Drzewo gorczycy
IN Zło też ma imię, Napisałem, że celem Szatana jest zrzucenie cywilizacji w jego ręce, w strukturę i system słusznie zwany „bestią”. To właśnie opisał św. Jan Ewangelista w wizji, którą otrzymał, gdzie ta bestia powoduje „cała kolekcja, zarówno mali, jak i wielcy, bogaci i biedni, zarówno wolni, jak i niewolnicy ”, aby zostali zmuszeni do wprowadzenia systemu, w którym nie mogą kupić ani sprzedać niczego bez„ znaku ”(Ap 13: 16-17). Prorok Daniel również ujrzał wizję tej bestii podobną do św. Jana (Dn 7: -8) i zinterpretował sen króla Nabuchodonozora, w którym ta bestia była postrzegana jako posąg wykonany z różnych materiałów, symbolizujący różnych królów, którzy tworzą sojusze. Kontekst wszystkich tych snów i wizji, mając wymiary spełnienia w czasach proroka, dotyczy również przyszłości:
Zrozum, synu człowieczy, że ta wizja dotyczy czasu końca. (Dn 8:17)
Czas kiedy, po zniszczeniu bestii, Bóg ustanowi swoje duchowe królestwo na koniec świata.
Kiedy patrzyłeś na posąg, kamień, który został wycięty z góry bez przykładania do niego ręki, uderzył w jego żelazne i kaflowe stopy, łamiąc je na kawałki… Za życia tych królów Bóg niebios ustanowi królestwo, które nigdy nie zostanie zniszczone ani przekazane innemu ludowi; raczej rozbije wszystkie te królestwa i położy im kres, i będzie trwać na wieki. Takie jest znaczenie kamienia, który widziałeś wyciosany z góry bez przykładania do niego ręki, który połamał dachówkę, żelazo, brąz, srebro i złoto. (Dn 2:34, 44-45)
Zarówno Daniel, jak i św. Jan wyjaśniają dalej na temat tożsamości tej bestii jako konglomeratu dziesięciu królów, który jest następnie podzielony, gdy wyłania się z nich inny król. Kilku Ojców Kościoła uznało tego samotnego króla za Antychrysta, który wyłania się ze zreformowanego Cesarstwa Rzymskiego.
„Bestia”, czyli imperium rzymskie. - czcigodny John Henry Newman, Kazania adwentowe na Antychrysta, Kazanie III, Religia Antychrysta
Ale znowu ta bestia została pokonana…
… Jego panowanie zostanie odebrane… (Dn 7:26)
… I dane świętym Bożym:
Wtedy królestwo, panowanie i majestat wszystkich królestw pod niebiosami zostaną przekazane świętemu ludowi Najwyższego, którego królestwo będzie wieczne: wszystkie królestwa będą mu służyć i będą mu posłuszne ... Widziałem też dusze tych, którzy byli ścięci za ich świadectwo o Jezusie i za słowo Boże, i którzy nie oddawali pokłonu bestii ani jej wizerunkowi, ani nie przyjęli jej znaku na czołach lub rękach. Ożyli i królowali z Chrystusem przez tysiąc lat. (Dn 7:27; Ap 20: 4)
Jeśli jednak dobrze zrozumiemy Ojców Pierwszego Kościoła, wizja tych proroków nie odnosi się do wiecznego Królestwa na końcu świata, ale do panowania w czasie i historii, królestwa panującego powszechnie w sercach ludzi:
Wyznajemy, że królestwo zostało nam obiecane na ziemi, chociaż przed niebem, tylko w innym stanie istnienia; o ile będzie po zmartwychwstaniu przez tysiąc lat w zbudowanym przez Boga mieście Jerozolimie ... —Tertulian (155–240 ne), ojciec Kościoła w Nicejsku; Adversus Marcion, Ojcowie Ante-Nicene, Henrickson Publishers, 1995, t. 3, strony 342-343)
Człowiek pośród nas imieniem Jan, jeden z apostołów Chrystusa, przyjął i przepowiedział, że naśladowcy Chrystusa będą mieszkać w Jerozolimie przez tysiąc lat, a potem nastąpi powszechne, krótko mówiąc, wieczne zmartwychwstanie i sąd. —St. Justin Męczennik, Dialog z Trypho, Ch. 81, Ojcowie Kościoła, Dziedzictwo chrześcijańskie
KWITNĄCE KRÓLESTWO
Poprzez Zmartwychwstanie Chrystusa i Wniebowstąpienie Chrystusa rozpoczęło się Jego Królestwo:
Siedzenie po prawicy Ojca oznacza inaugurację królestwa Mesjasza, wypełnienie wizji proroka Daniela dotyczącej Syna Człowieczego: „Jemu dano panowanie, chwałę i królestwo, aby mu służyły wszystkie ludy, narody i języki ; Jego panowanie jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a jego królestwo nie zostanie zniszczone ”(por. Dn 7). Po tym wydarzeniu apostołowie stali się świadkami „królestwa [które] nie będzie miało końca”. -Katechizm Kościoła Katolickiego, rz. 664
A jednak Chrystus nauczył nas modlić się: „Przyjdź Królestwo Twoje, bądź wola Twoja na ziemi tak jak jest w Niebie… ”Oznacza to, że Królestwo zostało zainaugurowane, ale nie zostało jeszcze w pełni ustanowione na całej ziemi. Jezus wyjaśnia to w przypowieściach, w których porównuje Królestwo do ziarna zasianego w ziemi, które nie wyrasta natychmiast:
… Najpierw ostrze, potem kłos, potem pełne ziarno w kłosie. (Marka 4:28)
I jeszcze raz,
Z czym porównamy królestwo Boże lub jaką przypowieść o nim możemy użyć? Jest jak ziarno gorczycy, które zasiane do ziemi jest najmniejszym ze wszystkich nasion na ziemi. Ale po zasianiu wyrasta i staje się największą z roślin, wypuszczając wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne mogą mieszkać w jego cieniu. (Marka 4: 30-32)
GŁOWA ROLNICZE Tułów
Daniel 7:14 mówi, że przyszedł jeden „jak syn człowieczy… Jemu dano władzę ”. To się spełniło w Chrystusie. Ale potem, w pozornej sprzeczności, Księga Daniela 7:27 mówi, że to panowanie zostało przekazane „ludowi świętemu” lub „świętym”.
Godność całej ludzkości zostaje przywrócona przez triumf tego syna człowieka nad bestiami. Ta liczba, jak odkryjemy później, oznacza „lud świętych Najwyższego” (7:27), czyli wiernego Izraela. -Teksty i komentarze biblijne z Nawarry, Główni prorocy, przypis s. 843
Nie jest to bynajmniej sprzeczność. Chrystus króluje w niebie, ale jesteśmy Jego Ciałem. Tym, czym Ojciec obdarza Głowę, obdarza także Ciało. Głowa i Ciało tworzą całego „syna człowieczego”. Tak jak uzupełniamy to, czego brakuje w cierpieniach Chrystusa (Kol 1, 24), tak też uczestniczymy w tryumfie Chrystusa. On będzie naszym sędzią, a jednak my również będziemy z nim sądzić (Ap 3:21). W ten sposób Ciało Chrystusa uczestniczy w ustanowieniu Królestwa Bożego aż po krańce ziemi.
Ta ewangelia królestwa będzie głoszona po całym świecie na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec. (Mt 24:14)
Kościół katolicki, który jest królestwem Chrystusa na ziemi, ma być rozpowszechniany wśród wszystkich ludzi i wszystkich narodów ... —POPIEŚ PIUS XI, Quas Prima, Encyklika, n. 12, Grudnia 11th, 1925
KRÓLESTWO CZASOWE
Jezus przypomniał Swoim Apostołom, że Jego Królestwo nie jest z tego świata (Jan 18:36). Jak więc rozumiemy nadchodzące panowanie Kościoła w okresie „tysiącletniego” panowania, czyli? Era Pokoju jak to się częściej nazywa? To jest duchowy panować w którym cała kolekcja narody będą posłuszne Ewangelii.
Ci, którzy na mocy tego fragmentu [Ap 20: 1-6]podejrzewali, że pierwsze zmartwychwstanie jest przyszłe i cielesne, byli poruszeni, między innymi, szczególnie o tysiąc lat, jak gdyby było rzeczą stosowną, aby święci w ten sposób cieszyli się czymś w rodzaju odpoczynku sabatowego podczas tego okres, święty czas wolny po trudach sześciu tysięcy lat od stworzenia człowieka… (i) po sześciu tysiącach lat, od sześciu dni, powinien nastąpić rodzaj szabatu dnia siódmego w następnych tysiącach lat… I opinia ta nie byłaby wątpliwa, gdyby wierzono, że radości świętych w ten szabat będą duchowe i wynikające z obecności Boga… —Św. Augustyn z Hippony (354-430 ne; Church Doctor), De Civitate Dei, Bk. XX, rozdz. 7, wydawnictwo Catholic University of America
Jest to era duchowa, w której Boska Wola będzie panować „na ziemi tak, jak jest w niebie”.
Tutaj przepowiedziane jest, że jego królestwo nie będzie miało granic i zostanie wzbogacone sprawiedliwością i pokojem: „za jego dni wyrośnie sprawiedliwość i obfitość pokoju… I będzie panował od morza do morza i od rzeki do rzeki. krańce ziemi ”… Kiedy ludzie uznają, zarówno w życiu prywatnym, jak i publicznym, że Chrystus jest Królem, społeczeństwo otrzyma w końcu wielkie błogosławieństwa prawdziwej wolności, uporządkowanej dyscypliny, pokoju i harmonii… ponieważ wraz z rozprzestrzenianiem się i uniwersalny zasięg królestwa Chrystusa ludzi będzie coraz bardziej świadomy więzi, która ich łączy, i w ten sposób wielu konfliktom zostanie albo całkowicie powstrzymanych, albo przynajmniej ich zgorzknienie zostanie zmniejszone. —POPIEŚ PIUS XI, Quas primas, rz. 8, 19; 11 grudnia 1925
… Wtedy w końcu wiele zła zostanie uleczonych; wtedy prawo odzyska dawną władzę; pokój ze wszystkimi jego błogosławieństwami zostanie przywrócony. Ludzie schowają swoje miecze i złożą broń, kiedy wszyscy dobrowolnie uznają i będą posłuszni autorytetowi Chrystusa, a każdy język wyzna, że Pan Jezus Chrystus jest w chwale Boga Ojca. —POPIE LEO XIII, Sanktuarium Annu, 25 maja 1899
Pius XI i Leon XIII, przemawiając w imieniu wszystkich swoich poprzedników od czasów św.Piotra, przedstawiają wizję od dawna przepowiadaną w Piśmie Świętym, obiecaną przez Chrystusa i odbijaną echem wśród Ojców Kościoła: że oczyszczony Kościół pewnego dnia będzie cieszył się doczesnym panowaniem pokoju i harmonii na całym świecie w…
.... rozległość regionów, które jeszcze nie zostały poddane słodkiemu i zbawczemu jarzmu naszego Króla. —POPIEŚ PIUS XI, Quas primas, rz. 3; 11 grudnia 1925
Chociaż będzie to „królestwo, które nigdy nie zostanie zniszczone ani przekazane innemu ludowi”, to znowu nie jest „z tego świata” - nie jest królestwem politycznym. A ponieważ jest to panowanie w granicach czasu, a ludzka wolność wyboru zła pozostanie, jest to okres, w którym jego wpływ, ale nie jego istota, dobiegnie końca.
Po upływie tysiąca lat Szatan zostanie uwolniony z więzienia. Wyjdzie, aby zwieść narody na czterech krańcach ziemi… (Ap 20-7-8)
Ten ostateczny przewrót nastąpi tylko po Era spełniła swój główny cel: nieść Ewangelię aż po krańce ziemi. Wtedy i tylko wtedy wieczne i trwałe Królestwo Boże zapanuje w Nowym Niebie i Nowej Ziemi.
Królestwo zostanie więc dopełnione nie przez historyczny triumf Kościoła poprzez stopniowe dominowanie, ale tylko przez zwycięstwo Boga nad ostatecznym uwolnieniem zła, które sprawi, że Jego Oblubienica zstąpi z nieba. Triumf Boga nad buntem zła przyjmie formę Sądu Ostatecznego po ostatecznym kosmicznym przewrocie tego przemijającego świata. — CCC, 677
- Pisma dotyczące herezji Millenarianizm.
- Nadchodząca era pokoju - część II: Przygotowania do ślubu
- Nadchodząca era pokoju - część III: Naga Baglady
- Analiza Ery Pokoju, która podsumowuje wszystkie pisma Marka w jednym źródle, z pomocnymi cytatami z Katechizmu, Papieży i Ojców Kościoła, znajduje się w książce Marka Ostateczna konfrontacja.
