curie, 20 december 2010

Het is beangstigend omdat in zo'n klimaat het sterkere deel van de samenleving degene is die bepaalt wat goed is, wat fout is, wie waardevol is en wie niet - op basis van hun eigen verschuivende criterium. Ze houden zich niet langer aan morele absolute waarden of de natuurwet. In plaats daarvan bepalen ze wat ‘goed’ is volgens willekeurige maatstaven, kennen het toe als ‘recht’ en leggen het vervolgens op aan het zwakkere deel. En zo begint ...

… Een dictatuur van relativisme die niets als definitief erkent, en die als ultieme maatstaf alleen iemands ego en verlangens overlaat. Een duidelijk geloof hebben, volgens het credo van de kerk, wordt vaak bestempeld als fundamentalisme. Toch lijkt relativisme, dat wil zeggen, zich laten meeslepen en 'meesleuren door elke wind van onderricht', de enige houding die aanvaardbaar is voor de huidige maatstaven. —Kardinaal Ratzinger (PAUS BENEDICT XVI) pre-conclaaf pre-conclaaf preek, 18 april 2005

Als zodanig, terwijl ze religieus en ouderlijk gezag afwijzen onder de bewering dat we niemand moeten oordelen en ‘tolerant’ moeten zijn, gaan ze door met het creëren van hun eigen morele systeem dat nauwelijks rechtvaardig of tolerant is. En daarom…

... van een abstracte, negatieve religie wordt een tirannieke standaard gemaakt die iedereen moet volgen ... In naam van tolerantie wordt tolerantie afgeschaft. —PAUS BENEDICTUS XVI, Light of the World, een gesprek met Peter Seewald, p. 52-53

Zoals ik schreef in Moed… tot het einde, in het licht van deze nieuwe tirannie kunnen we in de verleiding komen om ons terug te trekken en ons te verstoppen… om lauw en laf te worden. We moeten dus een antwoord geven op deze vraag "Wie ben jij om te oordelen?"

JEZUS OVER OORDEEL

Als Jezus zegt: 'Stop met oordelen en je zult niet worden beoordeeld. Stop met veroordelen en je zult niet worden veroordeeld, " wat bedoelt hij?^[1]Luke 6: 37 We kunnen deze woorden alleen begrijpen in de volledige context van Zijn leven en onderwijs, in tegenstelling tot het isoleren van een enkele zin. Want hij zei ook: "Waarom oordeelt u niet voor uzelf wat juist is?" ^[2]Luke 12: 57 En opnieuw, "Stop met oordelen naar uiterlijk, maar oordeel rechtvaardig." ^[3]John 7: 24 Hoe moeten we rechtvaardig oordelen? Het antwoord ligt in de opdracht die Hij de Kerk gaf:

Ga daarom en maak discipelen van alle naties ... en leer hen onderhouden alles wat ik u geboden heb. (Mattheüs 28: 19-20)

Het is duidelijk dat Jezus ons zegt niet het hart (uiterlijk) van anderen te beoordelen, maar tegelijkertijd geeft Hij de Kerk de goddelijke autoriteit om de mensheid tot Gods Wil te roepen, uitgedrukt in de morele geboden en de natuurwet.

Ik beveel u in de tegenwoordigheid van God en van Christus Jezus, die de levenden en de doden zal oordelen, en door zijn verschijning en zijn koninklijke macht: verkondig het woord; wees volhardend, of het nu handig of lastig is; overtuigen, terechtwijzen, aanmoedigen door alle geduld en onderwijs. (2 Tim 4: 1-2)

Het is dus schizofreen om christenen te horen die in de val van het moreel relativisme zijn getrapt, zeggen: "Wie ben ik om te oordelen?" wanneer Jezus ons uitdrukkelijk heeft opgedragen iedereen tot bekering op te roepen en naar Zijn Woord te leven.

Liefde zet de volgelingen van Christus er in feite toe aan om aan alle mensen de waarheid te verkondigen die redt. Maar we moeten een onderscheid maken tussen de fout (die altijd moet worden afgewezen) en de persoon die fout is, die nooit zijn waardigheid als persoon verliest, ook al worstelt hij te midden van valse of inadequate religieuze ideeën. God alleen is de rechter en de zoeker van harten; hij verbiedt ons een oordeel te vellen over de innerlijke schuld van anderen. —Vaticaan II, Gaudium en spes, 28

JUISTE OORDEEL

Wanneer een politieagent iemand overhaalt wegens te hard rijden, maakt hij geen oordeel over de persoon die binnenkomt de auto. Hij maakt een doel van de persoon oordeel van de acties van de persoon: ze waren aan het versnellen. Pas als hij naar het raam van de bestuurder gaat, ontdekt hij dat de vrouw achter het stuur zwanger is, aan het bevallen is en haast heeft ... of dat ze dronken is, of gewoon onzorgvuldig is. Pas dan schrijft hij een bekeuring - of niet.

Zo ook hebben wij als burgers en christenen het recht en de plicht om te zeggen dat deze of gene handeling objectief gezien goed of slecht is, zodat de burgerlijke orde en gerechtigheid zegevieren in de samenleving van het gezin of het stadsplein. Net zoals de politieagent zijn radar op een voertuig richt en concludeert dat het objectief de wet overtreedt, zo kunnen en moeten we ook naar bepaalde acties kijken en zeggen dat ze objectief immoreel zijn, wanneer dat het geval is, voor het algemeen belang. Maar het is alleen wanneer men in het "venster van het hart" tuurt dat een bepaald oordeel over iemands schuld kan worden gemaakt ... iets, echt wat alleen God kan doen - of die persoon kan onthullen.

Hoewel we kunnen oordelen dat een handeling op zichzelf een ernstige overtreding is, moeten we het oordeel van personen toevertrouwen aan de gerechtigheid en barmhartigheid van God. - Katechismus van de Katholieke Kerk, 1033

Maar de objectieve rol van de Kerk is niet minder verminderd.

Aan de Kerk behoort het recht om altijd en overal morele principes aan te kondigen, ook die welke betrekking hebben op de sociale orde, en om oordelen te vellen over alle menselijke aangelegenheden voor zover deze vereist zijn door de fundamentele rechten van de menselijke persoon of de redding van zielen. . -Catechismus van de Katholieke Kerk, n. 2246

Het idee van "scheiding van kerk en staat", wat inhoudt dat de kerk niets te zeggen heeft op het openbare plein, is een tragische leugen. Nee, het is niet de taak van de kerk om wegen aan te leggen, het leger te runnen of wetten uit te vaardigen, maar om politieke lichamen en individuen te leiden en te verlichten met de goddelijke openbaring en autoriteit die haar is toevertrouwd, en dit in navolging van haar Heer.

Als de politie zou stoppen met het handhaven van verkeerswetten om niemand te kwetsen, zouden de straten gevaarlijk worden. Evenzo, als de kerk haar stem niet verheft met de waarheid, zullen de zielen van velen in gevaar zijn. Maar ze moet ook spreken in navolging van haar Heer, elke ziel benaderend met dezelfde eerbied en delicatesse die onze Heer toonde, vooral tot ernstige zondaars. Hij hield van hen omdat Hij inzag dat iedereen die zondigde, een slaaf van de zonde was ^[4]Joh 8:34 dat ze tot op zekere hoogte verloren waren,^[5]Matt 15:24, LK 15: 4 en die genezing nodig hebben.^[6]Mark 2:17 Zijn wij dit niet allemaal?

Maar dit heeft nooit de waarheid verminderd, noch één letter van de wet gewist.

[De overtreding] blijft niet minder een kwaad, een gebrek, een wanorde. Men moet daarom werken om de fouten van het morele geweten te corrigeren. -Catechismus van de Katholieke Kerk, 1793

LAAT JE NIET STILZETTEN!

Wie ben jij om er over te oordelen? Als christen en als burger heb je altijd het recht en de plicht om objectief goed of kwaad te beoordelen.

Stop met oordelen naar het uiterlijk, maar oordeel rechtvaardig. (Johannes 7:24)

Maar in deze groeiende dictatuur van relativisme, jij wil ontmoet ontberingen. U wil vervolgd worden. Maar hier moet je jezelf eraan herinneren dat deze wereld niet jouw thuis is. Dat we vreemden en bijwoners zijn op weg naar het vaderland. Dat we geroepen zijn om profeten te zijn, waar we ook zijn, het "nu-woord" spreken tot een generatie die het Evangelie opnieuw moet horen - of ze het nu weten of niet. Nooit eerder was de behoefte aan ware profeten zo cruciaal ...

Degenen die dit nieuwe heidendom uitdagen, staan voor een moeilijke optie. Ofwel conformeren ze zich aan deze filosofie of ze worden geconfronteerd met het vooruitzicht van martelaarschap. - Dienaar van God Fr. John Hardon (1914-2000), Hoe kun je in deze tijd een loyale katholiek zijn? Door loyaal te zijn aan de bisschop van Rome http://www.therealpresence.org/eucharst/intro/loyalty.htm

Gezegend bent u wanneer zij u beledigen en vervolgen en valselijk allerlei kwaad tegen u uiten vanwege mij. Verheug u en wees blij, want uw beloning zal groot zijn in de hemel. Zo vervolgden ze de profeten die vóór u waren. (Matt 5: 11-12)

Maar wat betreft lafaards, ontrouw, verdorven, moordenaars, onkuisen, tovenaars, afgodenaanbidders en allerlei soorten bedriegers, hun lot is in de brandende poel van vuur en zwavel, wat de tweede dood is. (Openbaring 21: 8)